Ioannis MeursI Regnum Atticum. Sive, De regibus Atheniensium, eorumque rebus gestis, libri 3

221쪽

u vero, belu contra Dorienses, se Peloponnesios, ultro pro rerion em monem 'petiisse. Cctae Doris, quana vocabant, non inter Pelopennesi regiones vertim Graeciae, propriὰ sic appellat. ae, censebacia r. sicci sciendum, Peloponnesios lingua Dorica usos csic : atque ita Dorientes ab Auctoristis, laoscitavi, in historia hac vocari. En inaucro citius de Sostrato statiae naus, qui a Thracibiis belltina istini gestum is cit 3 Ecce tibi verba Cus,dsecundo Uiracicoriana libro sumpta, aptus StobaeuiN,

εχειροτόνησαν Κόδρον. uenienses, ono contra Thracas bella,

ducem elegerunt Codram. Eqii idem non alios putandos censeo, iram qui Dauliana , Phocidis tube in incolebant; de laibiis & supra dixi, lib. II. cap. IV : suntlle& illi Dorienses, uti & Peloponnesii,verum tamen non Lacones. Italae non hoc expessio. Pprro nelae de ora- Culo satis convenirinter Auctores,hostibus ne illud dariam, an Atheniensibus fuerit. Atheniensibus mi identdatuna escit Valerius. Codnu una ingenti exemtu hostium Attica remio debilitatafino ignique vastaretur, dissidentia human i auxilis , ad solginis Delphici orae iam confu-m: perarue legatos sisitatin eis , quonam modo isiud tam grave besium Hsutiposset. Polyaenus. A'9LOαύοις, - Πε

thenienses victores fore s rex Eseram a viro Peloponnesio

occidereturas postqva m de oracolo accepissent, commune

222쪽

rent. Non expresse quidern dicit,ab Atheniensibus consultuna oraculurn, sed colligere tamen licet satis certo. Contra,hostes oraculum consuluisse, alii volunt. L chirotas. E m Κολου βααλ cονἰῖ , Πελοπιννηστοις 'ενομενης - φο μύ τχωρον -lων,-ς ρωή ειν ἄU τίω πόλιν ἐμων.

nesulentitate laborantibus,visumfuit, bello petere urbem nostram: m orabiu nostinpulsu, resonem distribuere. a rimo quidem, missis Delphos legatis, Apollinem interrogabant,an capturi Athenas essent. Iustinus, lib. II . Erant inter Athenienses, se Dorae es,simultatum veteres ossens: quas vindicatura bella Doraenses , de eventu proelii oracula consuluerunt. Ioannes Salisberiensis, Polycratici lib. I v. Cap. III. Doriensici,cum Atheniensit iupugnaturi,de eventu proelis oracula consiluerunt. Soh ratus , Thracicorurarilib H. Xoησμον εἰλήφαστν οι απλέμιοι,εγκρ ῶς τῆς νίκης γενη-

ses accepere, fore ut vicIonam obtineant in Atheniensium duci parerent. Neque aliter Ioannes TZetZes, Chil. r. cap. Iv; I facitis TZetetes, ad Lycophronem, Augustinus, De Civit dei, lib.xv III. cap. XIX Onon,Narnit.XXVI. Quidam in naedio relinquunt: nec exponunt, quibus illiulciatuna fuerit. Velleius, lib. I. Cum Lacedaemonu avi besio Atticospremerent, resondissetque P hius, quorum dux ab hom esset occisus, eosfuturos superiores. Servius, ad Eclogana v. Ono bella inter Laconas, ct i thenienses, Gιm Noondisset oraculum, isi posvincere, auo

H/m dux ab ho us fuisset occiso, &c. Nec de habitu idem diciunt: nam niendici cuni sumpsisse, tradit Ly-

curgus .

223쪽

RE C. ATHEN. LIB. III. 2as

προσέχειν ,οταν πλc-O τον βίον, λαβόντα ἄωχικά πλου, οπως ἀπατόπιν τους πολεμους, &C. 'ua de cause Codrum agunt,cum mandasset Atheniensibus,uti quando cae foret, observarentrisumpto habitu mendici,quo decipere ivsemposset, &c. Et paullo post. Τον 3 zω λελειμμένον, παροξυνειν , τω Κοάλω, - νομίσαοῶ ἄωχον ειν , σπασάμενον το ξί- φ γ, 2 πικὶειναι τον Κόδεον. Acsispersitem, adversum co-drum,quem mendicum exsimaret,seratum rim stadio, Odrum ocridisse. Sinapliciter pauperu laabitu distiniti-lasse regem, tradit Augustinus. Fefellit ergo eos, habitu pauperis apparendo. Servius Pumilem ducit. Habitu humili proferifin eis ad hostium vicina tentoria. Alii, lignato

λαβων, του χάγκ ν παρελθων, ετεμνε τά uiatio. Hic ero quidem vespera erat habitu signator sumpto,sessam transiressu ,sivam caedebat. Sostratus. n.'ςῶς ξυλοφόρων, ὐφ' ἐνος των Δωνίων ανωρέ M. Velut aliquis ignatorum, a Doriensium quodam occiditur. Et Lycophron, Δρυηκέπον

nius vero,regis tignatorisfilii .

Idem liocpie est apud Sindana, & Ioannem TZetzen. Velleius eastoris dicit. Deposita et se regia , pastoralem G/Lium induit. Pollux, rustis ait, lib. X. cap. XXIX. Περγμτου κό-ου λίγων, όn Tri φρυγανισιιον ἐξῆλθεν , οἰκοiκω τῆσμοῦ βουλόμενgγ λαγεῖν, φησίν. Uenim de Codro loqPens, quod lignatuis eir ira es rustico habitu , latere ragiens, diacit. Cicero, fimuis: Tuscul. Oi est . lib. I. Codrum,pxis in medios inimis hostes, ve famulara , ne posscς agnosi si esset ornatu regio. Ac fortasse sic Valerius quo que scripsit. Depositu insigndiu imperii mularem cul-

224쪽

214 IOANNIs M Evn.s IIum induit. Hactenus declitari:jamiliarem Gil .ind.C Α p. XIII. Di um C rectoram etitam de morte esu. Oraculum , a Geomantistu Cleomene, indicatum: emi ideolosteris pie,praeritin in Potaneo victus Dit. quo dies tranapore ex urbe exierat : tum se, uιι eae fuerit. Causa belli ,fragum inopia sue etiam, exules Peloponnesi,pιos in urbem recepibent : ct ex ea re ultas, piari iram. Denique s bHI Eius dux sensu. Vod ad Codri rixam attinet,est de hac Virgilii lo-

dciis, Eclog. V. Aut Alconis habes laudra, au ureia Codra. Sed de morte, etiam ab aliis distentat Conon , apud Phociuaunemie ulti o se ad eam obcialisse,veriam a civibus persuasum referi . Κώτου χρησμου γνωθενὶ P. A ,- νακοις,'ruΘουρο Κίθοον , εβδομ οκάτω ον-,D G δοῦναι εα--τον Ἀπὲρ τῆς πί&is . Athenienses , cium oraculum resinvissent,persuadent Codro inptuagenari am existenti. uis volenspropatria devoveret. Oraculuin Verra, postquain hostibus sere otiines datrum cscant,ac deinde ad Athenienses emanasse; nemo tamen, quonam modo id resciverint,explicat, praeter Lyciirgum: latici Geonraim tirn Delphicum clam enuntiasse dicit. κλωμα. - ,Δελφω nς, ατ μενο- το, δε ρρητων ἐξωγκλεῶς ΚΘLomοις. Cleomantis vero, quidam e Delphorum civiabiu, cum oraculum restivisn, occulte id Athenien in enuntilat. Adeoque, beneficii himus ergo, postea Athenienses victum ei, posterisque,in Pinetaneo decrevere. Idem

225쪽

DE RE C. ATHEN. LIB. III. a a Fτε - ὀυονοις, Πρυτανέω αίλον αυσαν ἔδbσεν. Geomauti ero Delphico, cum iratum posteris ,perpetuum in Prytaneo vi Ium urbs decrevit. Apitii Suid alia , qui ininsscripsit hic Lycurgum,quantiam, uti fere solet, notia in eduli mulato , Cleoni enes , non Cleonaanitis , nona inattir. Κλεομένu 3 τον Δελφον, πνΘε- τον ησμον, κλωπις δε τοῖς ΑΘΩακοις. Cleomenem vero Delphiciιm, hoc oraculum audivisse, o misisse Atheniensitam. Tenapus ilici, quio egressus turbe niecit espertinum Polvςntis nobis refert.

mihi negligenduna hic existina o ; quaenalia belli causa fuerit: &, quo duce hostes usi. caustin, tres sunt qiu

226쪽

uleo susteptiina escit illini belluna,qtuul Peloponnesios

λα θον,&C. Codra , cum Dorienses bestum C thenieissibus intuli t, quod exules Peloponnesios recepissent, o in his Melanuum item,&c. Vitae totideria verbis, hinc descri-ytas, Apost olius, Cent. Ix . Proverb xxvri Etho pium a Iustino designaritim , cpii in cause veteres sinultates ponit. Erant inire t shenienses Dorienses multatium veteres stas: quiu vindicaturi bella Dorienses , de eventu proelii oracula consiluerant. Sand offense veteres erant, Nannorum anapthis quinquaginta octo: suluiderii Gitnumerantur a principio Melanthi , ad fine tu Codri. Duceni vero eo bello, fuisse Alclen, Hippotae filium, rcfert hunc in in odiana Conon . O δε r a 'ς αλώμε

227쪽

ramusseptimus Codrus, solanthi siti annos XXI. A c con- .sentiunt, Cedronus, Marianus, SI Vincentius. Vixerat-

stes nia imperatori verasti. Augustinus, De Civit.

dei lib. XVIII. cap. XIX. Et tunc codram sthenienses, tanquam de m ire curum honore coluerant. Otho Fri

228쪽

them, Cecrops,ct Pan n: Celcus etiam, se Antiosius,quem sepii Henulta ex Osidea, Phsanti lia. tum AEgeus, o

de Theseis tu, Acamas. hi enim Atheniensium tributiu ex Apollinis Delphici orac si nomina dederant. Sunt etiam, Melanthi im Codrau, Gustu, o Phlem: raran ab tamen non acceperint trib' nomina. AtDre hoc Disdem, quos percenserinu Phidias fecit untque, ut ver enur, ex aec Anapugnae Marathoniae. Ab hoc laolle orthiria prove biurn, E'υγενε ργ Κοίνου. Generosior Coaero: de Pio est cuin aptul Suidain, tria aptui Diogenianum. Cent. iv. Proverb. LXXXIV : & Apostoli timi, Cent. IX. Provem.

dentiorem V p. steriani , in Dialogo Simyli,ac Polystrati. Moνου θευγενε ρ ρο, κἀ Nιρεως καλλιων,8 ο'δυμίως νετωπργ. Codro vero generosior, se dire oransor, se Vl spe prudentior. Et respexit ad Proverbium hoc Tia mistius, Orat. 1. Παίτας μ τους υρυφαίους , εν φιλοπφία

xοδεου. Vniversos enim Philosophiae prancipes invenietis, ab Iove,ut Homerus ait genitos educatozacprover&ρ quod a Curio

229쪽

sunt, Cecrops,ct Codrus arbaries ostenditur. proinsulso,ac fatuo, dixit etiam Martialis,l. LII. epigranan .Xv. Plus credit nemo puam tota Codrara in urbe, Cumsit rumpauper: suomodo Z caeciu amat.

Sic poetam insultum perstringens Ilivenalis, Sara.

Vexatus toties rauci Theseide od . Iterum de alio quodana, itena Diuo, Sat. III. . Lectus erat Codro Procola minor. - .

Nec multo post: Nil habuit o v. quis enim negat -- Virgilius,Ecloga VII.

230쪽

dum vetustu. Occurrit etian aphul Suularn, Tata haeum, Diogenianirati,& Apostoliuna. Rus filii, plures senὰ e stitere; adeoque a Pausania, in Achaicis, memorantur, Medon, Nilus, Andi ocius, Cyarethus, Damasichthon, Prornetheus, Arulraemon, Damasus, Naoctus,& Cico- p tl s . A Strabone resciuntur, Androclus, Nileus, Andro-copus, qui Pausaniae Andraenaon; Cydrietus, lai Pausaniae Cyaremus ; Nauctus, lai Pausenim Naoclus MCnopus, qui Pausaniae Cleopiis etiam ex his Cydretuna, Naucium, itern Cnopum, sputios dicit. Vide inim initio libri xiv. Medon, omnium natu maXimus, regnuri tenuit: Nileus autem, caeteritie, per colonias, abs seductas, nomen Clariun paraVeriant. Vule Auctores motatos, ac citatis item loci s. Denitae, R h n Athenis nuncupari, Pii ab eo genus ducerent: ut ostendinaus libro proprio, Pii est, De Fambis Atticu.C A P. X V. Codro mortuo,rem es desierunt: principesque constituti,aui

. . inrastae reip. rationes tenerentur. Horamprimm Zuaon fui, Codri ius: rasi com movisset litem Nil stater, ab oraculo constitutus, printipatum deinceps ivarim. Moraculum qualefuerit, expcruatum. Honum, ut nonnulli volunca Medonte hositio exceptus. quam diu primipatum

Oretio in hunc moduna Codro , neminem post in remm Athenienses voluere et quo onori