Carmina

21쪽

MΥΡΣΩΝ. 11ῆς νυ τί μοι Λυκίδα Σικελον μελος ἀδυ λιγαίνειν, ἱμερόεν γλυκυθυμον ερωτικόν, οἷον ὁ Κυκλωψ

κημοὶ συρίσδεν υρσων φίλον ἀλλα τί μέλψω;

Σκυρωνί Λυκίδα ζ τι- μέλος, άδὼν ἔρωτα, λάθρια Πηλειδα φιλήματα, λάθριον ευνάν. πως παῖς εσσατο φῶρος, πως δ' ἐφρούσατο μορφάν, Ἀπως ἐν κώραις Λυκομηδίσιν ἀπαλέγοισαι ἀυτ α τα παστον - λλέα δ νεια.

rens.

6. λαθρία II. c. λάθρια- corr. 18.

Om. 11.13 μηκυναίων 18.

22쪽

Minois. 11λάνθανε δ' ἐν κώραις Λυκομηδίσι μουνος Ἀχιλλευς, βεψι δ' ἀνθ' οπλων ἐωσκετο, καὶ χερὶ λευκῆπαρθενικὸν κόρον εἶχεν, ἐφαίνετο δ' - κωρα καὶ γαρ ἴσον τήναις θηλυνετο, καὶ τόσον ανθος χιονεαις πόρφυρε παρηίσι καὶ το βάδισμα παρθενικης ἐβάδιζε κόμας δ' ἐπυκας καλυπτρρ, 20

μον δ' ἀνέρος εἶχε, -- ἀνέρος εἶχεν - -

ἐξ ἀους δ' ἐπὶ νυκτα παριζετο δαμεία, καὶ π ὲ μὲν τήνας ἐφίλει χέρα, πολλαπι δ αυτας

στάμονα καλον αειρε, τα δ' ἀδέα δείκαν ἐπ OM, ἡσθεὶς - αλλιρ συνομάλικι πάντα δ' ἐποίει οσπευδων κοινον ἐς πνον ἔλεξέ νυ και λόγον αυτῆ αλλια μὲν κνωσσουσι συν ἀλληλαιοιν ἀδελφαί, τὰ ἐγὼ μουνα, μουνα δὲ συ νύμφα καθευδει αἱ δυο παρθενικαὶ συν-λικες, αἱ δυο καλαί ὁμα μοναι κατὰ λέκτρα μαθευδομες α δὲ πονηρά γ - γραυς δολία με κακῶς απὰ - μερίσω. - γα ἐγὼ σέο ......

32. In 11. post io lanidia pag. vacua in 18 tertia sero pars, in c.

23쪽

κΛΕΟΔΑΜΟΣ.

Εωρος, Μυρσων η χείματος η φθινοπώρω θερεος τί τοιώδυε τί δε πλέον ευχεαι ελθεῖν; η θερος, ἀνίκα πάντα τελείεται ασσα μογεὐμες; γλυκερον φθινόπωρον, τ' ἀνδράσι λιμὰς λαφρά η καὶ χεῖμα δυσεργον επε καὶ χείματι πολλοί θαλπόμενοι θελγονται ἀεργεία τε καὶ ο κνω. τοι καλὰν εα πλέον ευαδεν εἰπέ, τί τοι φρήν

αἱρεῖται λαλέειν γὰρ πέτραπεν α σχολὰ ἡμῖν.

κρίνειν χ' ἐπέοικε θερο εργα βροτοῖσι πάντα γὰρ ἱερὰ ταυτα καὶ ἀδέα σευ δε κατι ἐξερέο Κλεόδαμε, ο μοι πέλεν ἄδιο αλλων. ου ἐθέλω θέρος μει, ἐπεντόκα ὶ ἄλιος πτῆ.ου ἐθέλω φθινόπωρον, ἐπεὶ νόσον ρια τίκτει. ουλον χεῖμα φέρον νιφετον,9 Ῥοός τε φοβευμαι.ε, ἐμοὶ τριπόθ' ητον ολ λυκάβαντι παρείη, ἀνίκα μητε κρυος μήθ' αλιος αμμε βαρυνει.εωρ πάντα κυει, πάντ εἴαρος ἀδέα βλαστεῖ,

24쪽

ορνεα θηρευων τον πόπτερον εἶδεν Ἐρωτα ἐοδόμενοι πι/ξω ποτὶ κλάων ει δ' ἐνόησε, χαίρων ουνεκα δη μέγα φαίνετο τωρνεον αὐρο, τὼς καλάμως αμα πάντας - ἀλληλοισι συνάπι- καὶ τα τον Ἐρωτα μετάλμενον ἀμφεδόκευε. χώ παῖς ἀσχαλάων οὐ οἱ τέλος Ουδεν ἀπάντη, τὼς καλάμως ῆιψας ποτ' ἀροτρεα πρεσβυν αανεν,ος νιν τάνδε τέχνα, διδάξατο, καὶ λεγεν αυτῶ,

καί οἱ δεῖξεν Ἐρωτα καθήμενον αυτὰρ ὁ πρέσβυς ομειδιάων κίνησε κάρη καὶ ἀμείβετο παῖδα φείδε τας ρος, μηδ' ἐς τόδε τωρνεον ἔρχευ.

φευγε μακράν κακόν ἐστι το θηρίον ολβιος ἐσσῆ,

ουτος ὁ νυν φευγων καὶ ἀπάλμενος αυτος ἀφ' αυτῶ i5ελλον ξαπίνας κεφαλὰν ἐπὶ σεῖο καθιξεῖ.

νηπίαχον τον Κρια καλῆς ἐκ χειρος αγοισα ἐς χθόνα νευστάζοντα, τόσον δε μοι φρασε μυθον

των βίωνος σμυρναίου βοσκολικῶν Reg. et inserto on post ω Medio.

Trino.

2. ἡπόπτερονJ Bhi s. ἀποτροπον

ορνεον ou. Aiueis versum uncis inclusit.

25쪽

Tαὶ Μοῖσαι τον Ἐρωτα τον αγρων ο φοβεονται, ἐκ μῶ δὲ φιλευντι καὶ εὐποδος αυτ επονται. κην με αρα ψυχάν τις ἔχων ἀνεραστον ἀείδρ, τῆνον πεκφευγοντι καὶ Ουκ θέλοντι διδάσκειν ' ην δε νόον τις Ἐρωτι θονευμενος ἀδυ μελίσδρ, ε τηνον μάλα πῆσαι ἐπειγόμεναι προρέοντι. μάρτυς εγών οτι μυθος οδ επλετο πῆσιν ἀλαθης. ην με γαρ βροτον αλλον Ἀθανάτων τινὰ μέλπω, 5. Reg. - χἁ Venet. '

o relicto spatio Venet. 8 κίθαριν Reg. Tranc. Μίθαριν δ' ok κίθαρ Venet Mellic'. Prior in Innrg. R Soc. κίθαριν - δυςJ reliqui vulgatam quamvis corruptam.

26쪽

καὶ τόκα μοι χαίροισα διὰ στόματος δε αυδά.

οὐκ οἶδ -υδ' ἐπέοι,αλα μὴ μάθομες πονέεσθαι. K μοι καλὰ πέλει τὰ μελ ιγ καὶ τάδε μομα κυδος ἐμ οδμησευντι, τά μγ παρος -- - αε δ' - άδι ταυτα, τί μοι πολυ πλείονα μοχθεῖ ν; Εἰ μὲν γαρ βιότω διπλόον χρόνον αμμι ἔδωκεν

η Κρονίδας η Μοῖρα πολυτροπος, ωςτ' ἀνυεσθαι τον με ες ευφροσυναν καὶ χήρματα τον δ' ἐν μόχθω, ην τάχα μοχθησαντι ποθ' υστερον ἐσθλὰ δεχεσθαι.

εἰ δε θεοὶ κατένευσα ενα χρόνον - βίον ἐλθεῖν ἀνθρώποις, καὶ τόνδε βραχυν καὶ μείονα πάντων , Is 6σσά περ οἱ δειλοὶ -ματώδεες ἐργα πονευμες,

κολικοῖ Reg. In Venet Medio primus 8 deest, in Trinc antecedenti

27쪽

αχρι τίνος ψυχὰν ποτὶ κερδεα καὶ ποτὶ τεχνας βάλλομες , ἱμείροντες ἀεὶ πολῶ πλείονος ολβω; λαθόμεθ λαρα πάντες, οτι θνατοὶ γενόμεσθα,

χῶς βραχυν ἐκ Μοίρας λάχομες χρόνον.

Εσπερ κυανέας ερον φίλε νυκτος γαλμα, τόσσον ἀφαυρότερος μηνας, σολεξοχος στρων χαῖρε φίλος, καί μοι ποτὶ ποιμένα κῶμον αγοντι ἀντὶ σελαναίας τυ δίδου φάος ουνεκα τήνα

σαμερον ἀρχομίνα τάχιον δύεν ου ἐπὶ φωράν

28쪽

υμερε Κυπρογένεια , ιος τεκος ουδε θαλάσσας, τίπτε τόσον θνατοῖσι καὶ ἀθανάτοισι χαλεπτεις; τυτθον φαν τί νυ τόσσον ἀπήχθε καὶ τιν αυτα, ταλίκον, πάντεσσι κακον τον Ἐρωτα τεκεσθω, αγριον στοργον μορφὰ νόον ουδεν ομ νιον; τί δε νιν πτανον καὶ καβόλον πασας μεν,

rens.

6. προς δ et Herin deleto in fino carminis signo interrogutionis.

29쪽

ῖ δὲ λειρ μ' ἀγέραστον, ἐπεὶ χλωτος δειδε

μισθον ἐλών τιμὰ δὲ τὰ πράγματα κρέσσονα, γιεῖ.

30쪽

Π τὸ - γαρ ἀνυσιμα πάντα βροτοῖσι, ἐκ μακάρων γα ράστα καὶ - λωστα γένοιτο.

Ahrons. ἀείδων μισθον Πerin ., in notis ειρεν μισθον ἱκώ se scripsisse dicens, quod dul, anter recepit Meinck. In adnotationibus

pta sunt. Hemii edidii: Πάνα θεοῖκ' ἐθέλοντος ἐναίσιμα, ἄντα βροτοῖσιν ἐκ μακάρων ἐργαστὰ καὶ ωκυτέλεστα γένοιτο Λhrens. Πάντα θεω γ' ἐθέλοντος ναί - πάντα βροτοῖσιν ἐκ μακαρων μῖστα καὶ ο ἀτέλεστα γενοντο.