Alcestis

11쪽

Diodori Sicili XII 80 ubi Γλαυκίδι legitur, alteros minastae Aristoplianis ad Acharn. V. 67. ubi cum uisne exti in is His coaluit, quod 'Primu&potius est quam quod Meuria aliisque ex Diodoro reponere placuit inὶ Γλαυκίδου. Nunc quiII Inhil emissae in mi duo testes ad unius limi unus ad duomui exemplum Migauia utrilinque latiustum relin tui satius est, donec reperiatur qui litem dirimat. Ita quum apud Strabonem VIII p. 853. in libris scriptum sv Φειδίας αρμινον, Νωme auteni ebeat, hoc emini esse docui Venus Pausania servatus V. 10, 2. Proximis lueris o non dubito qui Olympiadis nimierias spuis octaeae. Seribendunt igitur,se in militer otium anni nota in arminent Medeae, δάχθη επὶ ΓΠυθοδωρο αρχοντος κατα την ποῦ raria ibi

minor quas luiae tetralogia Euripides comprehendit si numini tempus ex ias demum mammatici

nostri verbis cognoscimus, quilius Eluialesi aliorumque opinio convellitur, qui Medeat omnium quae supersunt Euripulis fabularum mitiquis, iani esse

iamin errore satis ex nisabili Tantuni enim sci bainus, Cremas, Telephum et Alcesti ante Aristophanis Achimie es h. e. ainuae Olymp. L. XVIII. s. e mas esse. mani Telephani ira retiam, de qua

eleganti conimentatione nuper disseruit Iacobus Ge lius acer rime in Acharnensibus insectatus est Am-stvliano, Cressas praeteriens astutig ut in ea leni e

ninedia v. 432, quod non sim schesiastani, Alcestin

12쪽

μηδε γὰρ θανών ποτε

μηδε γὰρ θανών ποτε Alcmaeone ambum erat scholiasta Aristoplianis notatio ad qui in v. 1302. A πυνθαε- ταλ ω παρθενοι τῶν ἡ πολει -- αος παρα τα ἐξ Ἀλκμαιοεινος Ευριπίδου. Diuae enim fuerunt fabulae AlcInλEOrus nomine ab Euripide inscriptae, altera Ἀλκμαίων ὁ δια φιδος, inera 'Aλκμαι- ό Κορώθου. Nunc patet Equitum versum ex Alcmaeon L λψι esse adumbratum, AlcInseonen autem tragoediaΠi, quaru Scholiasta Ranarunt V. 67. post mortem dernum E ripidis ab filio edi in esse narrat Alcmaeonem esse H MA Misi id quod conjeciaua assecutiis est thiae in fragmentorum collectione P. I, quanquaInaminent usus adnua Ium infirmo Priorem, inoNIL Qua de arminent Alcestidis fabulae graIn Inatico traduntur Propterea apposui, ut de Verbis istis

mire com ruptis dicerem, εἰ- ωρηγοι, - non dubiis quin alienum in locum sint dejecta Cohaerent enim

cum IIPeriore annotatione cli laScalica, identiirque ninne continere chorei. Fortasse igitur sci ibendunt, Gσί - h. e. σωος εχορή, . Similis est grammatio antimii de melio Orestea annotatio in

et apud Stephanum Byzant. S. V. M , Ἀθλης Ἀπη - εχορηγει. Isidoti nomen Demaens in mon nientis Atticis est, Et stari sectiptuni in inulis apud

14쪽

T ΤΟ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

15쪽

ἴσον, προτέρω χρόνον α tr. H- Αλκηστις η γυν του 'Aδμητο ἐπέδωκεν ἐωπην, ουδετέρου των γονέων θελησαντος υπερ του παιδδ ὰποθανεῖν με Ου πολυ ταύτης της συμφορας γενομένm κῶ μαθὼν παρά τινος θεράποντος α περὶ την - στιν ἐντυψὼν ὁ Ηρακλης ἐπορεύθη ἐπὶ τον τάφον, κω Θάνατον ὀισοστηνα που ας σθνα καλύπτει την γυναῖκα τον

16쪽

ΑΠΟΛΛΩΝ.

ελθὼν δὲ γαῖαν τηνδ' ἐβουφόρβου ξέν μκα τόν ἔσωζον Οἰκον ἐς τόδ' ημέρας. οσίου γαρ ανδρος οσιος ω emis urem, io παιδος Φέρητος, ω θα- ερρυσάμην, Μοίρας δολώσας γνεσαν δέ μοι θεῶ A Wo 'AH ν τον παραυτί ἐκφυγειν, ἄλλον διαλλάξαντα - κάτω νεκρόν. πάντας δ' ἐλέγμ καὶ διεξελθὼν φίλους, πατέρα γεραιάν 4 φ ετικτε πέρα,

A. tot ex Vaticanusi . . eodex Havniensis, cujus cun satiemno consensum dissensumve notamus ubi operae pretium videtur. Havniensem ea-

eu it Melanilius, a quo iectionis varietatem inepti M-3. κατακτας κατ ἀκτη A. referri potest omissa ut musitro I. ἐρρυσά - ερυσι-m A. glossa lesychii, qua ri per 3 παραυτίκJ Metia A. rτιή explicatur nisi ex Arist

17쪽

θανεῖν προ κεινου μηδ' ετ εχσπαν φαος, η νυν-- οἴκους ἐν χερι ιν βαστάζεται ψυχορραγουσα πν& γαρ σφ' εν μερο ομνῶν πέπρωται κῶ μεταπτηνα βίου.

λείπω μελάθρων τωνδε φιλτάτην στέγην ηδη δε τόνδε Θάνατον σορῶ πελας, ἱερη θανόντων, os in . . 'Aιδου δόμους αsμελλε κατάριν συμμετρος Ἀψίκεσοφρουρον τό βμαρ, χανε, αυτην χρεών.

ΑΠΟΛΛΩΝ.

θάρσει δίκm τοι και λόγους κεδνους εχω.

18쪽

και τοῖσδε γ' οἴκοις κδίκως προσωφελειω.

δαμαρ ἀμείψας, ην - νυν κεις μεσα.

ο- ἄλλα τοῖς μελλουσι θάνατον ἐμβαλῶν.

ἔχω λόγον δ' καὶ προθυμίαν σεθεν.

19쪽

ΑΠΟΛΛΩΝ. Ο μοι πλέον γ' ἄλη μίαν φυχὴν λάβοις ΘΑΝΑΤΟΣ.

ΑΠΟΛΛΩΝ.

20쪽

βία γυναῖκα τηνδε, ἐξαιρησεται. κοω' η παρ μων σοι γενησσω χάρις

ἱερος γαρ υτος των κατα χθονος θεῶν

-- Blonifiei ius. I. προσθε. Antiqua scriptum

duo libri Horentini Legebatur cum deterioribus xκ ἀλαπιαδή, - librarii collectio est dimetrum explentis. In illo aiseisin τὶς ουδει nihil exquisiti Pr copius de Bello Pers. p. D. HA με - , -- πρόφασίν τι- σιν ἐς το ἀναφωσθαι. Ibid. p. IV D. αἰτία τις