Athenaei Deipnosophistae libri 15. cum rerum et scriptorum indicibus, ad optimorum fidem accurate editi

11쪽

Kαι θά/ψος μεν, ατὰρ τουδε πλεον τρα σε θαυμαπρόσθaν Πισαίου, ξεῖνε, ο υηπολίου. μ γαρ επόμπευσω βουν αγγον, εις κρέα τονδεκόφας, πάντα κατ ουν μουνος ἐδαισατό νιν. στυδάμας δ' ὁ Μιλησιος, τρὶς πιλυμπια νικησας κατ τὸ εξης παγκράτιον, κληθείς ποτε ἐπι δἐῖπνον υπὸ υρι βαρζάν- του Περσου, και ἀφικόμενος, ἐπέσχετο Φαγειν πάντα τὰ πάσι παρασκευασθέντα, και κατεφαγε. Toυ Πέρσου' δ' -τὁν ἀξιωσαντος, ως ὁ θεό&3ρος ἱστορεῖ, ἄξιόν τι ποιησαι Των κατὰ Ρἰσχυν, φακὸν της κλίνης περίχαλκον ὁντα κλάσας, εξhεινε μαλάξας. πιλευχησαν-- τος δ' α/os, kαι κατακατθέντος, ο εχώρησε μα υδρει

τὰ ὀστεα, μόλις ει δυο. καὶ τὼ τῶς ἐννεα ἀνδράσι παρεσκευασμένα παρὰ τῆ Ἀριοβαρζάνηὶ εις τὸ ωπνον μό

νον καταφαγεῖν.

15쪽

I. 'Πράκλειτος δ' ἐν τω Δενcom 'Lλίνην φησι τινὰ Πτῶκα πλέωτα βεβρωκέναι. Ποσείδιππος δἐ ἐν ἐπιγράμμασι Φυρόμαχον, εις δν και τόδ' ἐπέγραφε Φυρόμαχον, τον πάντα φαγεῖν βορὸν, οiα κορώνη

18쪽

ωμάραντος δε ο 'Ἀλεξανδρευς εν τοῖς περι σκροης, Προ- δωρόν φησι, τον Μεγαρέα σαλπιγκτην, γενεσθαι το μεν μέγεθος πηχων τριῶν καὶ ημίσους, εἶναι δἐ και τας πλευ- ρας ι τρόπι ἐσ&ειν δἐ-αρτων μει/ χοίνικας εξ, κρεῶν. δἐ λίτρας εἰκοσιν οἴ- αν ευρηκῖ, πίνειν ει χόας δυο, καὶ σαλπίζειν αμα σαλπιγξι δυσι. μιμασθαι δἐ εθος ευεν ἐπὶ λεοντης μόνης. 'Eσημαινε ει, σαλπίζων μέγιστον. 415) 'χργος γοῖν πολιορκουντqς ΛημWρίου του 'Aντι -

αγαγε τῶς τείχεσι διὰ τὸ βάρος, ταις δυο σαλπιγξι σημαίνων, υπὸ της ἄδρότητος του Βου τους σw- τας ηνάγκασε προοτμηθέντας προσαγαγεῖν την μ' αν ' ἱκησε δἐ την περίοδον δεκάκις, κοιὶ ἐδείπνει καθημενος, ῶς ἱστορεῖ πεπτωρ ἐν τοῖς θεατρωγις υπομνημασι. με

περιθέ' εχουσα και λόφον ἐπι της κεφαλης, ῶς δηλοῖ Ποσύδιππ'ς ἐν ἐπιγράμμασιν. 'Hσθιε δἐ και αφη λι- τρας μἐν κρεῶν δωδεκα,

ἔπινεν οἴνου χόα.

8. Aιτυέρσας ει ην μν υιος Μίδου νόθος, κελαι νῶν δἐ των ἐν Φρυγία βασιλευς, ἄγριος ἰδέσθαι και ἀνη-μερος ἄνθρωπος, ἀδηφάγος δ' ἰσχυρῶς. λγει δἐ περιαυτου Σωσἱθεος ὁ τραγουδιοποιὸς ἐν δράματι Λάφνιδι

τρὶς της βραχείας πέρας ' πίνει δ' ενα καλῶν μπρη- ἀν ὐεκάμφορον πίθον. ἄρτων δἐ χοίνιχας τέσσαρας, και

19쪽

Ἀγαθοῖς, περὶ Ου φησιν' ' ω κατεσθίω μολις τῆς γερας,

λευσαντα Αυδῶν, πολυψόγον γενέσθαι και πολυπό , ἔτι γασrρίμαργον. ' Toυτον οὐν ποτε νυκτὸς την ἔαυ- του γυναῖκα κατακρεουργησαντα καταφαγεῖν, πιεπαπρωὶ ἀρόπια τρο χεῖρα της γυναικος ἐν σαν ἐν τω στλματι, ἐαυτὸν ἄποσφάξαι, περιμητου της πράξεως γε-- 'μένης. Περὶ δε ονος, του Παφλαγόνων βασιχως, ὁτι καὶ αυτὸς ην πολυφάγος, προειρηκαμεν, παραθέμενοι Οεοπομπον ἱστορουντα ἐντη πέμπτη και τριακοσ4.ώροχίλοχος δ' ἐν δετραμέτροις παριλαν εἰς τὰ ὁμοια διαβεβληκεν, λ οἱ κωμου οποιάι Κλεώνυμον και Πύσανδρον. Περὶ δε Σαρἱππου φησι Φοινικίδης ἐν Φιλάρχω ώ ς' HIτον ει προς τουτοι- τον σοφώταTOν Σήριππον. ουτος, ωσπερ οἴδας, ἐσθίει μέχρι ιο ἁ ω τις, η λάθη διαρραγείς. ιουτεχει ταμιῶ- ωσπερ ομίας. 9. Nisόλαος δ' ὁ περιπατροικὸς ἐν τη τρίτη προς ταῖς ἔκατὸν τῶν ἱστοριῶν, Μιθριδάχην φησι, τω Ποντιαον βασιλέα, προθέντ' αγῶνα πολυφαγως και πολυ