Athenaei Deipnosophistae libri 15. cum rerum et scriptorum indicibus, ad optimorum fidem accurate editi

61쪽

38 . ATHENAEI DEIPNOSOPH. το ποιημάτιον, φησὶ Σέλευκος, ἀντιμαρ ρεῖ -Τς ουτως ἐκδεχομεήοις. Φησὶ γαρ ' ανωμεν ' τί τα λυχν' αμμένομεν; δάκτυλος Ῥέρα. Kάδδ' υειρε κυλίχναις μεγάλαις, αἱτα , πο λαις. Oboν γαρ Σεμέλας καὶ Λιὸς υἱος λαθικαδέα

μεγάaως, ἄπασαν - ἀληθειαν φράσαι.

63쪽

μεστας προπίνω, ἶσον ἴσω κεκραμένας.

εἰ το παρ' εκαστον ενδελεχως ποτηριον. πίνειν το λοιπὸν τους λογισμους αυξάνει, ταωτα σκοπει προς σαυτόν.

64쪽

Ἀγησανδρος ἐν ἐπομνημασι, τον οἶνον υδαρη πωλουν - των των καπηλων ἐν τω στρατοπέδω, κεκραμένον εσαλευσεν αἰπον πωλῶν, ἴν' αυτον ἀκρατέστερον -sstro. 2b

παραπλησιον καὶ 'χλεξις ειρηκεν ἐν Αἰσώπω, ολως 'εροφόν γε τοττ ἐστὶν παρ' υμῖν, ω Σόλων. ἐν ταις θναις δεξιως ἀρημένον. B. G πο ν ; A. Ἐν τοῖς συμπολοις ου πωπευκρατον. B. M γὰρ ζάδιον. Πωλουσι γὰρ ἐν ταῖς ἁμάξαις εὐθέως κεκραμένον, ουχ ῖνα τι κερδαίνωσι, των δ' ωνουμένων προνοουμενοι του τὰς κεφαλὰς πιεῖς εχειν ἐκ κραιπάλης. Tori' , ὁρῆς Ελληνικὸeποτος, μπρίοισι χρωμένους ποτηρίοις λαλεῖν τι καὶ ληρῶν προς αυτους ηδέως. I b μὰν γάρ ἔσερον λουτρόν ἐστιν, ου πότος, φυκτηρι πίνειν καὶ κάδοις ' θάνατος μἐν Ουν. 39. ,, νειν δ' εἰς μέθη φησιν ἐν επιω Nόμων ζΠλάτων) ο/ε υλλοθι που πρέπει, πλην ἐν ταῖς του τον οἶνον δόντος β εου ἐορταῖς, Ουδ' ασφαλες, ουτ' ουν περι 'γάμους ἐσπουδακότα, ἐν οἷς ἴμφρονα εἶναι πρέπει μάλ μα ν - και ρομφων, μεταμ- βίου ου μικρὰν μεταλλάττοντας, ἄμα δἐ ,αι το γεννώμενον ὁπως ὁτι μάλ

λον, οποια νυξ η φως απιδ γεν ήσει. ν - πρώτω δἐ των πόμων φησί ' ,,Μέθης δἐ αυτης, ωσπερ μει χρωνται καὶ Πέρσαι, κάὶ καρχηδόνιοι, καὶ Αελτάι, καὶ 'Lβηρες, καὶ ωρεκες, καὶ τὰ τοιαυτα γένη, καθάπερυμῶς, ω Λακεδαιμόνιοι, το παράπαν ἀπέχεσθε. Σώδ αι

66쪽

LIB. X. SEU T. 40. I. 332. g1τε καὶ πάντες αυτοὶ, καὶ κατὰ τῶν ἱματίων καταχεομενοι, καλον καὶ ευδαιμον επιτηδευμα ἐπιτηδευειν νενομίκασι. Πέρσαι δε καὶ σφοδρα μεν χρωνται καὶ ταῖς αλλαις τρυφαῖς, ας νεῖς αποβάλλετε, ἐν τάξει δἐ μἄλλον τουτων. 40 Eπινον οἱ πολλοι καὶ ἄλφιτα επιβάλλοντες τω οἴνω, ώς ὁ Λμὸς Ἀγησανδρος φησίν. Yπίνικος γουν, -ησιπτολέμου ἀνάγνωσιν ποιησαμενου Των ἱστοριῶν, ἐν

αἱς ἐγέγραπτο ώς Σέλευκος ἀπηλφίτισε, γράψας ὁρῶμα

Μνησιπτόλεμον καὶ κωμωδῶν αυτον καὶ περὶ τοῖς πόσεως - κἀς εκείνου χρώμενος φωναῖς ἐποίησε λέγοντα ' 'U' αλφίτου πίνοντα του θερους ποτὸ. ἰδὼν αλευκον ηδεως τον βασιilis; εγραφα, καὶ παρέδειξα τοῖς πouola, Ort, κἄν το τυχον η πραγμάτων η σφωρ' ευτελἐς, σεμνον δύναται τουθ' η δύναμις η 'μη ποιῶν. TUOντα Οασιον ταν τε γης ἀπ' Ἀτθίδος ἔσμον μελίσσης της ἀκραχόλου γλυκυν, , συγκτρκανησας ἐν σκυφω χυτης λψου, μητρος ἄκτη παν γεφυρώσας πρὸν, ' κατησιμωκα πῶμα, καύματος λυσιν. Ο δ αυτος ιστορεῖ, κω 'ράσι ταῖς νησοις ἐπιπάττον - τας λέαιθον ἀντι ἀλφἱrου πίνειν, καὶ λέγεσθαι ταν νε πόσιν καλλίονα της ἐξ αλφίτων. 41. Προποσεις δε τας γινομένας - τῶς συμποσίοις Α δαιμονιοις ο- ην εθος ποιεῖν, ω δἐ φιλοτησLς διω-ύτων προς ἀλληλους ποιεῖσθαι. Ληλῶ ει ταυτα Κριτίας ἐν τῶς ἐλεγείοις -

67쪽

και προπόσεις ὀρέγειν επιδέξια, και προκαλῶσθαι ἐξονομακληδην, ψ προπιεῖν ἐθέλει. Γιτ' απὸ τοιουτων πόσεων. γλώσσας τε λυσυσσ10 εις αισχρους μυθους , σῶμα τ ἀμαυρότερον τευχουσιν προς δ' ὁμμ' υλυς αμφωπὸς ἐφίζα' . ληστις δ' ἐκτέμει μνημοσυνην πραπίδων 'νους δε παρέσφαλται' δμῶες δ' ακόλαστον εχουσιν ηθος ' ἐπεισπίπτει δ' οἰκοτριβης δαπάνη. 15 οἱ Αακεδαιμονων δε κόροι πινουσι τοσοῖτον, . ωπιε φρέν' εις ιλαρὰν ασπωα πάντ ἀπάγειν,ἀς τε φιλοφροσύνην γλῶσσαν μέτριόν τε γέλωτα. τοιαυτη δε πόσις σώμααἱ τ' ωφέλιμος γνώμη τε κτησει τε ' καλῶς δ' εἰς Φγ' -ρox ci 433) πρὸς υπνον ηρμοσται, τὸν καμ-- ένα,

προς προ τερπνοτάτην τε θ εῶν θνροῶς 'οἰειαν, καὶ τον ευσεβίης γείτονα σωφροσυνη .

Ἐξης τε πάλιν φησίν A γὸρ -iρ τὸ μέτρον κτuκων προπόσεις, παρ--τἐρφασαη λυπουσ' εις τον ἄπαντα χρονον. Λακεδαιμονίων δε &αιθ' ὁμαλῶς διδκειται, εσθειν καὶ πωειν συμμορα πρὸς τὸ φανῶν

69쪽

πονται οἱ πυκται, διά etb βαρεῖσθαι τὰς χῶρας ἀνατει-- νοντες. Exμηλος λαμβάνει θώρακα, δραμών δ θλον ἐπισφαλῶς και ἀμυχθῶς, ασφαλείας ὁπλον. 43.-δἐδίφης Ουδίν ἐστι πολυποθητότερον. Λιλπὲρ κώ τὸ υργος πολυδίφιον ὁ ποιητης εφη, τὸ πολυπόθητον διὰ τον χρόνον. Tό δ ος γὰρ πῶσιν ισχυρὰν ἐπιθυμων ἐμποιει της περιττης μολαυσεως. ὁ και ὁ φοκλης φησι Λιφῶντι γάρ τοι πάντα προσφερων σοφὰ, Ουκ ἄν πλέον τέρφειας, η πιῶν διδους.

70쪽

ι τῶν τραγικων δέ τις ἔφη Ἀσχειν κελσω χίψα δινωσαν φόνον.

εασον δέ με διφῶντα πιεῖν. Καὶ Σενοφων δε ἐν του τρίrω της Παιδεlας ποιμ τυν κυ- ρον τάδε λέγοντα ' ,γγω υμῖν διφῶ χαρίσασθαι. m etυν δ' εν τη ΠολιτεM ' , ωαν οἶμαι δημοκραγουμένη πόλις ἐλεωθερως δις σασα κακῶν οἰνοχόων προπιπιο - των τψη, καὶ πορροπψω τοὐ δέοντος ἀκράτου μεθυ 434ὶ 44. Σπινε δἐ καὶΠρωχόας ὁ Μακεδὼν πλέBro' φησιν μιππος ἔν τῶ περὶ της Αλεξάνδρου καὶ μαι πιωνος ταφης ' και ευρώστω τῶ σωματι διηγε, καhοι τώπιῶν ἔγγεγυμνασμένος ων. 'Auξανδρος γουν, αἰτησας ποτἐ ποτηριον δυ ουν, καὶ πιὼν, προυπιε τῶ Προάα. και δς λαβών, και πολλὰ υμνησας τον βασιλέα, επιεν,ἄς υπὸ πάντων κροταλισθηναι. καὶ μεet' ολθον το αυωποτηριον αἰrησας ὁ Πρωτέας, καὶ πάλιν πιών, προυπατῶ βασιλεῖ. 'O M'Ἀλέξανδρος λαβω, εσπασεμἐν γενναίως, - μην υπνεγκεν, αλλ' ἀπέκλινεν ἔπι το προσκεφάλαιον, ἀφεὶς τῶν χειρῶν το ποτηριον. και ἐκ τούτου νοσησας ὁπέθανε, του Λιονυσου, φησι, μη Βαντος αυτώ, διότιυὶμ πατρίδα αὐτου τὰς θηβας ἐπολιόρκησεν. Eπινε δἐ ὁ . 'Aλέξανδρος πλειστον, ος και απὸ της μέθης συνεχῶς κομμἄσέγαι δυο πέρας και δυο νύκτας. Ληλουται δέ τοωτο