Herodoti halicarnassei Historiarvm libri IX, ex optimis exemplaribvs emendavit ac notas criticas adiecit

421쪽

ονους ε της δού , και κατασκευάζειν.

α δ λύγους τε πλείους εγγίνεσΘαι, καί τινα και σκῶψαί μιν και ες γελωτα προαγαγέσθαι , πιδοῖναί σφι τα ασκῶν να. τους δε αυτο -περ εἶχον κατακλιΘέν- τας πίνειν διανοέεσθαι, και κεῖνον παραλαμβάνειν , και κελεύειν μετ' αUτῶν μείναντα συμπίνειν ' ον δε πεισθημα τε δηκα καταμεῖναι in δε μιν παρα την πύσιν φιλοφρύνως σπά οντο , πιδούναι αὐτοῖσι και ἄλλον των σκῶν δαψιλῶ δἐ Φποτέ χρησαμίνους τους φυλάκους, περ-

Θηναι τὼ δέ , ὰς πρύσω ν της νυκτος, τύ,τε σῶμα του ἀδελφεού καταλυσα καισαν φυλάκων επὶ λύμη πάντων ξυρησαιτα δεξιας παρηῖδας ' πιθέντα δε τι νε-

422쪽

κυν επὶ τους νους , ἀπελαύνειν ἐπ' οἰκου, επιτελέσαντα τη μητρὶ τὰ προςταχθέντα.ro δε βασιλέα di αύτφ ἀπηγγελθη τοὐφαοος ὁ νέκυς εκκεκλεμμένος , δεινα ποιέει πάντας δε βουλώμενον εὐρονα Gτις κοτ εἴη ὁ ταύτα μηχανάμενος, ποιησαί μιν τάδε, μοὶ μεν ολπις ά τὴν Θυγατερα τὴν αύτου κατίσαι F οικηματος, εντειλάμενον πάντας τε μοίως προςδεκε- σθαι , καὶ ποιν συγ-νέσθαι, ἀναγκάζειν

αυτ εσοφάτατον και ἀνοσιάτατον ὁ δ' αὐαir γῆ ται τὰ περὶ τον φῶρα γεγενη-μενα, τουτον συλλαμβάνειν , και μὴ ἀπιε- ναι ἔξω in δε την παῖδα ποιέειν τὰ κτου πατρος προςταχθεντα τον φῶρα πυ- Θύμενον των εἱνεκα ταύτα πρησσετο, βουληθεντα πολυτροπ' του βασιληος περιγενεσθαι, ποιεειν τάδε. Ἀσρου προρφά-

423쪽

εκείνου της χειρος ἀντέχεσθαι- οὐδἐ ψωρ προεμενον αύτη οἴχεσθαι διὰ Θυρέων φεύγοντα in δἐ και ταυτα ς τον βασι- λεα νοεῖχθαι, εκπεπλῆχθαι με επι mi πολυφροσύνη τε και τολμη ἀνθράπου

424쪽

τελος δε , διαπέμποντα ς πάσας τας πί- λις, παγγέλλεσθαι ἄδειάν τε διδύντα, καιμtγάλα ποδεκύμενον ελβύντι ς ψιν τηνεαύτου. τον δε φῶρα , πιςεύσαντα , ελθεῖν προς αύτύν ' Ραμψίνιτον δε ε μεγάλως θαυμάσαι, καί οἱ τὴν θυγατέρα ταίτην συνοικίσαι , ὰς πλεῖς επιςαμενP αν- Θρῶπωπι ιγυπτίους με γαρ ταν ἄλλων προκεκρίσθαι, κεῖνο δε, ιγυπτιαν. ρκβ . Μετὰ δε ταύτα , λεγον τουτον τον βασιλῆα mo καταβοα κάτα ς τον οἱ Ελληνες Γλην νομί ουσι εἶναι , καὶ xtae συγκυβεύειν τη Δημητρι ' καὶ τὰ μεν, νικαν iJτήν, τα δε εσσουσθαι DF αύτης καί μιν πάλιν ἄνω ἀπικέσθαι δῶρον ἐχοντα παρ' αύτης χειρύμακτρον χρύσεον. ατ δε της αμψινίτου καταβάσιος, ῶς

πάλιν ἀπίκετο, ὁρτὴν δη ἀνάγειν ἰγ

πτίους φασαν ' την και γ οἶδα τι και

425쪽

τῶν μίτρη τους φθαλμούς ' ἀγαγύντε, δε μιν χοντα το ψαρος ες ὁδὼν φέρουσα ες Δημπρος, αὐτοὶ ἀπαλλάσσονταιοπίσω. o δ' ιρε τουτον καταδεδεμένον

τούς ὀφθαλμούς, λεγουσι πο δυο λύκων ἄγεσθαι ς τ ιρον της Δημητρος, ἀπίχον τῆς πολιος εἰκοσι αδίους και αύτις πίσω εκ ου ρο ἀπάγειν μιν του λύκους ες λύτο χωρίον. ρκγ. Τοῖσι μεν νυν ε ιγυπτίων λεγομένοισι χράσθω τε μ τα τοιαυτα πιθανά ςι εμο δε παρα πάντα το λύγονυπύκειται, ὁτι α λεγύμενα et εκάςων -κo γράφω ἀρχηγετεύειν δε των κάτω Aιγύπτιοι λεγουσι Δήμητρα και Διί σον.

426쪽

πρῶτοι δε και τονδε τον λύγον ιγύπτιοι εισι οἱ ειπύντες in αν ρῶπου ψυχὴ ἀθάνατος ἐς ' του σάματος δε καταφθίνοντος, μυλλο cssio αιε γινύμενον esδύεται επεα δε εοιελθη πάντα τα χερσαι καισα θαλάσσια και et πετεινά, υτις ς ἀν-

τακληῖσαντα γάρ μιν πάντα τα ἱρά, πρῶτα με σφεας Θυσιεων ἀπέρξαι ' μετὰ δε,

427쪽

πτίους τοῖσι με δη ἀποδεδέχθαι, ἐκσων Δοτομιέων των ε τψ Αραβίφ ου- ρεῖ, ε τουτέων λκειν λίθους μέχρι ΟυNείλου διαπεραιωθέντας δε τον ποταμιν πλοίοισι τους λίθους τέροισι ταξε εκδε- κεσθαι, και προς- Λιβυκον καλεύμενονδρος, προς τουτο ελκειν. εργάζοντο δεκατὰ δέκα μυριάδας ανΘράπων αιε την τριμηνον κάςην χρονον δε γ γενέσθαι τρiβομόν τ λαρο , δέκα μεν τε της οδου κατὰ τυ ειλκον του λίβους, τροεδειμαν, εργον ἐον ου πολλ6 εφ ελασσον

τα δέκα τε γενέσθαι, και ταν επὶ του

428쪽

σων.

ρκέ. ποιηθη δε δε Λύτ η πυραμὶς αναβαθμῶν τροπον , τας μετεξέτεροι κράσσας, ο δε βωμiδας νομάζουσι τοιαύτην τοπρῶτον πεί τε ποίησα αυτην, ηειρον τους πιλοίπους λίγους μηχανησι ξύλων βραχέων πεποιημένησι ' χαμάθεν με επι τον πρῶτον οῖχον των ναβα- Θμῶν ἀείροντες κως δε ἀνίοι ὁ λίθος tet'αυτον , ις τψρο μηχανην τίθετο, ςεῶ-

429쪽

λελέχθω γὰρ μῖν ἐπ'Ἀμφύτερα , κατάπερ λέγεται. εξεποιηθη δ' αὐτα ανάτα- τα αυτης πρῶτα μετὰ δε , τὰ π5μενα τούτων ξεποίευν ' τελευταῖα δέ, αυτης τὰ επίγαια και τὰ κατατάτω ξεποίησαν.

σεσημανται δἐ διὰ γραμμάτων Aιγυπτίων ἐν τη πυραμίδι, σα ες τε συρμαίην καικρύμμυα και σκοροδα ἀναισιμῶθη τοῖσι εργα ομενοισι καί λ εμε ε μεμνησθαι τὰ Ἀρμηνεύς μοι, πιλούμενος τὰ γράμματα , φη, ξακύσια και χίλια τάλαντα ἀργυρίου τετελέσθαι. ενδ ες ουτως χον-

430쪽

μνημηῖον καταλιπέσθαι ' και του ςιύντος

προς αὐτο εκάςου δέεσθαι, κως ν αυτ εν λίθον εν τοῖσι εργοισι δωρέοιτο. εκ τούτων δ ταν λίθων ψασαν το πυ-