Herodoti halicarnassei Historiarvm libri IX, ex optimis exemplaribvs emendavit ac notas criticas adiecit

91쪽

Ταύτα δ αν πάντα rυνθανο- μενος ὁ οolao , πεμπε ε Σπάοτη αγγέλους δοά τε ψέοοντας, και δεησομένους ξυμμαχίης , εντειλάμενός τε τα λέγειν χοην οι δε eraύντες ελεγον, ,Επεμ-- ψε μέας Κροῖσος ὁ Λυδῶν τε κα δε- λων θνέων βασιλεύς, λέγων τάδε sa, Λακεδαιμόνιοι, χρησαντος του εο τον

- Ελληνα φίλον προς έσθαι, ἱμέας γαρ

92쪽

νόμενον, σβησάν τε λαπα των Λυδῶν, και ποιησαντο δοκια ξεινίης πέρι και ξυμμαχίης και - τινες αυτους εὐεργεσίαι ειχον κ ροισου πούτερον ετ γεγονυιαι πέμψαντες γαρ οἱ Λακεδαιμονιο ε Σάρδις, χρυσον νεοντο, ε ἄγαλμα βουλύμενοι χρήσασβαι, τούτοτο νυν της Λακωνικης ν Θύρνακι δρυται Απόλλωνος Ἀροῖσος δέ σφι ἀγρομένοισιεδωκε δωτίνη . o. Τουτέων τε αν εἴνεκεν ο Λακωδαιμύνιοι το ξυμμαχίην δέξαντο, καιετ ε πάντων σφέας ποοκοίνας Ελλήνων, αιρέετο φίλους. και τοῖτο μεν αυτοὶ εσαν τουω παγγείλαντι τούτο δε ποιησάμενοι κρητηρ χάλκεον, ωδίων τε εξωθεν πλησαντες περ τὼ χειλος, και μεγάθεῖ τριηκοσιους αμφορίας χωοεοντα αγον, Aoo βουλώμενοι ἀντιδοίναι Κρομ

93쪽

oύτος ὁ κρητηρ υκ ἀπίκετο ς Σάρδις, αἰτίας διφασίας λεγομένας τάςδε o με Λακεδαιμονιοι λέγουσι, ὰς επεί τε

αγύμενος ες τας Σάρδις ὁ κρητηρ γίνετο κατὰ τυ Σαμίην , πυθύμενοι Σάμιοι ἀπε

λοίατο αυτί , νηυσὶ μακρησι επιπλωσαντες αυτοὶ δε Σάμιοι λέγουσι, λς επεί τεύςέρησαν οἱ αγοντες των Λακεδαιμονίων τον κρητηρα , πυνθάνοντο δε Σάρδις σε και Κροῖσον λωκέναι, ἀπέδοντο τον κρη- τηρα ν άμφ ' διάτας δε ἄνδρας πριαμένους ἀναΘεῖναί μιν ε το Ηραῖον τάχα δε αν και ι ἀποδύμενοι λέγοιεν ἀπικύμενοι eς Σπάρτη , ὰς ἀπαιρεθείησαν πο Σαμίαν.

κατὰ μεν νυν τον κρητηρα μω σχε. . a. Κροῖσος δε μαρτῶν του χρη- σμου , ποιέετο ρατη Nαππαδοκίη , ελπίσας καταιρησειν Γρύν τε και τηνIΠερσέων δύναμιν. παρασκευαζομενου e

94쪽

Κροίσου ρατευεὐαι πι Πέρσας, των τις Λυδων , νομιζύμενος και πρύσθε Iναι-ο- φύς , πο δε ταύτης της γνάμης και τοκάρτα οὐνομα εν Λυδοῖσι εχων ξυνεβούλευσε Κροίσωτάδε soύνομα ι η Σάνδανις' ses βασιλεs, επ' ἄνδρας τοιούτους ἐρατεύεσθαι παρασκευά εαι, οἱ σκυτι se vas με ἀναξυρίδας, σκυτίνην δε την ἄλ- λην σβητα φορέουσι σιτέονται δε υκ ὁσα Θέλουσι, ἀλλ' ὁσα χουσι, χάρην se εχοντες τρηχέην προς δέ, υκ οῖν μ διαχρεονται, ἀλλα δροποτεουσι Ου συκα δἐ εχουσι τράγειν, ου ἄλλο ἀγα-- Θὼν Ουδέν τουτο μεν η , ει νικησεις, , τι σφεας ἀπαιρησεαι, τοῖσί γ μη ς μη- ξεν τουτο δε , ην νικηΘέης , μάθε σα,, ἀγαθὰ αποβαλέεις γευσάμενοι γαρ των ημετέρων ἀγαθων, περιέξονται, οὐδε ἀπωςοἰ σονται εγῶ μεν νυν Θεοῖσι

96쪽

την Καππαδοκίην τῶνδε εἴνεκεν, και γης

97쪽

KΛΕΙΩ αὐτ δε περὶ πολλο ποιεύμενος αυτούς, παιδά σφι παρέδωκε την γλῶσσάν τε ἐκμαθέειν, και την τέχνη Θω τύξων χρύ-

νου δε γενομένου , και αιε φοιτεόντων των Σκυθέων τ' ἄγρη- και ιεί τι φωροντων , και κοτε ξυνοεικε λεειν σφέας μηδέν ' νοςησαντας δε αυτους κεινῆσι χερ-

σί, ὁ Κυαξάρης di γάρ , ως διεδεξε, ὁρ- γην ἄκρος τρηχέως κάρτα περιέσπε ἀει

κίη οι δε ταυτα προς Κυαξάρεω πα- Θύντες, αςτε ἀνάξια σφέων αὐτέων πεπον-

βότες, βουλεύσαντο ταν παρα σφι διδασκομένων παίδων να κατακύψαι σκευάσαντες δ αυτόν, -περ ἀθεσαν και ἁ Θηρία σκευάζειν , Κυαξάρεῖ δουναις ροντες, ας ἄγρην δηθε dure δε τοταχψρο κομίζεσθαι παρα λυάττεα τον Σαδυάττεω ς Σάρδις ταύτα και γενετο. και γαρ υαξάρης και ι παρεύντες δαιτυ-

98쪽

μύνες των κρείων τουτεων ἐπάσαντο ' καιοὶ Σκυθαι ταύτα ποιησαντες , λυάττεω ἱκέται ἐγενεατο.

DF. ετ δε ταυτα , οὐ γαρ δὴ Aλυάττης ξεδίδου τους ΣκύΘα εξαιτέοντι Κυαξάρει πύλεμος τοῖσι Λυδοῖσι και τοῖσι Μηδοισι γεγύνε επ' ετεα πέντε εν oia σι πολλάκι με οἱ Μηδοι τους Λυδοις ενίκησαν, πολλάκι δε οἱ Λυδοι τους Μηδους ' εν δέ, και νυκτομαχίην iva ποιη-

σαντο διαφέρουσι δε σφι επὶ ἴση τον πολεμον , φ κτφ ἔτεῖ ξυμβολης γενομένης , ξυννεικε δετε της μάχης ξυνπεῶ-σης , την μέρη εξαπίνης νύκτα γενέσθαι. τυ δε μεταλλαγὴν ταύτην της μερης Θα

99쪽

so ΚΛΕΙΩ

νυκτα αντι μερης γινομενην της μαχης τε επαύσαντο , και μαλλον τι σπευσαν καιαμφοτεροι εἰρηνη εμύτοῖσι γενέσθαι. ι δεξυμβιβάσαντες αυτούς, εσαν οἶδε, Συέννεσίς τε ὁ Κίλιξ, και Λαβίνητος ὁ Βαβυλάνιος os o σφι και τι ὁρκιον οι σπεύσαντες γενέσθαι σαν, και γάμων παλλαγην εποίησαν ' λυάττεα γαρ ανέγνωσαν δουναι

μένειν ὁρκια δε ποιέεται ταυτα τα θνεα τάπερ τε πιληνες ' και προς τουτέοισι,

ἐπεα του βραχίονας ἐπιτάμωνται την ὁμοχρο' , o αἷμα ἀναλείχουσι αλλη-