장음표시 사용
101쪽
τον λογον πεποίη--αληθέστερον, φιλοσοφεῖν με τω ο Πλει on ore αναγκαιον εἶναι φάσκων αλλα και ἐμποων του φιλοσοφουσιν αλη-
102쪽
γεννια -το μὴ ἐξιμαμε πιν ἐκ τῆς Ουτου φυσεως odeni in Histi. a. i5ὶ mi , quidem ipso serinunis usu distimetos tum desilire delinirent. consululant miti Socraticis et diu curi or 35. 20--δη stoim, tibiis non alio uomine lauitatur iubilis ac sapiens intino vero quia, ut ait Aristotes 's
του- -ειν πολλάκις, ου μέντοι 'υναται et ivo n. notulis est qui nobilitastui a maiori uis aerei iani ad filios impavi atque hoc ipsuiu est quod ex desinitione inagistri insputando ritu si iliique peculiaris περ ευγενείας I. astri . ues . violatii. v. io inuisi bibit dinoseque auctor dis pulus iidani qui disputationi in hoc, Minimio ab ipso an iliando halutam nunt ex bonis in nobilitas ei sit pila sit uolate es iunio lue prinripis euilisthim vi at pie iratura φομ uia ανδρῶν derivetur eam inemoria naremis repetere hym' singitur quem elei mureni ulla inter dialogo Peripateticos laime docent Plutaretii. Ai naei Ihος nis Laeclu
103쪽
- 07 testinaonia ipsi illi de eadem inateria a Philone Ilulas et Plutarcho limri editi, quorum ille reprehemin philosophos opp. i. I p. 437 Manger mihM μνουσι τ φευγένειαν ως μέγιστον παθον οιοὶ μεγάλων αἴτιον ου μετρίως ἐπιτιμητέον, es πρῶτον μὲν onνται τους ἐκ παλαιοπλουτωνκαὶ παλαιενδόξων R/ενεῖς es Plui. p. Stoli. . 88 21 ubi contra nobil. τί γα αλλο νομωμεν εἶναι τὴν πένειαν εἰ μη παλαιον πλου-
τον Ἀ- παλαιαν δόξαν iternito irysost. r. I p. 28 l . lite ita seia surii Aristotelici scrinioris expressisse vi letur Platonicus cs etiana Iuliantis in or III p. 202 Pet.), ut ipsa luae iiii cuin Ιηuta relidis a Stola eoo xliibentur servata Aristotelis qui se retiatur fragmenta quanquam pro Plutarcii more sere ampliora ex eo te in litiai i lii libro excerpta fuisse lacile tibi persualleas certe noti ni ino in anal, illis missilent uni ille ui apponit Eudemi iliato p in liliro consulationis ait Apollonia in c. 27 . ile alictum:
104쪽
iliani moramus, dialogunt ininc laseii lepigra liliuin sitisse credo. maanidialoguna relicio uni celei is ilialogis ui pule Socraticis in ipso Peripato Quiliis post Aristotelena exti ausiani pie vera pli ili sopbiae, nam retiascentibus propritin ipsi iliae dei pinna Theoplirasto. iii si qui ili ni auctor sui libri περ ευσεβεως D. L. b. 50 . e litani περ ευγενείας lilimitii liuncellulerit eundem enim utriusque liliri alictorem fuisse allinis tuo laniinoilo si invisique Stobae sinit nolito 8. la somno sigiliscat apiti Politivi uni, qui in lilii περὶ ποχης ἐμψύχων ut lac de Illiostr Traj I 67 p. 100-162 et p. 278-82 iii tegram siue lari περ ευσεβείας disputationen inseriti t. s. p. 278 Θεόφραστος ὁ καὶ τωουτω κέχ ρη- λόγ' contra sunt animalitini ' τους ἐκ των αυτῶν γεννηθέντας, λέγω δε τρος καὶ ι ρός, οἰκ εἰ- εἶναι φυσει φαμεν αλληλων καὶ τοίνυν κιὰ τους - των αυτῶν προπατόρων σπυρεντας οἰκείους λληχων Lναι νομίζομεν καὶ μέντοι τους αυτῶν σωλίτας τω τε γης καὶ προς αλληλους μιλίας κοινωνεῖ ου γα των αὐτῶν ἔτι τότε τοιουτους αλληλοις φυντας οἰκείους αυτοῖς εἶναι κρίνομεν. εἰ μη ρα τινὲς τῶν πρώτιον αυτοῖς προγόνων οἱ αυτοὶ του γένους αρχηγοὶ πεφυ-σινήαπο των αὐτῶν οὐτω δε καὶ οἶμαι καὶ τον Ελληνα μὲν ω Ελληνι
τον δὲ βάρβαρον et βαρβάρω, πάντας ὁ του ανθρώπους αλληλοις
φαμὲν οἰκείους τε και συγγενεις εἶναι ... καὶ μην πῶσι τοῖς ζώοις αιτε τῶν σωμάτων αοχαὶ πε*i κασιν αἱ αυται. .. παντάπασιν αὐοικεῖον ελκαι συγγενες μιν το των λοιπῶν ζώων γενος. ii in otiani una tioin initiai
si in illii Oili in lilii locissilii sex litem iii Metrodori Epicurei D. L. Ras et
105쪽
Ἀμφισβ tirati tu καθάπερ καὶ περὶ ταῶ πηλίκον παθόν ἐστιν, ουτ καὶ τίνας dεῖ κυῖαιν ευγενεῖς οἰμεν γαρ - μαγαθῶν γονέωνευγενεῖς εἶναι νομίζουσι. καθάπερ καὶ Σωκράτης διά γαρ την Ἀρι-
106쪽
συνοικησαι, γυνωκα μεν τέραν ἔχοντι, ταυrην ὁ ναλοβόνr χεὶρευουσαν δια πενίαν και τῶi αναγκαίων ἐνδεομένην προς-ουν τουτους
ἱκανῶς οπια αἰτιος ἐν τοῖς περὶ Σωκράτου ανυψ εν ----
107쪽
ivi γαρ ανωθεν πάντων - μν ἀλλ' οὐδ' οἱ ἐκ προγῶ - ἀγα θῶν
του γένους V. Haec ultima alterius latim lieni sunt superiori mediis onussis milia rentis in quo loco quae tale alii tentaverini Ferroniis, Wriimit, i. vm se Lurae p. si non reseri attulisse.
108쪽
Ps. r. det lai apud D. L. a. m. iii. rei p. ali. Muli ecl. n. sci de Platonicis cs. h. i. a, et . quamini uiniini προς αγα- ζ si recte uiniis irae iii ασωπος neque ἄνελευθερος sed ἐλε-έρι o. r. etli. 4. I- . nullus illi trista sint magistri sententiam explicantes M. et Theophrastin πλούτου apud D. l. b. 22 47. it mi Platoniemini Speusippi et Xeno
ὁὲ ἐπαινετά, λει δυνάμεις, --ωφέλιμα τίμια- οῖον θεόν -
φορα eadem aestitnuntur et ippellantur, προηγμένα Lanuen es. D. I. . .
recte pro Aristotelis nuntine Aristoneu ici uni cuius quidem suinpia lame
109쪽
novi Panaetitis see. D. L. .i63 posuisse videntur mi Iulii locum cordirexemini es. d. orem iv. . ,δὶ si fortasse ratiocinati ut cuius omnitio desideriiret gravitatevi de suilius o. o. ia et cito lavii 3. Ritavi Rh. Mus N. F. l. is a. s. l. 5ae de dialogo Aristonis ei στερὶ Ἱρως). Vel eum in liae qui leni realie0phrasto gravisi vim Cicero inrisset a nulla mutatione opiis en quilii inter Theoptimisteos illaioo nulli rem sentur u theoreucaui sapientis uiui uiuiiiiiii egerentes Stoicunt quid
sapiunt et Pythagorieum πω ευσεβείας apud Porphirium, αρι γάμου
apud ni folia iuvit h. ii ab aequatuli philosopli ratione recessisse putatvliis si populariun dialogoriiiii auctor Aristoteles pseu Laristoteles in impraecepi triuiius' ut philosophus haec igitur cleemius si alimia suiu ab Aristotele et μεγαλοπρεπιίας lainiatore elli 4 4-6. a. p. liri M.tio 23, non necessatrio aliena sunt a iiiiiiugo Aristotelis nomine inferbpio cui ni praui quideui euati praeterea noli resia ius vitiis quem conieci uni iribitas Plutaretii luo in ex libro res φιλοπλουτίας nisi sui eliis eiu fuisse nialis se Limunis luimilitate rasmeni iiii illud apii liliis inui . i s resp. Aureli. r. l . quin eaudetu mae rem qui commemoravii Theophrastus, in lilim, de divitiis Videt iraetigisse sic de uir. 2.i8. et i f. Meir lumis autem Epicuri discipulus in libri, προ πλουτου es Philini. eoi xu ut, sexatilinavit Aristotelis τον ἐι τω m. π λόγον ni τοὐ
dein loco utitur Plut de cupiit invit. 8 'Αριστοτέλους λιγοντος ου οἱ μεν ου χρῶντιιι οἱ-- χρῶνται, καθάπερ Ουδετέρου προσήκοντος ἀλλ' ἐγαίνους μὲν - ωφελε - μαων ud κοσμει.
τουτους ο και βλάπτει καὶ Me ταισχυνει. ci Amsi elli. l. -3. qirae vero Tlieopli rasti sequitur locutio in
alter Plutarcilii loco απλουτος πλουτος και ζηλος), ex νόμων opere repoti nila ridetur Plut Pelop. ναα Lyeurg. 10, e quo Porph de dist.
110쪽
MD Mee pueris e mulier iis es serasis et sereorum rimillimis lin os esse M aia, si ruri οὐ nini et eo quae flumi iudicis certo mu- derreni ininarii use nullo modo.
ἀφέμαν 'Αριστοτέλης' ia ἔστιν ἀρετ', ου ἔστι τύχη ανωγαρ καὶ πιττω τα της τυχης ἐν τοῖς νθρωπίνοις γυμνάζεται--γμασι -- τε καὶ διαφερόντως δεικία οἱ δὲ προ αρετην ἔχοντες καὶ θεο μεμνημένοι κοὰ κρείττονας his τῶν μακαρίων καὶ ἀύλων πραγμάτιον Ωπίδας σαλευοντες,πιαφρονουσι τῶν τῆὁε κα-- οὐδὲν γαρ σφαλὲς ουδὲ κεκοιμένον ἐστὶ GH της τυχος, - Ευροπίδες et fur Ale. M.
D. M Nauch φησί. νS litur Isocratis rhetoris ex parti ei filius ad Demonisin sententia, ia su pra etiam ubi eodem hoc excerpi utitur mliungitur V. p. ibo οἱ Ῥωμαῖω ... αυτ ν ... πάντων πεῖσμι νενομίκασιν, Φρο- τουναν αυτην απο της φορας ἐμφερῶς νομάσαντες οἱ μεν - προς on ἔχοντες καὶ θεοὐ μεμνημένοι καὶ κρείττονας ἐώ τῶν αυλιον καὶ μακαρίων πραγμάτων ἐλπίδας σαλευοντες καταφρονουσι τῶν ταδε καλῶν εἰ μὲν γαρ τύχη ἐστί. ουδεν δε θεου εἰ δὲ θεος σθένει, οὐ
η τύχη εἰκαῖον γάρ τι και ανουσιον το τqς τυχης νομα. uuius ramenti equo lueuin ortum Mu lateor nevi auctoris