Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

2쪽

THUCYDIDIS

AE DE

A T RU E DE VITA AUCTORIS PRAEFATUS EAT

6쪽

Λecuratam Thucydidis cognitionem agitantibus magna

paratus Varietas suppeditat, qua tarnen nuper dein limrectius uti instituemini. Larga est copia In romun manu Rcriptoriani in Signiter his pIoxiniis annis aucta; sunt scho-Ita haud vi aviain spernenda, et paene innu Inera Inulti , ludo locorum, vii Is stalsilien ta praeceptR sua utuntur voteres Inagistra: a lito Dion sit Hulicarnassensis alio-munque explicationes, et conamina recentioriim, vel data opera illa conscripta, vel in tiansilii facta et per Iola mina ipsoriun dispersa. Quor IIn qui probabitia niaximo proti iterunt, eo mi in legens vestigia' Thucy fidem Eum aggressus interpretari: Alvio ex scholiis τί dem dolectuIn habui, aptiIIII explicando, en endandovo scriptori visum; ac sane i fiunt hatui pauca egregie interpretem iuvantia, ut veI scripsisso milii videatur II. Steplianus in proparasceve: His tibi I Iiu didis permulta aeni natri Possunt

Vinci amnis, alio vix superiinda ni rito.

Loca a veteribus via expucata veI iIociun ento adhul ita unxio propE dixerim stirilio convii sivi, Planx usis eortinx ope ad critica h Hus scriptoris instriimenta incre-In En tu In Recesserit, doctus experientia. Constat entia praeter Tinicydi dein suo vieinque in genere piaecipuuIn, litust Domitii ni scribendi probatos nullii fere in pagina GraniInaticyriian non teste' citari ' . v. RGAen. Praes. ad Timaei Iexie. Platon.

7쪽

iudiciunt seiunxi, ratione ni reddere non neglexi, praeterqlIRIII UIO l non Inonito lectoro εσαμένων scripsi libr. III. cap. 58., Recutus Inonitorem Butiniannunt Ur. IIIRX.

II emit otii in V, 3. et Poppo prol. t. II. p. 389. Ab eodem Ino nitiis IIυθρας dedi libr. III. e. 18. ) Oninino in haedisciplina Inoanonin scii ptii retio vel ex libras scriptis, vel

ex Scriptorii ni antiqPorrem mitio no accedentia seduliis libravi, neve aliter alio loco scripta vocatilla exhibereIu, Eu Iunia cuni cura, Plollit eius fieri poteriit, cavi. urun- quain vel Sic, cum exeniplar Di Iulo a uiuitia, ex Be Exiana editione illud Expressuiu, nieno veluti funduIueu-tiiIu subfitrii xis gelu, ἔτοῖμος et Ομώῖος excudi passu κε an , ἐρημος non item, do Pla ro convenit inter veteres, videturque hodis res transacta . De Iibi rum nianv xcriptor ni natura et cIassibus post Popponein visserero nillil attinet; de libris tantuni a-tienno et Parisino h. postlinc incenduin erit, PIoniani fer tota ista oratio nil rationes libri septinii et octavi recto disceptandas pertinet. Nunc hoc unu ni a lili volt in tui hi Iiceat, Inagis ex scriptura libris, vulni scripturae ex libroruin vel prae licata prates tantia, vel loco, vient ita nrtisiciosa per genera generiarnque partes dispoxitione obtinent, preti uni videri Statuenduin. ΝaIii nullus plano

Do quibus egerent Popp. proI. LI. t. XVII. XVIII. eo I.

8쪽

PRAEFATIO.

clxtat aut tam bonus libor scriptus, quin persaepΘ Bl

Burila, Rut tarn eontaIninatuη corruptelis, quin probata probar, lavo subindQ subministret.

Locomani multiplici iudicio obnoxiorunx interpret tioneIn adieci vernaculain Iatinanivo, tunx ΙΙeilmanni, tuin Brodovia, Schulgit Garviique. Varietateni script rase non integra n scilicet exhibui, sed in Iocis illiblia maxinie insignein. Ilurgiis in locis voxatis, sive ut v mus dicet In Editores vexantibus non potuit fieri, lmin

liir, ipsi nolentes Penetrare, PIRSi per conipendia Via-nim ad proinptioreIn nequis tanten peritinctoIlain intellegenti RIn Per enire cupiunt. Coniecturna vel alienas vel nisus perpaucas in ipsa

scriptoris Vectu retilli, nePIE lillain, opinor, nisi necessitate urgente, et lectore n onito, priiseter piam PIodU3r. Ι. cap. 60. eX coniecta ira Popponis scripsi: ζ Ποτίδαια ἀπέστη, pro Ποτίδαια ἀπέστη , ac viod recepta Hermanni einendatione in libr. III. cap. I 4. παρὰ Σαλυνθίου, pro παρὰ Σαλυνειον, insuper οἷπερ καὶ μετανέστησαν eXprin endum curavi pro οἴπερ καὶ μετανέστησαν. Utriani pio puto ration o satis probat di. Ste-

Phani coniectivani ἄρχοντα pro ποντα libr. III. cap. 26.

9쪽

VIII

PRAEFATIO.

In sunt agmnis scriptoris non Iogi a nio pogitam, unUs poenitet, quippo eeIetissimani. Sonsus hic est: Alei lam praefecerunt, gini erat Φεomm hoc tempore nauarchu . Irriti sunt conatus vulgainin titentii. Ilelcheriis in praelatione ad editionem ni inor in et ipso nonnulla con Π Pn

mini no Thu emissi viii in sui desunt Zoili, vii suspieionii, ira negotio desingi, vinIn interpretRndo opPri In navare atquo frui partuis lisvie quae ex scriptis 1u,ris in medio posita sunt, uti In alunt ); qui si novas coni et a nevie explicatio ex sententia provenit, nd inane in illain do ol)geuritato et vingi tenebris vectoriam cantilen an contagiunt, nivIB vel ipsunx scriptorem enimnnian- vir. Scilicet habent, vio glorientiIr, prae Iamran Ruci r In atque signiferirin, lopidiun issu in Dion itim. At iiii Thucydides creber tantuni sententus, VectoriIIu ut Pau- Cormni, ita delectu ac striicti rix nptus est, sensus Itala et elatos nivio uirilitos, non caligine, qualern Alexandrinis Iu tale III concedaIn, PIa sita Haborat, nan nillil pIoralia inepte Inolitur, Inagisvio interpreto PIam audacia critieuindiget, ne deni Pict

Centena Valet enar. adnotat. ad Phalarid. episti et insedivata Lennepti p. XVIII. ait sese e codicit,ua Inanti scriptis rest, tuere posse, Mioria in lectiones expendere Potius eum eum de huissctnt editores, Mia in ea notare, quae ad Uienavis etiay aliun roseiTi et Titoniae magistro aintilistusque grani inaticis illii stra Hiis suissent aptissima. Si istis igitur Tliuo 'itillis contextum nobis daret e IISS. et coniecturis eniendatum et loca veteriam, qui illius sententias in itatulo expresse runt, praesei tinx I en ostlienea; una Et de historicoruni maximo et de hoc genero literaruni opti inoni eritumam. - Tametsi Thucydidis rara n insitationeni apii I De

10쪽

. PRAEFATIO.

Expngnabis: et est vii vinei possit; at idem Dimellis aditus primos habet.' Ex talassa Eliportoriim oditionum chronologica non nulla omisi, quoil Ι od elli calculis halui ubiqlio confi- iEiis filii ora quant uberiora AEctabar. Marcellini vitai up optorea addendatu piitavi, Piod SRepe ad eam provocaveram. Palilatim ad illam eriticarianI nti xiino obsei lationii ni a natuox est Elicilegitum, Piἔis Mic adii corooperao pretimu vulebatur. I raeterea recensum Milnii glossa n, in Piibus Tecta stiti Tinintdidia nolnino a Grainniaticis prolata Vel nou coinparent, vel a Ino qui- dein non sunt reperia; PIibuη inseritii liun alia nonniit Iaeiusdein argumenti, tum ex Georgii Locapeni, Grani-iniuici eo lice Mosquensi exeerpta , quae SEIO nactus nunc deinum suppleInenti loso adde e potui.

Initium igitur iaciat Adnotatio Cricio a ad Grasciis Thucyd is Vita αDo Mareollini, vii vulgo sertur huius Vitae auctor,

haec editioni silao prile sit HirtagoniIs: ,, uuis suerit aut via aetate ViXerit hic Marcellinus, non ita facile est coniicere. SeriptoruIn, Pii eius ni e ni-nerant, pri Inus quod Sciam et BntiPaissiInus est Suidas In v. απήλαυσε et ἀπολαύειν. V uni an is sit, vioni

in Μαρκελλῖνος Sallustio philosopho sitnilia roni fuisso

patro excudit mus. Quin et Gesneri sitspicio ost, non aliuni esso ab Aininiano Marcellino, cuius ex XXXI.