장음표시 사용
271쪽
αιτουμένον μοι δὴς κράτος των σῶν δόμων.
καγῶ χοάς σοι της εμης παγκληρίας
oisco graτρωων εκ δόμων γαμηλίους πάντων δὲ πρῶτον τόνδε πρεσβευσω τάφον.
μέμνησο λουτρῶν οἷς ενοσφίσθης, πάτερ.
μέμνησο δ' ἀμφίβληστρον φ ἐκαένισαν.
πέδαις δ' ἀχαλκευτοις ἐθηρευθης, πάτερ.
αἰσχρῶς τε βουλευτοῖσιν εν καλυμμασιν.
272쪽
ντοι δέκ ν ἴαλλε συμμαχον φιλοις, η τας ὁμοίας ἀντιδος λαβας λαβεῖν, εἴπερ κρατηθεές γ ἀντινικησαι θέλεις.
παῖδες γὰρ ἀνδρὶ κληδὐνες σωτήριοι
αυτὼς δε σῶζε, τὀνδε τιμήσας λόγον, τίμημα τύμβου τῆς ἀνοιμώκτου τύχης.
καὶ μην ἀμεμφῆ τόνδ' ἐτεινάτην λόγον τα δ' αλ Φαειδὴ δραν κατώρθωσαι φρενί, ἔρδοις αν ἔθη, δαέμονος πειρώμενος.
τα δῶρα μεέω δ' ἐστὶ τῆς αμαρτίας. τα πάντα γάρ τις ἐκχέας ἀνύω αιματος
273쪽
κae νυκτιπλάντων δειμάτων πεπαλμένη
274쪽
μενουμεν Οἴτως, I ἐπεικάζειν τινὰ δόμους παραστείχοντα και τώδ' εννέπειν '
275쪽
πολλα μεν γα τρέφει δεινα δειμάτων ος, πόντιαέ τ αγκύλαι κνωδαλων ἀνταίων βρύουσι ' πλάγουσι και πεδαίχμιοι
και γυναικῶν φράσει τλζμδνων παντὁλμοις ερωτας ἄταισι συννόμους βροτῶν
276쪽
ctλλαν δ' ἴστιν εν λόγοις στυγεῖν
277쪽
τις ενδον, es παῖ, παῖ, μάλ αυίλις, εν δόμοις; τρίτον τόδ' εκπέραμα δωμάτων καλῶ, εἴπερ φιλὀξεν εστίν, Αἰγίσθου βίαν.
ξένοι, λέγοιτ αν εἴ τι δεῖ cάρεστι γὰρ ὁποῖά1τερ δόμοισι τοῖςδ' επεικότα, καὶ θερμὰ λουτρά, και πόνων ο ελκτηρία στρωμνή, δικαίων τ ὁμπνέων naeovola..ἰ δ' ἄλλο πρῶξαι δεῖ τι βουλιώτερον,
278쪽
νυν γὰρ λέβητος χαλκέου πλευρώματα
εγῶ μὲν Ουν ξένοισιν ἡ δ' εὐμέμοσιν κεδνῶν ὐκατι πραγμάτων ἔν ῆθελον γνωστὸς γενέσθαι καὶ ξενευθῆναι τέ γὰρ ξένου ξένοισέν ἐστιν ευμενέστερον
279쪽
Ουτοι κυρήσεις μεῖον ἀξίως σέθεν, οὐθ' ησσον αν γένοιο δώμασιν τέλος. αλλος δ' os olως ῆλθεν αν τάδ' αγγελ υν. 695 ἀλλ' ἶσθ' ὁ καιρος ημερεύοντας ξένους
μακρας κελευέλου τυγχάνειν τα πρόςφορα. π αυτον εις ἀνδρῶνας ευννο ς δὁμων, ὀπισθόπουν τε τοῖδε και ξυνέμπορο κακεῖ κυρούντων δώμασιν τα πρόςφoea. 700α νῶ δε πράσσειν ώς υπευθύνφ τάδε ημεῖς δε ταῖτα τοῖς κρατουσι δωμάτων κοινώσομέν τε κου σπανίζοντες φίλων βουλευσόμεσθα τηςθε συμφορὰς πέρι.
280쪽
ἴγισθον ὴ κρατουσα τοῖς ξένοις κaλεῖν Oπως τάχιστ ανωγεν, ώς σαφέστερον ανηρ απ ανδρος την νεάγγελτον φάτιν
ει ' νέα δε νηδυς αυτάρκης τέκνων. τούτων πρόμαντις Ουσα, πολλὰ δ', orooa ψευσθῶσα παιδδς σπαργανων φαιδρυντρια, γναφευς τροφευς τε ταυτὸν εἰχέτην τέλος.
τεθνηκότος δε νυν τάλαινα πευθομαι. στείχω δ' εα ἄνδρα τῶνδε λυμαντήριον οἴκων, θέλων δε τόνδε πεέσεται λόγον.