Ioannis Gazaei Descriptio tabulae mundi et Anacreontea, recens. E. Abel

발행: 1882년

분량: 91페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

EUGENIUS ABEL.

4쪽

EDIDIT

ACCEDIT

EUGENIUS ABEL.

Alta nos, cter PlatoniRer,

A Polio strati Syracuarisivo Getensis

quae seriinti ir apiria Ailieturi uni reliquiae. Recensuit

sabulao D nilueao CXXIIIa Minui la Uena in imonte Atlio nuper repertae.

L C. Orellius et I G Balteriis.

5쪽

EUGENIUS ABEL.

6쪽

Ioannis Gazaei Descriptionem Tabulas Mundi ni post Grassii

curRs iterram ederem ea causa me impulit, quod Graefii editio anno 1822 L,ipsiae una ciun Paulo Silentiario in lucerne lita non ita accurate ad codicis fidem recensita est, ut omniinis desideriis satisfacere possit et vel apitit librorinnVeteriun venditores rarissimo venalis proposita est. In hac enim editione, quae ex unici codicis Parisini apographo Gothano a Fr. DcObsio in Graefii usum collato et e praeclaro Graefii ingenio multo Dam princeps editio melior evasit, non solum integer versus typothetariam puto negligentia excissit aliiquo loci eomandem errore cori apti sunt, sed ne tota quidem lectionis varietas proposita est nec Ῥ1as codex Parisinus exhibet lectiones editis meliores in textum receptae sunt. Quare id primum egi, ut accuratissimam codicis ollim Vaticani nunc Parisini collationem nusq'Iam antea publici iuris factam cum viris doctis conlinunicarem, tiam ut nonnullis locis lios noster ex Nonni Diony'iacis praesertim imitando expressit indicatis, quantum hic auctor Nonno deberet clarius quam antehac factum errat exponerem. Qua in re haud ignoro longe plures locos me indicare potuisse, sed dedi quantiun potui et quidem magnam partem eXempla eviroriini doctoriun de Nonni dictions libris excerpta, cum memoria mea in tali diis rediis sit infirmissima. Quo vehementius itolui, quod Assinus piransissor In oblitus cla. eius

7쪽

Scholas Nonnianas, I rotoschin. 1861. p. 13: s sed multa apud Ioannem Gazaeum occuletunt Nonnica, de quilnis alio loco dicendum est c) accuratius Ioannis Gazaei dicendi genus ex minare omisit. Nonnullis locis e Nonno citatis asteriscum fid-ditum esse lectores videbunt, quo vocabulum loco laudato in eadem UIR Rpud Ioannem Gagaeum versus sedo legi significaro volui. Ceteriun A littera notavi Anthologias Grraecae codicem saec. X, qui solus Descriptionem nobis servavit, olim Vaticanum nunc Parisinum, Bibliothecae Nationali sub numero suppl. 384 illatum, in viro codice carmen sol. 629 incipit. Apographum huius codicis Gothanum significavi alittera. Princeps nostri carminis editio sinea R) Iani Rut-gersii Variariun Lectionum libro secumlo Lug l. Bat. Ex Om-cina Elgevitiana. Anno 1618. p. 95 -ll 9) inserta legitur,

in qua editor hoc modo carmini praelatus est: s Nunc Suavissimum ac cultissimum datamvis Ioannis Grammatici Gazaei Poematium, quo tabellam quandixin totius Universi celebravit. Id depromptum e publica Lugdunensium bibliotheca, cui inter alia legaverat Ios. Scaliger, notas um comuunicavitis, citius affinitate non exigua nuper familiae nostrae claritas accessit, Dan. Heinsius. Patria illi suit urbs nobilissima Palaestinae, saga, non infelix Musarum nutrix. Nam et Procopium dedit, evin cuius in Octoteuchum ac Isaiam extant Conimentarii, et Aeneam, cuius Tlioophrastus sive de Immortalitate Animarum Dialogua etiamniina legitur. Quin et Timotheum, quem de Animalibus Indicis scripsisse constat et nonnullos eorum poetariam tulit, quos a Carminis

genere, quod eXcolebant, Anacreonticos vocitariant. Pro- sessione Grammaticum fuisse lemma indicat. Quo autem tempore vixerit, nullis argvinentis divinaro potui. Nisi vio lNonno, maem non multo pOSt Theodositi In floruisse constat, posteriorem suisse vel ipsum Carminis exordium evincit. Non enim in eo elocutio tantum, et ea, cluani Graeci vocant Diuiligod by Corale

8쪽

ευvotau. tota Nonni est, sed ne a fatalistrilnis quulein ipsius verbis sibi temperare potuit. Quale illud ἐνυσόφρονι --φquod omnes pene Nonni paginas occupavit. Quin et integros

nonnun prRm ex eo versus sumpsit; qualis ille: Πυκυδυ ίκου- τίων αὐτίσσυτον ἄμβρον ερώτων. Quam nimis fumiliarem licentiam venustissimo ὐποκορισμφ Plialereus μετάδε tυ vocat. Nonno tamen longe castigatior atque tersior est. Quaedam tamen etiana hic reperias, quae non poetae dicam sed noGramnatico Piidem condonare possis. Qitille illud: Καὶ νύου plfπων οὶκτόρ ονα sotruia κύνω, et: 'lu' ἔτι φυσιώωσα κορύσσετο μαινάδι itit se, ut: γ δεα πορφύρουσα τtνύκτορι

φοιτάδι μύδδφ. Neque tanten ineptior Nonno qui Dionysia

iunt, app0llet μῖδον; quod est poeticus et plerumius sabulo-Siis sermo. Et tamen ne ab illo quidem hic noster abstinere potitu. Ut cum dixit: Vorτι πόλον spaψωσεν dτέρμονα μῖδος αυάσσων, et Sequenti: Και χθων μεσσατ' -υpi ετο νεύματι μύθου. Aliquoties potvissetu dixit pro φοινίσσεσθαι, qui est idiotismus, quales multos eo saeculo reperias. Dulcissimum

illud de poetariun simplicitate atque innocentia δτι χρέος ἐστιν dotδους δύλου ἴ τινα μηνιν εγι στέρνοισι pia σε υ. Nisi

9쪽

ticoem, quo modo locpiendum sit, docere, id vera esset militem in suis filii castris iugulare velle. IpsitIn igitur Gazaeiunaliquando tandem ait annis. . Adscripsi integris Ru erasi

vecta, non quo ex iis profectus accurratius de Ioannis Gagaei arte meisica, qua unus omnium Nonni discipuloriun proxinis ad magistra spinosam elegantiam acceSSit, disSererem - agitur de hac re satis explicato in libellis qui do Nonni aris

metrica conscripti sunt, - Sed ne Pald lectores in antiqui ribus Rulgersit Graesiique editionibus remanSiSSe putarent, quo nostram editionem aegre tantum carere posse alioris existimaret. Hoc tantuIn addo longe plurima Parisini libra menda iam a Scaligeri, ciun codicem in Sumn usirin describeret, tacito correcta esse, praeterea ad calcem carminis apud Rufgersium nonnulloriam Deseriptionis locomana corruptoriun emendationes propositas legi, quaa Gmiese Rutgersio attribuit, quod secus esse ex his ipsius Rutgersii verbis discere poterat: ac uoriun pleraque suppeditavit nobis is latet ipsum carmen, Daniel Heinsius. Versionem autem huius poeniatii dare non est otii nostri, ipsi eo ipso momento, Pio Typographus editioni sese aecingebat, id demum nacti sirinus. αPost Rutgersium Ludovicum Henricum Teucherum Iurium Candidatum, qui inter alia Homericos Centones edidit, de nova Ioannis Gagaei editione paranda cogitavisse ex Boissonadii litteras autographis didici, vias Romas in Bibliotheca Instituti Arcitaeologici Germanici Colluilio a Nemulto odito adglutinatas leguntur, et in matbus Boissonade anno 18 II,

8. mensis Febriiarii haec Teuchero rescripsit: , Monstem , Vos

deux lettres dia 24. mai thae de Tophiodoro agebanti si du

10쪽

daiis les L.ectiones de Rutgera, livro qui n'est pas sori rara et que uous rencontrereZ essement cheg les libratres de Loipgigou dans los Bibliothequo sicJ de vos uinis. Ten vois taudication dans is Catalogiis de M. IVeiget au No. 2460. . Postreinus Ioannis sagaei Descriptionem Fridericiis Graeis

in omnibus sere rebus presse secutus Sum.

De auctore carminis quem teste Fabricio in Bibl. Graeca XI. p. 653 ed. Hari.) Ducango ad Zonaram p. l6)librum περὶ aserato oriac scripsisse refert, pauca sunt quae proferre possum. Grammaticum eum suisse carminis inscriptio docet, Gaetae autem docuisse et cum praeclaris urias viris amicitia coniunctum suisse ex Anacreonticis huic nostrae editioni subiectis discimus. Post Nonnum qui initio quinti p. Chr. n. saeculi adscribitur eum vixisse pro certo habemus, neque verisimile mihi videtur eum anto Paulum Silentiarimn medii sexti p. Chr. n. saeculi poetam floruisse. Paulus enim Silentiarius solus omnium Nonni inutatoriam hoc cum Ioanne Gazaeo coni uno habet, quod ambo in ecphraseon genere sese exercentes prooema iambico metro scripta utrivio carminis parti praemiserunt, Pia ex re Cum unum alterum imitatum osse concludere debeamis, haud verisimile esse nutavidetur praeclarum aulae regiae Silentiarium ad exemplum obscuri cuiusdam grammatici carmen panxisse. Et post Paulum Silentiarium nostriam Ioannem in poetarum illius aevi recensu affert Berniisti dy in Hist. Litt. Graec. ed. 4. I. p. 768 qui tamen A. LudWichio inversum ordinem secuto cla. Lud victili S Tabola Nonn. p. 29ὶ non persuasisse videtur. Omnino autem improbanda est Petors ni sententia Ioannem G meum eundem esse ac Ioannem Philoponum statuentis. Cuius de laac ro ratiocinationem animi causa adscribendam duxi

v. Rheiniscites Museum. VI: a Die Kosmographie des Kat sors Augustus und die Commentarien dus Agrippa.. p. 384. 3853:

SEARCH

MENU NAVIGATION