Vitae decem oratorum; [Gr.] recognovit ..

발행: 1833년

분량: 116페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

o Conredunt omnes, sed negant eas leni esse iacinaminiuii eius noniine circumseminivri quae vivam in m anu us, quod sciam, libris manu scripti inter Plutarcho legantur,

controversia ustor dii illi vix potietit, lita in Si qui Ox liniversaliuius libri iiii Olo atque ratione deInonStraveru, Plutarcilium

scribere aut potuisse aut non potuisse. Dio ista iidoni Insum indoles ac ras ita contrarata est, ut in partes comini qui Plutarcho adversantur, vina nodo quani totain imiosi ionen dirigunt normam probos, Milo conredas. Qua

nihil sim loco dictuin, quaedani suspecta ac plano salsa. Quo qui , nihil quicquani a Plutetu clio, perilissini alioquin remim

nectendarum, narrandarii in arusco, alienius iudicarent, laeum erilier I Otili SSe praefracte negaveriint et in alia initia discesserunt. Ait hanc opinion in lapsi Elint, ut alsos ac an a Bochoro iani notatos inpriinis M. tuin

M. Tuylor β), n non soluti conviciis atque elanioribus scriptorent uigil eonsectatus est, venui inviti, quod vel

2 Primus Illinc catalogiani e silli ex coli lii lili illi Florent. D. IIoe- seliel, Atia. Mul. 597 i598 . . repet ii edd. opp. Iul. Francos. I 620. s. et Paris 624. s. in Fabricii ibi Graec. t. III. p. 334 sqq. e l. Illari. t. V. p. I 59-I67. Idoin hul. p. 167-171 plenior ei divos o tali ne legitur ex nis Veii elo dii et e lilii, i Si descriptus Soliis de io catalogo, tui irin Suilla teli pore exstitit v. Suid. v. Λαμπρίας , ad illi illi ivit Bochi iis in opist ad II artes praeni. d. iiii de phys philos. d cri l. p. XI L sq. quani Ill illi rationem non sublesiit. M Ii, ulla liΙitin, Gaddiuin, Reifici lini qui . IX. p. 307. ed. opp. Plut alitini Plutaretium recentiorem et ignobiliorem auctorem esse putat; cs. Eiusd Aniniadu ad Graec Λuci. p. II 4 et

4973, aliivasser, reddech, Selmeli quibus accedant Chap-nian, qui in dio de Inpiatio hunc vi in Deli silienis scripsisse arbitratur, et Fabricius, Bibl. hi d. Imri. t. V. p res. Die seripi histor philos p. m. iis, is Becker i. i. p. 5 1iocii. I. ys ei p. 5. ει 6. Praes ad Dein Mid. i. III. p. 302. Apim . Seli es. Aniuimis ad Aeschin p. 303. Reisli.

12쪽

VITAE DECUII ORATORUM COMMENTATIO.

med eriter docto in mentem venire potuisse miras vitii sunt, Pliosum libri auctorem esse, Plutarchum nillil nisi Uinsanaeonipilasse es eremibus auxisse redidit q), in quem mirem

delectit sacta inmeriti po, Caecilio Dionysio Halicarii insensi aliisque deperdis udamini scripi biis, viae, qui e Ii Dpriae catalo Io didicissinit Plutarchii ni ius dein tu minenti

iionilius decein rati iam praep0ucro Solito osse Immunx ironiti opiniones ei argutamenta, Si via inulamini, sus et copioso lana res ut avii Bechenis quare nos ianium id iuge

inus, non ad quali par erat normani eos totam quaestionenidi regi Aso. Scilicet nox uni erat , plano iii altilii itiit, tam im6 Lecti Lus cap. 6. CL Rulinlc. hist. V it. ου Graec. p. 48 ed.

R In Censura Stulteri Leedonivi And Hildei uni in Bibi erit. Vol iii. P. a. p. 87. Dolendum quod hoc non, ut pollicitus est, in sua Plutaressi ed. uberius declarare potuit. Ibi enim t. Vis sylorat. t. IV p. 340. nihil aliud quam haec: Gomen reliquinius, ut in titulis ali in spuriorum Inm,rinn: nain hune non esse Plutarchi ita manifesto arguunt cum ratio iuni oratio, ut dudum iani consis de linc re inter docios homines. In ea sententia, aliquis in vim ex opiosiore libro excerpseruet in brevius contraxerit, video eum esse Messim . Quaesit. Au p. s. Sed tum copiosiorem quoque illum libriun omni reriinior line earuisse die . Nam qui quod legit excerpit, ita solet instituere, ut eodem quo te it ordine excerpat, non quae meis disposita si tu ita opera dissiciat ac disiungat.

13쪽

senio negavissent, in ipsam rem no inquisiveritii quident; inveterii in enim Opinio, quodcunque veliniaten tulisset, temsiam ac tinatiun et ad logem ac regulam compositum esse vortere; itaque lingis altil agibus e tendebant, quo uno gradii pervenire poti rarit. Idcii agi etiaIn nitriini, quum praei-xisso I ron. IVO M vir siniplicis et acus ingenii, uiam linio invenium Lampriae catalogon professus est, o pr ponio lilii suspirari, Plutarchimi huc onDssisse, quicquid

uspiam do ioc oratoro Isocrato legisset, non tioil omnia probaret, Sed ut sui in titilieiuni per Osuin interponeret atque accurato omnia describeret; deiitile has suas choda alvecti sodias propter anu viri auctoritateni t unerario editionis honore vulgatas esse. Recte iudicavit vir orantius, novis abhorret a vora similitudine, quod Lamprias esse in habuerit,

Oblivionem adducere. Nequo vero id ipSuin eget demonsumsone, Plutaresitani eiusniodi commentarios paratos haberet ruisse, in quibus quod aut legens aut audiens aut mi ianuocem erct apsin invia et tumultuario exararet tam varium enim ac niuitiplex eius eriit doctrina Studium, Si memoriter eum omnia ScripSisso credas ne Simonide qui lena nenioria suffecisset ). Quae quum a sint, non dubito quin isto vero habeant iis collectanea dicuntur vel adversaria, in*iae pro ii Oecasi inerretur laecunque coniiceret, lino ad decen oratores pertinerent, eorum vitas olim cor lino acem rateque descripturam Restat ut ex reliquo huius si bri habiti demonstremus, nodiem Plutarchum eius auctoren esse, certe nillil inesse quod IM Annot ad Iut Dem. t. V. p. 310. I. Becher I. I. p. IM.

II Quapropter maior, nisi fallor, Plutarcho quam Dionysio Halicarnassensi des lialienda, veni scimus teinere interdiani nec satis praeparatum ad scribemium accessisse. V. eius iud. de historialiuod cap. 1. In materialimi, velesie dis salividere ei trivmier tu sichten, in presen ii enimes tu inen Westigemineten Mitet unietvschase sente laesite. Dera. l. p. iae.

14쪽

impediat is minus Plutarchuin eius auctoren habeamus. Cuius arminenti duplo si ratio spectat enim parilii ad

forinan dicendι, partim ait ipsa Ies. Ae Prin iIIn stili ni ad formani dicen si quod attinet, non puto foro quelit IliaIli qui de vero libri auctore ex ea sola coniecturam sieri posse contendat.

Quod aram enium limam omnino in loris vel persectissiliis scriptori illicando setius binomini est hii et prae militii limmani lini, illitato si unum in dicendo vario eventu Amisimur,

raro SSequimur, Pra rius len anini sagacitat alius Scriptoris oratione i in Ianivis aec Irat ementiri possunt us, a

ut vera a falais aegro diγοSci queant rium auctori Scripti aliosius imperfecit incondis inve γ' lo adhiberi Plane. ne sit. Id enim res ipsas eripi mi an prout occasio datur in eliariani eonnesi, in elegaudia dici ius et concinnuato haud solet operam collocare, non ex omni genere orationis' osculo carpit, sed siII plicii , Sina quoquo proiit mentem subu verbo utitur, dummodo de a cogitat notio ei subiecta sit sibi, ambit, non aliis. Si quid igitur in istis decem oratoriun vitis aut neglis Me ivit ineleganter aut partim recto seriptum inveneris, no putes hae de caussan a Plutaretio prosectum esse non posse, quod in roli suis eius scriptis haud eximunt aecuritie elegam

ter iis sit recto micemsi Studium deprehendatur. Interesteiuni aliquid tibi Scribas an aliis. Hiliae vero Grai, ii Semnonis vel mediocrito petitus non videt permulta ineSSo quae, si auctor lilbrim Godme voluisset, diligens enim asono indiguissent. Quis enita sanitate Dei sui enim Lesani Plutaricho Hegantia insuefactus hians aeli animo legat, talia Sunt vit. ILys. p. 835. E. επιθεμένων-των - ἐπεὶ φθη - εφ' οἶς κτλ vit Andoc. p. 834. εἰςαπελθέκτα - προσαμαρ- τῶν μυστορια, in Dena. p. 844. C. και εἷλεν - χάριτος, aut

negligenter dicta, ut viri Dem. p. 844. B. θεμα u ἐνήβων, in Din. p. 850. c. χρω- των εισπραττέ --, aut

vix ad sensun accommodato expressa, ui in Lys. p. 836. D. ανέγνω adro μέγιστον διαλλα κτας τους αλπας καταλυσαι

τ μοθόον vit Imp. p. 848. F. μετὰ δαιρώνειαν, aut in m nolo line urgere, quia praep. - usus initiis picei in

15쪽

6 DE AUCTORE ET AUCTORIT QUI

obscura, ut vii Lys. p. 836. B. Σωκράrους απολογία ἐστοχα μέν τῶν δικαστῶν δ' vit Isocr. p. 837. A. M--- Βότωνος, aut deniquo minutato posita parumpia, ut vii Is r. p. 837. A. B. E. p. 839. E. in Hyp. p. 848. E. , relativa,

ut vit Isocr. p. 837. C. 839. . et ita Saepissime, quibus dis. crepantia ullo tenore eoli iunguntur item parit. cuni insit, suo iunctana, tu vit Isocr. p. Υ36. Ε. 837. C. 838. D. 839. A.,

vit Lyc. p. 84 I. D. vii Delii. p. 845. B. C., it Imp. p. 849. D. E. , plus soccuses positam, si id ii iis alia β);wia ratione seribere patet mina, cuius non tam quomodo iani quid scribat interest, qui sibi modo raptim scribit, ut siquando usus silerit ea in PIoniptu Sint, non δημα ες ἀεὶ μαλ-

λον η ἀγώνισμα - , το παραχρημra, ut est Τhiicyisulos. At ox Alui ovum auctoren esse aperte non demonstrent, tamen mini reliqua eius dicendi ratione minimo disci epan uicie

it Ant. p. 832. F. πρεσβείων ν αυτῶν, et in decret. II p. 851. D. ἐξέπεσεν ὐπο των κτλ. et paullo post inseθεν uno του sis v. In Xylander convertit defensι Meraria insensis rudicum accommodato uum in concedantiis haec Verba significare posse, tamen aptum sensunt non praebent quippe quaevis eniti oratiolia esse comparaia, ut ad iudicum ingenia se consedet. Suspicor igitur vitium hic delitescere. Fortasse negatio excidit; constat entin hanc Lysiae rationem ineram suisse

in uue refer,s equentem usitan insilii omni aut absolute, ut viti Dem. p. 845. Q. u. Η . p. 849. E. H. - illo negligemitus positorum, cuiusmodi est insinrt iunctus eum v. πο- ω, vii Attilae. p. 834. D. vii Lyc. p. 843. D. Vii. Dena. p. 846 C., quaamiuam idem habet vlt ali Dein c. 31, et sum illic in v. ὁρμα vit Anti p. 832. C. ρμησε πολιτεύεσθω mio accuratius dicit vit Mar. c. d. ρμησαι προς την πολιτείαν, it Uit. novi. c. s. vit Cic. e. 39. et ρμαν ἐπὶ το πράπειν τα κοινά vit. ait Dem. c. I2, t. b. c. 26. vit Cic. c. 32. d. Qui et anilc. diser t. VI p. 194 Inullus aliis in locis, quamquam etiani Vit. Cic. e. 43, ωρμησε σννεκπλευσαι. Sed non decet nimis

16쪽

xITAE DECEM ORATOR O COMMENTATIO. et

nsulitis fini in guiter se a Solet usurpare, iit exinde de ipso liliri incerit auctore presia bilis possit sieri coniectura. Quare ad alterani argua notiti soliis nostra partein iam

gesta; qu0d quia alienuati erat ab auctori consili nulla incusati in r0prehensii,ne Diversis temporiistis prout ossunt ora vel occasio iu=la e gessit aves ,r; a quo non initiunii crebras earundent remini repetiis ines, uides leguntii ni vit Isocr. p. 838. B. coli. p. 37. E. p. 839. . coli. p. Υ38. A. p. 839. C. coli. i. A., i lilii. I clii stello utiliis negaverit Perii lilia in isti viti logi, litae ora niillo modo osse possunt. Sed duplex est genus e0rimi ia salsa profert auctori Ac priniuin, qu0d genus anuli est reliens sinium, ea complectitur, quae ab aliis inemoriast tradita Mem

in Saepius habet f. γχίνοια, ut it Sol. c. 5. it. Luculi. c. I6. d. soleri minii. t. X. p. 5. Quos locos adde, M iani est, Steph. Thes. nov. Poris. Via. l. p. 5as

17쪽

8 DE AUCTORE IT AUCTORIT. LIB. QUI INSCRIB.

pii, non, ut Hieron. gessit verbis utar, quod omnia probaret, sed ut suun iudicium per olium interponeret; quod consilium quum abiecisset seu quovis modo Psn exsequeretur esset impeditus, ipsi hos errores imputare nefas est. Alius generis errores sunt Pios magis Prae negligens quam prae inqcisa ipso commisit; si tamen nullo rariore et inventu dissicisiores, Dia quae ipse peccaverit, Iae alii quos sequitur, sagaci eoniectura modo licet aumari R . Huc roserro non dubito locum vae Antiph. p. 832. E. Καικίλιος δε ε τω περ αυτosi συντάματι ovo v του συπραφέως μαθητῆν τεκμαίρεται

Προνέναι ζ λεπαινεῖται παρ αυτω ο Ἀντιφῶν, ubi sicet in quibusdam libris legatur διδἁσκαλον, tamen μαθητην esani Pholio malois potitum veram lectionem, Plutarchiunauloni erravisse puto δ' . iusdem generis est locus in v. Aeschin p. 840. B. C. ubi dua in Sae celeberrimae, una

salsa legatione, altera Minorona confunduntur, et in vit De-IM Tertilini erroriam genus a librariis commissorum admisissenI, nisi totius libri larina ita esset comparata, ut quid auctor, quid librarius deliquerit pleriimque certo demonstrari nequeat. Quaedam tamen etiam scribis imputanda, ut quae corruptissima linguritur in vit Antiph. p. 833. A., in vit Lys. p. 836. A., alia. In De hoc loco acuto nuper indicavit ruegerus V. I. in vita Thucyd. Berol. 1832. . p. 34. Negat omnino Thucydidem Antiphontis discipulum suisse, quamvis plurimi in ea suerint sententia, ut ait Hermogenes d. f. u. p. 496., in quibus etiam Schol. Aristid-or de quattuor ur. p. I3I, Marcellin. vii Thuc 22, Suidas,u Amφῶν Θουκυδίδης, alii, id quod ex meso inteIIecto loco Caecili aut Plutarchi prosectum esse putat. s. Phot Bibl. Cod. CCLIX. p. 486. A. Belch. Quae argumentatio etsi non libera est ab 'mni dubitatione, revera Mnen vectis Messi allatis ut Antiphontis discipulus fuerit hueydl-des non evincitur. Ipse illud coniectura consequutus erat. Item Caecillus, ut refert Plut in vit Aesch. p. 840. B. Leodamantis discipulum suisse Aeschinem contendit, eodem modo, nisi me tu, Iaude ductus qua Leodamantem cumulat Aeschines in or c. Ctesiph. g. 138. Praeterea locum in PIatonis Menex. moem p. 236. A. ad Thucydidem reserri non posse recte demonstravit ruege p. 35 sq. Ceterum nostro loco καθη γητην pro μα- scribendum esse non est Graiierit, sed Wyttentiachii eoniectura.

18쪽

VITAE DECEM ORATORUII COMMENTATIO.

est. Iam vero damna ista abundo compensantur et plane evanescunt, si ad ingentem rerum utilissimarin copiam attendas, quae in hoc voluntino continentur; ex quo quum Philo- Euatium, Photiunt, Suulam, alios hausisso certini Sit, reputantes sinus in cnobris eo iam priclem erepto VerSaremur, non OSSunati sacer quin, quod Liainprias piis atris vel Sentiperfectum in pul,licunt enaiserit, laeto aninio nobis gratii- lemur. Ego certo non ullit Plutarchiim niniunt non solun quidem, Sed riniunt ac potiSSin una sontini dicere quam-quani non ut illus illud uulum aperto coninionSirari poteSt, quod tui lana, ut Philostratus, quae ex Plularesio desii ps

interdum inepte deformare, certo luminibus verborum et Sontentiarum distinguero solebant '). Photio tamon nullus eortui apertius almae inipudentius Plutarchuni compilavit. Sunt autoni qui nova quaedam asserant. Unum nomino, os nimi Ascalonitam vel Garaeum, cuius, ut mea scri opinio, Isocratis et Dentostheni vitas halionius haud spomaondas λ . In utraque insunt quae non leguntur apud Plutarchi ini; ut assertim exempliini, in vita ISocrati copioS TSSeritur de orationibus salso ei adscriptis in altera Demosthenes Iu lum2Milusinodi sunt qilao arto rhetorica et de tyrannide sisputat

Plii lostratus it. Sopli. I. 15. p. 499 sq. ed. Olear. 2I Vitam Deutosthenis ostini nomine inscriptatu cin1um ex Codd. Romano et Parisino dissit Neistius in Orr. r. l. IV. s. sin p. 145-I52. Auctor sic exorditur Λευτέρω λοιπον ἔπιβο ναι τω Παιανιεῖ καιρός. καὶ μη μοι χαλεπiνης, χεῖα κεφαλῆ, δευτερος ταπιόμενος, δέως, προς αὐro ἔφθεγξάμην - δο προτελεσθέντες τοῖς aut τω του Θεοδώρου aut Θεοδωρείου - ως τοις σοῖς μυστηρίοις πιχειρεῖν τολμῶμεν. Iaioris ali litant pretii est qliani et ex loco modo laudato et propter orationis silmilii tu lineiu ab eodem auctore prosectam esse auguror, vita Isocratis, iani primum ex duobus mss. FIorent ediderunt Andr musto νdes et Deum. Schinas in συλλογῆ ποσπασμαίων ἀνεκδετῶν Ελληνικῶν μετὰ σημειώσεων, Venet. ISI6 8. repet a Dindorso in ed. orr. Isocratis et a Baltero in ed. panegyrici.

19쪽

hamini vitariun scriptoribus, qui nis in iroinptu adlinc erant Aeripla antiqui Allitii, Apharei, Ceplai Sodori q), Hermippi,

hos sentos adsisse non Si credibile. Plutarcii aut 'in quod linc onuserit, id quod temporis vis', non suo saetini esso Vidinis, insini dari non desiet; an mud operi semiperfecto addidisse aut non additiisset, si exuenia inaniis ci accessi

set, ut si IIsululi per liici plane non potest. At optini quaeque vetet uni Scripta Plutaresium non Diodonon ignoraSSe, Veriun etiam in hisco collectaneis exarandis

diligenter adllibuisse quivis scit, qui vel stricum in attigerit. Etenim usus est historis scripto raran Cratippo p. 34. RCtosibio p. 844. Dentetrio, rei p. 44. B. 847. A, Eratos, illa ne p. 847. B., Diodoro. IIolio loro p. 849. Hella. nico p. 834. B., Phil Delior p. 846. B. 847. A., aiyT p. 847. A. Theopompo P. 33. A., Xenophonte p. 32. C., Uresuririn praeter eos quomin vitas Acripsit Demochare p. 840. E. criticora in aeris p. 832. E. M. C. D. M. A. 838. D. 840. B., Dionysis Halicarii sensi p. 36. A. 838. D O . Glauco Rhegin p. 833. D. Platone p. 836. B., po tum tin Antiphane p. 845. B., A ristophane p. 836. E. Cratino p. 833. A. Plut e p. 836. C. Platone comico p. 833. C.,

cap. 2.

20쪽

VITAE DECEM ORATORUM COMMENTATIO. ii

Quo catalogo scriptorum io etiam filiis In IS. i ta vitae deeem oratoriani, quae Plutarius nomine inscriptae sunt,

ni post Chr. n. secula aut ineunt secundo ea ipsae esse videantur natus autem Plutaretriis anno L. p. chr. n. Nullus enim emun quos laudavit scriptor in aetaten Caecilii otiio .nyssimasicarnassensis excedit Nirum certe posteriorum nul-Iui QOmn emoram, una Photius, coniunctissimiis eius assecla

atque sectator, laudat Missi leni p. 491. B. 492. B., Asp siuni p. 492. A. Labantini p. 492. A. 495. A., immuni p. 492. A. . Paulini II 1 mini p. 488. B. Quod si disses

sor, ut taceam nune Pliosum Plutarchea in epi mei comgisso, Plutarciiiim Photiana compilasse non credidiSSet. Acesiliunt decreta quattuor, I p. 833 sq. secundunt sytiu placuit Antiphonten ivilicari Ol. XCII. 2, II. p. 850 sq. a I e-inoeliare in honorem Dei inienis seriptum l. XXV. I, III. p. 85l in honorein Democharis scriptiui a stio Lacheto Ol. XU. 2 Iv. p. 852 latini a Stratoclo in homirent Lyeuro

Ol. XVIII. . maoc mi Miuo decreta ab inittrii iur vindiea- ex Crater decretorum collectione de sui apta esse viderentur r).

In illius si quid contra Donam precatum est, librari illud, sive adeo ipsi scribens an et uri amputandum, non ipsoriam Mes et auctoritas in dubium vocanda. Nec inimini ea excepto

in alieno loco legi. Quum ista de Demosthene et Den o- charo exararet auctor, decreta oram in honorem scripta adhuc Ataro mominu ' , ipsa postea Rubranci adiecit si opus alnsolvendi data esset Occasio in suo quodque laco collocaturiis. 27 Attilolc. p. I 24-I28. 2M In Dem. p. 847. E. καὶ ἔστι τὰ ψηφίσματα,πὸ ἀμφOrέρων ita Vr- γεγραμμένα. Xyl. Veriit haec de utrismete decreta intra perscripta esses quod, quamvis vellem, in voctis non inest. I iam Ili citi to λάφειν solemn est vo c. s. robiis in aeta rosorendis lae vel lapidi inscribendis. Vid Lys p. Polystr. li. 682. R., Dem. c. Timocr. p. 70I. 709. c. Neaer. p. IMI. Patet igitii scribendinia esse καὶ ἔστι, auant inaninum, non καί ἐστι. - Ce-

SEARCH

MENU NAVIGATION