Lexicon Sophocleum adhibitis veterum interpretum explicationibus, grammaticorum notationibus, recentiorum doctorum commentariis composuit Fridericus Ellendt

811쪽

μέ, σφε ς, σφι, σφίσι etc. v. g. ζκῶ νιi ιιιs vespamι in. σφηκιὰν μίζουσιν ευρόντες τινά in c. CV. M 856 D. . - Accelitiis periecti corii in legitiiniis est; viis Praeterea a l- verterit, i Trioris. Σφηκος nitenuatiis, eoartatiis. τετράπτεροι γάρ , νῶ νον ἐν δεσμώμασιο κοί Aetii. ΙΙ. 2. s27 D. api ut Pliotii ini p. 22 5. v. ἐσφηκωμενον eXPlicantern ἐσφιγμενον. σφηκοι, ου κεχυμένοι εἰς σάοχωσιν, ἄλλα συνεμεσφιγμενοι Hesyclitus. Sopliocles de somnicis dixit; acculitii in qui observaverit, noli rePerio; genim tollini enotavit Alca l. p. 50. 5. ηκωμα mineus salane, mιi cristia importitur. φρ ας εὐλόφω στη

812쪽

Σφοδρα - 1nenter. σφόδρ' ἱμείρουσα T. I042. σφοδρα πείθει Ai. I 50 an. - De tono V. Apoll. ito ait v. p. 562, 2. ρπις St. nluni. σφραγῖδος rρκει Τracli. 6I2. σφραγιδα πατρός El. 1214. - De accentii et mensura ti utinae syli ibae observavit EtΠn. M.

tum de elegantia versus aintuet.

Σχημα habitus, species. σχῆμα μὲν γαρ 'Fλλάδος στολῆς υπάρχει PIii l. 223. τύραννον vis ἔχων Ant. 1154. Adsignificatur ibi diuisitas et niti

813쪽

Ant. 23 l. tant celeriter, vitrini si optenter vio nilo si mi potest.'Liliri βραδύς, Uiae vel boriani σχολὴ τειχύς explicatio 1 tiletiit erant Scripturainscii l. servavit. - Λl, liac signi licatione vis nil veridiclis clesuinpta, qtia

re in sententiain Sit illus retillit v. σχολῆ γ iar. V. Eis. in E l. Imai. Toti lini ilicas ex Etyin. M. P. 74l, I.

Πς - TOν κακούμενον ξένον σώζειν oriae τε Deil. Col. 263. ωςπερ με

κἀνεστήσαθ', ἄδε σώσατε 277. αῖδε γὰρ χέρες Θησεως ἔσωσαν II05. Oδ' ἔσθμ' ὁ σώσαe III9. ἐάν περ κἀμέ τις σώζη έλεων I2I2. ηδ' ἐστὶν ἡ σώζουσα Ant. I89. σῶσον σεαυτήν 549. τῶν δ' ὀι ολουμένων σώζει τὰ πολλα σώμαθ' ἡ πειθαρχία 672. selio . comparat Hom. II. e. 53I. ἐξ ἐμου pus τήνδ' ἔχεις σώσας πόλιν I045. σώσας μὲν ἐχθρῶν τήνδε Καδμείαν χ&όνα I 147. κείνου βίον σώσαντος Tracti. 85. cf. εἰ τοῖς ἐμαυτης τον βίον σώζω κακοις El. 758. καὶ μην ἔγ- ἔσωσ ἐκεῖνον οὐκ ἔκνου El. 313. η

814쪽

παρῆκα θεσμῶν οὐδέν, ἰλλ' ἐσωζέμην χαλκῆς ἴπως δίς νιπτον ἐκ δέλτου γραφὴν Tracti. 679. Male gi. αντὶ τοῖ ἔσωσα. Legiti niuin est et iii redeposcitur ni ei una, iis quo obseetvarunt Ers. l. e. Briinck. et IIon Ic. ad E:ir. Hippol. 39I 382 3. Pors. Suppl. Prael. v l Hec. P. XXXIII. Elitisi. ad Eiir. II a. ch. 79l. ΙΙe indors. ad Plat. Tlieae t. p. 3I8. Do sententia cf. δέλτος. κεω valeo.'lσχυω, δίναμαι Sit illas explicat Soplioclia testinionio

815쪽

χαλκῶ δειλαίας σποδου. Sed σῶμα σποδου μεγισrον est sῶμα μεγιστον νυν σποδωθεν s. σποδοῖ ον. - Vis et ni agnititito cori oris uilsignificatur:

ονομα μόνον δείσακτες Οὐ γὰο δὴ τό γε. σωμ, ουδὲ τἄργα ταμα Oed. Col. 267. Nec ad eircii nilocutioneni clina Erlarillio resera in illud των δ' ὀρcto μένων σώζει τἀ πολλα σώμα9 η πειθαρχω A nt. 672. Apta sit explicatio τοῖς δούλουμένους : at vero in servantia per bella et proelia

incolui illato et saltite percoininodo σώματα σωζεσθαι die tintiir, quae interi Inanti r et saucienti ir sola. - 2. Talem et rcunilocutionean, a qua Ne Prosarii qui leni scriptores abstinuemant, rectius in his cli aeras: μ ν

τεῖ' ἄγουσα πάντα - δ et op δ' ἐχρησθη σωματοι Oed. Ces. 356. ιω γο- ναι σωμάτων ἐμοὶ φιλτάτων El. 1224 m. Via et ratio eius usus osten

οώματα. Adsis'ilsitatur vis et robur conporis: τὰ γὰρ περισσὰ κἀνόνητα σώματα πιπτειν - δυςπρ α ίαις Ai. 745. Suid. v. τὰ γάρ et ἀνόνηπα. Eiist. P- 4 5, 13. 48ι, IT. Rursus Disimilitas: σμικρὰ παλα- σωμα μνάζει eori Oed. R. 96I. Sententiani qui attulerint v. eo . Adsigni si eatur salua universa et iocolumitas. δρῶντα γαρ νιν - ηακως cassφ

816쪽

Plaavor. p. 4 3. Dind. CL Goeti ling. ad Tlieodos. p. 227. Poppo TIiu-eyd. vol. I. p. 225. Σωτῆρ sospitator, auctor satiιtis. σωτῆρας αυτο τοῖς 9εot o ηπίους θ' ἡμῖν μολεῖν Plii l. 728. σὲ νοῦν μὲν ξδε γη σωτηρα κλῆγι Oed. R. 48. Φοῖβος δ' ἄμα σωτὴρ rκοιτο καὶ νόσοii πανστήριος I50. ης νόσo i ολ προστύτην σωτηρα τε - μουιον ἐξευρίσκομεν 304. σου γε - σω rve γε τω τότ ἐν χρόνω I030. τῆ δε αν πόλει μέγαν σω ι ne ἀρεισθε o e l. Col. I. ἐπει δὲ τῆςδε rqς σωτηρα σαυτόν - ἐπεμβάλλεις 454. ω μόνος σωτῆρ δόμων Ἀγαμέμνονος El. 1346. Praeterea propter singularein Ve ho lil ni iunctitram patito Inemorabiliora sunt dito exempla. μμφαις ἀλίαισιν ἐπενἐάμενοι νόστου σωτῆρας ἱκεσθαι Plii l. I457 an . et Ionge audacitis dictuin, q rippe in una sententia colligato Inasculino et se in inino εἰ γἀρ ἐν τον γε τω σωτῆρι βαίq Oe I. R. 8I. Eius tinpatilitatis ad-n Onuit Henast tuis. ad Litc. Diat. De Or. t. II. P. 341 Bip., exsecutus est Lobeckius ad Al. 323. , mox in nova ellitione Aiacis omnium uberistiniis doctrinae copiis iniistraturiis.

Σωτηρία s ilus. ζην - ἄνεε σωτηρίας Pliii. I 382. ἐξ υμῶν ἐμοὶ φαανωτ αν ῆδη τέρμα τῆς σωτηρίας Oed. Col. 729. ἄτην ὁρων στείχουσαν ἀστεις αντὶ τῆς σωτηρίας Ant. I M. De aententia cf. Mueraeli. de Eni. . Theog. Hesiod. p. II8. πάντα ταυθ' ῆσσω λαβεῖν ἐμοὶ πέφυκε τῆς ἐμῆς σωτηρίας 436. σωτηρίαν ἔχοντα τόνδ' ἐπίστασο Ai. I059. Sententiam retii lit Euat. p. III, 33. 399, 35. 667, 47. I036, I3. , respicit p. 493, 2I. ἁμαρτίαι σφάλλουσι την σωτηρίαν Empli. III. 3 204 D. . Σωτήριος Iιιtifre. τὐ ἄν γενοίμεθ' αν του σὐν θεου σωτήριοι AI.766. ἐν δὲ τω λέγειν κάκ αν λάβοις τα πλείον ξ σωτήρια Oed. Col. 800. .gκείνου δέ τοι σωτῆρἰ τρύει El. 9I3. salius illitus, vita deperiat; naeni rantur pro vita et salute gignendae Idonea. Genitivum obiecti ut I. c. D unig Ooste

817쪽

τους δε σώφρονας θεοὶ φιλουσι Ai. I 32. Stob. Serm. XXXVII. p. m. τοῖς φρονουσι σώφρονα Acris. V. I 62 D. . πολες, ιν ατα μὲν δίκαια καὶ τὰ σώφρονα λάγδην πατιῶται Pliaedr. III. 2 606 D. . ουτω γυναικὸς οὐδὲν ἀν μόῖζον κακῶν κακῆς ἀνὴρ κτήσαιτ ἄν, ουδε οώφρονος κρεχ- σον V. 2 608 D. . σωφρόνων ἀνδρῶν πολις inc. XIX. I, 2 674 D. . Sic recte correxit inc. XLVII. 2 705 D. . Piersonus ad Moerin p. I8I. rυλις δέ τοι Ουπώ ποθ' ηδες εἰς To σῶφρον μετο, Cum legeretur apud Elyni. M. p. 60I extr. ἡβῆσει του σώφρου. - Aliquando alitern nientia

et in geniti predemia significatiir. τὀ γἀρ νοοoυντι ληρεῖν ἀνδρὸς οὐχὶ σώφρονος Tracti. 435. οὐκ Dθάδ' οἱ πλοῖ τοῖσι σώφροσιν βροτῶν Phil. 304. Utitur eo versu Eust. p. 8II, 40. I374, 17. UM, M.

Πγός imperator. αρ οἰσθα ταγους οντας, α ν λθνς, λέγων; Ant. I044. S apud atticos poetas perpetuo producitur: v. I coves. MISc. Cr.

818쪽

rapitur Il. v. 160. Sed ταγῆ ut omnia se in inina Persecti secti nili rati ne iii semientia advocari ait cori eptioneni desen lenita in non det,et. Datono res certa est. Tαλαίπωρος nilare. πάτερ ταλαίπωρ Οἰδίποὶ ς Oed. Col. I 4. τόν ταλαίπωρον βίον 91. ω ταλαίπωρ Οἰδίπους T44. ω ταλαίπελιρε I 282. gδελqὼ - τω ταλαιπωρω Ant. 56. ἐκείνου του ταλαιπωρου τάqος El.

Antinuictio Pro πένθος dicto, ducebatit: v. scliol. Ar. Plui. 33. ubi v. Iem stertius. Inde Sinaii I de accentii constat. Tαλαίφρων nriser. ω ταλαlφρων γίναι Al. 887 cli. ταλαῖφρον Irior. T'. A. Laiir. h. ω ταλαῖqρον Ant. 39. Br nescius παλαίφρων, L.aur. h. Ricc. ταλαίτρον. SerVari illi in erat, ilii Oil codil. Plerique, etiam LaiIT. u.

1iranant. ἐγώ - ἄ ταλαίφρων 858 in. ωκλαυστος - ταλαίνθων ἄγομαι τάνδ' ἐτοίμαν ὐδόν 869 in. 2 αλπκάρδιος nemιninosiis. ἐγὼ ταλακάρδιος Oecl. Col. 545 m. Taiaός n. pr. Ἱππομέδοντ ἀπέστειλεν πατne I λαός Oed. Col. 1320. Noianis proprii accentus ab adiectivo eius soritiae non videtur de

819쪽

nlutatu in , et Sic ni inc Latii . a. u si ci in latinanti et Vat. ω πύλας ἐγώ

poni vidi inus Tiacti. 875. Naiii Plii l. 290. posita post τάλας irgilla liinc

segregavit 1Ierina tinus, ciliti mi oti coacervationi in seritione placi do non est lociis , tun qiroil veri ii in εἰλν interponitur. Non Persii:ulet eni in I iii Iors. Praes. P. LX. δύστ νον scribi ivlbens ait πόδα reserenittitia, etsi vel si in illiina et iis tern est et elegans eniendatio τάλαιναν di ςτάλαινα καρδίαν Tracti. 647 cla. Pro τάλαινα. Disiti recl

820쪽

Tῶλις 3ptu lla , viqio 1uibilis. ἀχνύμενος τῆς μελλο μου τάλιδος ῆκε, μόρον Αντιγόν ς Ant. 625 an. Veteius liliai et Ahius ante τάλι Ioe scri-i,tii in exilibent νύμφζς. Verba τῆς μελλογήμου νύμφης Triclinius expillit. Aeolica vox ταλις sertur, et II ei γ filius Explicat ἡ μελλόγαμος παρωνος καὶ κατωνομασμένη τινί ' οἱ δὲ γυναικα γαμετῆν , οι δὲ νύμνην. Et νύμφοin cod. Dresd. a. ad τάλιδος si ilara Scripturia, eo .loIn Zon alas explicandi

gratia utitur p. ITII., Pliotius alitein τάλιδος, τῆς μελλόγαμου viilgo μεσογάμου), EX AriSto Pliane docuinentia in Petens, p. 567, IT. A ταλύω E ista illius repetit p. 962, 35. ex No Pliocle nieInoriter et cuni errore a serens μελλόνυμφον p. 699, 26.HApuit Sili laria v. πῶλις sempitini, ut in lilbras, ut tanten id caput totiani a Lei densi cod. at sit. Livin. Iliber p. νύμφης non habet; nec minus tanaen bene Triclinii ratio constat, qlian- tuain verisiiuile est, νύμφης ex interpretatione in veri,a P etae invaSisse, μελλο ἄμον non item , quod Pollux III. 45. ex SOPliocle allerens μελλο-

Iανύπους lango S. eximi so stri'ssu ince Ictis. σεμνὰς Ἐρινῆς τανύποδας Ai. 824. De eo et si init ibi is Fiariuruin cogi Oinentis v. Abrescii. ad Aesch.

Eu in. 374. et dit te lib. ad Plui. de Ser. divin. Vind. p. 17. t. II. p. 488 Laps. . Duplicem eius vocabuli originationeni veteros procuderiant. APOllO-