Sacrorum Bibliorum vetustissima fragmenta Graeca et Latina ex palimpsestis codicibus Bibliothecae Cryptoferratensis eruta atque edita a Iosepho Cozza

발행: 1867년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Cossicis ling. 69.

ISAIAS

βηθησομαι' διοτιη δοξα μου και η

ριου' κα . . . .

τη γη' αγαλλιασθε και ευφραινεσ

112쪽

Codicis pag. I0.

. o. ημειον

.... των μη. . . θε παρακα

γιγαντες ερχον

ται πληρωσαι τo

θυμον μου χαι

ροντες αμα και Oι

ερχεσθαι εκ γης πορρωθεν απακρου θεμελιου

και συντριβη

δια τουτο πασα

και εθνων συ

113쪽

αναπαυσονταιεν αυτη' και αναπαυσονται

και αναπαυσον

και δαιμονια ε

τακληρονομη

σουσιν και

114쪽

ριευθησονταιοι κυριευσαντες αυτων. Και εσται τηρα. εκεινη αναπαυσει σε ὀ θέτης οδυνης και του θυμουσου εκ της δουλειας της σκληης, εδουλευ

. . . παιτων και. . . . πεπαυται

στης' συνετοι

ζυγον των αμαρτωλων τον ζυγον τω

ταξας εθνος θυμω πληγη

ε θνος πληγην

θως' πασα η γη βοαμετ ευφροσυνης' και τα ξυλα του λιβανου ευφρανθησαν επι σοι και η κεδρος του λιβανου αφ ο υ

115쪽

Codicis pag. 62.

παντα τα εθνη.

προς βορραν αναβη

βηση και εις τα θεμε

επι σοι και ερουσιν

μα σου σκωληξ.

116쪽

Συ δε ριφηση εν τοις εθνεσιν ως νεκρος εβδελυγμενος μετα

μενων μαχαιρες

117쪽

και απO των Oρεων μου και εσονται εις καταπατημα και

βεβουλευὶαι τις δια

σκεδασει' και την

χειρα την ι ψηλη τις αποστρεψει

παντες Οι αλλοφυλοι

μας' εκ γαρ σπερματος οφεων εξελευσε

σκηνθησονται πτω

λει δε λιμω το σπερμα

βορρα ερχεται και Ου

κ εστιν του ει

118쪽

Cap. XIV, 32. - Xy, Τ. Cossicis pag. 63.

της μωαβιτιδος ολο

κεφαλης φαλακρωμα παντες βραχιο

αυτης περροσασθαι

ταις θυμαις αυτης πατες ολολυζεται μετακλαυθμου οτι κεκρα

προς σε κλαιοντες αναβησονται τη ο

συντριμμα και συ

119쪽

θους αυτης διαπαντος εν μεσημβρινησκοτια φευγουσιν εξεστησαν μη απ αρχης παροικησουσι

επι της γης' και διορθωθησεται μεταελεους θρονος ' και καθιειτε επ αυτου μετα αληθdιας εν σκηνη δαδ' κρινω και εκ ητων κριμα και σπευδων δικαιο

120쪽

σιν τοις κατοικουσιν δε σεθ' μελετη

αμπελος σεβαμα

καταπινοντες ταεθνη ' καταπίησο ται τας αμπελους αυ

διεβησαν γαρ' την

κλαυθμον ια ηρ' αμπελος σεβαμα τα δενδρα σου κατεβαλενιθε σεβων' και ελαλησε ετι επι τω θερισμω και επι τω τρυγητω

σου καταπατησω και παντα πεσουνται.

εις το είραπηναι σε Oτι εκοπιασεν μωαβ' επι τοις βωμοις καιεισελευσεται εις ταχειροποιητα αυτης ωστε προσευξασθαι

SEARCH

MENU NAVIGATION