Isocratis Panegyricus, cum Mori suisque annotationibus ed. G. Dindorfius

발행: 1826년

분량: 139페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

p. 69, 3. 318, 396, 12. 398, is et in Patisinico p. 45,

α I. ut quinque a iiiiiiii si 'a Mni exempla missi, quae noni

52쪽

μαλλον νομl ιν η δωρεα παρὰ των θεων λαβειν ἡ ζηχουν Io τας αυ-υς ἐνzυχεῖν οὐ τους ποπάντων ὁμολογουμένους καὶ πρωπους γενομένους - πρός τε τάς τέχνας εὐφυεπτάτου οντας καὶ προς - τῶν θεῶν εὐσεβέστατα διακειμένους;

53쪽

αυξάνισθαι τῆν Ελλάδα καὶ τ αμπην κρείττω γίγνεσθαι Epe υσίας. litibus addemtum est X eadem ratione p. 268 Atheniens tuo tempore διπλασίαν πεποιηκασι την'πιλάδα της ἐξ ἀρχης συσιά γ' Etiam. harbam intelli gin us eos, inui tum sinitimi Atticae ei voeotiae fuerunt, eonin unique non, ne Thraces et Scythae lini vinentur, quomin non in In Vaga est significatim utrique tamen 'imperium Europae alui eriint. Ac de Iliracibus Isocrates e. Is Qo Mao χοόνον ante Erechtheum ομοροι ποοeoικου- via , e Socrates apud Xen. cm. III. . o. helluri Erechtheo gestum gestum autem est cun Thra et His vi Eleusiniis Paneg: c. I l . . appellat hellum meo τους ἐκ της χομένης 4πεψου πάσης Ergo Thraces illo leni pore nitina Atticae fuerunt. Hos Thraces

σμένους V. morem formam in Isocrate praebuit , p. Io 5 al.

54쪽

οῖαο χώραν κατελιπον, τοῖς δε πλιδε της ὐπαρχούσης μό-ήισαν απαντα - περιεβάλοντο τον τόπον ον υ τομ- ωομεν κατεχοντες. - καὶ τοῖς στερον βουληθέισιν αποικισαι τινας καὶ μιμησασθαι την πόλιν την ἡμετερα πολληνει φασιώνην ἐπώησαν ου γὰρ αὐτοις rati κτωμένους χωραν

quiniis inois aetate Caras eiecerunt. Panath p. 24l Steph. Aristici Panath p. 20 qisi Aristides, inutis ab ora Graecias har baris, Aegaeum mare pacatum esse glosfiatur, is Wolsus Thucydide I, 8. observarat etsi huc a Minoe expulsos esse tradidit os Diod. Si II, 6. , quod et Avienienses suo modo

55쪽

σιων, τροφη χοῖς δεομενοι εὐρεῖν, ηνπερ χρη τους μέλλον- τας καὶ περὶ των,λλων καλως διοι-;σειν, ἡγουμένη ον

silo τον ἐπὶ τουτοις μόνον δε- οὐ ζην ἐπιθυμεῖν ξtae 10 ἔχει οἴτως με Mai θη καὶ των λοιπων τῶν παμπιο ναοῖς ἀνθρώποις ἀγαθων, - μη παρὰ θεῶν χομεν, αλλὰ δι' ἀλληλους μῖν γέγονε μη&ν ἐν ανε της nόλεως της

λαβουσα γάρ τους Ελληνας ἀνθως ωντας και σποράδην 15χικουντας, καὶ τους μεν - δυναστειων Θρι μώους, τους M.d ἀναρχων ἀπολλυμενους, καὶ τούτων των κακων αυ- τους, lauti, των ἐν κυρία γενομένη, τοῖς δ αυτην παράδειγμα ποιησασα πρωτη γαρ καὶ νόμους εθετο καὶ πολι τείαν κατεσrησαro δηλον δ' ἐκεῖθεν οἱ γαρ ἐν ἀρχῆ περὶ πτων φονικων ἔγκαλέσαντες, και βουληθέντες μετὰ λόγου καὶ

μη μετα βίας διαλυσασθαι τῶ προς ἀλλολους, ἐν κοις νόμοις τοῖς μετέροις τάς κρωεις ἐποιησαντο - . αοτων, καὶ,ἐν- των τεχνων τα τε πρὸς τάλαροάui του βίου χρησμμας καὶ τας προς πεινην μεμηχω ημένας, ας ἐν εὐροωσα, πιτα ει δοκιμάσασα χρῆσθαι τοις αλλοις παρέδωκεν την -

56쪽

V. θροίζειν, avd Atticuri esse docerii grammatim, quunt nummiam alibi in Isocrate praes eat lituis Jrbinas, hoe in loco prosodiam tuam casui, non consilio det ei, puto. Sic in eodem libro iaλητι scriptum in ustr. p. 2014 8. 229 a. , sed αaῆται, in Plataic. p. 27o. 7. 305 3. I i γοεσθαι G ia r ωι νε-

57쪽

δι θεάσασθαι τούτους προς ἀλληλους ἀγωνιωμένου κώis μηδετέρους, μως διάγειν, αλλ' ἐκατέρους χειν ἐφ' οἷς μ'

μεν ταις δαπάναις ὐπερβάλλοντα, τα δε κατά-ἀς τεχνας εὐ-λκ μουντα et πώμοτέροις τουτοις διαφεροντα καὶ το πληρος τῶν ει φικνουμένων iis αἱμα τοσουτόν ἐμιν o

croτατας καὶ συνουσίαις ἐντυχεῖν πα-οδαπιστάταις μάλιστα

παρ' ἡμῖν στιν ευ θ άγωνα ἰδῶν η μόνον τάχους καὶ ψωμης, ἀλλὰ καὶ λογων και γνωμης καὶ των ἄλλων εργων πιάπάντων, καὶ τούτων ἀθλα μέγιστα πρὀς γαρ οἷς αυτη τέ- αγοησι, καὶ τους αλλους -- συναναπ-ει - γα --ῶ κρωντα τοσαύτην λώμμνει δοξαν ἔς τε πυρα πα- ανθρώποις ἀγαπασθαι χωρὶς ,σῶαε α μιν ἄλλαι πανηγύρεις δια πολiοὐ χρόνου συλλεγῶσαι ταχέως διελύθησαν, ε

xiii Φιλοσοφειν τοίνυν, ἡ πάντα ταλα συνεξεύρ καὶ συν-

eui antinus est defendere, utatur Isoctatis vertis in oratione περιζενρους p. 339, 22. 353 e. 16 αὐτ πι ἔαυτῶν V. 23

58쪽

- ευ ρ ξ ἀρχῆς ἐλευθέρως τεθραμμενους ἐκ μιν ἀν-

iis lας και πλούτου καὶ των τοιουτων ἀγαθων οὐ γιγνωσκο-- μενους, εὐει των λεγομένων μάλιστα καταφανεῖς γιγνομε

νους, καὶ τουτ σύμβολον τῆς παιδευοεως ημων ἐκάστου πι--τατον πωρδειγμενον, και τους λόγου καλως χρωμένους

Οὐμμο ἐν ταῖς αὐτων δυναμενους, ἀλλα καὶ παρὰτάῖς δεπιως Ἀντίμους οντας τοσουτον ν ἀπολέλοιπεν εὐμmo φρονεῖν καὶ λέγειν του ἄλλους ἀνθρώπους ωeo or

P. 40 4 -λόγουςJ Facultatem de partihus sapientiae, i. e. rebus 'vinis es humanis, probabiliter dieendi. Sic en Μeni. 3lI. 3, II. Idem IV, 6. δαιλεκτικὴν appellat, e IV. 3. 2. ρμηνείαν

59쪽

naui pluribus lues rem aruinisi uti rea, eam lminatori Atheniensium necessariam iudicavit Aristoteles Rhetorie. η. 22. 6. ῶς αν δυναίμ/θαἈπαι-- τοὐς 'A Milouo ει μὴ μεν mi ιν

60쪽

.M. G. II μῖν Gημων V, quod neglismiti libratu excidit Propter ηδη τινες. εὐπὲρ G περὶ V. I της ἐπιδιδ. G m. τῆς in Θηβας . ,,Est haec expeditio illor iiii, qui plerumque ιυπτὰ in θήβας dicuntur, ab Aeschylo Euripide, Statio celebrata a Diod. Sic IV, 4. 65. narrata L,audavit Lysia Epitaph. p. 3I. virtutem Allieniensium in hoc bello. t.

SEARCH

MENU NAVIGATION