장음표시 사용
472쪽
μω ἀγορευων' ιστερον δε καὶ ὁ παρ' ενός τινος καλου- μενος εν δικαστηρίω λόγοις καὶ συνητορίαις βοηθῆσων, ηγουν ὁ δυνάμιενος οπεραπολογησασθαί τινος εν υποθλσει, ος καὶ συνχγορος καὶ δικολόγος καλαῖται. ρητωρ
καὶ ὁ κατὰ ρήτορας γομφων, καὶ ρητορικός, ώς παρὰ 5
λβανίω εν επιστολῆ' ου των ρητορικῶν ουδ ἐεων ευπόρων. εστι δε δτε τὸ ρ τωρ καὶ επὶ δεαβολης λαμβάνεται. Ἀριστοφάνης εν Πλουτω'hτεροι δ' επλούτουν, ἱερόσυλοι, ρετορες, 10 κα ὶ συκοφάνται καὶ πονηροί. ρκνόν τὀ παλ ιὀν καὶ σαθρόν, καὶ ρικνουσθαι τό δελκεσθαι καὶ παντοδαπῶς διαστρέφεσθαι κατ εἶδος. λέγεται δε ρικνουσθαι καὶ το καμπυλον γίνεσθαι ἀσχημόνως, καὶ κατὰ συνουσίαν καὶ κατὰ Ορχσιν κάμπτον- 15τα τῆν ἀσφυν. Poθοπυγίζειν το σιμω ποδὶ παίειν τὰ γλουτῶ καὶ ρόθονητοι ηχον ποιεῖν εν τη πυγῆ ' καὶ ροθοπογισμός το
Pi στώνη ἡ-οθεν καὶ τὸ ἐρραστωνευμένος από του 20
474쪽
υνδεῖ κάλλιον η δεσμεῖ. Ἀριστοφάνης εν βατράχοις'
475쪽
Eia συμφερον λεγε καὶ συμφορον, ὼς Αἰσχίνης' εἰ του
το εἶναι δοκοίη π υ μ φο ρον. ς, ουχὶ σῶος, και σῶν, ουχι σῶον, καὶ σῶς, ουχὶ σώους ' σωοι δε μόνον. επὶ δε του θηλυκου η Hrι-5 ατικη των πλζθυντικῶν μόν' συναιρεῖται ' πῶς γὰρ λέγομεν , ουχι σωας. ωσαυτως καὶ ἐπι του ovdετερου μόναι η τε ενθεια Των ε νικῶν και η αἰτιατικὴ συναι- eoυνται ' σῶν γὰρ λέγομεν, ουχι σῶον, σῶα δε. Συλλυμβάνω δόκιμον , ου συνεπιλαμβάνω' συνεπιλαμβάνω 10 μαι δε και συλλαμβάνομαι. συντάσσονrαι δε απὸ δω
477쪽
επιστημ' καὶ ἐγκαλλωπατμά εἰσιν ' ooτω καὶ duo του σφεῖς σφετερος σφετεοα σνετερον γίνεται. δεῖ δε χρη- σθαι τουτοις ἐπὶ πληθυντικον. εἰ δε καὶ ἐπὶ ενικούαπαζ ευρηται, οἷον ὁ δεινα Tζν σφετεραν κακίαν εν-5 δείκνυται , αλλ' ου δεῖ τιο απαζ εὶρ μενω χθζσθαι. τοει λεγειν, ὼς απο του σφέ σφέτερος γίνεται καὶ διατουτο ουδεν κωλύει καὶ επὶ ενικον το σφέτερος λέγεσθαι, ου μοι δοκεῖ καλῶς λεγεσθαι. ῶσπερ δἐ αἱ πρωτότυποι τουτων ἀντωνυμίαι κάὶ απλῶς τίθενται καὶ
10 μετὰ προσθηκης ' λέγομεν γὰρ καὶ ημεῖς καὶ σφεῖς
478쪽
Σιγηλος καὶ - 3πηλός ου ρζτορικά ' συ Ουν σιγῶν λεγε. μινυζ καὶ δίκε , ου σκαφεῖον. Ἀριστοφάνης εν νε - λαις' 10 ην η σμινυη μζ προδω τὰς ἐλπίδας. καὶ J βώνιος ετ μελέτ' τῆ Λυσκολος δισθε ' πεπληγυῖαν εν ταῖς πέτραις την δίκελλαν ἰασόμενο ς. To σίαλον Ἀττικοὶ, ὁ σίελος Ἐλληνες. λυκιανος ἐν τῶ 15 κατάπλους η τυραννος ' σιάλω χρίσας τους o-
480쪽
f Σκυτοτόμος κρεῖττον ' σκυτευς. J κίμπους ρητορικον, κρύββατος κοινόν. Αιβύνιος εντου φθονερου μελέτη ' πεσὼν εἰς τον σκίμποδατον ουκ ἀμειφθέντ α παρὰ της τύχης. λέγωται δε σκίμπους καὶ το σκαμνίον. ωριστο νης εν νε- νίλαις '
κάθιζε τοίνυν ἐπὶ τον ἱερὀν σκίμ -
σκύιος καὶ τὀ σκότος ' το, σκοτία ovκ ἐν χρζσει. Ex ριπίδ ς εν ωοινίσσαις' σκοτος δεδορκώς. Σμῶμαι καὶ σμισαι καὶ σμημα Ἀττικῶν ' σμηχομαι δἐ καὶσι ζζαι καὶ σμογμα ἀνύττικα. Σαίρειν, ου σαρουν. Eυριπίδης εν Ἀωρ ' σαίρειν τε δῶμα κερκίσι τ ἐφεστάναι.
ρίψας ἐμαυτὸν Libanius. 5. σκαυνιον AGRRGBE, commendatum a Schaesero iri lice ad Gregor. Cor. p. Iosis. σκαμνεῖον s. νεφέλαιςJ v. 255. 9. 'b GBE Id. om. ALL. χρηση B. 10. ΦοινίσσαιςJv. 388. Pors. 11. σκότος ωι. Legebatur σκότον, ut aptu Euripidem. Sed rarioris formae exempluim Proserendum grammatico fuit. Assertur hic ex Ox ea notatio, cliIam nos extremam secimus huius litterae: asseret autem propter litterariam ordinem Palet. . 12. ωμαιδ σμωσαι B. σμημα ALLRRGB, Iun. , Ο.σμηνα CDPF. Ἀττικων LLGB: quanquani, ubi iterum Τh mas sic locutus sit, ignoro. Ἀττικον coni. Ouden torpius. 'Ar-τικά Edd. καὶ σμηξαιδ καὶ oni. B. 13. ἀναστικον Lb. 'μῶμαι τὰ καθαίρομαε Eπ. e.