Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

11쪽

σαι ἐκ νῖς Εὐρώπης ἐς τὴν 'Aσίην. ἐν Πίγρης καὶ Μαντύης,

ανδρες Παίονες' ο', επεί ri Δαρεῖος διέcη ἐς τὴν 'Aσίην, αυτοὶ ἐθελοντες Παιόνων τυραννεύειν, ἀπικνεονται ἐς Σάρδις, ἄμα ἀγό- 5μενοι ἁδελφεὴν, μεγάλην τε καὶ εύει Θεα. φυλάξαντες δε Δαρεῖον προκατιζόμενον ἐς τὸ προάστειον το των Λυδῶν, εποίησαν τοιόνδε. σκευάσαντες τὴν ἀδελφεὴν ῶς εἶχον ἄριστα, ε ύδωρεπεμπον, αγγος ἐπi τη κεφαλη εχουσαν, καὶ ἐκ του βραχίονος ἴ-ον επελκουσαν, καὶ κλώθουσαν λινον. ως δὲ παρεξηο ἡ γυνὴ, IOεπιμελὰς N Δαρείου εγενετο οἴτε γἁρ Περσικὰ ἐν, ἀτε Λύδια, τα ποιεύμενα ἐκ τῆς γυναικὸς, ἀτε πρὸς των ἐκ τῆς ' Ασίης οὐδαμων. ἐπιμελες δὲ ως οἱ ἐγένετο, των δορυφόρων τινὰς πέμπει,

κελεύων φυλάξαι ὁ τι χρήσεται τμ που ἡ γυνή. οὶ μὲν δὴ

μισθεν εἶποντο. ἡ δὲ επεί τε ἀπίκετο ἐπὶ τον ποταμὸν, ῆρσε τὸν Isis P ἄρσασα δὲ, καὶ τὸ αγγος του ύδατος ἐμπλησα νη, τὴν αυτὴν ὁδὸν παρεξεῖε, φέρουσα τὸ ἴδωρ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, καὶ ἐπελκουσα ἐκ του βραχίονος τὸν ἴππον, καὶ σωφουσα τὸν ἄτρακτον. xii I. Θωμάζων δὲ ὁ Δαρεῖος τά τε λουσε ἐκ των κατασκόπων, καὶ τὰ αυτὸς ωρα, ἄγειν αυτὴν ἐκελευε ἐωυτμ ἐς ο ψιλῶς δὲ αχθη, παρῆσαν καὶ οἱ ἀδελφεοὶ αυτῆς, οὐ κη πρόσω σκωπιὴν επντες τούτων. εἰρωτεωντος δὲ τοῖ Δαρείου, ὀποδαπὴ εἴη,εφασαν οἱ νεηνίσκοι εἶναι Παίονες, καὶ ἐκείνην εἶναι σφεων ἀδελ- sφεήν. ἡ δ' ἀμείζετο Τίνες δε οἱ Παίονες ἄν ωποί εἰσι, καὶ κοῖ γῆς οἰκημενοι, καὶ τί κεῖνοι ἐθελοντες ελθοιεν ἐς Σάρδις οἱ δε οἱ εφραζον, ως Eλθοιεν μεν ἐκείνω δώσοντες σφεας αυτούς εἴη δὲ ἡ Παιονίη ἐπὶ τὴ Στρυμόνι ποταμω πεπολισμενη' ὀ δὲ - Στρυμων ob πρόσω τοῖ' Eλλησποντου εἴησαν δε Τευκρων των Io ἐκ Τροίης αποικοι. οἱ μεν δὴ αυ- εκαστα χλεγον. ὁ δὲ εἰρώτα - ει καὶ -σαι εἴησαν αὐτόδι αἱ γυναῖκες οἴτω ἐργά-- πιδες. οἱ δε καὶ τοῖτο εφασαν προθύμως οἴσω εχειν' αυτοῖγὰρ ων τούτου εἴνεκα καὶ ἐποιεε .XIV. 'Eνθαῖτα Δαρεῖος γράφει γράμματα πρὸς Μεγάcαζον, τὸν ελιπε εν Θρη&η στρατηγόν' ἐντελλόμενος ἐξαναστῆσαι εξ ξθέων Παίονας, καὶ παρ ἐωυτὸν ἀγαγεῖν καὶ αυτοῖς καὶ τέκνα τε καὶ γυναῖκας αυτων. αὐτίκα δὲ ἱππεῖς εθεε φερων τὴν

ἀγγελίην ἐπὶ τὸν 'E λήσποντον περαιωθεὶς δὲ, διδοῖ τὸ βιζλίον 5τφ Μεγαcάζου. ὀ ὀὲ, ἐπιλεξάμενος, καὶ iacων ἡγεμόνας ἐκ τῆς Θρη&ης, ἐστρατεύετο ἐπὶ τὴν Παιονίη .

12쪽

xv. Πυθόμενοι δὲ οἱ Παίονες τοῖς Πέρσας ἐπὶ σφέας ιέναι, ἁλιώέντες ἐξεστρατεύσαντο πρὸς Θαλάσσης' δοκέοντες ταύτη ἐπιχειρήσειν τοῖς Πέρσας ἐμζάλλοντας. οἱ Mν δὴ IIαίονες ῆσαν

ἐτοῖμοι τὸν Μεγαζάζου στρατὸν ἐπιόντα ἐρύκειν. οἱ δε Περσαι 5 συθόμενοι συναλίσθαι τοῖς Παιονας, καὶ τὴν πρὸς Θαλάσσης ἐαολὴν φυλάσσοντας, εχοντες ἡγεμόνας, τὴν ἄνω οδὸν τράπομτυ λαθόνος δε τοῖς Παιονας, ἐσπίπτουσι ες τὰς πόλιας αυτων, ἐούσας ἀνδρων ἐρημους Πα δὲ κεινησι ἐπιπεσόντες, εὐπετέως κωτέσχον. οἱ δὲ Παιονες ῶς ἐπύθοντο ἐχομένας τας πόλιας, αὐτικα I0 διασκεδασθέντες, κατ' ἐωυτοὐς εκαστοι ἐτράποντο, καὶ παρεδίδοσαν σφέας αυτοὐς τοιM Περσησι. ούτω δὴ Παιόνων Σιροπαίονές τε, καὶ Παιοπλαι, καὶ οι μέχρι τῆς Πρασιάδος λωνης, ἐξεθέων ἐξαναστάντες, ηγοντο ες τὴν 'Ασιην. XVI. in δὲ περὶ τὸ Πάγγαιον ουρος, καὶ Δόζηρας, καὶ 'A-Hι ἁνας, καὶ 'οδομάντους, καὶ αυτην την λίμνην την Πρασιάδα, οὐκ ἐχειρώθησαν αρχὴν bH Μεγαζάζου. ἐπειρήθη δὲ καὶ τοὐς εν τη λίμνη κατοικημένους ἐξαιρέειν ἄδε. ικρια ε τὶ σταυρῶν οὐ λῶν ἐζευγμενα ἐν μέση ἔστηκε τη λίμνη, ἔσοδον εκ της επείρου στεινεν ἔχοντα μιῆ γεφύρη. τοῖς δὲ σταυροῖς τοὐς ὐπεστεω-

τας τοῖσι ικρίοισι τὸ μέν κου ἀρχαῖον ἔστησαν κοινη πάνος οι πολιῆται μετὰ δὲ, νόμω χρεώμενοι ἱστασι τοιῖδε. κομίζοντες

I0γαμέων τρεῖς παυρούς μίστησι' ἄγεται δὲ ἔκαστος συχνὰς γυναῖκας. οἰκεῖσι δὲ τοιούτον τρόποin κρατέων ἔκαστος - των ἰκρίων καλύζης τε ἐν fi διαιταται, κα2 bύνης καταπακτῆς διὰ των ἰκρίων κάτω φερούσης ἐς την λίμνην. τα δὲ νήπια παδία δέουσι του ποδὸς σπάρον, μὴ κατακυλισθη δειμαίνοντες. τοῖσι II δὲ ἶπποισι καὶ τοῖσι bποζυγίοισι πωχουσι χόρτον ἰχθυς. των δὲ

πλῆθός εστι τοσουτον, ωστε, λαν τὴν bhην την καταπακτὴν ἀνα- κλίνη, κατίει σχοίνω σπυρίδα κεινην ες την λίμνην' καὶ οὐ πολλόν τινα χρόνον ἐπισχων, ἀνασπι πλήρεα ἰχθύων. των δὲ ἰχθύων ἐστὶ γένεα δύο, τοὐς καλέουσι πάπρακάς τε καὶ τίλωνα 20 Παιόνων μὲν δη οἱ χειρωθέντες ηγοντο ἐς τὴν 'Ασίην.xvII. Μεγαζαζος δὲ ῶς ἐχειρώσατο τοῖς Παίονας, πέμπειαγγέλους ἐς Μακεδονίην, ανδρας επτα Πέρσας, a μετ αυτὸν κεῖνον η σαν δοκιμώτατοι ἐν τρο στρατοπέδμ ἐπέμποντο δὲ οἶνοισαι 'Αμύντην, αἰτήσοντες γην τε καὶ ὐδωρ Δαρε, βασιλεῖ.

13쪽

ἔστι δὲ ἐκ της Πρασιάδος λίμνης σύαιμος κωτα ες την Μακε-5δονίην. πρωτα μὲν γὰρ εχεται της λίμνης τὸ μέταλλον, ἐξ ο ὐστερον τούτων τάλαντον ἁργυρίου ' Αλεξάνδρω ἡμέρης ἐκάστης ἐφοίταρ μετὰ δὲ τὸ μέτα λον, Δύσωσον καλεόμενον οἶρος λου-cάντα εἶναι ἐν Μακεδονίη.XVIII. Οἱ ων Πέρσαι οι πεμφθέντες οἴσοι παρὰ τον ' Aμύντηνως ἀπίκοντο, αἴτεον, ἐλθόντες ες ἴψιν την 'Aμύντεω, Δαρείω βασιλεῖ γην τε καὶ ἴδωρ. ὁ δε σαυτά τε ἐδίδου, καἱ σφεας ἐπὶ ξείνια καλέει παρασκευασάμενος δὲ δεκαον μεγαλοπρεπὲς, ἐδεκετο τοῖς Πέρσας φιλοφρόνως. ὼς δε απὸ δείπνου ἐγένοντο, δια- 5 πίνοντες εἶπαν οι Πέρσαι τάδε HεBa Μακεδῶν, ημῖν νόμος ἐστὶ τοῖσι Πέρσης, ἐπεὰν δεῖπνον προτιθώμεθα μέγα, τότε καὶ τὰς παλλακὰς καὶ τὰς κουριδίας γυνα χας ἐσάγεσθαι παρέδρους.

σύ νυν, ἐσχί περ προθύμως μεν ἐδέξαο, μεγάλως δε ξειώζεις,

διδοῖς τε βασιλίῖ Δαρείου γην τε καὶ Jδωρ, ἔπεο νόμω τω ψε- IO r ρv.' Εἶπε πρὸς ταυτα 'Aμύντης 'sa Πέρσαι, νόμος μεν ἡμι, γέ ἐστι οὐκ οἶτος, ἀλλα κεχωρίσθαι ἄνδρας γυναικωW ἐπεί σε δε bμεῖς, ἐόπις δεσπόται, προσχρὴ ζετε τουτέων, παρὼμ σωι -ῖν καὶ ταυτα. Εἴπας τοσαύτα ὀ 'Aμύντης μεροπέμπετο τὰς γυναῖκας. αἱ δ' ἐπεί τε καλεόμεναι ηλθον, ἐπεξης ἀν- 15 σίαι ἔζοντο τοῖσι Πέρσησι. ἐνωμα οι ΓΙἐρσαι ἰδόμενοι γυναῖκας

εὐμόρφους, ἔλεγον πρὸς ' ὐπην, φάμενοι - Τὸ ποιηθὲν τουτο ούδεν εἶναι σοφόe κρέσσον γὰρ εἶναι MUθεν μη ἐλθεῖν τἀς γυ- ναῖκας, η ἐλθούσας καὶ μη παριζομένας, ἀντίας ἔζεσθαι ἀλ- - γηδόνας σφι ὀφθαλμων. 'Αναγκαζόμενος δε ὁ ' Αμύν ς εκέ- 2Oλευε παρίζει in πειθομενέων δε των γυναικων, αύτίκα οἰ Πέρσαι στων τε ἄπτοντο, οἷα πλεύνως οἰνωμένοι, καί κου τις καὶ φιλάειν ἐπειρare.

XIX. 'Αμύντης μεν ει ταυτα ὀρεων, ἀτρέμας ἐύχε, καί περ δυσφορἐων, οἷα ἰκτερδειμαίνων τοῖς Πέρσας. 'Aλέξανδρος δε ὀ'Αμύmω, παρεών τε καὶ ὀρέων ταυτα, ἄτε νεος τε ἐων καὶ κα-

κων ἀπαθης, οὐδαμως ἔτι κατ εχειν ilός τε ην' ωστε δὲ βαρέως φέρων, εἶπε πρὸς 'Αμύντεα τάδε' Σὐ μεν, ω πάτερ, εἶκε τη 5 ηλικίη, ἀπιώ ν τε ἀναπαύεο, μηδὲ λιπάρεε τη πόσει. ἐγώ δε προσμένων αὐτοῖ τη δε, πάντα τὰ ἐπιτηδεα παρέξω τοῖσι ξεί- νοισι.V Πρὸς ταυτα συνιεὶς ὁ Ἀμύντης ὁτι νεώτερα πρηγματαπρηξειν μέλλει 'Αλἐξανδρος, λέγει n παῖ, σχεδὸν γάρ σευ

et Dissiligod ooste

14쪽

10 ἀνακουομενου συνίημι τοὐς λόγους, - ἐοέλεις ἐμε εκπεμψας ποιέειν τι νεώτερον. εγο ἄν σευ χρηκω μηδὲν νεοχμῶσαι κατ ἄνδρας τούτους, ἔνα μη ἐξεργάση ἡμεας ἀλλὰ ἀνέχευ- ὀρεων τὰ ποιεύμενα ἀμφὶ δὲ ἀπόδρ τη ἐμη πείσομαί σοι. xx. Ἐς δε ο ' μύντης χρησας τούτων οἰχώκεε, λάγει ο Ἀλεξανδρος πρὸς τοῖς Πέρσας' Γυναικων τουτέων, ω ξεῖνοι, - πολλη ἐστι inis εὐπετείη, καὶ εἰ πάσησι βούλεσθε μίσγεσθαι,

- καὶ ὁκόσησι ῶν αὐτέωρο τούτου μεν πέρι αυτοὶ αποσημανεετε.

5 νυν δὲ, σχεδὸν γἁρ ηδη της κοίτης ἄρη προσέρχεται bμῖν, καὶ - καλῶς εχοντας Ἀεας ὀρέω μέθης, γυναῖκας ταύτας, εἰ Ἀδ

φίλον εστι ἄφετε λούσασθαι' λουσαμένας δε, οπίσω προσδέ- κεσθε. Εἴπας ταύτα, συνέπαινοι γὰρ ησαν οἱ Πέρσαι, γυναῖκας μεν ἐξελθούσας ἀπεπεμπε ἐς την γυναικηιηρο αυτος δε o ' Α-

Io λέξανδρος ἴσους τησι γυναιξὶ ἀριθμὸν ἄνδρας λειογενείους τῆ των γυναικῶν ἐσθῆτι σκευάσας, καὶ ἐγχειρίδια δοῖς, παρ γε εσα παράγων δε τούτους, ἔλεγε νήισι Πέρσησι -δε sa Πέρσαι, οἴκατε πανδαισίη τελεη εἱστιησθαι. τά τε γὰρ ἄλλα, ὁσαμ εἴχομεν, καὶ πρὸς, τὰ siά τε ην ἐξευρόντας παρέχειν, πάντα Is inis πάρεστι. καὶ δη καὶ τόδε, τὸ πάντων μέγιστον, τάς τε μ ὲωυτῶν μητέρας καὶ τὰς ἀδελφεὰς επιδαψιλευόμεθα ων ως παντελέως μάθητε τιμεώμενοι πρὸς ἡμέων των περ εστε

- ἄξιοι, πρὸς δὲ καὶ βασίλεi r ἡ μαντι ἀπαγγεῖλητε, ῶς ἀνηρ R λην, Μακεδόνων ὐπαρχος, ευ bμέας ἐδέξατο καὶ 20 τραπέζη καὶ κοίτη Ταῖτα εἴπας 'Αλεξανδρος, παρίζει Πέρση ἀνδρὶ ἄνδρα Μακεδόνα, ὼς γυναῖκα τφ λόγω. οἱ δε, επείτε σφεων οι Πέρσαι ψαύειν ἐπειρῶντο, διεργάζοντο αυτούς. XII. Καὶ οἶτοι μεν τούτW τμ μόρου διεφθάρησαν, καὶ αυτοὶ καὶ ἡ Θερα - αυτωW εἴπετο γὰρ δη σφι καi οχηματα, καὶ Θεράποντες, καὶ ἡ πam πολλη παρασκευηρ πάντα δη ταλα, α, πασι κείνοισι ηφάνιστο. μετὰ δὲ, χρόνου οὐ πο W ὐστερον,5 ζητησις των ἀνδρῶν τούτων μεγάλη ἐκ των Περσεων εγίνετο καί σφεας Ἀλεύανδρος κατέλαcε σοφίη, πηματά τε δούς πολλὰ, καὶ τὴν εωυτοῖ ἀδελφεην, νη οἴνομα ην Γυγαίη- δούς δὲ ταῖτα

τοῖς μολομένους των στρατηγων. ὁ μεν νυν των Περσέων τούτων Io θάνατος οἴσω κατὰ λαμφθεὶς εσιγηθη. xxII. ' ληνας δε εIναι τούτους τοὐς απὸ Περδίκκεω γε-

15쪽

γονότας, κατά περ αυτοὶ λεγουσι, αυτός τε Οἴτω τυγχάνω σμμάμενος, καὶ δὴ καὶ ἐν τοῖύι μισθε λόγοισι ἀποδέξω ως εἰσι ' ληνες' πρὸς δε, καὶ οἱ τὸν εν ' υμπίη διεποντες ἀγῶνα 'Eλλήνων οἴσω εγνωσαν ειναι. 'Αλεξάνδρου γὰρ ἁεθλεύειν ἐλο- 5

μενου, καὶ καταcάντος επ' αυτὸ τουτο, οι ἀντιθευσόμενοι Ἐλλήνων ἐξεῖργόν μιν, φάμενοι ob βαρζάρων ἀγωνιστεων εἶναι τον α-γωνα, ἁλλα Ἐλλήνων. 'Auξανδρος δε, επειδὴ ἀπεδεξε ὼς εἴη

' Απεχς, ἐκρίθη ri εἶναι 'Ελλην, καὶ ἀγωνιζόμενος στάδιον συν

XXIII. ΜΕΓΑ ΒΑΖΟΣ δε αγων τοῖς Παίονας, ἀπίκετο ἐπ=τὸν Ἐλλησποντορο ενθεῖσεν δε διαπεραιωθεὶς, ἀπίκετο ες Σάρδις.ατε δε τειχεοντος εδη 'Iστιαίου τού Μιλησίου τὴν παρὰ Δαρείου αἰτήσας ετυχε μισθὸν δωρεὴν φυλακῆς της σχεδίης ἐόντος δετοῖ χώρου τούτου παρὰ Στρυμόνα ποταμῶν, σω οἴνομά ἐστι 5Μύρκινος μαθῶν ὁ Μεγάζαζος τὸ ποιεύμενον ἐκ τού ' Ιστιαίου, ως ῆλθε τάχιστα ες τὰς Σάρδις αγων τοὐς Παίονας, ελεγε Δαρείου τάδε 'Ω βασιλaυ, κοῖόν πι χρῆμα ἐποίησας, ἀνδρὶ Ελληνι δειν τε καὶ σοφμ δοῖς ἐγκτίσασθαι πόλιν ἐν Θρη&η; ῖνα ἴδη ra ναυπηγήσιμος ἐστι ἄφθονος, καὶ πολλοὶ κωπεες, IO καὶ μεταλλα ἀργύρεα' ὁμιλός τε πολλὸς μεν Ελλην πε- ριοικεει, πολλὸς δε βάρζαρος' ο7 προστάτεω ἐπιλαζόμενοι, ποιήσουσι τουτο τὸ αν κεῖνος ἐξηγεηται καὶ ἡμερος καὶ νυκτός.

σύ νυν τουτον τὸν ανδρα παύσον ταυτα ποιευντα, ἔνα μη οἰκη

πολεμF συνεχηαι' τρων δε επίω μεταπεμψάμενος, παῖ- Is σον. ἐπεὰν δε αυτὸν περιλάζης, ποιεειν ὁκως μηκετι κεῖνος ες Eλληνας ἀπίξεται. xxIV. -υσα λίγων ὁ Μεγάζαζος, εὐπετεως επειθε Δαρεῖον, ὼς εἶ προορεων τὸ μελλον γίνεσθαι. με- δε, ἄγγελον πεμψας ὁ Δαρεῖος ες τὴν Μυρκινον, ελεγε τάδε Ἱστιαῖε, βασιλεῖς Δαρεῖος τάδε λεγεν Ἐγώ φροντίζων εὐρίσκω ἐμοί τε καὶ τοῖ- σι εμοῖσι πρήγμασὶ οὐδενα ειναι σεῖ ανδρα εὐνοεστερορο σολο δὲ s ου λίγοισι, ἀλλ' εργοισι οἶδα μαθών. νυν ῶν, ἐπινοεω γαρ 'ἡ γματα μεγάλα κατεργάσασῖαι, ἀπικνεο μοι πάντως, ἴνα σοι αυ- ύπερθεωμαι. Τούτοισι τοῖσι επεσι πιστεύσας ὁ Ἱστιαῖος, καὶ ἁμα μεγα ποιεύμενος βααλίος σωζουλος γενεσθαι, ἀπίκετο ες τἀς Σάρδις. ἀπικομενW δε οἱ ἔλεγε Δαρεῖος τάδε Ἱστι- IO αῖε, εγώ σε μετεπεμψάμην τῶνδε εινεκεν. επεί τε τάχιστα

16쪽

και ες λόγους μοι ἀπικεσθαι' ἐγνωκὼς ἔτι κτημάτων πάντωνὶ 5 μ εσω τιμιώτατον ἀνὴρ φίλος, συνετός τε καὶ εἴνως' τά τοι εγῶ καὶ ἀμφότεω συνειδῶς εχω μαρτυρέειν ἐς πήγματα τα εμά. νυν ῶν, ευ γὰο εποίησας ἀπικόμενος, τάδε τοι εγῶ προτείνω μαι. Μίλητον μεν εα, καὶ την νεόκτιστον εν Θρη&η πόλιWμ G δ' εμοὶ επόμενος ες Σοῖσα, εχε τάπερ ἄν εγψ εχω, - ς τε20 σύσσιτος ἐὼν καὶ σωζουλος XXV. Tαῖτα Δαρcῖος εἴπας, καὶ καταστήσας 'Αρταφέρνεα, ἀδελφεὸν εωυτοῖ ὀμοπάτριον, ὁπαρχον εἶναι Σαρδίων, ἀπελ αυνε ἐς Σοῖσα, ἄμα αγόμενος Ἱστιαῖν' 'οτάνεα δε ἀποδέξας στρατηγον εἶναι νων παραθαλασσίων ἀνδρῶν, του τὸν πατέρα Σισά-3μνην βασιλεῖς Καμcύσης, γενόμενον των βασιληtων δικαστεων, ἔτι επὶ πῆμασι δίκην ἄδικον εδίκασε, σφάξας, απέδειρε - ντην ἀνθρωπη'r σπαδίξας δε αυτού τὸ δῶμα, ἱμάντας εξ αυ- τού εταμε, καὶ ενετεινε νον θορόνον ες τον ἔζων ἐδίκαζε ἐν ἀ- σας δε ὁ Καμζύσης ἀπεδεξε δικαστὴν εἶναι αντὶ τού Σισάμνεω, loris ἀποκτείνας απέδειρε, τὸν παῖδα τοῖ Σισάμνεω, εντειλάμενός οἱ μεμνῆσθαι εν κατίζων Θρόνω δικάζει. xxvI. Οἶνος ἄν ὁ 'οτάνης ο ἐγκατιζόμενος ες τογον τὸν θρόνον, τότε διάδοχος γενόμενος Μεγαcάζω τῆς στρατηγίης,

Βυζαντίους τε εIλε καὶ Καλχηδονίους' εDa δε Αντανδρον, τηνεν τη Τρωάδι γηρ ενε δὲ Λαμπώνιον λαζών δε παρὰ Λεαίων ο νέας, εαε Λῆμνόν τε καὶ ψ ον, ἀμφοτερας ετι τότε υπὸ Πελασγοῦν οἰκεομενας. XXVII. οι μεν δὴ Λημνιοι καὶ εμαχέσαντο εἶ, καὶ αμυνόμενοι ἁνὰ πόνον ἐκακώθησαν. τοῖσι δε περιεουσι αυτῶν οἱ Πidi σαι ἴπασχον επιστῶσι Λυκάρητον, τὸν Μαιανδρίου τού βασιλεύσαντος Σάμου ἀδελφεόν. οἶτος ὁ Λυκάρητος ἄσων ἐν Λήμνου,5rεMυτφ.ὶ αἰτίη δὲ τούτου ἡδερ πάντας ἡνδραποδίζετο καὶ κατεστρέφετο' τοὐς μεν, λειποστρατίης επὶ Σκύθας αἰτιώμενος, τοὐς σίνεσθαι τὸν Δαρείου στρατὸν ἀπὸ Σκυθεων ὀπίσω ἀποκομιζόμενον. οἶτος μεν νυν τοσαῖτα εξεπάσατο στρατηγήσας. XXVIII. META' ΔΕ', οὐ πολλὸν χρόνον ανεσις κακῶν ἐν, καὶ ραετο τὸ δεύτερον εκ Nάξου ri καὶ Μιλήτου Ιωσι γίνεσθου κα-

ηα τοῖτο μεν γὰρ, ἡ Νάξος εύδαιμονj τῶν νήσων προεφερε

17쪽

νολο δε, κατἁ τὸν αοτὸν χρόνον ἡ Μίλητος αυτη τε ἐωυτης μάλιστα δη riri ἀκμάσασα, καὶ δη καὶ νης ' Ιωνίης ην πρό- 5 σχημα' κατύπερθε δὲ τούτων, ἐπὶ δύο γενεὰς ἀνδρων νοσησασα ἐς τα μάλιστα στάσι, μέχρι ob μιν Πάριοι κατηρτισαν. τούτους γ' καταρτισηρας ἐκ πάντων ' Ελληνων εῖλοντο οἱ Μιλησιοι. XXIX. Κατηλλαξαν δέ σφεας ωδε οἱ Πάριοι. ὼς ἀπίκοντο αυτων ἄνδρες οἰ ἄριστοι ἐς την Μίλητον, ωρεον γαρ δη σφεας δεινως οἰκοφθορημένους, εφασαν αὐτων βούλεσθαι διεξελθεῖν την χώρην. ποιεῖντες δὲ ταλα, καὶ διξόντες -σαν την Μιλησίην,

ὁκως τινὰ ἴδοιεν ἐν ἀνεστηκυίη τη χώρη ἀγρὸν ε ἐξεπασμῆνον, ο

εγραφέατο τὸ ἀνομα του δεσπότεω τοῖ ἀγρού. διεζελάσανος δὲ πλων την χώρην, καὶ σπανίους ἀρόνος τούτους, ως τάχισα-Hcησαν ἐς τὸ ἄστυ, ἁλίην ποιησάμενοι, ἀπέδεξαν τούτους μὲν την πόλιν νέμειν, νων εἴρον νους ἀγροῖς εύ ἐξεργασμἐνους' δοκέειν γὰρ ἔφασαν καὶ των δημοσίων ούτω δη σφεας ἐπιμελη-IO

σεσθαι ωσπεο των σφετέρων. τοῖς δὲ ἄλλους Μιλησίους, τοῖς πρὶν στασιάζοντας, τούτων ἔταξαν πείθεσθαι. Πάριοι μέν νυνούτω Μιλησίους κατήρτισαν. xxx. Τό τε δε ἐκ τουτέων των πολίων ωδε ηρχετο κακὰ γλνεσθαι 'Iωνίη. ἐκ Νάξου ἔφυγον ανδρες των παχέων ὐπὸ τοῖδημου' φυγόντες δὲ ἀπίκοντο ἐς Μίλητον. της δε Μιλήτου ἐτύγχανε ἐπίτροπος ἐων 'Αρισταγόρης ὁ Μολπαγόρεω, γαμορις τε ἐων καὶ ἀνεψιὸς Ἱστιαίου τού Λυσαγόρεω, τὸν ὀ Δαρεῖος ἐν s

Σούσοισι κατιαε. ο γἁρ 'ΙremAς τύραννος ην Μιλητου, καi ἐτύγχανε τούτον τὸν πόνον ἐων ἐν Σούσοισι, - οἱ Νάξιοι ηλθον, ξεῖνοι πρὶν ἐόντες N Iστιαίου. ἀπικόμενοι δὲ οἱ Νάξιοι ἐς την Μίλητον, ἐδεοντο τοῖ 'Αρισταγόρεω, εἴ κως αλοῖσι παράσχοι δύναμιν τινα, καὶ κατέλθοιεν ἐς την ἐωυτων. ὁ δε, ἐπιλεξάμενος IO- ην δι' ἐωυτοῖ κατέλθωσι ἐς την πόλιν, ἄρξει της Νάξου' σκηψιν δε ποιεύμενος τὴν ξεινίην την 'Ιστιαίου, τόνδε σφι λόγον προώ- φερε Abτὸς μὲν bμῖν οὐ φερέγγυός εἰμι δύναμιν τοσαύτην - παρασχεῖν, ωσα κατάγειν ἀεκόντων των την πόλιν ἐχόντων Nάξίων' πυνθάνομαι γἁρ ὀκτακισχιλίην ασπίδα Ναξίοιs Is εἶναι, καὶ πλοῖα μακρὰ πολλά. μηχανησομαι δὲ, πισαν σπουδην ποιεύμενος' ἐπινοέω δε τηδε. 'Αρταφέρνης μοι τυγ-

χάνει ἐων φίλος ὀ δε, 'Υωάσπεω μέν ἐσπι -is, Δαρείου δὲ - τοῖ βασιλέος ἀδελφεὸς, νων δ' ἐτιθαλασσίων των ἐν 'Λσίη

18쪽

20μ ἄρχει πάντων, ἔχων στρατιην τε πολλὴν καὶ πολλὰς νεας. τομον ων δοκεω τὸν ἄνδρα ποιησειν των αν πη ωμεν in ἀκούσαντες οἱ Nάξιοι, προσέθεσαν τφ Ἀρισταγόρη πρησσειν fi δύναιτο ἄρισταρ καὶ μίσχεσθαι δῶρα ἐκελευον, καὶ δαπάνην τηστρατι η, ῶς αυτοὶ διαλύσοντες' ἐλπίδας πολλὰς ἔχοντες, μαν25 ἐπιφανέωσι ἐς την Νάξον, πάντα ποιησειν τους Nαξιους - αναυτοὶ κελεύωσι, ως δὲ και τους ἄλλους νησιώτας. των γὰρ νη-

XXXI. ' Απικόμενος δε ὀ 'Αρισταγόρης ἐς τας Σάρδις, λάγει πρὸς τον 'Αρ-2ἔρνεα, ῶς Nάξος εἴη νησος μεγάθεῖ μεν ου μεγάλη, ἄλλως δε καλη τε και ἀγαθη, καὶ ἁγχοῖ Ἱωνὰς

χρηματα δε ενι πολλὰ, καi ἀνδράποδα. Σὐ ων επὶ ταὐ5 την την χώρην στρατηλάτεε, κατάγων ἐς αυτην τους φυ- γάδας ἐξ αυτης. καὶ τοὶ ταυτα ποιήσαντι, τουτο μεν ἐστι ετοῖμα παρ εμοι χρηματα μεγάλα πάρεξ των ἀναισιμωμά-- των τη στρατ' ' ταυτα μεν γὰρ δίκαια εμέας τους ἄγοντας παρέχειρο ροῖτο δε, νήσους προσκτήσεαι βασιλεῖ, αυτην τε I0 Νάξον, καὶ τὰς ἐκ ταύτης ηρτημένας, Πάρον τε, καὶ Ανδρον, καὶ ἄλλας, τὰς Κυκλάδας καλευμενας. ἐνθεμεν δε ὁρμε - μενος, εὐπετεως ἐπιθησεαι Εὐζοίη, νησω μεγάλη τε καὶ ε δαίμονι, οὐκ ἐλάσσονι Κύπρου, καὶ κάρτα εὐπετεῖ αἰρεθηπιαμ ἀποπιωσι δε ἱκανὸν νέες ταύτας πάσας χειρίσασθαι. ' Ο δὲ 15 ἀμείζετο αυτὸν τοῖσδε Σὐ ἐς οικον νιν βασιλέος εξηγητὴς γλ

νεαι πηγμάτων αγαθων, καἰ ταύτα εἶ παραινεεις πάντα, G.ην των νεων του ἀριθμοῖ. αντὶ δε εκατὸν νεων, διηκόσιαί - τοι ετοῖμοι εσονται ἁμα τω εαρι. δεῖ δε δύτοισι καὶ αυτὸν

βασιλέα συνέπαινον γίνεσθαι.' xxxII. 'Ο μεν δη ' Αρισταγόρης ώς ταυτα ηκουσε, πεφιχα-

ρες εον, ἁ δε ἐς Μίλητον. ὁ δὲ Ἀρταφέρνης, ῶς οἱ πεμψαντι

ἐς Σουσα, καὶ ὐπερθέντι τα ἐκ τού ' Αρισταγόρεω λεγόμενα, συνέπαινος καὶ αυτὸς Δαρεῖος εγενετο, πιασκευάσατο μεν διηκοσίας 5 τριηρεας, πολλὸν δὲ κάρτα ὁμιλον IIερσέων τε καὶ των ἄλλων συμμάχων' στρατηγὸν δε τουτεων ἀπέδεξε Μεγαcάτην, ἄνδρα Πέρσην των 'Aχαιμενιδέων, εωυτοῖ τε καὶ Δαρείου ανεψιόr του

Παυσανίης ὁ Κλε- ότεω Λακεδαιμόνιος, εἰ δη ἀληθης γε ἐπὶ ὀ λόγος, bστέρου χρονω τούτων ξομόσατο θυγατέρα, ἔρωτα id σχών της ' λάδος τύραννος γενέσθαι. ἀποδέξας δὲ Mε-

19쪽

γαζάτην στρατηγὸν 'Αρταφέρνης, ἀπεστειλε τὸν στρατὸν παρὰ σὸν 'Αρισταγόρεα xxxIII. Παραλαζῶν δε ὁ Μεγαζάτης εκ της Μιλητου τόν σε 'Αρισταγόρεα καὶ την 'Ιάδα στρατιην καὶ τοὐς Nαξίους, επλεε πρόφασιν επ ' Ελλησπόντου. ἐπεί τε δε εγενετο ἐν ME, εαε τὰς νεας ες Καύκασα, ως ενθεῖτεν βορέη ἀνέμω ες την Nάξον διαζάλω και ου γὰρ εδεε τούτω τμ στόλω Nαξίους 5 ἀπολεσθαι, πρηγμα τοιόνδε συνηνεί η γενεσθαι. πενῖόντος Μεγαcάτεω τὰς επὶ των νεων φυλακὰς, επὶ νεὸς Μυνδίης ετ εοὐδεὶς φυλάσσων ὀ δε, δεινόν τι ποιησάμενος, εκελευσε τοῖς δορυφόρους εξευρόντας τὸν ἄρχοντα ταύτης της νεὸς, τω οἴνομα ην Σκύλαξ, τούτον δησαι, διὰ Θαλαμίης διελόντας της νεὸς IO

κατὰ τού , εξω μεν κεφαλην ποιεύντας, εσω δε τὸ σωμα.

δεθεντος δε ροῖ Σκύλακος, ἐξαγγελλει τις τW 'Αρισταγόρη, μι τὸν ξεῖνόν οἱ τον Μύνδιον Μεγαζάτης δησας λυμαίνοιτο. ὁ

δ' ελθών παραινεετο τὸν Πέρσην' τυγχάνων δε οὐδενὸς τωνεδεετο, αυτὸς ελθών ελυσε. πυθόμενος δε, κάρτα δεινὸν ἐποιη- 15σατο ὁ Μεγαζάτης, καὶ ἐσπερχετο 'Αρισταγόρη. ὀ δε ειπε' Σοὶ δε καὶ τούτοισι τοῖσι πρηγμασι τί ἐστι; ου σὲ ἀπε- στειλε ' Αρταφέρνης ἐμεο πείθεσθαι, καὶ πλεειν τῆ αν εγο - κελεύω: τί πολλὰ πρησσεις Ταμα εἶπε 'Αρισταγόρης.ὀ δε, ξθυμωθεὶς τούτοισι, ως νῆ εγενετο, επεμπε ες Nάξον 2Oπλου ἄνδρας φράσοντας τοῖν Nαξίοισι πάντα τὰ παρεόντα σφι πρήγματα. xxxIv. οἱ γὰρ ἄν Nάξιοι οὐδεν πάντως προσεδεκοντο επὶ

σφέας τὸν στόλον τούτον ὁρμησεσθαι. επεὶ μεν τοι επύθοντο, αὐτίκα μεν ἐσενείκαντο - εκ των ἀγρῶν ες τὸ τεῖχος, παρεσκευάσαντο δε ως πολιορκησόμενοι, καὶ σῖτα καὶ ποτα ες τὸ τεῖχ'ς εσάξαντο. καὶ οἶτοι μεν παρεσκευάδατο ῶς παρεσομενου σφι 5 πολεμου οἱ δ', ἐπεί τε διεζαλον εκ της Xίου τας νεας ες την

Νάξον, πρὸς πεφραγμενους προσεφέροντο, καὶ ἐπολιόρκεον μηνας τεσσερας. ῶς δε, τά τε εχοντες ηλθον πηματα οἱ Πέρσαι, ταῖ- να καταδεδαπάνητό σφι, καὶ αων τ 'Αρισταγόρη προσαναισίμωτο πολλὰ, τοῖ πλεῖνός τε ἐδέετο ἡ πολιορκίη, ενθαῖτα, τεί- IOχεα τοῖσι φυγάσι των Ναξίων οἰκοδομησαντες, ἀπαλλάσσοντο ες

την ηπειρον, κακῶς πρησσοντες.

20쪽

ἀπαιτεομενη, ἀρρώδεέ τε, του στρατοῖ προξαντος κακῶς, καὶ Moαζάτη διαζεcλημένος' ἐδόκεa τε νην βασιλη-ν της Μιλε-5 του ἀπαιρησεσθαι. ἀρρωδέων δὲ τούτων εκαστα, εcουλεύετο ἀπόστασιν. συνέπι- γὰρ καὶ τὸν ἐστιγμένον την κεφαλην ἀπῖχ'αι ἐκ Σουσέων παρὰ Ἱστιαίου, σημαίνοντα ἀπίστασθαι 'Αρισταγόρη απὸ βασιλίος. ὁ γη Ἱστιαῖος, βουλομενος ' Αρισταγίζη σημηναι ἀποστηναι, ἄλλως μεν οὐδαμως sdis ἀπ 10 λέως σημηναι, ώστε φυλασσομενέων των oδων' ὁ δε, των δοίλων τὸν πιστότατον ἀποξυρησας την κεφαλην, ἔστιξε, καὶ ἀνέμεινε ἀναφύναι τὰς τρίχας. ῶς δε ἀνέφυσαν τάχιστα, ἀπεπεμπε ἐς Μίλητον, ἐντειλάμενος αὐτp ἄλλο μεν ούδὲν, επεὰν δε ἀπίκηται ἐς Μίλητον, κελεύειν ' Αρισταγόρην ξυρησαντά μιν ως τρίχας,

15 κατιδέσθαι ες την κεφαλην. - δε στίγματα ἐσεμαινε, ῶς καὶ πρότερόν μοι ειρηται, ἀπόστασιν. ταύτα δὲ ο Ἱστιαῖος ἐποίεε, συμφορὴν ποιεύμενος μεγάλην την εωυτού κατοχην τὴν ἐν Σούσοις ἀποστάσιος Γν γινομενης, πολλὰς εἶχε ελπίδας μετη - σθαι επὶ Θάλασσαν μη δε νεώτερόν τι ποιεύσης της Μιλητου, 20 οὐδαμa ες αὐτην ηξειν εο ἐλογίζετο. XXXVI. Ἱστιαῖος μεν νυν ταυτα διανοεύμενος, ἀπεπεμπε τὸν ἄγγελον 'Αρισταγόρη δε συνέπιπτε τού αυτοῖ χρόνου πάνταταῖτα συνελθόντα. ἐcουλεύετο ἄν μετὰ των στασιωτέων, ἐκφη- νας την τε ἐωυτοῖ γνώμην καὶ τὰ παρὰ τού Ἱστιαίου ἀπιγμένα. 5 οἱ μεν δὴ ἄλλοι πάντες γνώμην κατὰ ἀυτὸ ἐξεφέροντο, κελεύοντες ἀπίστασθαι. 'Eκαταχς δὲ, ὁ λογοποιὸς, πρῶτα μεν οὐκ εα πολεμον βασιλέi των Περσέων ἀναιρέεσθαι, καταλέγων τά τε ἔθνεα πάντα των ηρχε Δαρεῖος, καὶ την δύναμ αυτού. επεί τε δὲ οὐκ ἔπειθε, δεύτερα συνεζούλευε, ποιέειν ὁκως ναυκράτεες της

10 θαλάσσης ἔσονται. ἄλλως μέν νυν οὐδαμως, εφη λέγων, ἐνορφν ἐσόμενον τοῖM' ἐπίστασθαι γὰρ την δύναμιν την Μιλησίων εοῖσαν ἀσθενέω εἰ δὲ τὰ χρήματα καταιρεθείη τὰ ἐκ τοῖ ἱροῖ σοῖ ἐν Βραγχίδηει, τὰ Κροῖσος ἡ Λυδὸς ἀνεθηκε, πολλὰς εἶχε ελπίδας ἐπικρατησειν της Θαλάσσης' καὶ οὐτω αυτούς τε ἔξειν χρημασι i5 Ἀασθαι, καὶ τοῖς πολεμίους οὐ συλησειν αυτά. τὰ δὲ Ἀημα ην ταῖτα μεγάλα, ῶς δεδηλωταI μοι ἐν τW πρώτου των λόγων. αὐτη μεν δη οὐκ ἐνίκα ἡ γνώμη. ἐδόκεε δὲ ομως ἀπίστασθαι ενα τε αυτῶν πλώσαντα ἐς Mυοῖντα ἐς τὸ στρατόπεδον το ἀπὸ