장음표시 사용
81쪽
κρυφο μεν ουν πεσουσαν ἐκ καμοσίων.
προς του βιαίων τυγχάνουσαν α μάτων;
82쪽
κυνὰς ταλαίνος σῆμα, ναυτίλοeς τέκμαρ.
83쪽
τε προς λιμένας σκ'νάς τε, φίλαι, I 27o των δεσποσυνων πειρασόμεναε
86쪽
Ορέστης, τὐν φόνον του πατρος μεταπορευόμενος, άνειidv-γισθον καὶ Κλυταιμνήστραν ' μητροκτονῆσαι δἐ τολμήσας, παραχρῆμα τὴν δίκην ἐδωκεν, ἐμμανὴς γενόμενος. Tυνδάρειὼ ει, τοὐ πατρὸς τῆς ἀννρημένης, κατηγορήσαντος κατ αὐτοδ, . ἔμελλον Ἀργειοι κοινὴν ψῆφον ἐκφέρεσθαι περι τού, τἰ δεῖ παθειν τον ἀσεβήσαντα ' κατῶ τύχην δἐ Μενέλαος ἐκ τῆst πλάνης ὐποστρέψας, νυκτὀς μἐν πιενην εἰς-έστείλε, μψ ἡμέραν ει αυτὰς ἐλθε. καὶ παρακαλούμενος υπ 'Ορέστου βοηθῆσαι αυτῶ, ἀντιλέγοντα Ἀνδάρεων μῶλλον ηὐλαβήθη ' λεχθέντων M λόγων ἐν τοῖς πλοις, ἐπηνέχθη τὸ πλῆθος ἀποκτείνειν πιρώτην. - συνων δε τούτοις ὁ Πυλάδης, ὀ φίλορ αὐτού, συνεβούλευσε πρωτον Μενελάου τιμωρίαν λαβεῖν, Ἀλε- ωην ἀποκτεlναντας. αυτοὶ μἐν οἶν ἐπὶ τούτοις ἐλθόντες διεψεύσθησαν τῆς ἐλπlδος , θεῶν την Ἀλίνην - πασάντων ' 'INLκτρα δἐ Ἀρμιόνην ἐπιφανεῖσαν ἔδωκεν εἰς χεῖρας αὐτοῖς ' οἱ ει ταύτην φονεύριν εμελλων' ἐπιφανεὶς ει Μενέλαος, καὶ βλέπων ἐαυτὸν ἄμα γυναικὸς καὶ τέκνου στερούμενον υγι αυτῶν,
ἐπεβάλετο τα βασίλεια πορθεω οἱ ει φθάσαντες , λάψειν ἡπειλησαν. ἐπιφανεὶς M 'Aπόλλων Ἀλένην μὲν ἔφησεν εἰς θεούς διακομέων, Ῥρέ-ν λ Ἐρμιόνην ἐπίναξε λαβῶν, Πυλάδη M 'Hλέκτραν συνοικωαι, καθαρθέντι δἐ τού φόνου, ' ρους ἄρχειν.
87쪽
γ μἐν σκηνὴ του δράματος υπόκειται εν Ἀργει' ὁ δεχορὸς συνέστηκεν ἐκ γυναικῶν Ἀργειαν, ἡλικιωτέων V λέκτρας, αῖ καὶ παραγἰνονται, υπἐρ της του 'Oρέστου πυνθανόμεναι συμφοράς. προλογίζει δἐ ' λέκτρα ' το δε δρῶμα κωμικωτέραν ἔχει mν καταστροφήν ' ἡ ει διασκευὴ τοὐ δράματόρεστι τοιαύτη ' πρῖς τὰ τού υγαμέμνωνος βασίλεια υπόκειται πρέστης κάμνων, και κεἰμενος υπο μανίας ἐπι κλινιδίου, ἄπροςκαθίζεται προς τοῖς ποσὶν 'Hλέκτρα. διαπορεῖται di, εἰ ποτε ον προς τῆ κεφαλῆ καθε ται ' O ἴτω δε μῶλλον ἐδόμαει τον αδελοῖν τημελεῖν,.πλησιαέτερον προς-θεζομένη. eo κεν Ουν διὰ τον χορδν ὐ ποιητὴς διασκευάσαι ' διηγέρθη γὰρ. - ὀ Uρέστης, ἄρτι και μόγις καταδραθεις, πλησιαίτερον αὐτῶ τῶν κατὰ τον χορῆν γυναικῶν παριπταμένων. εστε δευπονοῆσαι τουτο ερ ῶν φησιν πιλεκτρα τῶ χορεῖ' ωγα, σθα, λεπτὰν ἴχνος ἀρβυλης' πιθανὀν οὐν ταύτην εἶναι την πρόφασιν τῆς τοιαύτης διαθέσεως. το δρῶμα τῶν ἐπι σκηνῆς εὐει- ωιμούντων ' χεἰριστον δε τοῖς ῆθεσι. πλὴν γὰρ Πυλάδου, πάντες φαυλοι ἐσαν.
τηγὸς θρέθη παντὸς τοὐ στόλου, ἄτε τῶν ἄλλων προέχειν δο- γῶν ἄρχῆς τε μεγέθει καἰ πλήθει νεῶν' εκατὰν γὰρ ναλ εἰς προ τοὐ στόλου συντέλειαν ειςέφερε. και ῖς μέλλων ἀνάγεσθαι
88쪽
στάτην Αἴγισθον. ἐπεὶ di πολῖς ἡνίετο χρόνος καὶ ς - μνων Ουκ ετ ἐπανήει, οἷα δη πολλῶ γίνεται, συνῆλθεν ἀθί- ως Αἴγισθος Κλυταιμνήστρα, τῆ του Aγαμέμνονος γυναικl. μαθόντες δὲ κλιυταιμνήστρα καὶ Αἴγισθος τήν τε 'oίαν άλού-
σαν καὶ Μαμέμνονα μετὰ των ἄλλων οἴκαδε πλέοντα, βουλεύονται τουτω τῆς οικίας ἐπειλημμένον ἀποκτενεῖν, ἶνα μὴ πονεω, γνωσθέντος τού σφων πονηρευματος, iaυτοὶ παραδε- σεῖεν θανάτω ' o δὴ καὶ ἐνυσαν. καὶ ἐπανελθῶπα τον ' γαμέμνονα ἀποκτείνουσι ' χιτωνα γὰρ μὴ διεξόδους κεφαλῆς καιχειρῶν θοντα μετὰ το λουτρὰν ἐνδιδύσκουσι ναὶ ε ν τῶ πελλαει τουτον φονευομι. μεταζυ γουν τού 'Aγαμεμνονεχυ φόνου Πλίκερα τον ἀδελφὸν 'Ορέστην, ῖνα μὴ καὶ οἶτος αναιρεθεlη, ωλέφασα καl τινι λοῦσα παιδαγωγω εις σωκίδα παρὰ Στρόφιον2πέμπει, φαον καὶ συγγενῆ τού πατρῖς αυτῆς τυγχάνοντα. Uρέστης δε εις ἄνδρας λων, παραλαβὼν Πυλάδην τυνπαῖδα Στροφίου, ἐφ' ω μετ αὐτος Αιγισθον και Κλυταιμνήστραν τιμωρήσαιτο, καταλαμβάνει λάθρα τὰ ωργος. καὶ χρησμὸν παρὰ τού Πυθίου δεξάμενος τουτο ποιεῖν, πρῶτον μῶν ἔρχεται προς τον τοὐ πατώς τάφον καὶ θύει, έἶτά τι μηχανῶται,-4όνδε ' τον γὰρ παιδαγωγῖν, ω παρὰ τῆς 'Hλέκτρας πάλαι πιστευθεὶς ῆκεν, ως ἔφημεν, εις τὴν Φωκίδα, τουτον προπέμπει εἰς Αἴγισθον καὶ Αλυταιμνήστραν λέγοντα, ώς ἰρέ
στης ἐν Πυθικοῖς ἄθλοις ἀνηρέθη καὶ νοῦν ἄνδρες τὰ τούτου ὐστῶ ἐν κιβωτέω κομέουσιν. ἶνα πατρώων πύν τάφων τύII. ωπαχθέντες ει τῆ τοιαύτη ἀπατν κλυταιμνήστρα καὶ Αἴγισθος, ἔνα μὴ μακρολογῶ, αναιρούνται υπὸ πρίστου καὶ LID- λάδου, πρώτη μἐν Κλυταιμνήστρα, υστερος di Αἴγισθος. μητροκTονήσας roένυν 'Oρίστης Ἐριννύσι παραχρῆμα τὴν δίκην ἔδηκε μανεω. Μενέλαος δἰ ἐκ Tροως ἐλθών - υστερος τἀρ
89쪽
υναμίμνονος ἐπανῆκε - καὶ τί μυπλἰω λιμῖνι , προυπών, νυκτὸς μἐν Ἀλίνην iμπέμπει προς Μυκήνας, μεθ' ἡμέραν Gαυτὰς εἰς ει, καὶ τον Ῥρέστην μεμηνότα εὐρὼν, παρακαλῶται μεν υπὸ Vρίστου και 'Hλέκτρας σῶσαι αυτούς. ὁ γὰρ εῆς Κλυταιμνήστρας πατὴρ Τυνδάρεως πάoας Ἀργείους καx αὐ-
ζόμενος, ως, ει πρίστης ἀναιρεθελ , βασιλεῖς αὐτὰς εσται του υρρους, οὐκ ἰ ελεν 'Ορέστν τε καὶ τῆ ἀδελφῆ συμμα-χιῖν, ἀλλα τὰ των Ἀργείων πλῆθος ελεγεν εὐλαβῶσθαι. πρωτον μιν οἶν πρίστης καὶ Τυνδάρεως διελέχθησαν προρ ἀλλή- λοος, ὀ μἐν ίς οὐ δικαίως ἀνείλετο Κλυταιμνήστραν δεικνῖς,
πρίστης M. ως και μάλα δικαίως, ει και μυριάκις αυ-ν εδειτεθνάναι. Ἀπειτα ἐκκλησίας ἐν ἀκροπόλει Μυκηνῶν νενομί- νζς και συνιόντων των προυχόντων ἐν Ἀργει, πιρώνης υπὸ Πυλάδου φοράδην ἐκῶσε κομίζεται. λόγων ει πολλῶν γινομένων, και των μῶν βοηθου-ων UρDry, των δὲ ἐναντιουμένων, τίλος ἐνίκησαν οἱ κακοί. και κατακρίνεται πρίστης αὐτός τε
γείλατο προς τὀ πλῆθος, αὐrπειρ- ἐαυτὸν καὶ την ἀδελφὴν ἀποσφάξαι. και ὁ φίλος Πυλάδης και παρῶ την συμφορῶν
φίλος εμεινε και κοινωνεῖν αυτοῖ τῆς τελευτῆς ἡξίωσε προθυμότατα. inia ει σφίσι τούτο παθῶν προύκειτο, συμβουλευει
Πυλάδης, μνέλεω πρῶτον τιμωρίαν λαβῶν, λέγων, ώς Οὐ mτολον τρυφῆν ἡμῶν ἀπιόντων. ὀθεν εἰςελθόντες εἴσω των βασιλεων Ἀλίνης δῆθεν δεησόμενοι, τνα μὴ περώθ σφῶς ὀλλυμένους, ἀλλα χῶρα ὀρίςη καὶ Μενέλεων και ἄγοντα προς σωτηρlαν κινήσy, ἐ- ταύτην φονεύειν εμελλον, ταύτης μἐνῆμαρτον, υπὰ Ἀπόλλωνος ύρπασθείσης κελεύσει πιὸς, Ἀρμιόνην ει συλλαμβάνουσιν, ἐκ τοὐ τῆς Κλυταιμνήστρας τάφου
90쪽
ἐπανήκουσαW πρωην γὰρ αυτην Ἐλένη πεπόμφει, τν αδεὶς νθυσουσαν. λαβόντες ει Ἀρμιόνην και ἔνδοθεν τὼς των βασιλεlων ἀσφαλίσαντες πύλας, ἀνῆλθον ἐν μετεώροι των βασιλείων, ἔχοντές τε την ' μιόνην και ζίφος προς τ' δέρη αυτης, καὶ μέλλοντες μετὰ τον ταυτης διαχεἰρισιν , αν μη σφοῦς ILενέλεως σώσν, καὶ τους δόμους Θάφειν πυρἱ. Μενέλεως
παῖδα ἐλθών, ἡρξατο πορθεῖν τα βασίλεια, επιφανεὶς ει Ἀπόλ- λων, διήλλαξε τούτους, πιένην μεν εἰς ουρανοῖς φήσας λα- κομίσαι, Μενέλεων δε ἐτέραν λαβεῖν κελεύσας γυναῖκα, Ῥρέ- sty δἐ ' μιόνην συναφαι μετἀ την τού φόνου κάθαρσιν ' ἡρυθήννσιν εrυχε, μετῶ Ἐρινννων εἰς Ἀρειον πάγον κριθεὶς, ὀτε καὶ καταδικασθηναι μέλλοντα υπὰ πάντων θεῶν μηνῶψηφον βαλοῖσα νικῆσαι τούτον εποίησε. καὶ 9ύτως πιρίστης ὐστερον ' μιόνην γυναῖκα λαμβάνει κατὰ τo τού ' Ἀπόλλωνος θέσπισμα, καὶ γους κρατεῖ, Πυλάδν δἐ 'Hλέκτραν δ δωσι, την καὶ πρότερον ὐπ' αυrοὐ κατεγγυηθεῖσαν τούrω. 'μ ονει, οτι πῶσα τραγωδέα σύμφωνον ἔχει καὶ το τέλος ' εκ λύπης
ὰρ ἄρχεται καὶ εἰς λύπην τελευτῶ ' το παρὰν es δρῶμα εστιν ἐκ τραγικοὐ κωμικόπι λήγει γὰρ εις τὼς παρ' Ἀπόλλωνος διαλλαγῶς ἐκ συμφορῶν εις ευθυμίαν κατηντηκός ' ἡ δἐ κωμωδία γέλωσι καὶ εὐφροσύναις ἐνύφανται.