Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

5쪽

THEODORUS BEROE.

7쪽

D. D. D.

9쪽

Loricoruni poeta iiiiii niuit uillelita culti tertiis citris pertractatula essent, se luto opera in stelli, ne in illi stria niea alit siles desuleraretur, thiain quani pul, liri intineris ossicia rar.i otii iii tervalla liis stililiis concesseri uit. Ita ilite i pia lilii ni fieri potuit aliο- milii in villa stultiose uirilis pie collegi ac recensiui, plani piatii vel sic cretio notantillas lιο II iiiiii in il octorii in correctiones iii ea in i litiget iliani stigisse: tuna vero lectio repetita li omini caruit in in aliis ianthi iii incre naenti enaendationi attulit: natii ut ipsorii in poetarii iii ielupiuis relegi et iplae Diiiii id e liis coin inelitatus si iiii, si ii exainen vocavi. Nostra Stililia verecti tule, alie ita iuste aestiuiuvisse inuit viile'r, cavens, ne si iiii in alios aceribius ilicerein, vila in vis iii Signe in levitatevi, tyla liac nostra aetate pori titilli criticani arte in factitant, prui lenitalonii ni fasti liuin nio vere

par Sit. In Pitulat o plura novavi spero pie ait enaen lationis persectioneni ute propius accessisse, Ηui in antea: nalii non soluin. ipi ut liaec carinina sere sola iii legi a servata sunt, criticae Tilli factitatulae insigiti est allii inie illo, ver iii et talia poetae suinini

virtutes ani in uni inprinais id utitui eri int, iit praeclaris liis ingeliuni in ilia letilis pristi nulli nitorein pro virili parte restituere non

stino tenipote iii lioc poeta collocata sitiit, inulti uti iiiiiii pro- si ierunt: tu Iu ipla nimis in illi saepenu inero seorsi in sentie tuli necessitas fuerit i inposita, vel sic latueti lii livus ni urito profiteor ine etiani ex alioritin errori laus a lupie in fructilin percepisSe. I c- iiii pie ait Pitularunt ei lilii lani luna cliani nova i puteila in sul,si lia

ad literiunt: nain et Meiliceis litaris nonnullis et Auit,rosiano collice ex parte uti licuit: ne sie tot neu integra in lectionis varietatenasulbieci, scit, ut instituti ratio seretrat, potissinia su legi. t e I itulam tui per praeclare ineritus est Tvclio Monina sen, ii ii siligillari ii filiis tria plurinios intros illariusci ilitos exploravit, ut ii ii postea liti ius poetae camilitia ait criticae artis leges exatilinat,it, lain simiaiore lilii lanielito uti possit. Se i pia in vis a Inplissi iiiiiiii linc sit instruinentiun, non tau en satis est piaestituiti liis liliris. ipii liaiul raro in vitiis vel apertis vel caecis conspirant: codices illos ut alitii piitate ita virtute iniitto stiperant

10쪽

VIlli RAEFATIO. veterii in coninientarioriani relii Hilae: lioruni scitolioruna ali xilio cuin iiii illi poetae loci a Gilicis nostris sitit enii tulati, liai uix alia est si es, sore lit alia illio I te Vitia certa lite tu ita promi- rari possint. si pari citra Plialia Scitolia lilbrol viii OI e correcta

et stippleta suerint: ac fortasse etiani glossae, Prae Supra versiis adscriptae leguntur, vitae pie sere neglectae sunt. alii Hii id eino-luinenti suppeditat uni. Uuod si Molii inseri lianc Pro pie lal orispat tein in se recipiet, ni eritis silis illsignetii etulit et cit inutilin. eterunt ipse Moinna se iii copiis non politi uti: nain cuin eliis e litio piit,lici lacta est iuris . n ea Pindari recensio ia in alis litta

erat: neque si licuisset lili rorulli a Moiiiiiiseno vel ilenuo vel pri in uni collatoriana sui in et auctoritaten ex an iliare, satis lion est viii sitisset, i lieni fructiis taliotaein contii tuo liuc transferre. In versi lius Pindaricis iles ritu irilis nil iit sere novavi, ita inspia in existi ino nonnulla rectitis a lilii Ilistrari posse. Sane versu uni distrilitatio pleri illitie certa est. Sed Plo pacto singula cola iliscritientia sint . inullis locis valite anilii gla una: itein ite aliis, Iuae σημασίαν Ilulneror ulti allinglint. lnagiria est iluaestio. In prirnis stropliariina, qtiae toga Dedici sunt generis . nulneri noniluni salis sunt exploivili: neque eniti aniniati veteteriint . inani irintemporii in frema lilia laoc ni inieromni genus inpi iniis insigne GSe. Hic ego, si illa ' Inilai vera aut certe verisi innia videntur, in diagra inna a te tantii in unitiscui istic cari iiiiis significassem, latioris ni ei mictus sere nulliis sitisset: tua in oportet, at si ii tui causas accitratius explanare, quilii IS naeae rationes nilantur: lias aut eni quaeStiones, i tuae arcta Ileremitate Clilii artis r lix iiiiiii cae legiruis conii inctae sunt. ab illi ius operis iii Stituto alienas esse apparet. Alia auteni ita sitiit conlparata, tit quo ni Ollii nurneri in ilia ingratiani a te sitit nota tuli. non ausint illiti licare. Velut leges Stesicli orei generis, Iuo Pinitariis praeter togaoedicunt in epiniciis

plura inuin illitur, iana Boecklatiis praeclare illusti avit, sed inensura ri ivviiii lea prorsus incerta: alii is ali alii coniecturatu periclitati ir: ego illlae ite ea re ἰilii lila Iulo propositi, ipse i alii ilia prolio: illi ut certulit, troclia eos liic solito graviores esse. Apparet igitur, ne iitii iii a iiiiiii 'in tenipora satis certo liic notari posse. Huc accellit alia ilisficultas. Facile iiiii dein sere ideprellen

illii ius. vlai poetae vertia cuin i iunieroruin lege non satis congruunt, se i ait telnpora exae quali da utruni silentio ali adiectione usi sirit, plerii nullae incertuna. I e his Rossbacti et

j A noctione in si vo πρόσθεσιν Hivili inici vulo nitir appellavisso. iniarn inusici τονῆν vocaveritiit, uti tarn in illesimas philologis simul

cavi. Aristilles lite inro lyto graviter orrnt, iiii προσθεσιν liuortiin tem pomina liinma osso dicit. IIane ndiectionem, ii in vocalis longius porrigitur illo in quo sontis ili uti iis tenetiir, vi lotiir etiam Demetritia rlietor spectaro do elocutione 74, ubi do vocaliuni conclarisione itisserit, quum negat tanquam vitiostina plano sit gion larn esso, cuin otiarn ipse sermo in inediis vocat tulis liniui raro vocales ita consociaro noleat, ut continuo se excipiant; tiun pergit: Και ἐν ἁδαῖς δὲ τὰ μελίσματα ἐπὶ ἐνὸς

Dissiligo 1 Corale