Poetae lyrici Graeci 3 Poetas melicos continens

482쪽

S C O

Οὐδεν ην ἄρα ταλλα πλην ὁ χρυσός.

Παλλὰς Tριτογένει', ανασσ' 'Aθηνῶ, ορθου τήνδε πόλιν τε καὶ πολίτας

Seol. 2. Atlion. XV 694 Tων Ουν δειπνοσο ιστῶν o μέν τις ἔλεγε των σκολίων toδε, ὁ δέ τις τόδε ' πάντα δ' ην τα λεχθεντα et αὐτα ' Παλλὰς κτλ. - V. i. 'Aθηνῶ, linitia clubio a tu, rariis vulgaris liaee sorinnascita est, cum poeta 'Aθῶνα dixisset: in titulis Atticis iis ilio ait Elieli lis anniani solenni consiletu line P θηναια, raro nil inodum 'Aθηνάαs ibitur: post lioui lentiun Peloponnesi exutina pii blica auctor nato recepta est fornia silao cliinu vis linuit dii bio inni nutea populi ii sutrita suorat, tuuion recentior esse Videtur. Alii ne his cantilenis ΡΟ-pulari hus conveniat: consentanc una est 'Abάνα iiic usurputii in fuisse ' In prirno pelle piaana singulares sormae reperiunt ir 'ὶ Hace somna, qtiae liendo casn labi modum videtur excedoro, natu hini ilactyli in o Hum locum tenent, reperitiir Scol. s. 11. 12. Cnfluinuleni sortituo trilauendum. liace licentia in secun do tantuni versiistrophino deprelienditur. Ceterrena similiter Seneca tragicus in lien loca syllubo Sappii leo dacinum geminavit. in Hane pello auctiore in somnam rostitui Scol. 5 10. Us. Scol. 17 - 20.

483쪽

1288

sC0I, IA. ατερ αλγέων καὶ στάσεων καὶ θανατων ἀωρων συ τε καὶ πατῆρ.

Πλουτου μητέρ', υλυμπίαν ἀείδω Aημητρα στεφανηφόροις ἐν ωραις, σέ τε παῖ Aιὸς Φερσεφόνη l01η χαίρετον, ευ δὲ τάνδ' ἀμφέπετον πόλιν.

Φοῖβον χρυσοκόμαν, ἄνακτ' 'Aπόλλω, ἐλαφηβόλον τ' ἀγροτεραν Αρτεμιν, ἁ γυναικῶν μέγ' ἔχει κράτος.

YZ Πάν, υρκαδίας μεδεων κλεεννῆς, ορχηστά, Βρομίαις ὀπαδε Νυμφαις, γελάσειας, ω Πάν, ἐπ' ἐμαῖς

'Ενικήσαμεν, ώς ἐβουλόμεσθα, καὶ νίκην ἔδοσαν θεοὶ φέροντες παρα Πανδρόσου ώς φίλην 'Aθηνῶ i .

π. διχρ. P. 354. - αείδω, Λ δημητραστε στεφ , Η ἐδωδὴν μ τρας τε στεφ. - 3. σε τε Λ, viligo deest. - Φερσεφόν ζ A, viilgo Περσεφόνη. - V. 4. ἀμφέπετον Canter, Vitlgo αμφετον. Scol. 4. Ibi l. V. I. τεκνα,, IIorai nnii παιδα παιχεὶ coniecit. V. 2. 'Aπόλλω Ilgen, libra ἀπόλλων' vel απόλλωνα. Scol. 5. Il, id. V. 1-3. A Πάν Herinani , lilbri Πάν. - μεδεων, Herna ann μεδων. - v. 2. C nihil nisi βρομιε pro Βρομίαις . . . - 3. γελασειας Vnichon nor, Inlari γε λασιαις, nisi praestat γελάσαις ἰω. - U. 4. εντροσυναισε, ταῖσδ' ἀοιδαις scripsi, libri εὐφροσύναις ταις δ' ἀοιδαις ἄσιδε ίοιδε ΑΗ). Vulgo ex Horanai ni coniectura ευ-φροσυναις ἀοιδαῖς κεχαρημένος. Nunc Meinelie eandena cimen latio lieni proposuit, ndit sens etia in ταδ' ἀοt δῶ scribi posset si clui l imulandulii, malim τῆσδ' ἀοιδὰς, es. Tlieocr. XLVII 70 κεχαρημένος εὐνῆς.

Scol. 6. Ilaidem. Hoc scolium recedit ab usitato nun ero, ua in non solum tertius quoquo versus est liendecasyllabus, scit otiani in prinia sedo hae sornaae . repseritintiir. - U. 2. θ εοὶ Λ viilgo οἱ θεοὶ . - V. 3 de vitio suspectus, coniicio παρα Πάνδροσον ως φίλqνυθηνῆ, nam Pandrosus, in cuius sacello primigenia oliva. Minerva carissima ex Ceeropis filiabiis. Hartuit g novavit παρα Πανδρόσου Αεκροπίδος πιπλα, φίλης Ἀθηνῶ . . . . Ceteriini Aθμα Potitis legendum, vi te ad Scol. 2 v. l.

484쪽

Eἴθ' ἐξῆυ ὁποῖός τις ην ἔκαστος

το στῆθος διελόντ', ἔπειτα τον νοὐν ἐσιδόντα, κλείσαντα πάλιν,

ἄνδρα φίλον νομίζειν ἀδόλω φρενί.

Γγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ θνατῶ, δευτερον δὲ φυὰν καλον γενέσθαι, το τρίτον δὲ πλουτεῖν ἀδόλως, καὶ το τέταρτον ηβῶν μετὰ τῶν φίλων.

Scol. 7. Ibi l. et Eustiilli. p. i574, 16. Respicit Aristopli. Eccles. 969. - V. 3. ἐσιδόνtα, Elist. ἰδόντα. - πάλιν, Diri tors coni. πάλιν τ'. Seol. 8. Atlion. XV 694 E et ile indo nil iacit:. ἀσθέντος δὲ τουτου καὶ πάντων ἐσθίντων ἐπ' αυτά, καὶ uνημονευσάνtων οτι καὶ ὁ καλὰς Πλάτων αὐτου μέμνηται ἄρ ἄριστα εἰρομένου, o μυρτίλος ἔφη Αναξανδρίδ=ν avth διακεχλευακέναι τὰν κωμ διοποιὰν ἐν Θησαυρφ λέγοντα οὐ τως 'U το σκόλιον εὐρῶν ε κεῖνος, ο στις ην Tὰ μὲν ο γιαίνειν πρῶτον ώς ἄριστον ῆν l. ονὶ 'sὀνόμασεν ' δευτερον δ' εIται καλόν, Tρίτον δὲ πλουtεῖν τοὐθ', ορας, ἐμαίνετο. μετά τὴν ἡγίειαν γὰρ τὼ πλο ut εῖν διαφέρει Καλὰς δὲ πεινῶν ἐστιν αἰσχρον θηρίον. 1 lato respicit Gorg . p. 151 Ε ὁ τὰ σκολιὰν ποεησας . labi Scilol. qui integraim adfert, τὰ σκολιὰν τοὐτο οἱ μὲν Σιμωνίδ ου φασίν, οἱ Ἐπιχάρμου. 's. Leg. I p. 631, C et II p. 661 Respicii otii alii Luciali. lo lapsu inter Salii tanti. c. s. Simonim tribuitiat Clelia. Alex. Stro in. IU.375: ὁ μεν Ουν Σιμωνίδqς καθάπερ καὶ Ἀριστοτέλης υγιαίνειν μεν ἄριστον ανδρὶ γράφει, δεύτερον δὲ εὐφυῶ και καλὰν γενέσθαι, τρίτον δ πλουτεῖν ἀδόλως . Apostol. XVII 48 l. II te odoret. XI 153. Soliol. Lu

II 2l sorvatus. υνδρὶ δ' υγιαίνειν ἄριστον ἐστιν, ως γ' ημῖν δοκεῖ, dorica ille quidem Gnlecto orbatus stibi Moincko I'Oct. Com. III 169, qtiiot ipso Epicharino trabilit, ἐμὶν scripsit , nil litem locu in Selicti. n P. Cr. i. Aia. l'nr. I 290r τό αμοὶ δ' πιγιαίνειν ἄριστον Σιμωνίδου ἐστὶν ἀπὸ τῶν σκολιῶν αυτοῖ ἐπῶν, οῖ δ' Επιχάρμου. Ex hoc loco et lain Walxultet. 115ι. ἀνδρὶ δ' υγιαίνειν ἄριστον ἐστι. Delii pie Stobiveus Flor. CIII s ii omino Σκληριου sive rectius Σκίρου) integraim affert: fortasso

485쪽

Ἐν μύρτου κλαδὶ το ξίφος φορζσω, ωσπερ 'Αρμόδιος καὶ 'Αριστογείτων, 1020

GTE τον τύραννον κτανέτην,

ἰσονόμους τ' 'Aθηνας ἐποιησάτθν. 10. Φιλταθ' 'Αρμόδι, ου τί που τέθνηκας, νησοις δ' ἐν μακαρων σε φασιν εἶr/αι,

Ἐν μύρτου κλαδὶ το ξίφος φορησω, ωςπερ Ἀρμόδιος καὶ 'Αριστογείτων,

486쪽

oe' Ἀθηναίης ἐν θυσίαις ἄνδρα τυραννον Ἱππαρχον ἐκαινέτην. 12. Αἰεὶ σφήν κλέος ἔσσεται κατ' αἶαν, Φίλταθ' 'Αρμόδιος καὶ 'Αριστογείτων,

οτι τον τύραννον κτανέτην,

οῖους ἄνδρας ἀπώλεσας, uαχεσθαι

487쪽

s 292

καὶ μη σκολιὰ φρονεῖν

488쪽

1293

δμήτου λόγον, ω 'ταῖρε, μαθὼν τοὐς αγαθους φίλει, των δειλῶν δ' απέχου, γνους οτι δειλοῖς ολίγα χάρις. 22.2ων μοι πῖνε, συνήβα, συνέρα, συστεφανηφόρει, σύν μοι μαινομένω μαίνεο, σὐν σώφρονι σωφρόνει.

489쪽

φραζευ, μή σε βάλC τῶ δ' ἀφανεῖ πῶς επεται δόλος.

M ύς ταν βάλανον τὰν μέν ἔχει, τὰν δ' εραται λαβεῖν κἀγὼ παῖδα καλην την μὲν ἔχω, την δ' ἔραμαι λαβεῖν. 25. 1024 Πόρνα καὶ βαλανευς τω-ὐν ἔνυσ' ἐμπεδέως ἔθυς'

ἐν ταυτα πυδεμ τόν τ' ἀγαθον τόν τε κακον λοει. 26. πιστις ανδρα φίλον μη προδίδωσιν, μεγάλαν ἔχει τιμαν ἔν τε βροτοῖς ἔν τε θεοῖσιν κατ' ἐμων νόωρ. 27.

Ἐγχει καὶ Κηδωνι, διάκονε, μηδ' ἐπιληθον, εἰ δη χρῆς αγαθοῖς ἀνδράσιν οἰνοχοεῖν.

490쪽

Εστι μοι πλουτος μέγας δόρυ και ξίφος καὶ το καλῖν λαισήων, πρόβλημα χρωτός τουτω γαρ ἀρῶ, τουτω θερίζω, τούτω πατεω τον ἀδυν οἶνον ἀα ' ἀμπέλω 5 τουτω δεσπότας μνοῖας κέκλημαι. ρ. β'.

Tοὶ δὲ μη τολμῶντ' εχειν δορυ καὶ ξίφος καὶ τὰ καλὸν λαισήχν, πρόβλημα χρωτός,

πάντες γόνυ πεπτηῶτες ἀμόν 10 25 προσ)κυνευντί με) δεσποταν

. 29.

μηματα καὶ βίον Κλειταγόρα τε καμοὶ μετὰ Θεσσαλῶν.

dunt esse apud Hesycli. v. 'Iβυκτήρ Philol. XIV 760ὶ, ut illo Cretensibus uti alii ἐμβατ ιον coiissiderit. - V. I. μέγας. Eiist. μέγα. - U. 4. Steplianus. CL. Cant. , ἀμπέλου Eust. Harti in et nudacter novavit πατεω τ' οἶνον ΓάδυνJ απ' αμπέλω. - V. 5. μνοως scripsi, ut

Seo l. 29. Aristopli. Vesp. 1243: Μετὰ τουτον Αἰσχίνης ὁ Σελλου δεξεται ἀν ρ σοφὰς καὶ μουσικος, κατ' ασεται ' μήματα καὶ βίαν Αλειταγόρα τε καμοὶ μετὰ Θετταλῶν. Correxi βίον et Θεσσαλῶν. Ceterii in Schol. a l li. loe. Αλειταγόρας uελος λεγουσι το εἰς αυτὴν Ελειταγόραν, ῆ τις εγενετο ποιήτρια Θετταλή τις γυνή .... εκ σκολιου τινός εστιν Αθηναίοις Θετταλοὶ συνεμύrqσαν ἐν tua προς τους τυράννορος πολεμω. et snpra nil v. 1239: 'ffρόδικος ἐν τοῖς κωμωδουμενοις και τοι