Ethike poiesis sive Gnomici poetae graeci. Ad optimorum exemplarium fidem emendavit Rich. Franc. Phil. Brunck

11쪽

Latinam versionem plerisque horiam caminum adisiungi solitam, ut tironibus clana nolam, doctoribus inutilem, consillio omisi. Ne timen hic libellus otiani utilitatis aut voluptatis mictu careret, quena capere possent qui literis gnecis hauci fuerunt inabuti , sententias & fragmentula IIugone Crotio , aliis pie inimis vitas eleganti carini ne latino reciditu sint tilis grω- cis subjeci. Notus addidi breves, criticiis sere &13rce cor lectionis Constitutione in spectantes. Antiuilogia in sentetitiaru in paralleluruna e graecis latinis lue Poetisfacerς perfacile fuisset; sed inutili mole luarum onerare

nolui. Stobaeum adeant & florit ei ia lilii noruna Poeta- runa, qui, quot diversis inoctis res eadem possit enun. tiari, perpendere tantini. Pauca sunt haec, quibus te volebam, Lector amice; nec se diutius dentoratior.

Finiere hac nostra opella, quae si tibi tuisque ita, titfore confido, erat accepta & utilis , Oti una nassii tran- qii illum & diuturnum precare, quod nulli alii rei libentius impendam, quaen ut bonarum literarum si uisis

Dabam Argentorati XIII. Martii MDCCLX V.

14쪽

χρημα δε συμμίξης μηδενὶ μηδ' ἰrιουν σπουδαῖον. γνω i γαρ ἰῖ ρων φρίνας ανδροῦν, οῦς σφιν εο εργοισι πίσθις εα ουδεμίη.

16쪽

δεινος, Κύρν'' εχ εος βελοερος , οῦ φίλος ων.

17쪽

ias οὐδεὶς, Κ, , ατης καὶ κερδεος αἴτιος αυτός'

18쪽

a s Oi λις πω ξεῖνον, Πολυπαιδη, εξαπατώσας

ΠοR οι τοι χρωνrαι δειλαῖς φροH, δαίμονι εσας, οἶς το κακον δοκίον γίγνεται εἰς αγα3ον.

20쪽

α- δ' οὐ κατεμαρψε δίκη ' Θανατος γαρ αναισης aio πρόσθεν επὶ βλεφαροις εζετο κηρα φερων. οὐδείς τοι φεύγονm φίλος καὶ πιδος ετάδος '