Ethike poiesis sive Gnomici poetae graeci. Ad optimorum exemplarium fidem emendavit Rich. Franc. Phil. Brunck

발행: 1784년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

221쪽

COMICORUM 2IO

agere liceret, animo ut collibitii in foret, ill qtie ira suturiam si altilius promisit Delis, recte in ilignaris. Nam rem fecit improbant,

qui te fefellit. Sin ΚΩlem legibus ,

qtii litis nos omnes, hunc coirimunem spiritum hali sisti, ut etiam Paratragaritiem, ferenita sunt inodeste haec, ut ratio j libet. Omnis sermonum summa restit istire: homo es, qtio niillum est animal, qti nil mutetiir celeritis, aut sursu na enitens, alit cleorsiun ilectilent: ne lare pol nam natura viri iunquit in sit vescarum, res molitur maxinias, loque lapsu millis egregia proterit. At tu citiae amisti, Trophiine , non ingentiastini adeo : tum qitae pateris sitiat nutili aeriar quo magis hoc triste ferre te mollice decet.

v II. Vel inter saxa agricolam nil triat pax alma : bello sordet S: felix ager. v III. aetate nata nubili , ut ilicat nihil, satis tamen ipso significat silentio. IX.

Summum est aviditas generis humani imalum: alie na namqlie pro silis qui vinitica ut, persaepe non iniit lina tin proba spe decidunt 'victi, sed apponitiat & alienis stra.

Nunquam laudavi sumtuosiim mortuitinenamque in idem cum vili atque contemto redit.

222쪽

XI. Ne tit loqtientis respice aetatem precor: sed an , illiae deceant voba prudentem, loqllar. XII. Q iii commonetae it filiit in severater, Verbis acerbiis ut sit, revera est pater. XIII. Qui mentem ad ilicit credulam calumniis, aut ipse est pravis in illi natiis mori laus, aut certe ingenio nil sit pra pii eril in valet. XIV. Nee saxum sacile vaticia proiectit ni manii reprehendas, nec sermonem qlii linglia fugit. XV. O Gorgia, iue vir viroruin est optimus, qui molitis aliis callet ferre ii iurias. XVI. Adeon' te excriaciat, quod maior na est onantii in levissimum, pali pertas 3 quantilliun est enim, amiciis illius cui medendo sit meit 3

XVII.

Tria sunt, here , ex clii eis geruntIlr cuncta, nempe ex legibus, aut ex necessitate, alit constretulline.

XVIII.

Cuicunqtie affectum est corpus , ei medico est opus rat citi laborat animus , is amico inlliget. lienevoliis amiciis medicus aegrimoniae est.

223쪽

2I 2 COMICORUM

XIX. Delitiae nimiae pariunt insolentiam ἔpecuniae ilie donisinum iiiiJicilint suum in mores alios qilam Nios titiliterat priuruXX. Ego autumabam ilivites, o Phania , in aere vivunt qui suo , nec noctibus suspicia agere, nee sus deque Vortier, nec dieere EREU; sed tranquilia molliter friti quiete: illa esse pauperum mala. At nunc vos video, quos beatos praedicant, vitana cum nostra vivere aequiparabilem. XXI. Amantem si quis mente creest praeditum , ubi ille rerum inveniet, quaeso, amentiam

XXII.

eniciinque damnat causa non bene comita , damnandus ipse est credulitatis crimine

XXIII.

mulios iam villi, quos malos necessitas finxit miseriis , quum non est. ut ejusmodi suopte ingenia.

Bonae millieris, ὁ Νleostrata, est, dare non imperiosa in , sed morigerant se viro. viro superior semina , immensum est malum.

224쪽

II. Iniitria in q,ii non saeit, non proiit His , j iistris: Dil ine illii potest , noli villi tante II. Inaniis tric ille cilii suas parvo abstinet: ingentia se i iinpii ne qtii qritim tollere habete pollit, an inio ten Perat. I in lino nec ille , obse i vat ista citra Dinuta: sed ille mente praeclitiis qui cai dida, re alistus esse', non vi teri esse, expetit.

III. Ad illi eat si itula victinias, 6 Pana phiIe,

sive ex caprigeno pecore , sive ex biicero , sive a leo pecudes alias , aut dono ferat

pallii .iment lim ex atrio, sive e X piirpiua, aut eri ebore aut simaragilo sigillaria,

his propiti lini speret alli pisci Deum,

decipitur vanitate mentis cretililae. Sed oportet ipsurn hominem esse piaris moribus , non seleni virginaleiΠ, non ait illicraim,

non furent , non qlli oceidis quaesti

Ne tu ad adicitia in unquam alienam antinum a lJexis, in i carissime. Nam iustis factis gairitet omnipotens Deus: eoque augere rem sinit laboribus , Occando , sarricinio noctes ς dies. Deo saerifica sunt per ingenio probo , neu tu albam vestem magis quam mores induas. Neu si de caelo ton erit fugias protinam, here, clirippe nil nae conscitis culpae tibi. Te namque ceriait, euncta qui Vistet, Deus.

225쪽

I vs Nulliis concentus est a tuli tu sit avior , cliram qlit in clistini illat, petitii r qiii conviciis: Iaana qtii rilletilr , ill si non aegre tittit, ritici illo risur ipse riclictiliis naa ire t.

II ere, honio natus , clitan vis serviatis servitiue in , tantiun esse honio non ite sinit. VI. Profecto laomini hiis nil na Fortuna est ilea: nulla, in qua in : veritim Milii li Hil te inere provenit, Fortunae a noliis accipit vocat Hilum. v II. Si circii inspicias, nemo est melli cortina omnium, recte valere amicos iiii enapiat siros; nec nailes ii Ibis pia nilii in iliai exoptet statum.

v III. Nuid est pioil homilii non sit in il agat ille ,

si quaerit anili non recuset irr l. ab OS. IX. Male sese habere levitis est inulto nialum, clita in triale se lacilientena cos 'ici' visent laus , cilio se molio habeat, singulis expunc re.

X. Sura laeus Syra. S. Hem clitici me vis 3 s. Ut vero vales 3 S. Nilia sua in istitit perculictare, sene in si vi teris, an uinxe: cs: ippe liquitio non recte valent.

226쪽

XI. Facile onanes huinin es alius consilii in clam tis; sed in re nostra non ta in facile cst exsectili. A mellicis argitinentit in est iii pronuit sit uin, praecepta victi eas illi O i ilare in valentii, iis victiis th veri: at ipsi si in nrorbo cubent, ea it eun illa facere, quae ziliis interilixerant. Credo lina nolunt dolor esse & curatio.

XII. A. Qii id hoe est hominis 3 5. II ecliciis. s. Pro serpernm si dein quani miser est omnis ni ciliciis, si nemo est misell

Q iucunque dicit nil rein sitiae non pertinent, ditas loquutiis Rilal, as , prolixi is est. At l)ene ilicentem ne prii'ixtim clixeras , quantumvis ilic at multa D multo trinpore.

Ah Honi ero lanae testimoniiun tibi: is exararit versu irin tot millia , nemo est Honacriim qiii prolixu in lirilicet. XIV. Lamenta nostris si mellerentur malis, S possent fletit ite liniri naiseriae, a tiro licerent contra & pluris lachr3 mae. Nuiic non attendit Iuctiina res , nec respicit: scit plores, seu non plores, insistit viam. Qiud proficis 3 nec hidii m. At interea tamen ut arbor poma , sic dolor laclitanias parit.

227쪽

Legem lianc coitilixi, at si re ipse constiti ii nulli: ita scivi, ita sanxi, ita antini stat sententia:

pol siti iis inopeni clita cre Cill icta in t rotae, clita in n .ale naurat na dote freta in ilapsili, vitae consui tena ali illi: ae coli hietililinis.

Luchus Ioue sit tir. Tres ego cratcras solos Ilis iiii eis cor sapit nais re soleo. Sanitati is sacer iiii primis bibitur : alterarin sit,i vindieantanior & voltiptas : tertium poscit sopor: prein post lita in obilyreriint, qili est e lapii: ntes volunt, donuina rece liliat: illlarii. s colit unuliae , non iiltra noster: quinciis vociferanti iam: sextus ne lilitiae: sit gula ruin septinuis: Octaviis revocatoris : non iis l,His est: leui in iis Ruraris , tela ut nil ita tu tir quo ille. Nam Liber nualliis parvo infusus vasculositos potatores sacile evertit e gracili.

In aetate hornuuini nutu arte pretiosius, alit a. t ilegetillana vita in conducibilius. Res alias 'litippe belli & fortunae vices traii sinitia iit facile: ars se in per incoliuatis imanet.

228쪽

M e tempu1 in eurvavit . egregins faber, sed qui imbecilliora reddit omnia. II. Senectam aetatem iiii id inimi ut in Iuni expres rast quam non apisci vitae pretio constitit, quani cuncti cor cupiscimus: at mrum venerit, toleramus aegre. Tam ingrato ingenio sumus lIII. Fraenis regendus venter adductis tibi est: solus datorum gratias nullas supraque fines indigentiae indiget Ventrein domare qui situm non suffieit, malum necesse est semper accumulet malo. IRLinguae inulum tenere praecipuum puta. Iuveni senique gloriani semper parite loeta lingua conticere in tempore.

E NICOSTRATO.

Si multa indesimenter & propere eloqui sapientiae esset signum, certe hirundines sapientiores hominibus multo forent.

O quam senectus tristis es mortalibus, ct taediosa, vel ob hoc Prieter caetera, Ee

229쪽

COMICOR UM

quod , qtium deficiunt Vires ac valentia, sapientiam tum primum nos doctum venis lE PHILIPPO. Sane haud dissicile est aegrotanti ilicere

vegetiim valentem : Ne tam te habeas molliter: Se castigare pugilem, quum a Puglla Vaces. At ipsum depugnare non aeque est facul. Aliud disserere est, aliud rem sentiscere.

E PHILIPPIDE.

Dotata nupsit uxor Ω turpis tibi, suave caenes atque inhiave dormias. II. Here, si qua tu i unquam calamitas advenerit, feres lacilius ilicti memor Eliri pictis :Felix ab omni parte nenio usqtiam est homor Tum vero e multis esse te unum existima.

Si rex es , homo sed tamen es , si uapropter audi. Si grande screas , plenus es ergo pittritae. Si veste nites, at prius lianc Oves tulere. Si vinclita fers ait rea, sortis iste lusiis. Si divitiae sunt tibi, temporis rapina est. Si eo rite tumes , stultitiae teneris aestit. Sin sobria mens est tuai. munus est deorum ,

te nempe tuo si pede tute metiaris.

230쪽

EX ERIPHO.

Antiquus sermo est , ae non aspernabilis, pater: Vinum , a unt , quamvis invitos senes salire cogit.

E POSIDIPPO. Dissi esse est Iuctum fugere. Nam quot sunt dies,

materiam pariunt semper ad luctum novam. II. Qui mare non sensit, nescit is quid malum. nam nos miseria glailiatores vincimRs. III. Omnes locutos non mihi puto, sed togae: usiue adeo nemo est nunc salutantum super. Iva Res inter omnes quas Deos exposcimus locum meretur principem tranquilla mora.

Forum videre plenum era egiis pistibus, diti voluptas, emax est summa paupera. II. Advorte sodes numquid ex usu loquar. md erum suapte natura animal est homo, E e a

SEARCH

MENU NAVIGATION