Photii lexicon recensuit, adnotationibus instruxit et prolegomena addidit S. A. Naber ΟΩ

151쪽

μην - δοκουσης - εκρίθη - προσεχούσαις οἷς χρόνος.

152쪽

σεῖε ις' διασεἱεις, συκοφαντεῖς

κάτω γυναικῶν.

σειροI αἱ ἐπαύλεις' . σεθωσις ' δέσμευσις ' καὶ σειραν ' τὸ δεσμεῖν. σεῖσαι ' τὸ συκοφαντῆσαι, απο των τὰ ακρόδρυα σειόντωM Τηλεκλεnης 'Αμφικτυόσιν ' Ἀλλ' ὐ παντων μῶν λῶςοι σεῖσαι καὶ προσκαλέσασθαι Παύσασθε δικῶν αλληλοφάγων ' 'Αριτοφανης Δαιταλεῖσι Εσειον, ἡτουν χρήματ' . ηπεIλουν. παλιν, Ἐσυκοφαντουν

) CL Hesrchium et infra σεῖσαι. i Alia Hesychius. ) Hesychius. ) cum Hesychio rectius scribes πλεκτοῖς. . I CL Zenob. 497. Perperam infra σιρῆνες. J CL Hesycla. et Poll. X. 141. ) Cf. infra σθιον. Suni sit Photius glossam e lexico ritetorico, cs. Eustath. p. 1709. 54 , quocurn oinnino conser qui multo plenior est, Theonem de Astrolog. p. 202 ed. Martin. laudaturnal, Η St. VII. 2658 B. E Theone apparet lexici rhetorici adnotationem pertinuisse ad Plat. Rep. X. 617 B. Celerum noli credere cuiri RSt. Eustathium usurpasse Hesyclatum.') CL M. Schinidi. ait Hesych.

153쪽

σεισαχθεια ' χ ωκοπία δηφιοσίων καὶ Πιωτικῶν ὴν εἰσηγήσατο Σόλων' εἴρηται δε παρ' ἔσον ἔθος ἡν 'Αθήνησι τους ὀφείλοντας των πεν των σώματι εργα σθαι τοῖς χρής αις ' αποδόντας δε Γονεὶ τὸ αχθος αποσείσασθαι. ώς Φιλόχορος δοκεῖ, αποψη- σισθῆναι το ἄχθος δ). σελαγεῖν ' ψλέγειν, αetro του σέλαος j. σέλας ' πὼρ ἡ τον κεραυνον καὶ το φῶς σεληνης ἡ λαμπιηδίνδὶ σελατ,ῖλαπι δδδα την καιομένην καὶ λαμπουσαν ').

σελαχια ' τα εσω λεχαζοντα καὶ λοχεύοντα ' ίοτοκουντα γαρ πρότερον εν εχυτοῖς , ειτα ζωοτοκεῖ ' τοιαύτα δε τα χονδρώδη καὶ

ἀλέπιδα καὶ σελαχια, βραχέως ' οὐτως Ευπολις β). Σελήνας ' 'Iσιδος τῆς λαμπηδόνος ' τινὲς δε ἐπὶ του πέμματος σελήνη ' πόπανον oμοιον τφ αςέρι ' τὸ δ' αυτὸ καὶ σεληνὶς καὶ

ἐπισεληνιον καὶ αρεςηρ καὶ βους καλεῖται σελαχιον ' ιχθυδιον ὁ μόνον ζωοτοκεῖ, πρωτον ωοτοκῆσαν ev αυτφπλὴν βατράχου ' εἴρηται δὲ α πο του ἔσω λ χαζειν ' Καλλω - τος δὲ τὸ του ἰχθυος κόπαιον ' λέγεται δε καὶ σαλαχιον 'in. σελίδες ' τα μεταξυ διαφραγματα των διατηματων τῆς νεώς ' ίς καὶ εν τοῖς βιβλἱοις τα μεταξυ των παραγραφῶν φὶ.

σέλινον ' τὸ γυναικεῖον αἰδοῖον σασθαι - ἐσυκοφαντουν παλιν. Corr. Pors. Cf. eius opusc. 287.

Dindorsus et Mein ulcius iri lucunt παλιν. Breviter Hes3aeli. Similia Hesrcli. sed brevius. Codex χρεοκοπIαι. in Codex σελαγος. Corr. Selaicus nerus. Usurpat Arist. Νub. 604. ) Ε lex leo riaetorico, cf. Eustatii. p. 1908. 40 quein locum corrigit Herner lenias Di s. Crit. p. 50. Cf. Hesych. σ. 572. in Lodex δαῖδαν. Λ ut salior aut Verum est σελαγουσαν. β) CL Ilesychiunt. Eupolidis locu in invenies in Erotian. Lexic. p. 548, emerulandum ex Herodian. 1 ters. p. 455. CL Meinelt. Fraotnt. Coin. Gr. II. p. 428. Cobet. Plat. Com. Bell. p. 150. ') Vi de gl. seq. Νon prorsus intellioo. ide fraginenturn Palasaniae, apud Eustath. p. 1165. 6.

Adde Suida in v. ανατατοι. βους, σελῆναι et Photium v. πέλανον.

Ael. Dion. apud Eust. p. 1178. 52. Alcipi tr. II. 4. 16. ὶ Codex λεχίζειν et λέγεται δε και μαλαχιον. Scripsi σαλα- χιον. Cf. R. Selii nidi. Coinna. de Callistrato p. Nauch. Arist.

ΒΗ. p. 330. εὶ convenit IIesychius.

154쪽

ἔφη και Δουρις ἐν τφ περὶ αγώνων h). σελευκIς' ἔρνεὀν ἐςιν εὐπειπον καὶ ἀκόρετον καὶ πανούργον. Σελλασία ' τόπος τῆς Λακωνικῆς. σεμναὶ θεαI ' κατ' εὐφημισμὸν αἱ Ἐρινύες. ωσπερ αI αὐταὶ καὶ ΕὐμενΩες εκαλούντο ' ἔσαν δὲ τρεῖς δ . σεμνομυθούσιν ' ὐπερηφανεύονται εν λόγοις. σεμνόν ' ἐπ' τού αξιωματικοὐ λέγουσιν ' ἔσθ' οτε και ἐστι τούὐπερηφάνου τιθέασιν ' Εὐριπίδης Μηδε- ' οἶδα γαρ πολλούς βροτῶν Σεμνούς γεγῶτας ' καὶ ἐν 'Iππολύτν ' Μισεῖν τὸ σεμνὸν και τὸ μὴ πασιν *Iλον. καὶ το εγδοξον ' Πως ουν σύ σεμνὴν

155쪽

σεσηκασμαι ' οἷον ίς βόσκημα δ). σέσηρεν' κέχηνε, δήνοιγεν ). σεσηρέναι καὶ σαρκα ιπι τὸ τους ὀδόντας ψαώειν ἐπὶ διαμωκήσειε).

σεσοβημένος ' ατακτος την κίνησιν, τεθορυβημένος, τεταραγμένος ' . σέσωται καὶ σεσωμένος ' οἱ παλαιοὶ ανευ τού σ ' καὶ διεζωμενοι φησὶ Θουκυδίδης ' οἱ νεώτεροι σέσωσμαι ' ἐπ' ἐνlων απλως παραλεIπουσι το σ' κεκλειμένον, πεπρημένον in.

in Hesrchius qui perperam καθοπλἱζεσθαι. ) Hesrchius v. σεελλωαι addit Phrynichi fragmentum de quo vide Meinelc. Fmignat. Com. Gr. ΙΙ. 584. Vestigia Lycophrenis doctrinae vide apud M. Scitini it. Didym. p. 50. codex σεσαλ-

λισαι.

eamque reserendam ad ustini Platonis, de quo dictum est in Thes. VII. 1705 A. Cobet. Mnem. VI. 579 grammatici doctrinam reiicit et scribit: οἱ παλαιοὶ ἐπ' ἐμὶν απλως παραλεέπουσι τὸ σ, κεκλημένον λέγοντες καὶη πεπρημένον καὶ διεζωμένοι φησὶ ΘουκυMδης. Vule Mnem. XI. 540. η Codex ἀντεσεβασθησαν. Correxit Cobet. Mnemos. VIII. 18. Platonis locus est in Phaedr. 254 B. Sophocles Δαιδάλ* dixit ἐσέφθην vide supra in vo re. Adde Antiau. p. lib. I l. et Ane xl. Belch. p. I 418. φὶ Hesychius omittit Hermippi nomen. CL supra V. σέες. 'ὶ Co lex σηγάνιοι. Correxit Cobetus. Us. v. τητινοἱ et Et Jan. M. p. 7li. 42. Scribendum est ni fallor τετραμηνιαῖοι, coli. Poll. VI. 73. Plura vide in Thes. VII. 28 5 sq. IIodio in Sicilia Tumenia vocatur, cf. Gothium, Diar. Ital. p. 629. Ed. Paris. Dissiligod by Corale

156쪽

σηκίδες ' τα οἰκογενῆ παίδισκάρια ' κυρίως δε σηκυλη καὶ σηκις ἡ

σηκός ' ο ἐνδότερος οἶκος τού ἱερού, ναός . οἶκος, ταφος δ). σηκός' em μαίνει μὲν τὸ περπραγμα καὶ τὴν ἔπαυλιν των προβατωπι σημαIνει δὲ καὶ τὸ ἡρ ον. ἔτι δε καὶ ἐλαειν οὐ μονο-ςDaχον αλλα πολύκλαδον, ωτε καὶ καλαμην κωθεν ἔχειν περικεχυμένην καὶ πολλὴν καὶ πυκνήν ' ἔνεςι γαρ ὐπὸ ταῖς τοιαύταις ελαIαις καὶ σηκάζεσθαι, ωςε Ια εἴδη ἐλαIM ' καὶ αἱ μεν γαρ απλως ελαῖαι καλοῖνται ' αἱ δὲ μ Ιαι, οσαι καὶ Ιεραὶ τῆς Ἀθηνας Θαν αI δὲ σηκοὶ αἱ πολύκλαδοι καὶ κομήτρια ' οὐκ ἐξῆν δὲ ρύυ τας σηκοὶ ς ούτε τας μονας ἐκκουπτειν'

Σ, μαχος ' δῆμος Ἀντιαῖος ).

σημεῖα ' μIλια. σημεῖον ' την σφραγῖδα ' καὶ σημαίνεσθαι ' τὸ σφραγIζεσθαι φὶ.

σήραγγες ' αι ὐπὸ γῆν ὐπομηκεις ἐκρήξεις , οἱονεὶ φλέβες τινὲς ρυσαι τῆς γῆς, ας ὐποτρέχον τὸ ἴδωρ ζητεῖ διέξοδον εντεῖθεν καὶ σηραγγώδης τόπος ευηται ὁ διατετρημένει ) observatio est Aelii Dionysii, quam itidem servavit Eust. p. 1625. 24. Vide quoquo Hesych. Usurpavit Arist. Vesp. 768. Codex σηκιννIς. Prorsus eadem infra, sed ibi recte σέκιννις.

157쪽

Σηράγγειον ' τόπος τῶ Πειραιῶς, κτισθεὶς - Σηράγγου ' καὶ

σησαμον ' μετα μέλιτος κεκομμένον. πρῶτον ήν παρα τοὐ νυ Ιου τὸ παλαιον εδίδοσαν τοῖς απαντῶσι περιιόντες των ἐντίμων η*ἱλων, ἐπιλέγοντες ῶς παρα του γαμοῖντὸς ἐτιν ἡ τῆς γαμου - μένης ' νύν δε δεῖπνα ποιούντες κατ' οἰόαν διανέμουσι τοῖς κεκλημώνοις ' Dι δ' οτε την σησαμην θέλοντες περιφέρειν δεῖρα πολυτελη ' ἐν τοῖς γαμοις ἐδίδοσαν σησαμην. επεὶ πολυγονώτατον σήσαμον ). σησαμην ' περισπωμένως καὶ 'Αρχαρχος καὶ Σέλευκος ' η χρησις ἐτέρως.

σησαμούσι ' πλακοῖσιν.

σθένει δύναται - . γηλός ' α*ωνος , σιγηρός φ). σιγύνους ' τα δόρατα ηὶ . σιδίων ' κόκκων ροας 'ὶ. σικαριοι ' λητῶν γένος ' σίκας δὲ τα ἐπικαμπῆ ξπη 'Pωμαῖοι καλοῖσιν, οἷς χρωμενοι ἐλέγοντο σικαριοι ). Σικελίζει τὸ ατηρεύεσθαι παρ' 'Επιχαρμ ' οι δὲ ποι χρεύεσθαι

Arist. Nub. 881. ) Glossa adventicia. φὶ Codex ΣικελIζεις. Emend. lectio in Hesych. Seci ibi oni.

Epicharini nomen. N) eo lex εἴκοσι. Glossa leo itur in in s. marg. a n. antiq.

158쪽

Σικελος ὀμφακὶ ται ' ἐπὶ τῶν διὰ μικρα οποπτευθμενα κέρδη μεγαλως βλαπτομένω δύναται δε καὶ ἐπὶ τῶν τα ίραιο τεραεκλεγομένων τάττεσθαι Τ).

σίκιννις ' Σατυρικὴ ἔρχησις , ἐμμέλεια δὲ τραγική , κόρδαξ δὲ κωμική, ως Ἀριτόξενος α' περὶ τραγικῆς ὀρχήσεως δ).Hκλος ' και το ἐνώτιον καὶ ςαθμος βαρβαρικός, δυναμενος ὀκτὼ οβολούς Ἀττικούς' οὐτως Σοφοκλῆς δ).

Σωαιθα ' Μεγαρικη ἐταίρα ). in De hoc proverbio vide Inti. ad Zenob. 484 qui ex Epicharino laudat. codex καρδαξ. Cons. supra post σηκιδες. Idem Hesychius sed brevius; hunc quoque vide v. ἐμμέλεια. Photius hausit ex Aelio Dionysio, cf. Eustath. p. 1167. l9. Aristoxeni locum vide apud Antiati. p. 10 l. 16. De Aristoxeni opero de Trasea Saltatione Mahnius egit p. 130 et 15 l. ) Codex ἐναντίον. In Lex. Bachim. recte ἐνώτιον. Pro Sopilocle reposueram Xenopia ontem quem vide Anab. I. 5. G. Adi auosue

Dind. apud II St. VII. 221 C et Cobet. ) Nempo Xen. Heli. IV. 2. 14 et VII. 2. 11. CL Steph. Byz. Cobet. Mneni. VIII. 126. ) Hesychius. Codex ὁ μικρὸς σῖτος. in Fortasse ex Aelio Dionysio, cf. Eustatii. p. 204. 25. Aliter

Hesychius. Codex μυλαίνει. in Hesyclitus omittit Κύπολις. i Ex Aelio Dion Isio, cf. Eustaui. p. 204. 25. Maltin certe περιφέρειν. cf. Hesychiuin et Lucian. Lexipli. 21, cuius Schol. σιληπομεῖν e Sophrone laudat. q) Breviter IIesycla. et omisso ουτως Ἀριτοφανης. in Hesychius. Ex Arist. Actiarn. 524. Diuitigod by gle

159쪽

σωβλοι ' θῆκαι των μελισσῶν t).

q) Ε Pausania , cf. Eustath. p. 1385. 13. Lex. Bachm. ad i. καὶ τὸ εψημα ' βραχεῖα η πρώτη συλλαβή ' Ἀριςoψανης. v. c. Arist. Vesp. 878. Cf. Prolegorn. p. li 7. ) Rectius supra Σειρῆνες. in codex Συιος et Συια. Cf. supra v. Σεἱριος. Plenior est Hesych. glossa Σειρου κυνος δικην, quae verba sunt Sophoclis, Archilochus pro sole usurpavit. Ibyci locum vide apud Tneonem de Astrolog. loco supra laudato.

) Ε Dein . Cherson. S 45. Apud Hesych. rectius ὀρύγμασιν. ) Coder κοσμαρίω δμοιον. Corr. Dind. ad HSt. VII. 276 B.

160쪽

ούτως Ἀριςοφανης λὶ . σισύρα ' ἱματιον παχύ. περιβόλαιον αγροικικόν, δουλικόν, παλαιόν ἡ χιτων δερματιγος Τ).σIτου δίκη ' ρταν γυνὴ αποδικεῖν ποιησαμένη πρὸς τὸν ανδρα διὰ τού αρχοντος ἡ καὶ ὐπὸ τοῖ ανδρὸς ἐκπε θεῖσα μη απολαμβανη τὴν προῖκα καὶ διαγένηται χρόνος καὶ δίκην εἰσαγη πρὸς αυτὸν καὶ απαιτῆ τηρο προῖκα καὶ τροφας ἀφ' ῆς ἀπηλλαγηημέρας, αυτη καλεῖται δίκη σIτου . σιταρχta ἡ σῖτον διδούσα τοῖς ἐπιβαταις ε).

σιτοδε. ' λιμὸς, ἔνδεια l'. σῖτος ' πας ὁ σιτικος καρπός, οὐχ ὁ πυρὸς μόνον ' καὶ αυτα τασιτIα Θουκυδίδης δ' καὶ τῶν νεῶν οὐκ ἐχουσῶ Θμον αἱ μεν σῖτον ἐν τῆ γῆ ρρούντο, αἱ δὲ μετέωροι ἄρμουν in. σΘου ἐκβολή ' Θουκυδίδης ρταν ὀ ςαχυς τῆς καλυκος ἐκφύηται. οὐχ οταν ἐκ τῆς φαναδίδοται τα σπέρματα '). σιτούμενος ' ἐσθIων φ .

σιτοφύλακες ἀρχή τις ἔν Ἀθήνησιν ἔτις ἐπεμελεῖτο μως ὁ σῖτος δικαίως πραθησεται καὶ τα αλφιτα καὶ οἱ αρτοι ' ῆσαν δὲ τὸν ) Convenit Eustath. p. 976. 28. ) codex συρρεραμμένον. Lacinia videtur Eratosthenis doctrinae, cs. Schol. Plat. ΕΠ x. 400 Ε et Schol. Arist. Av. 122 qui sua se liabere Profitetur e lexico comico. Uberius de hoc argumento agit M. clinii st. Didym. p. 62. ) Scripsi παχυ pro τραχύν cum Besych. Be discrime inter

σισύρα et σισύρνα dissicile est statuere. Fortasse in superiore glossa σισύρνα praestat. Locis laudatis adde Timaeuin et Schol. Arist. Ban. 1459. in Saluiasius corrigit απόλειψιν ποιησαμένη. Codex αποδικήν - μπαιτῆ προῖκα.