장음표시 사용
161쪽
'Ad miam animo Philippus Incitatus ,
cum adhuc Viribus corporis deficeret, optunum ratus ultionem nota distulisse, numerum qui forte adesset militum ducere Alexati Imam iubet , idque adolescens properanter exsequitur diliges terque : Subactam enim populataimque ad vindictae ostentationem raptim MO-
IX. Sed enim cum , illo reditu de Molliana, ingressus MI patrem seret, videt 1ia assistentes habitu barbaro Vi-TOS , Percontansque agnoscit perSae Darii satrapas : causam autem ad VentuS eSSe , quod ex more regio petitum pecunias a Philippo venissent iii, Pretium Sc1licet aquae atque terrae: his enim nominibus subiectos obsequi sibi Per-Sae deposcunt. M1ratus igitur Alexander et petemsi morem et tituliun
apud alios etiam auctores. Vide interpretes Iustini VII. 6 et Salmasium exercit. ρlin. p. I 8. C. In huius ur- his obsessione Philippo Alexandri patri oculus telo aliquot ante annos estossus fuerat. Vide Diodorum XVI. 34. et Iustinum loco citato. I) Macedones tributarios Persariim dicit ante s. Alexander apud Curtium T. a.
162쪽
Ηaecine λ , inlati, elementa οὶ Persae mortalibus Vem itant, quae cunctis Deus in Commune largitus est y Dolebat altiusque MIolescentuli Vim carpebat, quod viri graeci nominis ac ignitatis vectigales harbaris fierent: quae res esset petentibus Iugiter ad Imagisterium Servitutis. Tum Igitur paululum barbaris indidem separatis , serre a Se mandata ad Dari uni iubet: Haec illi o Alexandrum nunciare et dicere: boni consuleret et ab hac petemti Consue- tu sine temperaret. Quippe quem ipse morem petem is pecuniis Ita lixisset , hunc a Se protinus exactum iri: unaqDecum his , Paste ante diSpensa Sint, propria quaecumqDe Sint Persis Alexandrum
petiturum. Cum his victis exigit homines proficisci , ne litterarum quidem regem responsione dignatus. Ad animi eius magnificentiam Philippus erigebatur , quod adeo fidentem et intrepidum
eum naturae Suae bona asserere intue- . A' 'η εἰ Igitur cum Vicina rursus ciVitas
vii .. ' ' de obsellio vacillaret, datur Alexandro expeditio. Pergit quo iuSSUS est.
163쪽
ALEXANDRI ORTVS phii pyi X. Enin Vero interea Pausanias qui '' dam nomine, tum divitiis affluens tum opibus potens , ex oppido I hessalonicae nobilis , in Olympiadis desiderium amoremque animo prolapsus est. Qui cum per internuntios adtemptaSSet, et mulier consentiret ut deserto Pliilippo ad sese transnuberet, idque ei ex SenteI1tia proVenisset si in; comperiens filium Plii- lippi, cuius adeo formidolosum in OH1
agi a Pliilippo praesidente; repente satellicio stipatus , Strictis gladiis ine trum iriniit, Plidippumque vulnere Praevenit. Qui cum altius et letaliter ictus esset, Veluti caedis absolutione securus ad regiana Pausanias properato sestinat,
I Olympiaclena causam praebuisse Philippi neci narrant etiam Plutarchus Alex. P. I 6. et Iustinus IX. 7. non tamen eo nomine quod Pausaniam amaret , sed quia insensa Philippo ob Cleopatrae nuptias Pausaniam alia de causa eidem Philippo iratum ad facinus exstimulaverit. ain Isidoriis Esai. TvIII. 47. . Thymelici erant musιciscenici qui in organis et lyris et citharas praecinebant. Et dicti thymelici quod olim in orehestra stantes eantabant suster pulpitum , quod thymele vocabatur. Iam certamina musica eo tempore Proposita a Philippo narrat etiana Diodoriis XVI. 9 I.
164쪽
Alexandr1 interventus. Pausaniae Poena.
raptu scilicet olympiadis desiderio con
XI. Igitur cum populus adhuc in the
tro luctaretur , PauSanias Vero, ut diximuS, raptum moliretur; forte , rebus ex sententia perpetratis , AlexaIHIer superVenerat, ostenditque tureas, et Vim
et vulnera Pliilippi. Quissius, ut res
erat , cognitis , auCtoremque ear Imrerum Pausaniam haec deSignaSSe, Irmiens regiam in ipso raptu Inauis Pausaniae Violentiam depreliendit: eumque cum iaculo destinaret , tenereturque
formidine matris Vulnerandae, olympias sic adhortatur : Iaculare, inquit , fili , iaculare ne dubites ; habeo enim praesidem Hammonem et protectorem. XII. Enimvero Alexander nullo impetu vinci. Sed cum spirare etiam tunc patrem Plissippum conperisset, eundem advehi illorsuim iubet, gladiumque quem gerebat ipse conlatum in dexteram patris misit, quo manu eius oppeteret Pausanias, cui poenam quamque Pro facto debuerat. Ergo iam imoriens Philippus Nihil nunc sane est, inquit, D quod nie vitae finis aut liuiuscemo si
165쪽
D mors Contristet: ultus enim auctorem
D iniuriae liberis oppetam. Atque ideo D illa et nunc ab Hammone dicta remi-D DISCOr , quae tunc matrI tuae oly1n- γ piadi filiuni fore talem praegnanti di-D Xerant parituram, qui non eius modo D aSSertor eSSet, Sed VindeX quoque pa- D tris foret futurus D. Et cum his dictis moritur. Curatur igitur Plailippo regia sepultura, in memoriam eiusdem Omni Macedonia et reliqua Graecia conspi
Ai.xandri XIII. Ubi igitur amoti animi homi-
ης P ' β' potueriint , scandit AleXander Paternae Statuae SuggeStum, et propter illam assistens ad haec Vecta Conci natur: α Ο Peliae proles et Macedo- D num et Atheniensium Corinthique pro-D genieS ceterarumque Graeciae gentium nomina , tempus est quisquis D Alexam ro sese cupiat militare , ut γγ scilicet nunc nomen labori lateatur. D In eos quippe militabimus barbaros, D qui nos iampridem re , nunc Vero D Spoliare pergunt etiam Ii em ate. Igitiar o eamus ducere in Servitutem Persas.
166쪽
n IIi , quibus turpe erat serVienti-D hus non subVenIre, enim nunc etiam D ipsI servimus D. Et haec quidem licta praesentibus edicit. I amen it eadem illa sententia et per Singula oppida civitatesque , ut una Cum claSSibus hi , qui armorum deSiderio tene rentur, ad sese confluerent. Igitur ut si incentivum ali*1od iiivina Voce intonavisset quo facilius ad eiusmo si opus studia hominum exardescerent, ita VO- tum certamen lue erat Macedonibus militandi. Alexander ae libus reSeratis, PIibus condita patris arma militaria Visebantur, his quos inermes VI lerat silargitur.
κ;ti,a.ri XIV. Sed enim quisque armiger Philippi aetate provectior, gravis militiae sulaborisque pertaesus, negabat se idoneis Conatibus fore, aetate scilicet sua praetSent1hus refragante. Ad haec Alexander: G siquidem, in*1it, veri licentiae isti
teSUS accedo, . nec labores Vestros, D quos praetenditis non astipulor. Enim-D Vero milit1ae ius eiusmo si res est , uti D magisterio callentium ordinata, mOX
iὶ Cod. de ui villiiῖae. Conseratur autem Iustinus XI. I. I
167쪽
D matur. Nam ut ille iuventutis servor D ad audaciam promptior, ita incon-
D sulsior ad cautionem: ac Sic eorum D bona coepta pleruuique malos eVem D tus repCxiunt. At vero ista maturitas D VeStra etiana arduis qui usque faci- D les exitiis parat et deSIderatos eVem D tus , quoniam perito conSilio manum D duci comimodat obsecuturam. Par est D Igitur, imluit, VOS meo commilitio D numerari : non ut Ipsi hellorum iu-D gentia subire cogamini, sed ut iunio-D ribus manibus consiliuni Vos faciatis D Altarum Ῥ1ippe alterius egere quis D dubitet ' Cum, nisi per prudemiam D vestram illorum titubantia sit virecta, D perfracto praesidio iuventutis, in seniora reS periculum Vadat. Contra aluem sin recti per vos voto firmantur, VOS quoque D gloriae parte potiore celebremini D. His dictis eos quoqDe, quos seniuua iam Obsederat, in sententiam Suam VICIt.
Nempo audaeιa quae est oeluia riadis manus. Veicorrige audaciae.
168쪽
XV. Connumeratis igitur et veteri mi-
congregat Macedonas quinque et decem milia pedites, auxilia diversa in octo milibus, equites vero ims genas Septingentos et duo milia, levis quoque
armaturae Thracas numero Octingentos. Unde lioc numero cum veterano milite Congregato 'DCL IIII ad TXX' milia militantium erant su. Tunc viae sumptum a
Philippi thesauris collatinitae studen*Im
rebus Suis auri talenta TX' Cum 'CCCC' IFatuorque et decem mihi ius cogit in. Exp.dilio ClaSSI ergo elaborata in Macedonia ' ' longis quam onerariis naVibus,
transit in Τhraciam, oiae sibi patris Philippi virtute quaesita hereditarium
studium deberet ataue deserret.
Aiaxander in XVI. Unde illic etiam rebus a d Or
I Mirari subit quod I Valerius tam diligenter numerum ineat militum Alexandri, nempe septuaginta mille aeX- centor in quinquaginta quatuor. Atqui hic numerua duplo sere maior quam apud alios veraciorea scriptores. a Nempe quattuordecina milibus quadringentia sexaginta. Est autem insigne figmentulat. Plutarchus enim Draun. Alex. ed. Paris. an. MDcXXIV. T. II. P. 3a7. ait Alexandro per id tempus fuisse in aerario talenta a l. xmmum LXX. Curtius x. a. Arrianus VII. 9 scribunt eum reperisse in Patris area talenta vix LX. aeris autem alieni D. Arrianus addit, Alexamirum mutuatuin ab amicia Dcc .
169쪽
a diecisset, pergit ad Lycaonιam, cui
nunc metas recens nomen Lucaniae de .cisimn comnunt sacrifeso foederatis; trans- nutrit protinus ad Siciliani, angue ibi
Iὶ Alexandrum inacedonem vel in Italiam venisse vel oinnino negotii aliquid cum Romanis gessisse merasahula est. Multa laanen sunt , quae liuie rei confici-gendae anaam Praebueriant. In Priami a Belliam eodem tempore Iis.liae illatum ah Alexari tro Molossorum rege, qui avunculus Alexandri magni , frater nempo Olympia sis. Iam vero scriptores aut remoti ab his gestis alit non satis eruditi molossum Alexam rum Cum macedone commutaverunt. Deinde Plura apud veterea etiam auctores vestigia erant, ex quilaus non temere suspicari liceret , Romanos quoque ad res Alexandri gestas pertinuisse. Clitarchus quidem aequalia AlexandrI, legationem ad lianc Romanorum dioisur a Plinio III. feci. 9. narravisse. Menanota historicus apud Photium cod. ccXXIV. P. minaces litteras memorat Alexandri ad Romanos quum in Asiam esset. traiecturus. Straho lih. V. P. 23 a. expostulationem Alexandri cum Romanis reseri , quod hii iuncti Hetru-acia piraticam exercerent. Plutarchus de Draun. Roman. sub finem imminentem Romanis Alexandrum pingit , nisi morte immatura occuparetur. Curtius X. I. e- liberatum Alexandro in Italiam iter scribit. Quin et Livius hanc qualemcunii Iuct opinioneim non ignorassis videtur , Praesertim si lib. IX. cap. 26. Iesendum est ,
170쪽
ut nonnulli auturnant : Qαια eum Papirium Cursorem λparem dratinarant animis magno Alexandro ducem, si arvια, Ario perdomita , in Europam pertisset : eamque lectionem confirmare videtur eodex Livii ambrosianus sD. 542. Parata in L in quo legitur destinatum. Sed enim vera lectio credenda est destinant cui favent et tres Livii codices am-hrosiani ita ut reseratur ad posterorum iudicium. Ali qui sibi turpiter contradiceret Livius , qui mox Cap. 18. ait , arbitrari se Alexandrum ne fama quidem Romanis notum fuisse quam ob rem oblivionis arguitur Livius a Nureto lib. XV. Var. Cap. Im et a Baγlio in Lexi eo
vo . Macedoine . Ceterum ut Livius sapienter fecit , qui hanc rem eatenus attigit , quatenus quaereret , quinam eventus romani a rehua , si cum Alexandro
foret hellatum , futurus fuerit ; ita temere admodum dixit , Alexandrum ne sana a quidem Romanis innotuisse videri. Asiae enim universae domitor , Alexandriae conditor , Alexandri etiam molossi qui tune in Italia hellavit Pacen, Iue eum Romanis iacit teste ipso Livio VIII. 17. sorore nepos , quo Paeto Romanis ignotus Prorsus fuisset 8 Hactenus ea dixi , quae occasionem fabulae de Al
xandri cum Romania congressu dederunt: quam quidem
fabulam , praeter Iulium Valerium , persuasisse sibi videtur Natala Chronogr. p. 246 . Praeterea eamdem narrant Pseudo-Callisthenes , codex graecua et eodeae latinus ambrosianus , et denique aegγptius historicus Malcrisius cap. de disserantia inter Alexandraim et Dul arataimum ὶ , cuius arahi cum scriptum et in regiis Parisiacia codicibus recenset Sancti crucius f p. 18a. n. 3 et nos ipsi in ambrosiana hil liotheca cum alii a Arabum copiis aervamus pari. in . C. 87. cuius vide
I 'Τ' Aemilius consul occurrit anno Urbis conditae CCCCXV. At Alexander regnare coepit tribus annia Post. L. Aemilius consul fuit anno IIrhis CCCCXXV. tunc vero Alexander Perside domita Hyrcaniam et Bactrianos