장음표시 사용
11쪽
Cf. randissi de Orgaui inteor. i. eoininentationem p. 290.
12쪽
CONSPECTUS UBRORUM MANU SCRlPTORIUM
qua in illo deficiuut, Drarius liuius in lacunis inisi paulo ana pliori Diis, ne sontentiarunt continuatioliena praestaeto intorminaperet p. 84, 15-86,1 O. 112, 4-120, 5. 23, 11 425,6 126, 21 - 136, 19; do initio mutilato tu liearo non licet). tenuiuo si tui in illo evanuit, senestras reli liuit,
velut p. 87, 7 121, 18, 26, 27, 28 λ . 23,9,10 ) p. 231, 3 uter pie
Aldinae laetitiam a Dei. notanda praeterea nae sunt:
lae it p. 23l,2 ἐπὶ p. 233, et iterat.
PARisi Nus 1843 quadratus, nartaceus saeculi XIII, qui in naria praefixa indie ni habet, cui subseri Ditur κτημα vetωvίου οὐ παρχου, G26ωκε τω ἐπtPαvεστάτ* WIκίσκω 'ν κρατα ψασιλεῖ κελτῶ εἰς ευχαριστίας σημεῖ6v. s. 119-20 Analytica et priora et posteriora continet cum se noliis miscellis circumscriptis s. 158 ino. Prior ΙΙ, s. 177 Poster. I, L 195 Poster. II). s. 127 unde alia manus incipit. s. 137 nullo addito nomine ex nidet, in sunt huius commentarii p. 142, 19-217,28 hino iani rarescunt se nolia, inter quae Alexandrea praeterea non sunt, atque indo tertio capite p. 40, 3 paene desiniint.' alterius quoque Dra se nolia Aristoteleis passim circumsempta, quoriim pleraquo particula et intro lueuntur et ovoli inserilaintur, non una sunt omnia. posterioriana
13쪽
SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS Analyticorun scholia, o quibus sunt, tuae Alexandri nomen rite se serant, infra tractabulius. - superior solio nimiam ni primis initi a madoroe insocia vix legi potest collata a Tors Ucio p. 142, 18-143,28. 154, 26 177, 2b-178, 31 aeno omnia cum cod. II consentiunt, a quo haec tantum duramini:
Oxosi Essis Coi LEGI Novi 230 es. p. V larina maxima chartae eus, saeculi XVI, Minani oratrimi testinionio sequitur, qui liae nil notavit:
14쪽
CONSPECTUS LIBRORUM MANU SCRIPTORUM
λ i δὲ περὶ τῶ εἰῖῶ . . . reli ilua piattuor nutus pag. ver Da legi non possunt). post Plii toponi dein de prooemium L 150'-151 ' in margine superiore s. 1b2 perpalli lo minio clipta haec leguntur: δέ εἰsi ὀύ6
Alexandrea p. 9, 3-88, 10 et Philopone alterii an palli lo minio seniper
ONA Νsi 222 Oinia inaxinia, boni byciuus cliaita solida et laevi Mgata, titulis et initiativus miniatis, scriptui a minutissima et valde ab Dro-
15쪽
SUPPI,EMENTUM PRAEFATIONIS mala, a blattis laesus, possessus a Demetrio Tribola Peloponnesio', saeculi XIV seo. Harili eatalogum . XIIIJ, solioriina 242, sub eodem titulos. 91 - 114 hinus eoinnientales dimidiam sero partem p. 1 - 199, 28)Aristoteleis prooemio excepto circumscriptam adet. loinmatuni initia tantum palliilo minio ut in L. iterantur. s. 104 p. 119, 2 initio alterius in Aldina capitis adscriptum est Ἀλεξά9δρου ἀρροδ σtέως εἰς et πρῶeto et ovπροτέρω αγαλυτικῶ λόγος δεύτερος. s. 109 p. 159,9-163, 23 iu marino inferiore spatio a antecedenti Diis disiunctum no Og σχόλtn, irat o
neglegentior, cuius perpallido atrament exarata insuper maculata sunt. inde a s. 114 Aristotelea sino commentario semiuntii exceptis illae in nia ne sunt liguris et revioribus notis, qua su Dindo toxius vergivus interseruntur initium p. 1 - 2b, 23 a me, reliqua a P. Millior collata sunt. Exempla edita innotuerunt mini duo: ALDiΝuu exemplum, cuius paginarum numeris in dextro udi si mar ono adseri Di iussimus, est forma maxima. s. 1 supra Aldi ancorani titulum naue Ἀλε ἡθρου του ἀφροδισιέως εἰς ω ο Ἀριστοτέλους πρότερα αυαλυτiκἀυπεμυημα et latine Aleaeandri aphrodisiensis in priora naωie Amtotelis commentaria. s. 1 est epistula: Franciscus Asulanus icola Passero De Ianua, optimo bonar m artium parenti, s. d. subseriditur s. 141 Συετίη-σi λυπώθη παρὰ τοῖς περὶ eth Ἀλθου τε κα Ἀvῖρεία τι ἀσουλανδυ atuuet ρπoetακοσιοπερ εἰκnaetv ὰπ τῆς auroviso viαυτ' ἐπὶ ἄρχοvetu Λε69άρδου του λαυρεῖαvo m et v eta πέλεω ὀaeta 'viοχοuvetος νασιλίῖα ταύτη ἀυθεστηριῶνος δεκάτη σetαμευου ex epistula illa uaco digna sunt quae notentiir:
Nam eum opacia in tartarorum tenebra, Alexandriam in priora Philosophi Gniastis pallentiron eetum qintltire, retra eaesunt rubi Vine, frequentitiis hinc inde eonfossum ulnerib , miseros passim laniatum oe tumque artus, quin iam omni promis aensu ristique arentem ostenderim hune lactrνmis miseratus bonis de mo herculeis adnisua viratus extraxi Orco quem miserum ut iniqua adeo deformatum consuret Orte non Potui non acerbius desere quin et
ne ra omnino, Irtea Mas duxi . . ut tantoster Pro suminis elaborarem viribus quoad mea imitia vera a eras rerum Alexiander ret isere aura . . hunc: suurissis aevitum Manibu in meum
16쪽
XViliam relae sinum hulis fovi continuo dies ae huis vehementem me iurammon ingui vim de me sumniarn impendi Opem huic εα Omiisnt sed utra navavi operam nee destiti pinis quam his pristinum,nsim reciperet visuum . . . huie OPPOrtuna omnia a ovi nutrimenta . . . in erebris tando otin fomititio intemnos omnes hoc in comora rapuerim sensus.
JUNTiΝUM exemplum L 1 eundem titulum graee o latine praebet auristi. s. I epistula explet Augistino'ipho de Medicis Suessano peripateticomisnprincipi Antonius Francinus archiensis felicitatem. subscribitur L 173r Florentiae per haeredes Philippi Mnta Anno Domini M. D. XXI. Mense Decenibri Leone X. Ponti Maximo cum o litione Alssiua adeo pleriim- tuo etiam ipsis Vpothelae emori Diis, ongriin, ut d orig/no eius dubitari non possit quod autem do ceteris editionibus suis F,aneinus in epistula
illa praedicat: Ms ero . . . olim, quoad potuimus, πιιmos quosque, tum graecos tum latinos auctores, laceros, mutilas Sura numeris perturbatos, nostris lucubrationibus, collatis in nun multis antiquissimis Memplamissius, nisi ad pristinam integritatem redactos . . . at saltem meliores factos aecudendo, studiosis profuimus nec praelatur, opinor, ut Alexandro andem operam navavisse videatur, cuius de conamentari sina plieiter dieit
VERsio LATINA ex harum e litionunt alterautra expressa est Aleaeandri eritis lauti, Aph odisiensis in priora resolutoria Aristotelis Stagiritae e lanatio Ioanne Bernardo Eliciano interprete. Venellis apud Hieronymum Seotum 1543. forma maxima, clarissimo atque tuustrassini Dimo urtad Mendorrae Caesaris oratorem apud Venetos agenti micata lemora edi nouum moti labaiul inscito saepius interpres emendat, graviora aut omnino non per
spicii aut vagis ambagibus eii cumscribit lemmata plena exhibet specimen vertendi sint Alexandri p. 31, 4-33, 27
Theophrastus psidet et Eudemus uni racilem Urana a se miseriproca simpli re p. 20 ostenderunt universalem enim Satiram universalon privativam nomina ni denisnstrationematitria ita faciunt. A de nullo B dici Matuum a vero de nullo dicitur abiunctum est evotiMim B ci omni A erit abiunetum quod si ita est de nullo A etiam ipsum B dicetur. arp. illi fidem hoc modo. at Aristoteles ex deductione ad id quod fert must reciprocara ipsoan iritur demonstrare de duetio autem ad id uod feri nequi si, rum euis in volumus id monstrare oppositum sumonent , drinde aliouid ad ipsum a conrassis et Osuis assumerara unum aliqvid, quod evidenti ratiocinatione Molle sit, mututirimus qui Metim per id quod umositum 'ral, άod ea ridens et Onressum, destruisur re huiusmodi dediu tione d almam erae eoni incitur quod e vi falsum ea demonstratum quod oppomtum ipsi est, verum eas antenitur propterea quod, ubicunque alterum contradictionis membrum falsova est, uisora est remn id suo propositum erat, ac demonstrabatur. hoe nodo pleri Gue
17쪽
etiam seornerrae ut consueverant nemo etiam dialectier atqtre Aristoteles nune uti eo vide
tur . . . p. 32, 9 ea vim mn de omni et de nudi et in toto et in nullo nam his usus universalis negatara reciprociationem demonstrat si positum enim si A nulli minesse, enute hoe asserit, ut et B nulli A insit nam si non inest malicui Minerat. hoe enim est opposituni ex oppositis vero alter m esse errant necesse est insit igitur in C. sit muni alioua pars insius A, cui insit . eri igitur C in toto et de omni ijso A iratur sed Cerat Ouid e B et A situr de aliquo B praedioloitur positum luem erat A ri nisuo diei de nullo mis diei erat, id eae messe de uora praedii aretur ... p. 32, 32 ouamquam melitis fortasse est et his suae dimantur a reommodatius, ut non hoc modo et ratiorinative, sed per e ositionem et sensibiliter demonstrationem factam esse te die nua. tuime sin in pere ostrionem n odus eae sensu, non ratiorinntiue sutatur. C enim sumitur laetum a sue expositum, auae ipsius Abara sensailis est. ει ouo uidem C, ouod sensibile ouoddam es et partie lare, B dia uur. id est e parua Bisara quae est dein quo ι in lyso B t. quare. 2 C utrorumve erat pars et in iurisque eris. mn silur Praedaeatur Aci dei, ouae para propria eius est. ει ouodam etiam B prediemitur proprere quodi ipsius B para ouaedam
est, suae in ρso est quemainodum a positum esse honi ea nulli equo inesse et non Gn-,deres ut viam equum nulli homini inesse sumeremus, ta in aliquo homine errit epius . . . p. 33, 23 sed ipsa tamen ei hi non tuitur. Me enim eadem hae demonstratione unit e ale UFrmatiram e ni parasi lar re Vroeari ostenssime possimus non propterea Aristoteleti hic etiti sum esse 'ensendum est cliversam utem esse demonstrationet quae mem ' ociuione At L mi
Oua It per expositionem in tertia mira declararis p. 33, 273.
Hae tulitione paene iam perlaeta Themisti quae sertur paraphrasis')Analuticorum prior I c. 9-46 ab Ernesto Maas ex eodie Parisino 20M quadrato boni ein saeculi XIV et XV descripta edenda milii tradita est, quae est tota ex Alexandri et Plutoponi commentariis conflata. Itaque hoc loco suppleo, quae ex illa paraphrasi ad huius commentarii
reeensionem redundaro videntur. Atque de exemplari, ex quo Alexandrea petita sunt, sis ficile est iudiearo intercedentibus non modo paraphrasta ipso verunt etiam Drminis sed sic quoque perspicuum est, quamvis saepo parapnrasis peculiaria et ora et salsa ex Di Deat, anaen hoc tamni ultis et mendosis locis cum nostris lini is concinuisso ), ut horum archo- lupo Onam uni anti luiorem nenio mana secutum esse non videatur magna illa lacuna p. 383,l2-38b, 24, quae est comui uni deteriorum Metili XV
18쪽
et XVI Mortim nota earitu, ut aetato inclait superius omnino codie uinnostrorum vetustissimo et praestantissimo B si nulli muni fuit.' innienati hoc disseri, saepius cum vulgari recensione , cuius instar nobis est ararius eum LM aut solo stat atqui plura exenipla seiulo-t lientistium adhibuisse nemo si Di persuadebit, tu cona pilaiuli rationem istam satis cognoverit supparem tu eius codicem et aetate et pretio suisso optimo nosti orum B statuemus, cuius tamen praestantia aliquid iam re sit ad deteriorem classem inclinatus. Enumerabimus iam, tua si non libris nostris praeserenda a certo 0bservation iligna videntur, asterisco appleto, ubi obieeturae nostr paraphrasi approbantur, emice, ubi hae praeterea veram haud dubio
Commenti Aristoti II. l. lex in Anal. Priora. B
19쪽
Excerpsi haec potius quam eonfeci, quoniam parripliciisi ipsa P possiem prelo tradetur vol. XXIII 3)
20쪽
y Huius fragmenta abra Diel et descripta si cum Baroecimio 87 collata sunt.