장음표시 사용
381쪽
Anec t. l, 458, 18. De voco αυγκτος planatio ab recentioris aevi scripto- . Una M. 163, 33. Hesych. s. v. uni usu proseola est, pari Maosissilii Athenium, Duenbaelitum ad αττικον βλέμμα et similia de deem1Plut de recta aud rat. 44 A. Addo ista Mueorum humanitate et do-Plut meth. 24 τατο δὲ καθ' μι- trina poni aiaebaut Pisilostr. Imag. ραν ἐν πω σχ σχολάζειν καὶ συνδιαμ I, 16 p. 78 Ol. αυτος δὲ Ῥαι-
382쪽
ἐnιοτημων του μάχεσθαι γενομενος δὲ ἐν πολλαις μάχαις Οὐαποτε ἐτρώθη, υτ Aciniθαι συμμαχῶν ρος των Κενταυρων nέθανεν , αλλὰ υλλαβοντες αυτοὶ μονον κατέχωσαν, κα ουτως ἐτελεύτησεν. ἔλεγον ουν οἱ sint rara ἀνελόμενοι eo νεκρον αυτο καὶ ευρόντες μη ταρωμένοντο σῶμα, Καινευς τον γε αλλον βίον ἄτρωeto ην καὶ ἀπέ
20 ' σιτικὰ εἰ λιμενα - των μετὰ σπουδης cinέ- στανται ποιούντων ' οἱ γαρ -τικοὶ μελλοντες απαέρειν 10 προς μάχην καὶ του λιμένος ἐξιόντες, μετὰ σφοδροτητος
383쪽
384쪽
385쪽
εόντων εἴρηται δὲ nὶ ων nιnυνθανομενων η εἰς απρῶτα πάλινδρομούντων.
37 υτομάτως ὁ θεος ἀνιησι ταγαθά ἐπὶ τῶν
37. in noti ad Diog. III, 15 et v νικος. Usurpat Arisu l. Periel Arsen. I, 28. II, 126 12. Ῥυτόθεν illustrat Suill-38. Diog. III, 16 Amen. VI, 29. havinius ad Plat Phileb. 170 de . Macar II 62. κατάβαλλειν cIValgio ad h. l. citan-3s.' in noti ad Dion tu is in Iulian Ori III, 126 A. Villoi Amen. VI, 30 DV I, 94. sonus ad Long. s. orglerus ad 40. Diog. II, 39 Amen. VI, 31. Alcioir. I, 10 Boiasouadus ad Pli Apost VII, 9, tostri Her. 287.41. Ma r. II 63 Amon. VI, 32. 43. Diog. III, 20 Arsen. VI, 34. Gros Cypri, I, 86. Hom. Od. , 43. 42. Maen. VI, 33. ἀντι - ἐ- 44. Suidas Amen. VI, 27. AL
Solioli ad Aristid. 465 in L 172 auctor Selioli ad viue V, 18, 2.
386쪽
βουλεύοντοι, τουτοις περιπιπτοντων.
50 Ἀφροδισιον εργον Ἀφροδίτης. λαι βάνεα α δε ἐπὶτων λάγνων, ων ἐρωτικῶς παρὰ την συνουσίαν καὶ Ἀφo 15δρως διακειμένων. 5 'υφρων ο μὲν ἀπολέσει, χει ora ala et Mo ανα-
ἐν τω περὶ ταριχου πρωτφ. an των Παριόντων α σπου-- 205l Gφέμενος της δροος, πεται των πυρων ἐπὶ των - χειρόνων an τα βελτίω μεταπεσόντων. 5il Gφόρητος γίνεται κακία Ἀπαινουμεν .
387쪽
Επὶ τῶν κ παντος κερδαίνειν βουλομενων.
Finelchius in caesaris et Berocii Ephem. 1844, p. 948 sed cf. nesych.
Alliertium. 13. λαμβανόντων L παροιμια Suidas addit I9. παντος Da βουλομένων πειρωμένων s. Oxon. II, 491, 25 v. V I, 88. 44. Arsen. VI, 48: Stob. Flor. Dixit de prover omentisteritustiis 118, 22. Append. Luc. 54. 55. Dios III, 36 Arsen. VI, 43:53. Diog. I, 96 Amen. VI, 2. 8uidas ἀφ' ἱερῶς in σιμια κινῆσωBVI, 56. τόν ς' ἱερας λέγεται δε τις παρὰ 54. Diog. III, 23 Arsen. VI, 44. or πεσσεύουσιν ἱερὰ γραμμv. οντως Greg. Cur. I. I, 24. Maear. II, 65. En ιχαρμος Apost. IX, M. 54η. -n. II, 45 Suid. 4. Adhibuit Phot. Patriarch. Epiat. 170t Φθώς, s. Ἀφθάς. Vulcanum ab φ' ἱερῶς μέν σοι, το παροιμιῶδες, Aeoptiis hoc nomine insigniri te o ἀγων. sua est Suidas: nomen expli ro b6. Greg. Cypria. I, 1: Amen.
388쪽
Cornuti de Nat Deor. 30 p. 182
des declarat Baech. 772 v. Apost. XII, 42 ' , quomini eontendas Ovid. Art. Ain. I, 244: rara in vinis ronia in igne μαι Plinium in Anth. Lat. I, 23 Burin.: -denti Mee s
Apost XII, 2 et Euripidis vereus, de quo ex Athen. VI, 270 B liaee
teste Seliosasta ad Soph. An . 78li pro emunt, Gua de ausa re. spexeriant eum Antiphanes Athen. I, 283 ιν πλησμον γαρ κυπρις, ἐν δὲ τοῖς κακῶς Πρήσσουσιν υκ ἔνεστιν Ἀφροδίτη βροτοῖς Liban.
389쪽
διαλεγομένων, σανει, πάνυ μου καταφρονεου.
2. πάντως pergit amoeratio: καὶ ρ δὲ Δων μνεοῦτο, vi και οὐδὲ λαχων μυuro seribendum eas Nilagellius de Eleusinior aut ratione pub disp. 21 suspicatur. 3. Formam explicationis incomipiam
mentum Borelatius ad Corp. Inser. Gr. T. I, p. 44 tractat.
Iov. Trag. s. 14, ubi v. Reila usi garrula nam est perdix et δικὴ audiu apud Anon in Cranieri Aneodd. Oxon. III, 168, i ad i. Plut symp. Q. VIlI, 7, 2, p. 727 D. Ioann. Darnase Parall. aer T. Ii 527:
Aegrpssis quanta in lateri a portari Iis ara suerit, perapicitur ex proturis in omni terea reperiis, domabus adeas C. O. uelle de Nun Athen Comm. 13 et Wi lem Advore in Aesch et Aristoph. 119. in proverbium manavi in Eum M. 29, 2 re pruni: Aia
390쪽
ρία καὶ μικρολογέα ' ον α ρυπον ἐπὶ τῶν ἀνελευθερων
γελλόντων ἔθος γαρ ἐπὶ ξυλου εἱλίσσειν το γραφὲν ἐν-κυτάλη καὶ πέμπειν , οἱονεὶ πειλουντες οἱ παλαιοὶ οἷς ἐβου- 10λοντο πέμπειν' o M δεχόμενοι ἔσω σκυταλτώ-tatnειλων-
De cytala exponitur in dymoLCraim. nee l. Paris. IV, 175, 8. Comparari potest Phot. Episti it