De bello Peloponnesiaco libri octo: libri octo

171쪽

ες διακοσιου ρον τινας τους πασας - δυνατων -- bus, inlin

172쪽

li rtatem πεινε, τετρακοσίους δε φυγη ζη -- αντες, καὶ αυτοὶ

a. νειμάμενοι κατεῖχον ἀθηναίων B. . si γεωμιοροις Γεωροροι non

solum Callimacho, qui Hymn. in Jov. V. 74. eos inserioris o

dinis, et υπο χεῖρα πτολιάρχων Se,

sicit, et Simiae, sed euum Apollonio Rhodio I. v. 2I4. tibi ς γεωμος, et III. I 386. quae loca ad Calliinachum observavIt Spanhemitis, Hesychio, et EWinol. Μ. in v. Πραμνειος Sunt

gricolae. Apud Dionysium Halic. X. 39. γεωμόροι, coloni, quibus am dividitur et iam γεωμορικος, lex Maria. Hic in Scholio Codici Reg. vetusta manu

scripto γεω ροι exponuntal οἱ τὴν γῆν μερίσοντες καὶ δαντες πρὸς ἔκαστον et in CasS. γανόρος,

τὴν γῆν μερίς- Sed ea Interpretatio ab hoc loco aliena est. Nec dirtus, hoc sensu, γεωμορους a huic de accipi, existimat, sed quum etiam ianc signifieationem retulisset, scribit, ex ipsa Serie narrationis et sententi. loci aperiunt esse, 'iucycliclem ita non simpliciter rideri appellare του ἄγροίκους, ἀλλ καὶ μα-

λιστα τοι δυνατοις, τούς ἐν ἀγροῖς οικους καὶ κ ματα εχοντας. innin γεωμόροι iidem sunt, qui δυνατοὶ quor in partem a plebe cessam, dicit Diuo sides. In publica Atheniensium quidem

Γεω ροι rarit secundus quidam ordo civium, et medius inier

Εὐπατρίως et Δημιουργούς. Sed non credo, ostendi posse, apud Samios vescit idem in tres hu-ausmodi ordines divisos fuisse. Apud Herod num VII. 55. μιροι Syramisani, quos a plebe et semis urbe pulsos, dicit, et ex eo Dionysius Halic. I. 62. sunt agroriam et latifundiorum Possessores, et iideῶ, quos hic τὰς δυνατοι vocat Thucydides. Vide Milesium ad Excerpta mi-- resciana pag. 29. IUN. s. με ἄλλου οὐ-ος καὶ τὸ H Q.

173쪽

και - μεν ηες καταπλευσασαι δυμ ναν πρωτον ἀφι-- στασιν, καὶ καπαμίποντα τεσσαρες ηε εν αὐτὴ καὶ

est senientia Acata hunc e servia, vel colonis, Cretensium su-ISSE'. I modo ita sensit de quo non satis liquet. ulla ratio se videtur, cur περίοικος Uc liter accipiatur, quam ut solet, i. e. pro ιμο et mola. Ut I. 7. et saepe apud alios. Sed uanen Diligi dides aliquanto frequentius Lacedaei Ion Ο-rum, quam ullius alterius populi, περιοίκους memorat. I. Io I. In τε αὐτοῖς - των περιείκε Θουριαταί τε καὶ Aχεεῖς ἐς 'Iθώμη ἀπέσπησαν. IV. 8- Οἱ SM- αι αὐτοὶ μεν - οἱ ἐπιματα των --

ριοίκων. Et sic huius lib. cap. 6. et hoc loco. Nam utroiaque περίοικον de homine ex hoc genere περιοίκων Lacedaemorsorunt accipio. In Cod. Casa ad cap. 6. hoc Scholion leotur: Περίοικοι

εἰσιν οἱ μηκοοι γείτονες της Σπάρτης. Hoc verum esse arbi Tor. Νam,

περιοίκους hos sibinate quidem usos fuisse, e Thilo side coWosca Potest; alioqui enim Ortina opera ad illa, quae Icit, ministeria usi non fuissent Spartarii; item e Plutarcho Lycum qui indivisione am Laconici περιοίκοις xxx millia sortium, Spartanis xx millia ads ata scribit pag. 8o. Sed inmere deteriore conditione, quam cives Spartanos, nec Spartanos appellatos fuisse, constat e Xenoph. Ustor Graec. III. 494. et e ini- in Tyrio, qui Disseri . 3. τοὶς Erλωτας κοὰ τὸν ραποδω Ἀμιλον

καὶ τοῖς περιοίκους των -κεδα -νίων

conjungit et ab iis, quos τὸ καθα-ρως Σααρτιατικὸν vocat, distinguit. Heinsius quidem ibi scribit eosdem esse περιοίκους Λακεδαρονίων et αλωτα ς' sed nonduin ini persuadet. DUR.

σιν Haec Latine dedit alla,

174쪽

166 ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ

nam pro γουσαι, περιετυχον πω τρεις in ια γαρ εαλω πο

re καὶ μυρανιαν, ἄρχοντα Ἐτεονικον προσταξας καὶ vir a

175쪽

εστησαrro, και πλευσασε εξ αυτης, Κλαζομ ενίων τηνεν τῆ ηπείρω Πολίχναν τειχιζοριενην λοντες, διεκομισαν παλιν αυτους ες την ν τῆ νησω πολιν, πλην των αἰτίων

176쪽

siae deseen υς στησαν, . οἱ Μιλησιοι, - - κρα ους της γης chalcideiani σπώεν ανεοῦλον καὶ Λεων καὶ Διομέδων χοντες - ἐκ s

Thessaliae, de 'li, EJg. vet. apud Demosthenem P. 34. et Cantactassen. p. 564 aliud lonmline, nempe ad minantem et Et linis. IV a. τελέω Stephanus . . M et ita hic Casa. R tam marna, et infra cap. 31 sed. at inius, fi Stephanum describit. Πτελεος et

Q i. Pollux III. I. Herodotus P.

177쪽

αδ αυτ Ἀσιλέγοντας ἔτι μετα την Σικελικη- ρον - οὐ παν πονηρα σφων βεβαίως τα πραγμα

niS Uut. v. 27. 2o et Nub. v Ioa Stephantia in Thesauro ex lin loco videtur existim arisIue viscrimine posse dies κο et ποκηρα πράγματα. Sed ex Ammonii sententia in hii videlegeiulum est πονηρὸς non π-ρα. Nam ita scribit in μοχθηρος Λε- γουσι δε ἁπλῶς - φαῖλα καὶ - τα πρῶν- των Ἀθηναίων, ωψτου η- . Μοχθηρος δε, ἐπί--, ὼς καὶ πόνηρος. Et si Thuc

178쪽

1 Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ εἴη ει - εν τοῖς ανθρωπηίοις του δείου παραλογοις

οῦ. . 'I' εστρατοπεδευσαντο. Μιλησιοι δε ξελθοντες αυτοί τε,

θαλάττει B.

179쪽

βαλον τοις 'Aθηναιοις καὶ ξυμμάχοις. καὶ οἱ λεν 'Ar eummile

ἐλάττους B.

letum nempe Amileto Apollinis et Areae filio Coloniae

ductore nomen habere ait IX. Μet Ovidius. Eani vero liutariterculum conisi ierunt Iones auspiciis Ionis iijusdatia, Solis et Ρasipha filii Conditata prodit Syncellus Herculis et Bacchi teniporibus. Α Μ. a I9. Minois aevo Apollodorias et Stratu, Hoc p mente aetcomputo Usserit 3287. ante Christ. 737. Conser Elisebium

DCCXXX. Hodie Patarachia

vocari utitumat ponius lib. de VII. Eccles idque ab umstarminarunt facie, lapidibus hi, inde nomen Mileti etiamnuin servantibus. At Strabonis descripti cuni situ alatachiae irinus convenit. oletius, et Alex Zaritus appellant elaxo, vel Melasso ut ad veriam Oppi si situm quasi manu ducatur lector, disti endum inprimis

inter civitatem veterem noVana que iitraque Strabonis aetate exstabat. Haec ad mare Sita est,

et Cretensibus sub Sarpedone originem debet, qui Caribus expulsis oram late maritimana ali-

180쪽

δ' - B-γχω πολύπυρον αρο- ραν ' προλιπὼν κω ΗΡΣΙΝ ΕΡΕΜΝΗΣ Μιλητοιο, Ἀνθαμαι - ου- σι νολυπλανεος Μαιάνδρου hoc est, non tenebricosi, sed verendi propter minas num In ma-

Iim tamen ἐρυμιῆς Callimachus

Del. Κεῖναι με πυργοισι περισκε .

πιεσσιν ΕΡΥΜΝΑΙ, Δηλος δ' Απόλλωνι. De Brancho Apollinis Didymaei vate consulantur,ela I. 7. et Alexandrinus Clemens P. 75 o. uJlis oraculum erata risideto XVIII stad sed incensum a Xerxe. possinem etiam et τλιον coluisse ilesios docet enander. .macrobium I. 17. Eiusque, ut Putat, rudem hodie Turcis Iotan, deli-neavit inestinerario Cl. xv helerit p. 27 I. Recentius oppidum 4. Portus, nun classis capacem habuisse narrat ' Strabo. Illud primo vi cepit Xerxes t te Herodoto VI. I. postea Α- lexander. Utrumqtie subinnuere videtur Arinani locus tiamsi mendosior. Καὶ Aπτου ἐστελλετο, και , με 'Eξωδα ΜSS. ξοδον καλου κεκην πόλιν ἐξ ἐφο- ελαβεν, ἐκλιπουσης τῆς φυλα-

ῶiς ἐνταυθα καταστρατοπεδεύσας, ἔγνω ἀποτειχίζειν ἡ ΕΙΣΩ πολιν. Inde supra Μιλητου ξω καλ. .

ρας τῶν ρ ρων κελε - ως -- ἀπότομα της νησου, καθάπερ προς τῶν ἐκ των νεων ν ἀπόβασιν

πονησέμενος. Ex Hse scopulis, an insulis, qua τρωγαίας Ocat Sua,ν, de viso situmue optime audicare poterit -- Unam tantum agnoscit τραγίαν, et νησαν appellat Truacydium. In

Sponsi lapidibus nihil pimsuis:

praesertim cum nulla arte fabrili coagmentati sint, sed p sim, et inmultuarie congesti. Nec eos temere lixerim a m- leto huc adductos iti usus nascentis alicuous oppiduli Pala sehismigro Praene, quae ad tempora Ausonii integra, ut videtur, permansit. Verum inter eam et Μiletum medius interfluit --andvir Dionysius Μιλητου τε με- - καὶεὐρυχόροιο Πρήνης. άων ἀμφοτέρων γε βορειοτέρην ἐσίδο- Πέμων Ἐφεσον, μυεπά - πολ- 'Iοχεαίρης. Eνθα H ποτε Ἀμαζονίως τετύκουκτο Πρεμ ενι

δε πολεμου πιθυμητειραι Ex κοπε