De falsa legatione. Greek. 1874. Ho peri ts paraplesbeias logos. De falsa legatione. [Edited] by Richard Shilleto

21쪽

σθένης τον μὲν γὰρ γρύμματα διδάσκοντα, την δεκαθαίρουσαν καὶ τήλετάς τινας ου σπουδαίας τελουσάν φησι διαζῆν' παραδεδοται δε καὶ αὐτος ὁ Αἰσχίνης τραγωδιῶν τε ποκριτης γενόμενος καὶ γραμματευς τῆς πόλεως, τις ν υτελὴς πηρεσία. στερον μεντοιτων ρητόρων εἰς γενετο, καὶ περὶ τῆς ιρήνης προς Φίλιππον πρεσβευσεν. πάλεμοῖντες γὰρ Αθηναῖοι Φιλίππω περὶ Ἀμφιπόλεως καὶ πολλὰ μεν αὐτοὶ δεινὰ πάσχοντες δρῶντες δε υδεν ἄξων G γου, πείσθησαν περ ιρήνης πρεσβευσασθαι προς Φιλιτ τον' πεμπουσι δὴ πρεσβεις δεκα τον αριθμόν, εν οἷς Αισχι- νης τε καὶ Δημοσθενης ησαν. δεξαμενου δε Φιλίτmroυτὰς διαλυσεις, πάλιν οι αὐτοὶ πρεσβευουσι δευτερον, mrως οὐ περὶ τῆς χιρήνης Iρκοι γενοιντο περὶ δε 333. 1 Cod. F. Sed illud fi δη ὁ πλεῖστον διέζων ἐν τέ

22쪽

ταῖτα a πράγματα κατηγορεῖ ὁ Δημοσθένης Αἰσχίνου τρία λι Φιλοκράτους αἰσχρὰν καὶ ἀσυμφορον εἰρήνην

επὶ μισθω και δώροις τον Αἰσχίνην κεκακουργηκεναι. στύσις περι υσὶς καὶ στοχαστικ0 δε κίνησις

τ' εχθρας λε γεται διὰ T aρχον τον φίλον Δημο- σθενους, ον τίμωσεν Αἰσχίνης κατηγορήσας ς κακοὐ βίου, διότι προς IΠιττάλακον τον ὀρνιθίαν, φησίν εἰσ-Πει ευμορφος ων επὶ τω θε&σθa τὰς μάχας των πνίθων, διαφθειρόμενον καὶ διαφθείροντα.

23쪽

τὰς δύο πόλεις γειτνιώσας αυτοῖς Θετταλους δε raρωσάμενοι τ' Ἀμφικτυονίαν, τε ε μεση Φωκίδι των

επολεμησαν προς αυτοῖς Αθηναῖοι καὶ Φίλιπιτος, ω χρόνω την εἰρήνην κάτεροι ποιεῖν βουλοντο, λλ' Oπότερος αὐτ προβά λοιτο, αἰσχύνην χειν ενομιζον.

'Aριστόδημος δε καὶ Nεοπτόλεμος υποκριταὶ τρα- 333γωδίας τύγχανον ουτοι διὰ την οἰκείαν τεχνην δειανεῖχον ἀπιεναι, που' ν βουλωνται, αλλὰ δὴ καὶ προς πολεμίους ἀπελθόντες υν ουτοι εις την Μακεδονίαν επεδείξαντο την οἰκείαν τεχνην, καὶ ουτ φιλοφρόνως αυτούς δεξατο Φίλιππος, στε τρος τοῖς λλοι χρη- μασι καὶ ἁλλα- των οἰκείων παρεῖχεν αὐτοῖς αἰσθο- μενος δε μελλόντων πρεσβευεσθa προς αὐτον Φωκέων

καὶ Θετταλῶν καὶ Θηβαίων, βουληθη Ους Αθηναίους εξαπατησαι. και ταύτης της προφάσεως δραξάμενος Φιλιππος, ἀπολύων Αριστόδημον και Νεοπτόλεμον, ελεγεν αὐτοῖς ὁτι φίλος εἰμὶ Αθηναίοις. συνεβ δε πάλιν τι τοιοῖτον γενεσθαι Φρύνων τις Αθηναῖος ἀπιὼν ολυμπίασιν ἀγωνισόμενος η θεασόμενος, κρά- τηθη πό τινων στρατιωτῶν του Φιλίπιτο εν ἱερομηνία, καὶ ἀφρρεθ πάντα a αυτοῖ και ελθων εις 'Aθήνας παρεκάλει τοὐς Αθηναίους, να χειροτονη- σωσιν αὐτον πρεσβευτὴν, πως ἀπελθὼν προς ἱλιππον λάβη περ ἀφνρέθ' καὶ πεισθεντες Αθηναῖοιεχειροτόνησαν αὐτον καὶ Κτησιφῶντα καὶ ελθόντωναυτῶ εις Μακεδονίαν φιλοφρόνως αυτούς δεξατο

Φίλιππος, στε καὶ τα φαιρεθενταί ro των στρατιωτῶν πάντα ἀποδοῖναι αὐτῶ και εκ τῶν ικείων αλλα

24쪽

ώς φίλος ιμὶ Ἀθηναίοις. καὶ ελθόντες εἰς την Ἀττι- κ' τ αὐτ τοῖς ἄλλοις ἀπήγγειλαν. αὐτα ἀκούσαντες Ἀθηναῖοι βουλοντο a θεῖν εἰ με ἀληθε tac εἰρήνην ἔγειν βουλεται Φίλιππος καὶ δ χειροτο 33ωνοῖσι l δεκα πρεσβεις εἰσὶ δ' ουτοι Κτησιφῶν, Ἀριστόδημος, ατροκλης, Κίμων, Naυσικλῆς, Δερκυλλος Φρυνων, Φιλοκράτης, Αἰσχίνης, Δημοσθενης. πέμπουσι δε τούτους εἰς AIακεδονίαν, ἴνα μάθωσιν εἰ μετ

ἀληθείας βούλεται εἰρήνην ἄγειν ὁ Φίλιππος καὶ εἰ

ἀληθες εστιν, νεγκαι παρ αὐτοs πρεσβεις τους ληψο- μενους τους ορκους. ἀπελθόντων οὐ των δεκα πρεσβεων, ων ην καὶ Δημοσθενης, Ιαγον aetro του Φιλίππου τρεῖς πρεσβεις 'Aντίπατρον Iaρμενίωνα καὶ Γυρι- λοχον, c. φειλοντας λαβεῖν τους ὁρκους συναγομενων δε των συμμάχων των Αθηναίων επὶ τω ra ρασχεῖν τους ὁρκους χρόνος παρηρχετο. και γινώσκων τ'ὶν

φύσιν του Φιλίππου ὁ Δημοσθένης, ς ἀεὶ κατaστρεφομενου καὶ επηρεάζοντος, λεγε τοῖς Αθηναίοις ταχεως

ελεγε γὰρ τι εις την Θράκην ἀπερχομενων μων παρεξει τους ὁρκους ὁ Κερσοβλεπτης ἰστεον δε τι Δημοσθένης ἀπθλθεν εν τ δευτερα πρεσβεία διατοιαύτην πρόφaσιν ἀπελθων a εἰς ζ πρωτην πρεσβείαν εἴρεν εν Mακεδονία τινὰ των Αθηναίωναιχμαλώτους, καὶ πέσχετο φέρειν κ των δίων χρη-

25쪽

δε in πεισθέντες πεζι ἀπqλθον, καὶ εἰς Μακεδονίαν ἀπελθόντες εκάθισαν ο υς τρεῖς μῆνας, Ἀως ο πολλὰ 337

αυτούς, ως ηὐτρεπισε την επὶ Φωκεας στρατείαν, καίτοι πρεσβευσαμένων προς αὐτον Φωκεων περὶ διαλύσεως του πολέμου. καὶ ξελθόντος αυτοῖ επὶ τοῖς Φωκεας, υτ του παρασχεῖν εν ἱερω τους Oρκους εν

πανδοχείω δ' παρέσχε λεγων ἴτω σπένδομαι 'Aθq- ναίοις καὶ τοῖς Αθηναίων συμμάχοις χωρὶς λεων ' καὶ Φωκεων.V ἔλεγε γὰρ ὁτι οἱ Ἀλεῖς χθροὶ σαντων φίλων μου, των Oaρσαλίων Φωκευσι δὲ υ σπενδομαι, πειδήπερ τέβησαν εἰς το ἱερόν. ελθούσης Οὐ Tu δευτερας πρεσβείας εἰς την 'Aττικην ὁ Δημο-

σθενης στασίαζε, λέγων οτι υ αρέσκει μοι τα ποΦιλιππου δεδωμενα. ὁ δε Αἰσχίνης λεγεν ἔτι αὐταεῖπε Φίλιππος εν τω φανερω μοὶ δε εἶπεν εἰς' ους

οτι πλθν Αλεων καὶ ωκεων εἶπον ἴνα μη μαθόντες Θηβαῖοι παραφυλάξωνται υτοῖς γa εἰσερχόμενος tiπολέσω, τούτους δε σώσω οἱ δε Αθηνaῖοι πεισθέντες Αισχίνη χειροτόνησαν τρίτην πρεσβείαν, βουλόμενοι μαθεῖν εἰ φυλάττει Φίλιππος τα et Αἰσχίνου λεχθεντα καὶ ξωμόσατο Δημοσθενης μήτε πρεσβεῖσa μήτε κοινωνεῖν, εἴτε καλως εἴτε κακῶς πράξει

iquae ob participio conatinetum ipsa oratione Spiritum asperiunsasticiose contemuit ut καίτοι SerVat.

26쪽

πρεσβεία. καὶ τότε φοβηθεὶς ὁ Αἰσχίνης, μήποτε

μένων ὁ Δημοσθενης πέμψa πείσει το δημον τοῖς Φωκεῖσι βοήθειαν, προσεποιήσατο, ς λέγει Δ' - σθενης, ρρωστεῖν καὶ τότε ὁ ἀδελφος αυτοῖ Eulo ς338 λθεν ἔχων ἰατρον και μνυων τι ρρωστεῖ ἰσχίνης. a αὐτον C Eυνομον ἀντὶ τούτου εχειροτόνησεν ὁ δημος πρεσβευτήν. καὶ ἀπελθόντων τούτων των πρεσβεων, ως κατελαβον υβοιaν, κουσαν, τι Φωκεας κατεστρε λατο ὁ Φίλιππος, καὶ μετ ισχύνης ὐπεστρεψαν ελθούσης δε i ς τρίτης πρεσβείας εἰς την Ἀττικην Αἰσχίνης υτο χειροτόνητος πρεσβευτης ἀπηλθε προ Φίλιππον, ως λεγε Δημοσθενης. Ἱστέον δε τι μετὰ την πρεσβείαν καστος των πρεσβεων ευθύνας ἐδιδου. καὶ ' με πρώτη πρεσβεία παρέσχεν ευθύνας υτω καλως, στε τον Δημοσθενην γράuta καλεσα αυτούς ἐπ'Ἀριστον εθος γὰρ ν τους καλως πρεσβευσαμενους' εις δημόσιον ἄριστον καλεῖσθαι. ποροῖσι δε τινες τι ' εἰ πίστατο Δημοσθενης οτι προδόται σaν, διὰ τί ποίησεν αυτούς κληθηνaι εἰς δημόσιον βριστον καὶ λέγομεν τι μετὰ το ἄριστον

βείας μόνος ὁ Δημοσθενης δεδωκεν ευθύνας μελλοντος

εδειξε Τίμαρχον ταιρηκότα, καὶ ξεβαλον αὐτόν νόμος γὰρ ν τον ταιρηκότα μη πάλιτεύεσθαι. ἰταεπεστη κατηγορήσων ὁ Δημοσθένης. και λεγουσι τινες, πῶς εντaὐθα μεμνηται της τρίτης πρεσβείας; λεγομεν ἡ oτι μετὰ τρία ετη 'ης γραφqς εἰσηλθεν

27쪽

εχων την κατηγορίαν. γενομενης γὰρ της δευτερας πρεσβείας, μαθόντες οἱ 'Aθηναῖοι την των Φωκέων

ἀπώλειαν, ἐσκευαγώγουν κ των ἀγρων και ἐν πολλῶ 339 θορυβω ησαν καὶ μετὰ τρία ετ εἰσῆλθεν ὁ Δημο-

σθενης κατηγορησων ,σχίνου. καὶ κρίνει αὐτον διὰ δυο εγκληματα, διὰ την ἀπώλειαν των Φωκεων καὶ διὰ δωροδοκιαν ἰστεον δὲ τι προηγουμενόν εστιν ἔγκλημα, τι Φωκεῖς ἀπολώλασιν προς συστασιν τούτου δεύτερον νεκυφε ζητημα, τι επὶ πήμασιν Αἰσχγίνη τοῖτο τετόλμηται, ώς σύστασιν γίνεσθαι του

προτερο εγκληματος του κατὰ Φωκεας τεκμήριάεστι του πύλαι αὐτα σκευωρησθαι καὶ κατεσκευάσθαι, δι- αμα καὶ προαναιρεῖ πῶμα ' Αισχινου, κατaφεύγοντος επὶ ἄγνοιαν καὶ συγγνωμην. και τούτων τα με ε των παρειμενων εἴληφε, τὰ δε ε των πεπρα γμενων συνεῖπε γὰρ Φιλοκράτει νευ Φωκεων γράφοντι την εἰρήνην. υκ ελαβεν ρκους παρὰ Θετταλων συμμαχούντων Φιλίππω ορ υκ ν συνεστρότευσαν επὶ Φωκέας, εἴπερ δεδωκότες σαν τους ορκους. ενεδωκε ΦιλAmrω χρόνω ' παρασκευάσασθαι την επὶ Φωκεας στρατείαν διέτριψε γὰρ κεῖνος τους πονους

ε πίτηδες ἀναλίσκων, να μὴ περιπλεύσας O δῆμος

κλεω τὰς ΙΠύλας. εξηπάτησε την πόλιν πανελθὼν επίτηδες διτταῖς ελπίσι, μια μεν τι ἀπολοῖνται Θηβαῖοι '', ετερα δε τι Φωκεῖς σωθησονται, στε μὴ

εγγενεσθαι βουλεύσασθαί τι δεξῶν περ Φωκεων

τεκμήρια του δε δευτερου του περὶ των δωρων, εν δείκνυται τι χρήματα εἴληφεν ισχίνης, αὐτα τεκμή-

28쪽

των Ἀμφικτυόνων σύνεστιν ε Φιλοκράτει χρήματα εἰληφότι. aλούμενος επὶ μαρτυρίαν, ἡνίκα Υπερείδης et σηπιγειλε Φιλοκράτην, raρὼν υκ φθεγξατο χειροτονηθεὶς πρεσβευτὴς επὶ την Φωκίδα

προς Φίλιπιτον επὶ ταῖς ποσχεσεσιν Gρρωστεῖν προσεποιήσατο. λόντων Φωκεων ετὰ ' την ξωμοσίαν ἀχειροτόνητος πορεύετat, ἴτε και φυλόξασθαι υτονε ην. a υτα τὰ τεκμηρια του δευτερου λόγου. εστιδε τούτων το ἰσχυρότατον, καὶ ου μάλιστα ντεχεται,

βαίων καὶ Φωκεων. M μεν πόθεσις του λόγου στοχαστικὴ o γὰρ συντρεχε τοῖς εγκαλουμενοι At σχίνης, αλλ' ρνεῖται παντάπaσι. τυ δε εἶδος οἱ μεν πλουν - νενομίκασιν,

29쪽

φησιν. εἴληπτa δὲ κ διαβολχὶς το προ o toν δι' ἄν γ&ρ αὐτον δεδιότα ποιεῖ καὶ δεόμενον, διὰ τουτωνδείκνυσιν υ πόν τοις δικαίοις τεθaρρηκότα καὶ αμα συγκρουστικον - αν εἴ το νόημα κ διaβολης του τε ἀντίδίκου καὶ των συνηγόρων αὐτοῖ, οἷον του Εὐβούλου καὶ των περ αυτόν aεὶ γὰρ ὁ Ei βουλος πολέμει τω Δημοσθενει πὸ της αιτίας τῆς κατα 'Aρίσταρχον, ως δ γνωμεν ἐν τω κατὰ Μειδίου.

30쪽

DEMOSTHENIS

ροῖσθε νοχλουντας καὶ προσιόντας μῖν δεήσομαι δε πάντων μῶν, α καὶ τοῖς ' δεηθεῖσι δίκaιόν εστινυπάρχει i', μηδεμίαν μητε χώριν at δρα ποιῶσθaι

ς 1. εω ακότας lih TI. εω l ... αι I. e. ἐωρακέναι diserto Vper. Euxen col. 19, t. 25. ἐορακότας . DIND. OEM. quemadmodum certe scribunt Comici Vid. v xliti apud M id ad Davpes Misc. Cru. p. 379, 380 . MOX προῖόντας S. ἰδίων Inte πλεονεξιῶν Om. pr. S. . et ED. CBIC VOEM. Eqiudem duxi retinondum propter praeced. λης της πόλεως. συνηγον r. S. I OEMEL. nam 4mperfectum aptius est de re solita. V Itaque vertit coni 'ocabant. Sed coni o an i. q. convocare Solent συνάγουσιν , aut OnPOeam ni συνηγαγον), locus flagitat. speecla I known, DE FALSA LEGATIONE, A found in Cicer. Orat. 31, 111 multae sunt ejus oratione - Variae, ut contra Aeschi inem. DI pae legationis.' It is usuallu cite Ll, the Grum- marians inter the titio ὁ κατ' Αἰσχίνου λόγος.

Mid. p. 5864 225 μήτε λειτουρ-