Demosthenis quae supersunt opera

139쪽

θημένοι. τε ν οὐδἐ βααζειν προσηκε, πρὶν ἐλθών

140쪽

ώνων, Mimio προς έμας ἐν σψ γὰρ , οὐχὶ παρον -- πω του 'Φιλιππου, δωτριβομὲν ἐν Πων, ἔνιοι τῶν Dissiciaων, μοι περ σαν ἐξηπυημένοι, ἀπιστου-ως, ως ἐμοὶ δοκεῖ, μη δυνησεμαι με--ῶτα πεισαι τον Φιλιππον, μυτο- μασαν βουλεσθαι ivσασθαι, καὶ μωροίαν τούτου χάριν ἔχειν Δια--s kαὶ ἐδανειζοντο, ο ἐν τρεῖς μνας, Ουἐ, πεν- τε, ο δῖ, πως συνέβαινε μά- τὰ λύτρα ἐπει- δη τοένυν μολογησεν ο ἱλιππος τους λειπους λύσασθαι, σου καλμα θω τούτους, οἷς αὐτὸς ἔχρη- ρα τἀργύριον, καὶ τα πεπραγμένα πομπησας, ἔνα, δοκοιεν λαττον ἔχειν ἐπειχθέντες, μη ἐκ των ων λελυτρωσθαι πένητες ανθρωποι, των αλλων ὐ- του ιλέ-- προσδοκωμένων ἀφεθησεσθαι, ἄδωκα δωρεῶν τα λύτρα καὶ οτι ταυτ' ἀληθη λέγω λέγε και σαύτας τὰς μαρτυρίας. - Μαρτυριαε.