Demosthenis quae supersunt opera

71쪽

νους, - ἔθορυβεῖσθε, πάντες ἐπιστον . . si iis qνυν ἰ μηπω τῆς Ἀττικης ἐπιμένει, δει σκοπεῖν,

74쪽

3 DEMOSTHENI s

ωn L 1μαι, πολλων αλλων ἐστὶ κακων αἰνιος Οὐ-τος. τι ἐν τοένυν αισχρως καὶ κακῶς πάντα ταυ--τα πο τούτων ἀπόλωλε καὶ διέφθαρται, o μα πάν-τας ἡμῶς εἰδέναι. ἐγώ M, Ἀνδρες δικαστώ, πο

σουτον ἀπεχω του συκοφακτέαν τινα τοῖς πράγμασι

ηντινουν αὐτω πεπιακται. 4ὐτσς', ἀφέημι - χμ373 νην, καὶ μῖν ἄφεῖναι συμβουλευω καλοι των η' φεων τουτων ουδεμία ἐστὶ πολιτικη, οὐδὲ δικαία. ουδενα γαρ τα κοινα πράττειν μεις κελεύετε ούδη ἀναγκάζετε ἄλλ', ἐπειδάν τις, αυτὸν πιέσας δύνασθαι, προυέλθη, Φαγμα ποιούντες ἀνθρώπων letoηστων καὶ φαανθρώπων, χὐνοικῶς 'πιεσδε, καὶ οὐ φθονερως' αλλὰ καὶ χειροτονεῖτε, και λυμμεερα αυτων ἐγχειριζετε. εὼν ἐν Ουν κατορθοι τις, τιμη σεται, καὶ πλώ ν ἔζει κατα τούτο των πολ-

λων; εῖναν ἀπο-χάνη, σκηψεις καὶ προψάσεις ερεῖς αλλ' οὐ μιαιον ου γαρ αν ἐξαρκεσειε τοῖς ἀπολωλόσι συμμάχοις, οὐδἐ τοῖς παισὶν αὐτωκ οὐδἐ ταῖς γυναιξὶ- οὐδἐ τως ἄλλοις, δια την ἀβέλτηρίαν την ἐμὴν πνα μη τὴν τ τοὐλθω. τοιαυτα πεπονθέ ωαι πολλού γε καὶ Mi. ἄλλ μως μεῖς ἄφετε --πένη - δεινα ταλα, καὶ περβάλλοντα, ιν πευη ,ειαν η δἰ ἄλλην τήν α νοιαν ηντινοῶν λελυμασμενος κνη. αν Areo διὰ πονηριαν ὐγύφλωλαβων και δωρα, καὶ του ἐξελεγχθῆ σφως ααὐτων τῶν πεπραγμενων, μάλιστα Hν, εἰ δόν τε, ωαδινωτε His μη ζωντα τοῖς λοιμοῖς παρά δεινα ποιησου. σκοπέλε δ το αεπον μυ ἐν τούτων, ς δίκαιος δνται, μεθ' υμων. νάγκη δη- -υς που τούτους Αἰσχινην τουπον πρὸ.υμώς' ἐέ-ν, τους περὶ των Φωκέων, καὶ των -- σπιέων, καὶ νης Evμως, ελε μη πεπρακως αὐτῶν κων ἐξηπάτα, μιν θάτερον, ἡ διαρρηδην ἀκούσαντα ποσχομένου Φιλίππου, τι τἀτα πράξει

75쪽

διατές τι το μ, ἐκεινου μέρος, πάντ αυτ γέγονετα δε-ότατα κα τὰ αἴσχιστα υμα ἐξηπάτηκεν, ἀδοξεῖ, κἄέως ἄπολωλέναι πρώααε. αε ει γε δτων προσπιόντων ἐγένετο, ἐν εἰσαν- πάλαι νῆν νύν αδ- την Ῥαέραν πρ*ότητα καὶ εὐηθειανευ νας- σε, καὶ ταύτας οπυνέκα βουλεται. ἔστιν

ρούντος Φιλίππου; τίς ν ἐξάλειοντα, φλέγοντα τε τουτον ἐωρακεν οὐδἐ εἷς. ἀλλ παντες Ἀθηναῖοι πρότμον κατηγορούσε ui ou καὶ ὁ τυχών αεί.

νως που λυρους, τουν παρὰ τουτου, εἴπερ μη πεπρακως rem os ην' ἄνδρες Ἀθηνάλοι, μοὶ ἐν νησασθε ο τι βούλεσθε. ἐπίστευσα, ἐξηπατηθην, ἡμαρτον, μολπω. τοὐν ανθρωπον, ω ἄνδρες-ηνάιοι, φυλάττεσθε ἄπιστορ, γοης, πονηρός. - ου ὀροῖτε, is πεποιηκεν ἐμέ; οῖα ἐξηπάτηM; του- των οὐδένα κούω των λογων οὐν μεις δια τις οτε, ο παρακρουσθεὶς, - ἐξαπατηθές, ἀλλὰ μισθώσος αυτον, καὶ λαβων ἄργύρων, τἄμ' εἶπε. καὶ προύδωκεν ἐκεινο, καὶ γέγονε καλος κέγαθος, καὶ διαιος μισθωτὸς κεένω, πρεσβευτης μέντsa καὶ πολίτης νμῖν προδότης καὶ τρὶς, ουναπαξ, πολωλέναι καιος. o olima ἐκ τούτων μόνων δολός es τι χρημάτων ἄπαν εἶπεν κεῖνα ἄλλ' ηκονως μας ἔναγχος Θετταλοὶ καὶ Φιλιππου πρέσβεις 37sμπ αὐτων αξιούντες μας, Φίλιππον Ἀμφικτυο- να εἶναι ψηφίσασθαι. εω προσηκεν - ἀντειπεῖν τούτοις Mάλιστα πάντων ἀνθρώπων Αἰσχίνη τούτω:δια I; τι οἷς ουτος ἀπηγγειλε προ νας, τουτοις

76쪽

τος καὶ κινδυνεύν, Ἀρον αὐτο re των μηδἐν δι-ειηκότων ἐξετάζεσθαι, τούτοις ἐν Ἀπολ-ν προς ἐκεινον ειθών κρινεσθαι oύλεσθαι. ἐνω μίν ουδένα οἷομαι. ἀλλἀ πάντα ταυτα. 4ἀν ορθῶς σαρ- πητε. εὐρήσετε μεγάλα, ia ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ