Evangelium secundum Iohannem cum variae lectionis delectu

5쪽

FRIDERICUS BLASS.

9쪽

noscunt 1idem omnes, est enim ἀρίγνωτος ἀν' ώποις ἶδεῖν, sed pennas 10minus singula dispiciant ipsa sudii

mites pronibuntur. fviae ita credo fore uit, iudicarentus, si ipsum scriptori autograpnon nobi ante oculo esset. Nunc coedia Ῥ1od multo usu etiani milia dotrimenta accepit, levia, pleraqwe Vel levissima, Sed detrimenta tamen, novit modo sicut cetera euangelia, Sed etiam magis e0teris, Murco fortasse excepto. Datur id quod dixi vasta

mum per alimaid a praestitumam 1od nondum factum Sit nemp0 ut ante oculos collocon partum illius molis adnue parum cognitam, dignam autem quae cognoscatur: tum in singulis naud pauca rectius me constituere posse non despero. Cum enim videamis, Iantopere nomines ustiasti, vol seundi vel teriti vel etiam primi saeculi, inter octitandas et praelogondas nas nai ratione vectis

10쪽

VI PRAEFATIO

sas Elataverint suspicio Dor1atur necesse est prope certa, pleraqwe an neqwe ad SenSum necessaria Sint eoae testimonii unitique munita, non ab auctor sud ab istis interpreti Dus 111ale sedulis esse profecta. Nunc ii dein passim offendi 1mur loquastitate plano intolorauili, maxime viai dum in areationi Dus sive SemnoniDus alterius, ni 1Sin orationiDus perpetuis: 1od enim in is quoquo insunt repetitione non aliene an Dagesque dicendi, interdum 60rt seraptoris ipsius hi tolem agnoscendam Sse Omparata opistula Ionannis prema docemuae. Sed id modo naHationem priniam capitis secundi. Ecquid dubii an dum si,

qui in v. 5 auctoris sit λέγει η μήτηρ ἐτο τ0ις δια

κόνοις, interpolaiora Mate111 Sive interpretis Iae leguntur

in alatino e graece Sic fere eonvertenda και προσκαλεσαμένη τ0υς διακόν0υς η μήτηρ του ησο εἰ τε αὐτοῖς γItum in v. 8 quin uetor odori ni nil nisi λέγει αὐτοῖς, interpretes autom naue sic Elatavorint ut in sinino altisvia latinis logiantuae: και ὁ γησοῖς προσκαλεσάμενος τους διακόνους εἶπεν αυτοις An si quisquam qui in V. recipiondum ducat intor scriptoris vor Da vel o ἰνος γένετο post alterunt o δωρ, ex e l), vel και βλέπ0ντες et γεγενημένον θαύμαζον x a 4 Quid i tuae est cur in v.

Ῥέ0Maam recipiamus praeter nae sensui sufficientia λέγει η μήτηρ τε. Pra0mittunt qui dona alii και στερήσαντος οἴνου, illi autem και οἰνον υ εἰχον, τι συνετελέσθη ὁ οἰνος του γάμ0υ , εἰτα, marsus alii και γένετο δια πολυνοχλον των κεκλημένων τ0ν οἰνον συντελεσθῆναι sed ni nil nis opus, et ipsa discordia testium pro Daro vid0tur ni nil talo a initio scriptum fuisse. Sive enim xstauri στερήσαντος οἴνου, non erat eur id Data rent, Si V και οἰνονου εἰχον, non a agis erat ratio mutandi; at si init talo

erat, a ne erat cur alius alan adderent. Id auteni Singulare hic locus a Dei; quod nemo testium os quin aliquid praeΠ11uat, cum plerumque par discrepantiae ea quoque esse soleat, quod sit aliqui qui duuia Drsus imittat. Conisendas itur mini quoque hic quidem aliquid praemittenduna fuiss0. Sed quid Auctor1thiem os iu respiciendam fuisso dicas. Ea autem Seeundium me nulla plane est neque nina xstat ullus quem tua, per omnia Sequi possis, neque vid0tur exstitisse citra scriptoris αυτό-