Genesis Graece. E fide ed. sixtinae addita scripturae discrepantia a libris manu scriptis a se ipso conlatis et editonibus complutensi et aldina adcuratissime enotata. Edidit Paulus Antonius de Lagarde

11쪽

Screpabat, licet non semper ad testimonium codicis in

commentario prouocarim.

Zittaviensis, chartaceus saeculi V. continet pentateuchum, Iosue, Iudices, Ruth, segum libros quatuor, paralip 0 me Π0ΠUtrumque Esdrae primum et secundum Nehemiam, ac cabae0rum quatuor, sther, Iudith, Tobiam. DX 0Stiolium unum uacuum euangelia, actus, epistula cath0lieaS, Pauli tredecim, epistulam ad Hebraeos datam, apocalypSiΠ.antiqua manu praemissa haec sunt .. David Fleiscli

eS uenia conci0nandi priuatus adde uocabulum Grimmi0

A li 25 η 11 Augusti a Sonnabende vor dem

12쪽

in fine uoluminis haec leguntur: Singulari sensesei et humanitate Consulum ac ceterorum Senatorum ciuitatis it tauiensis Virorum Magnifi-c0rum. Illustrium, Consultissimorum, Sapientissim0rum, Grauissimorum et octissim0rum, hunc praeStantissimum

Codicem, a Graeco do et et satis diligente exeunt Seculo XIV. 'scriptum, sp0ns0r Rudolph0, 7 mnasii Zittaviensis Directore Vir Eruditissimo, a mense Octobri anni 180l. ad sedium Maium 1802. domi meae habui, eumque totum examinavi. Variae lectiones V. Test. Omparebunt in diti0n Ox0niensi Roberti Holmes: . est autem mea cura aliquando prodibunt. De textu ῆ 6 Holmes Aprili XII anni 1802. Oxonio ita ad me scripsit: Zittaviensi pr0rsus similis C0dex seruatur in bibliothpe Carmelitarum Ferrara in Italia . Haec memoriae et grati animi caussa palam hic testifidanda censui. Vitembergae d. m. Mai. 1802. Christianus rid0ridus Matthaei Pr0iess0 Vitembergensis et Collegi0rum Imperialium OSSicorum SsesSor. codices contuli quam adcuratissime tota uel adscriptum uel subscriptum missum, ubi poni debebat, praeterii, p0situm, ubi 0 scribendum erat, notaui seri tamen potest ut in mdui, ρῶ rem intilibus, si e pluribus libri proterenda haberem, qua hic et o Vl ρωπω, ille set ἀνθ ρὐrt ut tertius m 9 piarim

Scribit, cum omnes idem uoluisse OnStet, Singulorum scripturam uolens praeterierim et, ut hoc utar, ad et o IV ρωπm in addid0rim, id sit E iota non habeat, in habeat adscriptum ad interpunctionis qua dicitur discrepantiam raro tantum in tantis

temporis angustiis animum aduertere p0teram, neque magnum damnum hac re lecturis crediderim inlatum esse.

Schleusinga Franconum die XV Aprilis 1868. Lagarde.

13쪽

Hieremia 4 3. Uum aduersa uulsetudine ex diuturna mea ruin rerum priuata et

publica li0rtim temp0rum tristitia indelassisque circa c0 dices d0scribendos et c0nierendos studiis contracta cogar statim p0st absolutam Genesis diti0nsem inerti balneorum oti me dare,

iacere non possum, qu0d aliquantumdiu speraueram ore ut iacere pOSSem, ut meam, non plane n0ui in hoc iterarum genere h0 minis, de uersione septuaginta uirorum edenda pinionem libro germanico Xplanum uerum cum Sciam non nullorum

uirorum laude mea mai0rum scire interesse, quas mihi ipse in 0pere XSequendo leges scripserim, rouiter de t0t consilio meo apud animum constitui Xp0nere. Ac primum quidem id negari a nullo poterit, uersioniSillius codicem n0n superesse, e quo ceter0 C0nstet derivatos QSSe, qualem laurentianum hab0mus Soph0elis ut Ausetiyli otio alios, aliorum scriptorum ed0ndorum lantes unic0S. Sequitur neque e0 qui uaticanum librum neque qui alexandrinum editi0num Suarunt undamentum esse uelint, recte hoc uelle dici posse. Proximum est ut e codicum uncialibus litoris scriptorum 0mnium c0nlati0ne ueterem aliquam uel unam uetustissimam orationis tormam n0s credamus inuenire posse. Sed ne hac quidem uia multum exspectandum esse uideatur ac quo iacilius intellegatur, quam recte pronos ad sperandum hominum anim0 hanc Spem uetem capere, qui codice ante annum erae nostrae millesimum s ripti supersint enarrabo tenendumque me eis, qua Singulis literas praefixero, in tuturum tamquam codicis signo in libris meis Surum SSe.

14쪽

praeter ea, quae Supra indicaui, desunt Regum et 2 1 - 14 9 Psalmis 20 - 6 11.

apud Oxonienses II. uaticanus Angelus Maius edidit, si quidem edere hoc uocandum est troth I04 Lagarde abhandiung0 1l3 37 desunt

deest apud Holmesium. bodleianus Genes e0S uide Supra.

apud X0nienses VII. ambrosianus uide supra. tr0th HII 205. praet0 Geneseos iragmenta supra indicata c0ntinet Exodi 1. 10 - . 1912, 3 - 30, 2931. 1 - 2 632. 13 - 36 337, 10 usque ad fine in Leuit 1 1 - 9, 1810. 4 - 19 19

Deuteron 1 1 - 28 63 29, 14 usque ad finem Iosue 1 1 - 2 92, 15 - 4 54. 0 b. 15. 7 - , 237 1 - , 27 10 3 - 12, 12.

15쪽

apud X0nienses V et . sarrati ianus, munes Lugduni Batauorum. Parisiis AEt Petr0 poli adseruatus exceptis 2 loliis parisinis, de quibus uide Mont0ial conium, aeditus a Tischendore0. in 110uae conlectionis motu

Genesis 1 5 - 36. I 8 Exodi 36 35 - T, l38, 24 - 39 2l39, 37 l40, 3 7 8 9 12 usque ad sueui Lquitiei 1 1 - 13, 17 13, 49 - 14 6 14, 33 - 49 15 24 - 17 10 18 28 - 19 3624 9 - 27, 16 Nulnerorum 1 1 G, 8511, 1 - 18, 2 feriat d xl xllJ18 30 - 20 22 25, 2 - 26, 229, 12 usque ad finem Deuter0n0mii 4. 11 - 267, 13 - 17 1418 8 - 19 428 1 - 1 12I0su 9 33 - 19, 23 Iudi dum 9 48 - 10, 615, 3 - 18 16 19 15 - 21 12.

tinet psalm0s et cantica, quae dicuntur, ueteris testamenti.

16쪽

apud Holmosium VI. uindobonensis, parte Genesis continens. X Alteri ap0grapho editus in libro rarissimo, qu0m x telihornii bibli0th0 derbibliselisin litteratur VII 08 0gnitum habeo, ipse numquam vidi: hut Barringi 0 episc0p dunei mensi epistola, e0mpleXa

Genesin e codice purpureo, argente caesare uindobonensieXpresSam . . . . dedit RHolmes, Oxonii et I 0ndini 1795. ad nexa codici sunt iragmenta Lucae, quae etstentus di nominauit.

hexaptaris. ietateuchu et libri regum usque ad . 8, 40. desunt Genesis 34, 2 - 38, 24 Numerorum 29, 22 - 1, Iosue 10 22, 3190st Ruth 4, 19 usque ad finem huius libri initia

tantum uersuum Seruata

Regum α 4, 1 - 10 19 14 26 - 25 33.

apud Xonisenses XL basiliano maticanuS continet Levitici 13, 5 usque ad tuent Numerorum 1, 1 - 21 34 22, 19 usque ad finem Deuteron0mi 1, 1 - 28, 4030, 6 usque ad finem Iosue Ruth Iudices excepto 14, 1 - 18 Regum to 1 - 17 1217, 3 usque ad finem integros 1 1 - , 11 17 usque ad finem Paralipomenon 'Esdrae usque ad finem Nehemiae 1 I G, Esther.

apud Parson fiunt VIII. dublinensis rescriptus in nouo testamento Z 0catur, a Lachmanno quoque ex editiones Barretit in adparatum receptus.

17쪽

Isaiae 30, 2 rat. 736, 18 - 38, 1.

18쪽

deest apud XonienSeS. sinaiticus, cuiu par aliqua riderico augustani ab adulatore nomen accepit hanc anno 1842 ischendorsus edidit, maiorem idoni 1862 lalia quaedam singula in n0uae conlectionis uolumino I ll-2l II 321. nec sinaitici ditio nec riderico- augustani haec scribenti mihi ad manus est supersunt

GeneSis, quae supra indicata Ρaralip0menon et 11, 22 - 19, 17 Esdrae usque ad finem Nehemias Esther Isaias Hieremia SThrenorum 1 1 - 2 20 δωδεκαπρος του n0uem libri posteriores psalmi

prouerbiaec lesiastes canticum Iob.

apud Pars0nsium 262. turicensis, de quo I0IacBrettingerus iam 1748 git.

doest apud arsonsium. londiniensis edidit ischend0rsius in nouae conlectionis uolumine .

Iob 30 9 usque ad finem Proverbia Eeclesiastes Canticum Prophetae Threni l

19쪽

apud Pars0nsium 258. Iob 1 1 - 17, 13 17, 7 30 930 23 - 1, 531, 24 - 4, 35.

prophetae minores.

editus eodem loco Urat 3 314 Ezechiel 1 16 - , . editus eodem loco II 15 316. Regum 8, 58 - ,

editus eodem loco II 19 20.

20쪽

Wahrscheinlicii hamsen si mi don rientalischen codices aus Selinurrer naelitas nach XDrd. Ac primum quid sena see0rnsendi se hoc numer0, qui heXaptare Sunt. 0 quod Orig0nem ego non a Ximi iaciam, sed cred0 0 Sanioris doctrina alumnos quam qua ille inter per-Secutorum gladi0s saecul terti ineunte institutus est, puSheXaptare non adhibitur0 0ss tamquam si re eo SSet Oniecta, Sed Singulas ius partes conaturos reeiperare, quibuS 0ndubito quin Origene multo circumspectius simus Suri acceditqu0d 0dices heXaplares nunc superstites suid modo quid de Isaia libri claromontani modo oditorim nisi summa cauti0ne

adhibita in usus nostr0s 0nuertere n0n poSSU IN IIS, U0 ad ea' tenarum, patruin, uersionum syriacae et arabicae testimonia

exactos fide dignos n0n iudicabimus, nisi ubi se ipsi suapte ind0le et quasi quadam natura nobis sex diuturna harum interpretationum consuetudine eorum mores edoctis nam tir0nes ab hoc t0t Studiorum gensere arce0, deici0, depello pr0b0 testes et qui audiri insereantur probauerint.

tinui singulis libris do dis adhibendi eloni in psalmis si quidem integro seruatos sumas, qui perquam mutili Supersunt)Septeni in Genesi, piserumque quaterni uel terni, interdum binitantum a quis est tam ineptus, ut ecclesiae graee Sermone utentis in t 0 prouinciis se decem lare saecula codicibus ueteris testamenti omnibus eum his tribus quatuorve libri putet 0nuenisSe praesertim quum h0rum ips0rum discidium non nimis

paruum esse Ompraehendatur uersio autem Septuaginta uirorunt non celesiae opus est, sed ante celesiam conditam laeta, ut e omnium codicum celesiastic0rum dissensu sensim ad consensum et e hoc c0nsensu demum ad primigeniam, quam