Lexici OscoLatini stamina quaedam Raymundi Guarinii

11쪽

Z passim viris doctis est pro S: sed et pro Z non

raro usurpatam, m- ostendetur.

V item pro O, aut Verius Pro ου, antiquis Oscis stetisse, loco suo palam siet. νA et B i. e. oe , et fi , Oscorum communis eum

euuscis agnatis.

et o non defuisse, recentioribus saltem incis, veri simile admodum est. S. II. cr

cipitis suisse potestatis, ut inteissum pro u mero , haud raro et pro ου efferretur, paene mihi evidetis videtur. Nam nisi ita sit, cur osci recenti es nuncia in vocibus quibusdam utuntur, ut in actuae , desud, aliisque innum s; nunc α ad πω, o, ut in vocibus motia, t tia, Mamucini, quas Iliam, tuta, Maraciae reddi oportuisset y Ergo in Priore casu, u constricis gutture, ae veluti ut-wnuato, pronuntiabatur; in altero, ore paullulum rotundato, et ad literae o sonum Primo oris hiatu accedente, esserebant, quod ipsissimum est gracm'rum M. Sic pro Tuticus, tot miri scriptum os Perpetuo reperias.

12쪽

De l ciscorum adspirata paullo operosior inquisitio. Duplex illius forma, Θ videlicet, et Q. Abest forma haec a vetustioribus oscorum monumentis, ut a cippo Osco-abiniano , in quo constanter estia , ut exempli gratia ad vocem thesaurei, ne de singulis sim sollicit .Primum mihi se obviam dat in titulo Humi Bostonici, quod est huiusmodi -

Beddoque Fausti Vetronii, Grinis Vitruvii stF tae, M. testam.

Excipies fortasse, epigramma hoc non oscis, sed Einucis Esse asserendum. Esto. Verum emur osci horruerint ah etruscorum th, quorum utrimque Promiscuum alphabetum' Atqui oscum Memni Versia, non Etruscum, epigramma hoc Iaminae aeneae, quae Anxani in m eo Michaelis do Orgio asservatur, et cuius ἀπογραφον fidelissimum nuper ad nos transmisit Ambrosius Carahia, toto Iere caeso ab eo diversum, quod primitus ad nos delatum, avibus minime addicentibus, commen

tati Mihi 1 sueramus. Placet illud hue, tamquam

ιν comin. XX. P. M.

13쪽

in locum opportuniorem, iterato asserre, et ἀκριβε

La lae species hydriam prae se seri vinarietura, non tamen κυγονι- , sed in circulum desinentem, ut et superne, ubi sinamen in medio, quo suspende-hatur clavo. Citra collum Paralleli rammate te minatur rectangulari. Maiore sui latitudine patet Pollices duos, protenditurque in longum palmi seretrientes totidem, quam sine ulla hamitatione in Sacrarium Censum resero, et ita reddo: ..cer Iam, Praes missima Dea, Totia usque pulcra Patia ...dihil antiphonis, quas vocamus, nostris Simialius Singulorum nunc, more me rationem asseram.

Veretria. Quis Ceretata, quam Cererem Oscis suisse, ostendimus in lapide Miraniano Pompeiorum , - aecepta pro e lani Gallorum. Mocana. Nihil Pactanensibus hoc in motiocinomine Crum Lucinus. Idcirco MMoama est ἀποτοῖ λε α --αubescene, Proindeque ἰαν - trandida, savia , aut simile aliud. TN.a. Adiectivum cuius desinentia 2 a t-mate discreta. Vocis origo is eam reficio. Tota igitur praestiaminima.

14쪽

t 3 o nisi pro th aecipias, quae est Θεα, quam Eidem

sui tum potestatem aptiorem , et quam res ipsa non exposcit tantum, sed extorquere videtur tis apas. Vox Composita ex iaci Pro Mi---Per, usque. Potest etiam redundare a duplica tum, quo in eam emerget παs merum. Ias. Vox omnino graeca. PDIcra, bona,

Praesens.

Palanu. Dandi casus pro Pallano, quod vetus oscorum oppidum prope An num . et de quo nonnulla illavimus in marmori: Anxviiciasi r . De litem Z nuper mihi iniecta dubitatis et eadem-ne, an alia habinada refot a sibila simplicit Inli posterius Propendebat animus, quod semel at- ciue iurum tinnarreram in formam s nostri inversi. Sed re melius perpensa, adverti, quidquid discriminis inter formam utramque adparet, de nihilo se, et scalptorum libidini unico tribuendum. Quod tamen nil vetat, quin ancipitem asseram literae huius suisse sonum, ut intcrdum pro sibilo mero, interdum pro ipsissima a aspero sinterit apud os s. Id enim niae sit, ecquid ad vocem martigasa min. XX. pag a .

15쪽

eippi abellani faciet a prior duplicata ' nam a in

sine geminatam habeo pro insinuanda numeri pluralis desinentia. Nisi igitur Sine causa gratis velimus in syllaba priore iteratam, pro z Vere accipienda videtur. Cur enim non purina , ut in VO- cibus Puzlin , et pura os de, postp Sed haec leviuscula fortasse. Hoc gravius. Cur Ennio vox Meddi a reddita non Meddis , sed Meddix pNulla inuidem romanis nomina terminata in a, quae oscis frequentissima, idque in primis caverit Ennius. At si Meddis reddidisset, quod sacere poterat, in Ieges metricas peccasset. Ait enim :Summus ibi capitur MEDDIX, occiditur aueriri recte hoc quidem, quod sartis tectisque -- iricis legibus, Iatinorumque nominum desinentiis, litera duplici a , non usus est ad syllabae ostendendam quantitatem, quae alioquin brevis foret. Verum ecquid plura Z Rem in apricum profert aes

oppidense. quod romanis exaratum Characteribus , cum s communi passim utatur, a forma Z tamen minime abhorret, neque id in paucis. Exempla sint egmazum, Gum, ela, citis, uωι, ιμω, a colam, vizois, ne Singula persequar. Antequam bine abeam, uotandum, adspiratam 8 in epigram-

16쪽

mate nolano ad Voces AI ιernum sic etiam re-

Praesentari : Θ, et B i . S. III.

Tα-voco osca quaedam, de quibus a Langio potissimum ante actum fuerat, quaeque me incogitantem praeterierant.

Pacrius Tin ius, qui facito romanis Π- rius. Vtrique praestat hoc, de genere utique sacro rum. In ara marmorea in basis formam , M. P. M.ti Boviano in loco, qui Aspromons,,ic insculptum:

Ibidem reperta et Minervae Statua creta a palmo sex , unde non dubium, quin ranas , gign. Cas. sit pro Dorico A'θανας, quae Κθηνα. Minus igitur 1 Lanti Tom. II. Vol. III. sace. 5ia.

17쪽

I6 prospere coniecit Lanetius, latcre sortasse in his vocibus duabus Tamiam, nescio quam, Sm --niam Numeriam. Atqui Ni merita sine haesitatione generis est nobilioris, et recti casus. Minus Placet , quod Lupulo nostro Tanas evaserit in Fanianiam. Cerullo in v .mnter, n-io quid μ-gurirum intonuit, qui titulum omnem Sic exposuit: Disa celeriter nata βου- auris. Phruntis, uirineter, mihi nomen est, eam que recti. Graecis vovetis est pura. Sic ergo reddo: Minervae Numerius A cura. i. e. rator , aut curam agens.

Nomen sine cunctatione muliebre. 4.

M ei cilis nunc. Danielii. Langius reddidit, Canusiae r scd omisit το lMIZ , quod videtur esse sim, vel sum. Musci eiusdem et hoc:

Reddo:

18쪽

Velii Tinii sum.

Tοις παραλt πομενοις nihil ultra est, quod hactenus addere datum. Quo lexici de metem inopiae suppetias utcunque asserrem, nihil prorsus omi sum , quod ipse scirem, aut Imerim. Gnsului pra terea et nummos, et quodcunque ex Verrio Flamm, aetatis Augustaeae grammatico nobilissimo, aut ex Paulo eiusdem adnotatore, Vel Festo, Nonioque

sigere licuit. Omnia diligenter corrasi. Qua data occasione, praeter exposita in his pro omenis , non pauca deinceps, aeris oppidensis in primis, cippique osm-abellani, incurres, aut obeso prorsus deleta, aut recusa in melius, de quibus absque hoc ne cogitassem quidem. Cui porro in stadio hoc grandius grandire gradus, quod auguror , Contigerit, huic ego sine invidia, immo non sine grati animi significatione, lampada libenter tradam.

Pauca nunc monendus Ioctor de modo, usuque lexici huius, eritque τῶν προλεγομενων sinis. Formarum inopia, characteribus utemur communibus , et a laeva omnia ad dextram procedent,

etsi hoc in unis contingat oppidissi, et Rapinensi

aere, quae romanis sculpta sunt characteribus. Sed in lexim interim nostro a laeva dextromum inc dent, ne lectori festinanti mora sine emolumento fiat.

19쪽

Redundat duplex a.ΕΠΟ πας-Onis. Nisi prosthesis placeat, αα habe pro Mi, semper, Vel Pro et,

Abellanam. Ibid. Abellani. O. A. Abellanus. Ibid.

20쪽

Acerroma. NOm. sem. sexti casus. Austr. casus. Actu. Ex aer. ν. ut Ac, Vel ac eum. M aer. ορ. a . pluralis. mmas, anniculas. Vulgo annecchie. Radix ἐτος, annus. Itaque inesseteis euuas res hornas vitu

EX aer. rvin. Videtur Aonia fuisse oppidum prope Ruinum.

Ex eodem aere, Quod item oppidum extitisse Videtur pror Agnonem. Ex aen. v. ratque Usce. Non aequus , iniquus . Ex aer. Pin. Alphaternum. Atio. Ex aer. V. et

Alteri. Ibid. D in fine minime parag cum, sed

sexti casus desinentia. Παραγωγ lenim otiosa est, quacum, Vel si- si In tap. O. A. HMinat. αὶ In Comm. V. Excursi pag. ιέ.