De vita Antonii Musæ Brasavoli commentarius historicomedicocriticus ex ipsius operibus erutus ab Aloysio Francisco Castellani philosopho, ac medico colleg. Ferrar

발행: 1767년

분량: 256페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

171쪽

Luer Aster. 3ῖles erant servi enim omnes, ut Cicero I dixit, improbi sunt in homines quippe mulieres bestiis ipsis proterviores se quotidiς incidere conquerebatur 2 , I. XVI.

Antonii Mufe structura oe temperamentum. ALta sed aptet statura δε habitu corpo.

ris crasso, ac pingui a natura efformatum fuisse ex ipso discimus: ibi enim, cui crasse infunt nates inquit satis erit supra scamnum sedere a pluribus in locis sese

sus est, cum sua esset jam confirmatus aetate, crescere, ut cucumeres in latus oe in Demtrem Clarus ei vultus, rarisque obtectus pilis erat is itidus, ae ampla frons oculi pellueidi caeruleo tingebantur colore, ut X pictis ejus imaginibus conjicere est. Ei prospera ac secunda valetudo ita a Deo dona batur s), ut ipse jam quinquagesimo et tis suae anno exacto ingenue fateretur, hos p na,

172쪽

ra Antonii M. Brasa is Vita.

natum annos invidisse neminem cr) Qu bus omnibus Pigna quoque testimonium additur a P. Valens, S acer artubus/ue oe πλυForma decentis adm9dum Ab immodicis tamen studiis stomaco sensim debilitari sentiebat: Nam in me ipse ait, cibi facile in futus commutantur, Irxsertim

cum vehementer literis incumbo 3 . Nec mirum qui enim strenuam studiis navant ope. ram, cruditatibus, ingenti statuum copia c. corripi Bernardino RammaZEino teste 4 , quotidiana rerum experientia edocemur. Hinc aere , summa aestate , servente continuo in aegris invisendis labore, magna eum nonnunquam capiebat anorexia. Cui ut praesto esset pinguissimos capos ad jus nutritioni aptissimum conficiendum asservabat. Hac tantatum e caussa de tegetis suae incendio questus tantillum est , quod pinguibus suis a pis scilicet privaretur Flammarum enim hominum strepitu perterriti in proximas do mos evolarunt , quorum ne caput quidem

unums

t i in Ibid. p. 96.

Carmin. lib. a. p. 8. Comm in Hipp. de Rat Vict in morb. aeui. die lib. I. p. 3 colo lin. 6- De Morb. Artis cap. De Litterat moria

173쪽

Lile Alter. 13sunum , expostulantibus ancillis, redditum suit I . s. XVII. Cusdem Oisendi norma. LIcet victus comparandi provincia Casisandrae conjugi demandata esset , ut supra X diximus , mensa tamen semper exquisitis , copiolisque serculis instruebatur ut laute prandere' caenare posset. Fructibus, quod ei mediocriter sapiebant, paucisi sinis 2 vescebatur . Peponibus ipsis , qui caeteroquin lubricam illi alvum reddebant utebatur modice oe mihi etiam, ait, lubrica alvus yesscitur , dum pepones vigent, quamquam in modica copia semper pepones edam. Cui Renatus filius respondet: nunquam te vidi plusquam bucellam edere Subdit autem ipse

quasi rem magnam diaurus Plerumque si fit optimus pem bucerim cum dimidia est '.

Dulcia quasi alter Democritus in deliciis habebat. Quum puer esset aetate sacchari can- 4 nas

174쪽

nas a quodam Mercatore Hispano unius ob li pretio in foro emptas G exsugebat libenter. Quod vero Democrito sapiebat, xime , plurimum illi oberat, mellis scilicet usus Mihi vero , fatetur ipse, cui me sis, uxor mea Jubc ex saccham feri, passulis nomnihil Cinamomi additor 20. Caseum, licet eX-quisitae indolis, vix degustabat, integro an no nec se milibram consumpturus 39. Saepius inter cibos bibere consueverat Scis me, ita cum enato loquitur , in quatuor aut quinque bolos dum prandra, ct carno modice iis bere oe hunc scmper fui sse meum morem, tamen cum essem juvenis non solum non habebam lubriacam alvum, sed erat valde adfricta, nam singulis solum quatuor, aut quinque diebus excern bam, ratio tamen dictat, alvum mollem feri oportere, quia crassa tenuibus miscentur, verum

ne hoc quod dixis absque Authore esse mus Plinius author es, cum ui t mollire alvum conducit inter cibos bibere Vinum autem plurima miscebat aqua, ut illi jure Renatus objicere potuerit quai judicio de in hu-

sere Exam. simpl. Med. q. De suec praedens. De Med. Cathari. Icc. p. to . lit; C

175쪽

δere potes, eum illud non diluas modo, sed peri luas ae jugules I Contra suavis illi erat

atque iucunda tisana, qua , cum egregie illam domi suae pararent, pro minutali vulgati sarris loco utebatur 1 frequentissime. Nullis enim in sanitate tuenda medicis serviebat regulis , sed , quae magis saperent usurpabat cum Celso asserens, hominem Pnum suae spontis esse debere 3 . Sed utinam ciborum potius qualitatem, quam apuditatem sectatus esset Sanis enim corporubus malui es tisanae usu ad vitae Amtti

nem, ut Hieronymus Cardanus 4 docet qui de rasavolo miserans ait eum ferme continuo ptisana uteretur, primum senium Himplere non potuit Asserebat hinc Hippocrates Cibaria imbecillia breismis iunt vitam. Quibus re ipsa sunt valida viscera, universis ex quotidiana experientia Doctoribus consentientibus, mollia, humida, tenuia, levia obsunt alimenta horum enim partes inter se adeo laxe cohaerent, ut brevi actione separari, m

aeut istin lib. I. p. a col. a. lin. a I.

176쪽

. bigi,& expelli queant I . Vacuo interea ventriculo, cum nihil, in quod agat, intrinsecus sit , homo rursus famelicus animo fereliquitur, atque a vel tenui tandem diaeta pereditur. Quam ob rem Antonius Musa valido corporis donatus habitu , levibusque brevi subigendis assuetus, hora prandii aliquantulum protracta , se ingenti debilitate, tremore, animi desectu corripi, in iram excitari, ut os illi penitus amaresceret, aegre que spiritum duceret, sentiebat . Ergo ejunia , quibus vitae suae , suisque viribus nil noxius, nihilque periculosius esse compere rat a. , sere nunquam agebat.

I. XVIII.

Gus obitus.

TAn pacto suam Antonius Musa instituit

vitam , atque perduxit . Qua honesti Lsime alia cum annos quinque quinquaginta, Menses quinque dies viginti exegisset ideoque ad Annum MDLV non minus dignitate, quam gratia , fortunaque crevi Lset , errariae omnium moerore pridie Nonas Iulias, die Sabati, hora vicesima tertia

177쪽

cum dimidio, ut Christianum virum deceribat, coram Deo reddidit Animam . Longo fuisse morbo afflictum ex eo conjectura ac

sequi possumus , quod VI Qv Idus Maii

Nicola Savonae opera duos condiderati dicillos . Id fortasse Egrotus prestitit mortem jam adventantem sentiens. Si illius vividam adhuc spectemus aetatem eiusque cor poris robur ejus quidem mors minime tunc erat pertimescenda, ut cecinit igna I .

Et cui senectus effutura lenior

in corpus, aetas indicat ideoque immature nobis sublatum fuisse me, rito querimur. Si miram ejus doctrinam animumque scientia, & quacumque alia ad proximorum commoda promovenda supellectile instructum intuemur, rasa tum virum longiori vita dignum cum Amato Lusitano 2 pronunciamus. Si vero famae, nominisque sibi partam celebritatem perpendimus, eum, in florenti adhuc constitutum aetate, ad eX- tremum usque pervenisse senium cum

tali Philosopho fatendum est. Nam quicquid ad summum pervenit, ad exitum prope es. Eripit se, aufertque ex oculis perfecta virtus r nec

Carmin lib. a p. 8.ic Curat. Med. Centur. VII. Curat. II.

178쪽

Misimum tempus expectant, qui in primo maluaruerunt. Ignis quo clarior fulsi, cuius extio guttur vivaciores qui cum lenta didiciisque materia commissus, fumoque demersus, ex sordido lucet eadem enim detinet causa, quae mal gne luci, ingenia quo illustiora , breviora sunt. Nam ubi incremento locus non es, uinus occasus est 1 . Etsi autem ad extremum vi- eae suae diem oculos quotidie intenderet, ab anno tamen usque MDXXXIII magnorum ingeniorum more, quibus nunquam, jente Seneca Σ , cara in corpore mora es exire atque erumpere gestunt, aegre has angustia D. runt, vagi per omne sublime, ct ex alto assueti humana despicere martholomaei Franci opera Idibus Martiis testamentum suum conscribi jussit, se ad mortem ineundam diligentius Parare coepit . Non dubito, quin ea spe qua se teneri dixit ' , jam beatae gloriae

compos, minime exciderit, virtutum, laborumque suorum vicem aeternam recepturus. s. XIX. Pr Senee de Consol ad Mare cap. XXIII.

179쪽

I. XIX. Parentalia Iusdem. VUlgata eius morte ingens in Patria

maeror est actus. Ea enim erraria semper fuit, quae viros eximia virtute praeditos magni semper habuit, ac vehementer suspexit. Quod ergo Senatui, populoque Abderitarum de Democrito olim scribebat Hippocrates, de Brativolo usurpabo: καιριοι γε δῆριοι κονοι ἴσασι του--γαΘου. ανθας ἐρυριατα ἐωυτων, κα ου του πυργους, ουδ τατειχεα ,-- ων ανθων γνώuας id est Et beati profecto hunt populi, qui sciunt honor viros sua esse munimenta, o non turres, neque muros , sed sapientium virorum sapientia consilia io Dux Hercules tam acerbo nuncio audito vi lacrymas continuit de sui amantissimi Archia tri actura vehementer conquestus. Hic majori, qua seri posset, pompa exequialia decrevit, ipse praestantissimi Viri funus una cum Collegiorum coetu comitari voluit , postremum de egregia sua erga eum benevolentia argumentum sutu

rumo

si in In Epist.

180쪽

rum Inter Inscriptiones , quibus Antonii Musae seretrum decorabatur, quamdam apud nobiles rasavolos adhuc in originali asservari refert I Baruisaldus. In ea ab lexandro Guarino a secretis Herculis rasavolo elogium inscribitur , quod sepulcro suo minime insculptum suisse dolendum semper erit. Illud eo, qui tunc vigebat , stilo elaboratum ad literam describo Artes, osciplinae, Nunc vere iseraser ad lac masci ANTON IUS MUSA Ingeniorum flos heu decidit lLuget Scientiae, oe virtutes omnes: suarum amor oe delicium abiit, dum Is Obiit. rea suam ingemit Trutinam,

Amsi suum deflet Esculapium,

Et Chorus De Apollineus suum deplora MUSAM mmo errarii, Insubria, Italia , Europa, WOνbra um lacumantur PatνItium . Comitem inquitem , agistrum, Θ sophum. Plurima e Meea ob Heroem Palladis suspirant Insignem

Cui omniscis Patria, Aula, oe Eruditorum Respublica Dinris, oe Amoris ergo

SEARCH

MENU NAVIGATION