Rudimenta graecae linguae

11쪽

Sed quid ego imprudens pecco

in pubblica commoda , dum tua moror tempora quasi locutulejus D. O M. te diu sospitem servet in Reipublicae se bonarum artium decus firmamentum. Ex Monasterio S. Petri in Glassia

te VII. Idib. Maii 1771.

a Pindar Pyth. de I opportun s mulam

rum doctrinarum capita paucis complectastris , minor emerget reprehensio bominum Sagaces enim animi fasidiunt morosam Imrietatem c. R

12쪽

RUDIMENTA GRAECALITERARUM.

Notae

Majusculte Minusculae Nomina Valor

ων ψιλον γ

13쪽

, INSTITUTI GRAECAE

NEXUS ITERARUM. Valet ei

is valet

κατα

μεν ἐπιτα παραπερι

θ valet

ρο των των .

του -

s. I.

14쪽

De Mistae Literarum ' de

GRaeci literas habent vingit quatuor , quas dividunt ia voeales. consonantes. Vocales dicuntur a voceri consonantes quia simul cum illis sonant scilicet sine illis ne preserriquidem possunt . Illae sunt septem, hae septemdecim , quarum novem a mutua earum assinit te mutae, a mutuae vocantur, 3 harum

Tres aspiratae sp . . . . a Tenues enim aspirantur , quia malore ante sone flatus pronunciantur mediae qui dia sunt autem amnes in singulis lineis desce dendo aliae enim aliarum vices inpe subeuot ut videbimus in progressu Rudimentorum. Reliquarum octo consonantium Quatuor sunt liquidae --

Una me liquida, nec duplex -- Liqvidae dicuntur . quia fluxam quodammodo iaciant pronunciationem ' dicuntur etiam imm tabiles, quia non iacile mutantur, si enim fuerint in nominativo , manent etiam in obliquis, si fuerint in praesenti manent etiam in t ris, praeteritis, ut videbimus suis locis.

15쪽

Duplices dicuntur , quia duarum consonanistium vim habent valet enim mutam primae lineae, . r. Item , valet mutam secundae lineae, tandem ζ, valet vel σδ. Σ. Neutri ordini assignatur , cum utriusquest particeps Vocales sunt septem Duae longe - 1. .

Duae breves . . Tres ancipites sive communes α. . . 'Longae dicuntur , quia in pronunciatione longum habent tempus , puta , muscum breves quia breve Mancipites, quia ex utraque parte capi possunt , cum non solum in diversa , sed etiam in eadem dictione aliquando sint breves aliquando longae. Non enim omnes vocales sunt inqualiter, sed aliae aliis longiores, c breviores, eumque ancipites sint longa breviores revirongiorea facile ad utrumque usum transierunt. Duae uitimae vocalas lineola secretae dicuntur subjunctivae, quia in diphthon sis subjunguntur reliquae praepositivae quia praeponuntur, nam quae Graec. δί. ο' , Latin duplex sonus, ideo se appellatur, quia ex duabus vocalibus coalescit. Vocales autem duodecim faciunt diphthon. gos , quarum sex sunt diphthongi propriae , sex impropriae . propriae fiunt addendo subjun. Sivas duabus brevibus ancipitio

16쪽

1mpropriae fiunt subscribendo vel polip nendo b duasus longis ancipiti

Pro sexta diphthongo impropria um, quae jam posita erat inter proprias sumuntur duae subjunctivae , sed ordine praepostero ι Iota subscriptum est . . Unde illud Evangelistae cim ia, unum , aut unus apex c. De Praeceptis Decalogi jota enim in numeris notat decem. Diphthongi impropriae aliae sunt Mo in. , hoc est difficilis pronunciationis, ut 1υ,- ω , propter vocalem longam ante v aliae sunt ἄφωνοι , hoc est mutae , ve tacitae , quia duplicem sonum non reddunt is hae sunt tres subscriptae vis Putant enim Eruditi ota in his subseribi ad indicandum illud amplius non pronunciario unde etiam sit, ut saepe non subscribatur. Vera pronunciatio diphthongorum tum graeca, tum latina ser periit; restat tamen diphthongus

quae sonat ut o gallicum in nous, ous c., sive ut v romanum in tutio, eduro, c.

17쪽

nat ut u gallicum; reliquas quatuor ηυ αγυ, αν, si res proferre voIes, sume quatuor has dictiones vi, ovi eva, ave dempta ultima litera sonus erit respectivarum diphthongorum. Diphthongi resolvuntur si subjunctiva duobus punctis in apice notetur , ut α - , servus ἀυπνο', insomnis.

s. II.

De Accentibus , Spiritibus, Apostropbo.

Accentus, oua ad cantum dicuntur a verbo accinori graece ποσωδω, quia προσάδοντα τως συλλαμ quia syllabis accinuntur. Accentus ab

aliquibus definitur quod fit anima verborum ab aliis quod fit vox syllabae, quia sne ejus ducta

vox nulla rect enunciari potest. Accentus autem duplex est acutus, citcum sexus uterque syllabam, in qua notatur attollit. Acuti nota est lineola, quae a destra in nistram descendit, sedes habet tres, nempe syllabam ultimam, ut Θεός, Deus penultimam, ut Bis ς, tibere lantepenultimam, ut Θρωπει, homo. Sed Accentus acutus dupliciter seribitura vel enim scribitur, ut diximus, lineola a dextra insnistram hoc modes descendente, quod sit in fine periodi,' etiam intra periodum sequente dicti ne enclitica dicemus autem suo loco quaenam sint dictiones encliticae ut εος , Deus meus; hoc igitur modo scriptus, vocetur acutus rectus; quan-

18쪽

quando autem intra periodum non sequitur dictio enclitica , tunc scribitur lineola a sinistra ldescendente in dextram , ut ἰελ , υχ ρωπο - Θεος μῶν Deus nos'. Vocetur hic acutus inversus alii voeare malunt accentum gravem

sed haec disquisitio non est hujus loci. Sunt qui putent solum esse Clenardum, qui hujusmodi ac-

Centum appellet accentum gravem. Gravis certhille est, qui nusquam scribitur, sed in omni syllaba esse intelligitur, unde Maccentus syllabicus appellinur, atque hic syllabam deprimit.

Accentus circumflexus est civi ex utroque acuto componitur, recto scilicet , Sc inversi , sedesque habet duas , nempe syllabam ultimam ut micis facio, lenultimam, ut ποι in facimus, quasi esset ποί ποώμω. Sed de accentibus paucula addemus in calce Rudimentorum .

Spiritus duo sunt asper, sive densus; levis sive tenuis. Nota asperi est lineola falcata hoc modo ' a finistra in dextram, ut hama, mmul nota spiritus tenuis est lineola falcata hoc modo in destra in sinistram, ut o Xo. Omnis dictio incipiens a vocali alterutro spiriti notanda est item incipiens conisnante, habet semper diritum asperum, ut Rhetorica; scin medio dictionis, geminatur, prius levigatur, posterius aspiratur, ut eis, Porsea, longe. Apostrophus , α προφθ' latin aversio , est nota averim, hoc est , reiectae vocalis , aut dis

19쪽

nota spiritus tenuis , ponitur autem ad indicandam factam ejectionem; rejici vero possunt duae

Duae diphthongi propriae -- ω, M. Rejectio fit ob sequentem vocalem, quae si aspiratur , migrant praecedens , aut praecedentes tenues in suas aspiratas , induunt enim spiritum vocalis conjunctae , cum aliter pronunciari ne- , Nihil nobis hie cum infinitis illi, tricis, fortasse inutilibus,m numquam dirimendis super vera grae ei sermonis pronunciatione. Verumtamen putamus non nisi apposith a nobis exscriptum iri locum ex nachi Crypto, Ferratensis Ordinis Santi Basilii qure habetur in calce Epitomes ejus Palaeographiae Graecae Placentini igitur verba sunt haecis Et primhm ut verba ad rem conseramus a statim inquirimus 1 quo Cadmo nova illa Do- ,, ctorum virorum pronunciatio ortum habuerit., Cl. Vossius Aristarc. lib., cap. 18. ex res

20쪽

-- tione Henrici Cora petrae rem totam his ve se bis refert. Audivi Marcum Rutgerum Reschium. Professorem Linguae Graecae in Collegio Pustinis, moris Praeceptorem, narrantem se habitasse in si Lilibensi Paedagogae una cum Erasmo, e sua, perius se inserius cubiculum obtinente Henrbis cum autem lareanum Parisiis Lovanium eis, nisse, atque ab Erasmo in Collegium vocatum

se fuisse ad prandium, quo cum venisset , quid si novi afferret interrogatum, dixisse s quod in

se itinere commentus erat, quδd sciret Erasmum, plus satis rerum novarum studiosum, ac mirEse credulum quosdam in Grati iam natos, ute- iam venisse, viros ad miraculum doctos, qui se long aliam graeci sermonis pronunciationem is usurparent quam quae vulgo in hisce partibus,, recepta esset eos nempe sonare pro Vita, Bela pro Ita, Ela pro Ou, i pro οι, i, , fi de caeteris. Quo audit Erasmum postea conis scripsisse Dialogum de recta latini , graecique is sermonis pronunciatione , ut videretur hujus se rei ipse inventor, obtulisse Petro Alostrensiis Typographo imprimendum, qui cum fori aliis, occupatus, renueret, aut certa tam cito excois dere quam volebat, non posse diceret, misisseis libellum Basileam ad Frobentum , a quo mox, impressus in lucem prodiit. Verum Erasmum is cognita fraude, numquam ea pronunciandi ra-