장음표시 사용
61쪽
verborum formatione, Minflexione Scilitet ex lim habent jam characteristicam , c terminutionem mox autem innotescet etiam augmentum, mutatio se occurrat' penultimae syllabae, ex quibus tota res perficitur. χPlur. οπιορι- τωτετε τι-- ι
II. Imperfectum IMperfectum fit a praesenti mutando vi, in ν ωaddito, si addi debeat , augmento Additur autem quando verhum incipit a consonante vel a voealibus α, ε, , . Si verbum incipit hconsonant , assumitur a ante ipsam consona tem quod , vocatur augmentum syllabicum crescente videlicet numero syllabarum, ut τυ m, verbero, σηπιω, verberabam. Si autem verbum incipit a praedictis vocalibus, , e a mutantur in , --- , mutatur in , . In diphthongis autem ει mutatur in f, - , mutatur in , -- - , mutatur
in m omnia ut in exemplis mox apponendis Reliquae vocales is diphthongi manent. Hoc augmentum vocatur temporale, quia vocalis tire- vis, quae unicum habebat tempus, mutatur is
62쪽
GRAMMATICE s. Iongam, quae duo continet tempora Temporale augmentum intelligitur esse etiam in , longo. diphthongis, quae mutantur. Vocales anciputes , non mutantur quidem , sed si a te augmentum habebantur pro brevibus , post augmentum habentur pro longis . Augmentum amperfecti , 3 Aoristorum manet in solo indicativo ; persecti ver etiam in reliquis modis . in participio is aeterum augmentorum aistio est haec.
Aoristus seeundus sit ab imperfecto, manente eodem augmento eadem terminatione , sed ejus penultima ferme brevis est, atque una ex ancipitibus. Cum itaque tribus de eausis possit esse longa otia consideranda sunt ut abbrevi D a tur.
63쪽
tur. I. positio plurium consonantium. II. V calis longa III. Diphthongus. Videamus jam positionem in singulis conjugationibus. I. Positio in prima conjugatione si non sit
verbum non habebit oristum secundum si autem sit πτω . haec terminatio reducenda erit ad se Ἀω, ψω ut τυπm Verbero , λυπον βλα monoceo, ελαβον, σκα Πι, odio, σκάφον Hujusmodi verba in πm sunt numero fer duodecim, quae singula , quam nam trium mutarum sibi velint, dicemus in notis. FIn secunda , tertia conjugatione positio non ullitur unde dicimus δερκω , video , δαρ- κον ----- ρΘω , Xpugno , επαρθον , expugna-yi, e In quarta conjugatione mutatur characteristica vel inis, si verbum sequitur secundam , ut ἀττυ ordmo , uturum qui Aoristus secundus ε αγον vel in D, si verbum sequitur tertiam, ut τραηο0, loquor , uturum τρατω, Ao-ristus secundus εφραδον. - . -- --
In quinta conjugatione abjicitur posterior liquida , characteristica enim , est prior, ut λ.
In sexta conjugatione nulla habetur positio eum characteristica sit purum. II. Vocales longae , i, brevisci, mu
64쪽
Sed quatuor sunt , quae retinent , τέκω, pari, - - - χώγκω, porto , dic -- φλέγω, urori τεκον , wεγκον , ελεγον , ἔφλεγον. Item πλη-to percutio facit πλπον per , quan
do refertur ad corpus non ἔπλαγον in activo, sed λλο lis in passivo , quando resertur ad
III. In diphthongis si praepositiva est , abiicitur: si non est abjicitur subjunctiva , ut
sed . Excipe tamen disyllaba conjugationis quintae , quae pro ει , capiunt i , ut πείρω ',εσπειρον - ἄπαρον , sentino is trisyllaba , quae Perdunt , ut φείλω, ιδ φειλον, φελον, debeo. Aoristi secundi penultima aliquando patitu syncopen , ut L Θω , venio , λυΘον per syncopen λθον aliquando penthesin, ut αγω, diaco, γον in per epenthesin γαγον FSing. F τυπον - ἡ Plur. τυπομω rinrm 167
65쪽
s INSTITUTIO GRAECAE VIII ritu rum secundum.
Futurum secundum fit ab Aoristo laeundo
dempto augmento, mutato ν, in a circumis sexum , ut m-ον , τυπω . Hoc tempus rarum
est , nec temer usurpandum, ubi eo si non sat antiqui. a s Sing. Tvπω mi- τι-
Futurum primum in singulis conjugationibus quodnam sit, supra diximus a Tv- , fit τυ ψω- a . . fit λιξ . ita mutatione charact risticae praesentis in characteristicam futuri. Sed in conjugatione quinta ultima syllahaeircumflectitur is penultima corripitur , quod fit vel abjiciendo posteriorem liquidam, ut λ- λω, πιλω, mittes vel abjiciendo vocalem su, Iunctivam, ut m , αρω, tollo . Seilicet in penultima verborum quintae nullam invenies vocalem natur longam. Quintae conjugationis suturum in λῶ, ωρῶ,
IEoles interponendo in gravant, ut απείρω ατεφω, Tolic απέρσω. Dores contra omne futurum circumflectunt , ut νομεω, νομbat, Dorichνοε σῶ , nec hoc contenti aliquando vertunt
66쪽
Aoristus primus fit a suturo primo vertendo vi , in assumpto augmento , ut νψω Sed in quinta conjugatione consideratur etiam penultima si contineat ε , vel G Scilicet δε assumit , ut πώρω Φερω , νερα, -- α, inlatu in η sed si hoc , 'enuus a diphthong m, Attic quidem inu su in , sed
communiter manet, ut piam lucto φ-ῶ, A tic εφώα communiter ἔφα . 'Duo sunt , quae utar characteristicam mutant nempe πω dico futurum QAoristus Am -- Ἀεγκω, porto futurum θήγξω, Aoristus inγκα, Poetia ita και vel e - , vel σ-m Q. Haec characteristicae mutatio
inane etiam in reliquis modis 'rιicipio , unde cωγκων , pateticipium oristi secuadi , - αι participium oristi primi.
67쪽
Duo item fiunt a dualibus vertendo in iamτερος sic a m fit --ρος, -- , νωιτερον noster duorum, nostra duorum , nostrum duorum 1 σφων fit aut τερος, σι Θερα, - - , vester duorum, vestra, c. Possetivorum loco requentissim utimur genitivis primitivorum, ut i μου, filius meus, pro καk μι- . In tertia persona pro A, ἡ, ον, non tam sumitur primitivum Di quam compositum ἐ-ri, vel relativum tu τῆ . Sic pro σφετερος non tam sumitur primitivum σφῶν , quam compositum ἐήτων , vel relativum των III. Tria sunt composita ex primitivis , relativo αυ - nempe lamia σεαυ- , Ἀ-ῶ mei ipsius , tui ipsius o sui ipsius , quae tres solum habent casus singulares; mis habet etiam tres pharales , nempe ouum , quod quadrat in omnes personas Γοωπῖς , ἐ-τας - ἐ--m , --. Pro ora τῆ ruiis , dicimus etiam σωτῆ ia , abjiciendo 'tiam hic quemadmodum factum ' est in ἐμψῶ , ubi numquam dicimus αε- IV Demonstrativa sunt duo , , hie , λει- , ille, κεινοs, κεινη , κῶν declinatur reg Iariter sicut articulusu vero, οίτη in singulari, - αὐτο in plurali , habent spiritum asperum caetera in principio habent , hoc modo. Sing.
68쪽
V. Relativum α; si ipse , omnium est personarum αντος Θω , ipse ego αυτος τυ, tu ipse, τὰς κῶνος, ille ipse Declinatur regulariter sicut articulus; αἰ- α ni αὐτο c. VI Infinitum δῶνα est omnis generis, Qvalet, quidam, quaedam , quoduam . Hoc utuntur
Graeci cum certum hominem , aut certam rem significare volunt, neque tamen nominare Italidicunt tales, una certa persona , una certacos . Mediolanenses hoc infinitum inclinant cum taxantes hominem inertis ingenii is affectionis , dicunt , eum elieis mi ινα, vel abjectori u το δ οι. Beli Gregorius et . - δῶνα μι--ρ R. Demosth de Corona ὁ δῶνα τῶ δῶνος το δῶνα m M. Variat autem in declinando , nam vel est indeclinabile , ο δεινα , τῆ δῶνα , e vel declinatur per quintam , ὀ δῶνα - δεινα- , δει-ι, c. vel facta syncope δῶνα, μνει, δῶνι δε να c. atque hoc ultimum est, quo commaniter utimur;
69쪽
INSTITUTIO GRAECAE CAPUT IV. De erbo BaItono. V Erba baryton ideo dicuntur straeνα quia
semper exeunt in dii grave, nullo accentu
notatum. Horum conjugationes sunt sex singulae propriis characteristicis literis distinguntur Rudioribus proderit hic repetere quae diximus de divisione literarum. In prima copjugatione characteristicae sunt r. a. p. in secunda, . . . - in tertia in quarta γ, et V . in quinta quatuor liquidae λ. a. p. . - in sexta purum , quod si addas praedictis characteristicis exurgent terminationes sex conjugationum verborum barytonorum, quarum conjugationum terminationes temporis p essentis, ut ri, praeteriti perfecti sunt quae sequuntur. In prima coniugatione Praesens πω εω φω-- Futurum 4., - Persectum ψα. Primae mutae in praesenti prima duplex in futuro prima aspirata in praeterito. πω - - - - τέρμο - τέπα - delecto.
Addunt aliqui etiam terminationem quam heteroclitam reputant alii , sermat enim tempora ex tribus praedictis. In tradenda tamen
70쪽
ba tonorum inflexione , nos alios Grammaticos sequentes , verbum τύπm paradigmatis loco adhibebimus. In secunda coniugatione Praesens κω , ω χω Futurum to , Praeteritum χα Secundae mutae in praesenti secunda duplex afuturo secunda aspirata in praeterito.
χω - ρεχω -- ω - ερ α - rigo. Etiam hic a non nullis ponitur quarta terminatio m , quam omittimus , quia in uno si tum verbo reperitur . eoque eteroclito , ἱκ , pari est enim futurum τε ξομο , praeteritum
In tertia conjugatione Praesens, aco, Θω, Futurum σω, - Praeteritum κα -
In quarta conjugatione Praesens ae morae vel attich -- Futurum Praeteritum alia faciunt ut in secunda per cis, alia faciunt ut in tertia per ris, , . In notis dicemus quae secundam, quae tertiam conjugationem equantur.