Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Caroli M. temporibus adornati Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Ludovici Germanici temporibus adornati

발행: 1753년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

141쪽

XVIIII.

Immunit Smonast. S.

s 3 CAP. I DE DI PLO MATI Buquanquam, ut ipsi dicunt. nominatim non sit expressum, sub generali tamen consessione liberae dispositionis rerum suarum etiam hoe comprehensum fatemur. Sicut in seniori Cometae, ad cuius no mam haec noua instituta est, et praecipuis quibusque monachorum monasteriis antecelsores nostros concessisse comperimus, et ne dei ceps hinc aliqua dubietas fiat, rogatu uenerabilis uiri Adalgarii Abbatis eiusdem monasterii per hoc nostrae potestatis praeceptum d cernimus atque hibemus , ut et omnia, qua Prtis habuit , immunitatis praecepta rata et incon Isa habeamur. et per hanc conscriptionis nostrae Cartam specialiter ei concessum sciatur. ut de Dominic tis mansis ueI nunc habitis, uel post aequirendis, a reddendis decimis plenam hoc monasterium habeat immunitarem, nisi sicut hactenus fuit, ut dentur ad portam monasterii in susceptionem hospitum et peregrinorum. His omnibus adstipulari recens Adriani Apostolici praefato Abbati collatum priuilegium cognouimus, dum huius apud nos controuersiae quaestio uentilaretur.,, Stilas huius diplomatis ae priuilegii apostolici mentio scrupulos quosdam nobis pniiceret. nisi formulae initiales et finis cum regulis bene congruerento Ad monasterii S. Emmemmi immunitates pertinet charta, quam PEZIUS tom. I Thes anecdot. parto Ill p, Io Ghibuit ex qua hane notabi mus formulam: se statuentes firmiter iubemus, ut omnes homines sequi super casdem res commanere noscuntur, et ad praefatum Monasterium pertinere uidentur, tam Baioarii, quam Statii. liberi et se ut, et in anica consistere, Domino doriante, potuerint.. Nullus i dex publicus, neque ulla potestas eoS in quoquam constrmgere a deat, sed neque causam illorum abstrahere praesumat, nec in alianae partem ire compellat, sed Iiceat Rectoribus et aduocatis, et ministris eiusdem Sedis, res superius nominatas legaliter possidere, ac regere. et omni tempore sub nostra defensione atque immunitatis tuitione planiter consistere. Si uero aliquis fuerit, qui contra istos homines.superius conscriptos, aliquas iustitias requirere, aut exactare volu

rit; tunc aduocati et ministri ipsius Monasterii, prout iustum est. dia ligenter rei ueritatem inquirere studeant, et emendent. Similiter quoque praecipimus, atque omnimodis tu mus; ut nullus iudex publicus neque ex iudiciaria potestate super rebus, quae pertinent ad Erlassa, et in Hariungevolt, nec non et ad Scirnicha et circa Agasta seu Bersnicha, atque Rosdorf, ues infra praedicta tenninia et ma

142쪽

syctam, ubi res sancti Petri et Sancti Emmerammi pertinere noscun- l. XVIULtur neque super homines liberos uel Slauos ullam potestatem habeat in quoquam illos ' distingendi. Sed neque ad placidum ullum, Cod di- uel in hostem ullo umquam tempore ire compellat quamdiu aduo- : ις 'catus eiusdem sedis iustitiam facere uoluerit, sed sicut praediximus, ''

cum omni integritate praenominatas res in futurum sub nostra defensione et immunitatis tuitione absque alicuius contrarietate aut im- .pedimento, consistanti,, Monasterium Thuricense ita liberatur inim tittis

a potestate iudiciaria in CONRING. censura diplom. P. 36a: Deni- .tque iubentes praeeipimus, ut nullus iudex publicus nec comes nee ' - 'quislibet ex iudiciaria potestate in locis praefatis uel in cunctis rebus ad eadem loca respicientibus seu homines tam liberos quam et seruos qui illic commanere uidentur distringere aut infestare nec fideiussores tollendos aut ullas redhibitiones uel fredas aut hannos exigendo, aut alicuius iniuriae uim ullo unquam tempore inferre prae-1umat, sed sub nostra defensione et immunitatis tuitione cum aduocatis ibi constitutis res illae secure per diuturna tempora permaneant. Prolixe rex monasterium Ait ense de tuitione sua certiorem reddit, ν. ita, ut charta hanc ob caussam data et in HUNDII metrop. Salisburg. Ait bens pag. ro exhibita paululum interpolata uideatur et uir quidam olga. rius, quem nos quidem ad Monasterium nomine Altina . quod in honore S. Mauritii martyris Christi est constructum, Λbhatem esse statuimus, obtulit obtutibus nostris non solum auctoritatem emuniis talis beatae memoriae Caroli aut nostri Augustissimi Imperatoris . sed et Tassionis quondam Ducis in Ducatu Baioarico super eadem re literas ostendit, in quibus continebatur insertum, quod praefatum monasterium sub suo nomine et desensione cum cellulis et locis sibi subiectis rebus et hominibus et omnibus illic pertinentibus hactenus ab inquietudine iudiciariae potestatis munitum atque defensiam firmissime suillat. Vnde etiam pro rei firmitate suggessit uir praenominatus clementiae nostrae, ut paternum seu praedecetarum nostrorum Regum uidelicet morem sequentes. huiusmodi nostrae emunitatis praeceptum ob amorem Dei et reuerentiam ipfius sancti loci circa ipsum monasterium conscribere iuberemus. Cuius petitioni libenter acquiescentes hoc emunitatis nostrae praeceptum erga ipsum monasterium gratia tuitionis et defensionis, ac pro diuini cultus ain re , nee non et animae nostrae conlcribi decrevimus, per quod iiD. . Na miter

143쪽

s.XVIIIL miter et omnibus modis imperamus, ut nullus iudex publicus uel qui libet ex iudiciaria potestate, aut ullus ex fidelibus nostris, tam praesentibus quam et futuris, neque Comites, neque Centenarii, nequa exaetores in Ecclesias aut lo eo uel agros, seu reliquas possessiones, quas moderno tempore in quibuslibet pagis uel territoriis infra ditio nem regni nostri iuste et legaliter tenet ac possidet, ues etiam in ea, quae in iure ipsus monasterii uolaerit diuina pietas augeri, ad eavasas audiendas, uel sedda et tributa exigenda, aut fideiussores tollen dos, aut homines ipsius monasterii tam ingenuos quam seruos, Sela uos et accolas super terram ipsius eommanentes, nec iuste nec in iuste dimingendo, et nullas redhibitiones uel mansiones aut paratas saetendas aut illicitas oceasiones requirendas, nostris nee suturis temporibus ingredi audeat, nee ea quae supra Commemorata sun r, ulla unquam tempore exigere praesumat, sed liceat memorato uiro suis que successoribus res praedicti monasterii eum omnibus rebus sibι subieetis et hominibus, tam ingenuis quam seruis, cuiuscunque sint nationis, atque omnibus ad se pertinentibus uel asipicientibus, suis tuitionis atque emunitatis nostrae defensione, remota totius iudicia riae potestatis inquietudine, et uulgari appellatione quieto ordine aetranquilla securitate possidere. Et aduocati ipsius EccIesae omnemeauiam inquirendam et discutiendam ipsi diiudicent, et finiant, et quicquid de praefatis rebus Ecclesiae ius fisci exigere poterat m in te grum praedicto uiro Otigario, suisque succesbribus concessimus, scilicet ut perpetuo tempore ei ad peragendum Dei seruitium augmentum Merensis et silpplementum fiat. Alias tabulas tuteIares monasterio Meteno

A. in Ba uaria traditas offendimus aput HVNDlVM e. I. p. 3 6: uir uenerabisς Nithardus Abbas ex Monasterio, quod dicitur Mod ma quod est ennstructum in honore S. Miehaelis Archangeli, obtulit

excellentiae nostrae quandam auctoritatem bonae memoriae aui nostri Caroli praestantissitat Imperatoris, in qua continebatur insertum; qualiter idem Christianissimus Imperatorpraefatum Monasterium cum Abbato et Monachis ibidem Deo famulantibus, cum hominibus uerrebus ibidem pertinentibus sub sermone mitionis suae constituisset Ita ut in posterum tam sub suo, quam sub sucerebrum morum , Reis eum uidelicet sequentium Mundiburdσ ut defensione consisteret Petiit celsitudinem nostram praedichas Abbar, ut nos similiter eum et Monasterium , cui praeest, eum Monachis ibidem Deo militantibus ν

144쪽

LvDovICI GERMANICIO ferhus, atque rebus uel hominibus sibi pertinentibus, sub nostra eonstL Ucvisae

tueremus defensione et eidem auctoritati nostram firmitatis gratia iungeremus auctoritatem. Cuius deprecationem libenter annuimus, et beneficium, quod a nobis postulauit, ob amorem Dei, et rcue rentiam ipsius sancti loci libenti animo ei concessisse omnium fide. tium nostrorum cosnoscat industria. Propterea praesentem autoritatem nostram ei fieri iussimus, Per quam praecipimus atque hibemus, ut nullus quislibet ex uobis , neque de iunioribus aut successo ribus nostris, memorato uenerabili uiro Nithardo Abbati, nec M nachis seu hominibus fuis, qui per eum legibus sperare noscuntur. de nullis quibuslibet illicitis occasionibus iniuriare, nec inquietare. aut condemnare, neque contra rationem ordinis de rebus Monaste. xii sui, unde ad praesens iusto ordine restitutus esse uidetur, aut in ante Deo largiente ibidem iuste et rationabiliter collatum fuerit, aliis quid abstrahere aut minuere ullo modo praesumatis: ni st liceat ei una cum Monachis et hominibus suis, sub Dei, nostrique Mundi-hodo ae defensione quieto tramite uiuere, ac residere, et pro no bis, uxoreque ac prole uel gente Francorum, seu stabilitate regni nostri attentius diuinam misericordiam exorare. Et si aliqui casus e,umraduersus eum et in uico suo surrexerint, aut orti fuerint, quos ibi g io e dem in prima absque graui, mimo dispendio distinire nequiverit, u que in praesentia nostra suspensos uel reseruatos, qualiter ibidem se- relinqua eundum legem et iustitiam finitruam accipiant sententiam. Immuia ' 'nitatem quoque mdulgebat Rex M alterio S. Galli, testa Ralperto monacho in GOLDASTI script. rori Alemanni C. T. I pag. 8: Pra terea Rex piissimus h ludouuleus statim iussit, Monachis fieri aliam cartam firmissimae emunitatis, ut post Griinaldum deinceps potes aistem in perpetuum haberent eligendi sibi Abbates, nulliquo hom

num nisi solis Regibus subiacerent; et in eadem caria conscribi iusis sit regia dona sibimet ipsi secundum consuetudinem aliorum mona- steriorum securitate praeditorum quot armis uentura, id est, duoseaballos et duo scuta cum lanceis. Et se etiam istam tartam manu sua e firmatam, Proprioque anulo eoΠsigi tam, Monachis tradens laetos eos in sua redire permisit. Tabulas hasce nunc in lucem Imn Mi ita

edidit MURATOR. t. U antiquit. Ital. p. 9s': uir uenerabilis Gim cλε maldus Archi castellanus noster, ae Abba Monasterii Sancti Galli C-- maret.

sesibris Christi, quod est situm in Pago Turgauge super suuium, quidi s dicitur

145쪽

. . IlI. dicitur stamath, detulit excellentie nostre quoddam Preeeptum prestantissimi Imperatoris et genitoris nostri Ludovici. in quo contin batur insertum, quod idem Genitor cum predictum Monasterium Beati Galli cum Monachis ibidem Deo militantibus, et cum rebus atque hominibus ad se iuste et legaliter aspicientibus uel pertinentibus, sub sua constituisset defensione, atque immunitatis tuitione; et quando diuina uocatione Abbas ipsius Monasterii ab hac luce mia grasset, licentiam haberent, secundum Regulam Sancti Benedicti. inter se eligere Abbatem, sicut supra nominata constitutio et confirmatio predicti Augusti et genitoris nostri Ludovici perpetuis temporibus inconuulsa manet: prefatus Abbas precibus, quibus ualuit, nostram obseerauit clementiam. ut super eamdem confirmationem, nostram etiam iungeremus auctoritatem. Idcirco pro Dei amore,

communi consilio cum nostris fidelibus, Episcopis scilicet, Abbatibus, atque Comitibus habito, comperimus, quod ibidem status Monachorum sit Deo omnipotenti famulantium, Regulamque Sancti Benedicti custodientium. Ideoque eiusdem Abbatis atque Archicapellani nostri Grimaldi petitionibus aurem accommodauimus, et hanc auctoritatem confirmationis nostre circa ipsum Monasterium eiusque Rectores fieri iussimus. Quapropter decernimus atque iubemus, ut deinceps omni tempore absque alicuius in statione aut

Contrarietate. Domino annuente, perpetuo inconuulsum permaneat.

Et ut nullus iudex publicus, aut quilibet superioris aut in serioris Reipublice Procurator, in Ecclelias aut loca, uillas uel agros, seu reliquas possessiones memorati Monasterii, quas moderno tempore infra Regnum diuinitus nobis collatum iuste et rationabiliter possidet, uel que deinceps diuina pietas ibidem augere uoluerit, ad causas iudiciario more agendas, uel Preda exigenda, aut Mansiones uel Par tas faciendas, aut fideius lares tollendos, aut homines ipsus Mon sterii tam ingenuos quam et seruos, super terram ipsius commanentes, irrationabiliter distringendos, nec ullas redibitiones, aut illicitas occasiones requirendas, nostris et suturis temporibus ingredi audeat, uel ea quae supra memorata sunt, penitus eXigere presumat.

Et liceat memorato Abbati, suisque succes loribus, res predicti Monasterii cum omnibus sibi subiectis, et rebus uel hominibus ad se iuste aspicientibus uel pertinentibus . sub tuitionis atque immunitatis nostre defensione , remota totius iudiciarie potestatis inquietudine, quieto

146쪽

quieto ordine possidere, et nostro fideliter obedire imperio r Et quan- LIMILdoquidem diuina uocatione supradictus Abbas, uel Successores eius obierunt, quandiu ipsi Monachi inter se tales inuenire potuerine, quι τη-qii- in ipsam congregationem, secundum Regulam Sancti Benedini regere ualeant, per hanc nostram auctoritatem atque consensum, et secundum quod in auctoritate Genitoris nostri continetur , licentiam habeant eligendi Abbatem , quatenus Monachi ibidem Deo famulam tes, pro nobis et stabilitate Regni nostri, Domini misericordiam is giter exoram ualeant. Statuimus etiam , ut Mnuatim Inde Donae Reaem uis nostre Serenitati ueniant, sicut de ceteris Monasteriis; id est Caballi x nua duo cum Scutis et Lanceis. Inter dona regia i. e. tributa caballos fuisse, innuit Capitul. Caroli M. t. I j. LUI, Ii allatum. add. MU- bali RATOR. c. l. p. 938. Ad ea, quae q. VIII, 3 de monasterio S. Dion usii diximus plenius intelligenda pertinet diploma regis nostri laneem. DOUMm hist. de l'abbaye de So Denys p. 784 asseruatuΠrj sesquo monasterii huius possessiones in Alamannia immunitate ac tutela Dinhissili regia roborantur his quidem formulis: uir uenerabilis, propinquus posscis uidesieet et aequivocus noster Illudouuicus Abba, petiit Celsitudi- huta. . nem nostram ut quasdam Cellulas sitas in Alamannia, Hetsilingua in imdiuisita pago Necheragauue super fluuium Nethra, ubi sanctus Uitalis Con- , . . μ' itfellor corpore requi escit, et Harbrittinga in pago Rehisa ubi sanctus hui , ii , Veranus corpore requiescit, et Hadalongcellam pago Heegenua, ubs Sanctus Georgius corpore requiescit, ad ius et potestatem Monasserit pretiosissimorum Christi Martyrum Dionysii, Rustici et Eleuthe rit , pertinentes, quia a reliquis supradictorum martyrum rebus Ionis e lepotue erant sub nostro munimine et defensione eum rebus et hominibus ad se pertinentibus ueI aspicientibus consistere secissemus. m nostrae immunitatis auctoruate deinceps ab inquietudine iudicia riae potestatis ipsae munitae ac defensae fuissent Cellulae, Similiter autem et de rebus in Mortonogouua et Brisi lagua ad praedictum Monasterium sancti Dionysii aspicientibus fieri petiit. Cuius peti. tioni assensium praebuimus, et hoc nostrae auctoritatis praeceptum erga ipsas cellulas ac supradictas res immunitatis atque tuitionis graria pro diuini cuItus amore. et animae nostrae remedio sieri decreui mus. per quod praecipimus atque iubemus, ut nullus Iudex publicus, uel quislibet ex iudiciaria potestate, in Ecclesias, aut loea, uer agros, seu reliquas possessiones, quas moderno tempore in quibusli - . hex

147쪽

s. XX. bet pagis uel territoriis infra ditionem regni nostri histe et legaliter memoratae tenent uel possident Cellulae, uel ea quae deinceps in iure ipsarum Cellularum uoluerit diuina pietas augeri, sub quibuslibet inlicitis occasionibus, aut fideiu res tollendos, aut homines ipsarum Cellularum tam ingenuos quam seruos stiper terram ipsarum commanentes iniuste distringendos, nec ullas redibitiones, nec non et in his quae in Mortonogo a et Brishagauua preciosus Christi martyr Dionysius iure habere in praelanti uidetur, uel deinceps iusta adquirere potest, nostris nec futuris temporibus ingredi audeat, rem tua nec ea quae supra memorata sunt poenitus exigere praesumat. Suis Ethis , Militer et mercatum quod in praedicta Cellula Hemilinga in praesenti habetur, et quod tempore clarissimi aut nostri Karoli, ac domni nostri genitoris hiludouuici piissimi Augusti fuit, sub nostra tuitione uolumus consistat, ut nullus de quolibet negotio ex eo teloneum Per uim aut per aliquam potestatem auferre praesumat, sed ipsum t loneum et omnia quae supra memorata sunt, cum omnibus sibi su tectis, et rebus, uel hominibus ad se aspicientibus uel pertinentibus, supradicto Coenobio sancti Dionysii, uel Monachis ibidem Deo deseruientibus, in eorum usus nostra auctoritate permaneant sub tuitionis atque immunitatis nostrae defensione, remota totius iudiciariae potestatis inquietudine, quieto ordine uideant possidere σα

Rex eo is Quamquam monasteria permulta libertate abbates eligendi ut ia. x p rentur: eam tamen ipsam libertatem non iure suo. sed regis priuil Abb. .m gio nuta, habebant. Documentum nobis suppeditat coenobium eligendi Fuldense elarissimum, quod in SCHANNATI historiae Fuldensis ψR3ste- codice probation. num. XIIII reperitur: quandoquesem, ait rex, si deita uocatione supra dictus Abia vel successores eius de hac luce migrau rint, quamdiu ipsi monachi inter se tales inuenire potuerint, qui ipsam congregationem sectindum regulam pii patris Benedicti regere ualeant, per hanc nostram auctoritatem et consensum licentiam habeans eligendi Aru

a. SCHATEN. P. I p. I 3x ehartam Corbeiens similis argumenti chelaoε habet: Libuit etiam nostrae celsitudinis pietatem erga Diuae memoriae Genitoris nostri Nobilissimi Augusti institutionem, quando diui

148쪽

na uoratione Abbas praedicti monasterii υitam finierit mortalem, HLquamdiu ipsi monachi inter se isem inuenire huiusce uitae quiue rint, qui ipsiam congregationem secundum regulam S. Benedicti, Primi instructoris illius normae, regere ualeat, per hanc noliram auctoritatem licentiam habeant eligendi Abbatem. IB. p. I 42 iterum haec facultas cum Corbeiens tum Hersordiensibus indulgetur: His etiam adiungere placuit liberam utrique loco concestonem eligenaae de propria congregatisne in regimen suis per futura semper tempora congruae personae. Apud HVND. c. l. T. II pag. 8 Charta singularis CXtat, Altaάας. qua monachis Attaliensibus abbatem eligendi libertas permittitur: uir ueuerabilis Gotabaldus WirtZburgensis Ecclesiae Episcopus, nostram adiens Serenitatem , postulans ut fratribus in Monasterio S. Mauritii martyris Christi, uocabulo Altaha consistentibus , quibus nunc sub eius regimine Deo famulari noscuntur , post illius transactae mortalis uitae terminum, si talis frater inter illos inueniri potami, qta fratris officio idonetur, et rationabiliter fungi ualeat, cum eligendi

nostra eis licentia tribueretur. Cuius patitioni aurem mansiuetudinis . nostrae accommodantes hoc ita perdonasse per praesentem auctor tatem nostrain omnium fidelium nostrorum cognoscat magni talao, ita tamen, ut praefatum est, si talis secundum regulam S. Eenedicti aptabilis et idoneus, tam in moribus, quam in scientia, seu Caeteris honis ornatus ad seruitium Dei omnipotentis ibi inuenitur, per praefati uenerabilis Episcopi petitionem et amorem assensum praebemus, etc Eamdem pote Itatem impertiuit Rex monasterio RhinaugFensi in SAMMARTHA NI Gallia Chri itiana T. V inter instrumenta in . Pag. so' num. 2 : Post obitum uero praedicti abhatis eiusdem monalterii, fratres licentiam habeant secundum regulam S. Benedicti abbatem eligendi, quamdiu inter se possit inueniri, ac si non posse

contingat inuicem reperiri, quod absit, a quacunque monachicae prosessionis congregatione sibi placeat, salua eluetione sui, sibi rectorem eligant, donec rursus eorum aliquem diuina clementia inibi

votivum d isponet seri dispensatorem. De monasterio S. Galli uia. f. XVIIII, 9.

q. XXI.

Etsi Rex eodem iure, quo rebus sacris prouidebat. reliqua maiestatis munera administravit; tantulum tam an indulgendum est theo-O riae,

149쪽

. XXI.

me diu soclem

riae, ut sacra a politicis secemantur. Ante uero quam internam regni formam gubernandi rationem ac Ieges intueamur, fines regni L. douici nostri explorare studebimus, qui diuersi fuerunt pro diuersitate temporum. Iam anno Sir per diuisionem patris obtinuerat Bainariam et Carentanos et Belle mos et Avaros atque Sclauos, qui ab orientali parte Baio ariae sunt, et in iuper duas uillas dominicales ad Hum seruitium in pago Nordgaoae Luttraof et Ingoldestat. uid. t. I commentar. q. LXXVI l, a et p. 4s7. Anno 833 fratres reges, Ludovico patre custodiae Nadiro, imperium inter se diuisisse uia dentur; nam ab his initiis Ludovicus rex saepissime annos Franctae orientalis repetit. Nouas diuitronis regni tabulas anno 83 s Stremi ci adornatas, et anno 837 Aquisgram in generali populi conuentu approbatas exhibuimus t. I P. 463. Ad Miuuariam tum refer hant T. Wingiam totam, Ripuarios, Atra rios, Saxoniae, Fresiae, indemna, Hasbania, Bragmenta, si uires, Me fcon, Metunenti, Amau, A Zerban, Arinensis, Te uanensis, Iolensis, Gentovico, Camo eminss. Virdomadensis. Ad Aramaniam ratam Burgundiam, excepto quod Pippim datum es. totam Prouinciam, et totam Gottam, et de is a media Francia Marensis. Hetensis, Caseren is Potiam. Remetenses, Latias. nensis, Myelsis, Treuieris. Quum Ludovicus noster diuisionem C xoli fratris gratia factam moleste serens . iterum turbas aduersus patrem concitaret; hic anno 8I8 filio quidquid ultra citraque Rhenum ruris paterni inurpaverat bactenus ADtiam, Saxoniam, Thuringiam, Austriam atque Alamantium ademit, testibus ANNAL. BERTINIAN. atque adeo, sola Bauarias Ludovico relictae, regna inter Lotharium et Carolam diuidit; Ludovicus hac re multo magis ilicenis fias aduersus patrem noua molitur; at pater, quod ex auctore uitae

illius discimus, an e Bedremiam Bodomani pervexit, in se mitis quamquam imitus, si plex uenit et increpatus ab eo, mali se egiste cθnfessus, emendaturamque se perperam gesta professus es. At Imperatον confitillo et sibi semper amica utens coquetudine et filio is aspis et eum um is primum, ut dignum fuit, pa vlvm asperius increpavit, post autem leuioribus d multum in regno reliquit; deinde filium Baioaria egredi umeat; egressum uero mox exercitu quo ad monastorium Hersset den- persequitur. Ludovico Pso rebus tamanis erepto fata alia omnia tulerunt, uota paterna remnebamur, discordia fratrum et inuidia Rugescebat, nullumque praeder Mart arbitrum audiebat. LosM

150쪽

rius pulsius indignus habebatur hereditate paterna. Fratres igitur . m. Ludovicus et Carolus istam ex praesulum sententia dispertire conabantur; sed quae utriusque portio fuerit, apud Ni THARDUM hodie non legimus, nec ista diuisio optatum habuit exitum; nam Lotharius fidem fratrum implorare, et aequalem regni portionem petere, ut NITHARDUS callida illius consilia uberius memorat. Fra- per diuutres denique augusti anno 8 3 notillimam illam partitionem Viro dunensem persecerunt, cuius quidem tabulas ignoramus, uerum extis a. ANNΛLlUM BERTIN. testimonio Ludovicus ultra menum omnia. citra Rhenum uero Nemetiam mugium et Moguntiam ciuitates pagosque

sortitus es. REGl No addit: propter uini copiam. OB RECHr in

prodrom. rer. Alsata p. sa aliorum Auctorum narrationes colligit.

animaduertitque Alsatiam orientali Franciae non adscriptam sui illa. sed Lotharium imperatorem eam tenuisse. Fragmentum histor. Franc. apud duCHESNE t. ll reta Franc. Ludovici portionem ita definit: Ludovicus praeter Noricam, quam habebat, tenuit regna, qπω pater sivus illi dederat, i. e. Alamanniam, Thoringiam, Austrosiam, Smaeoniam, et Avarorum l. e. Humiorum regnum. AUENTINU8 Anim Boior. L. lU c. i 3 n. I 3 : Ludovico desurata sunt uniuersa, quae a Rheni mentis orientem stolem longe lateque specIant: Germania magna, Rb tia. Mevia, mutilaia, Illyricum, Noricum, Pannoniae, Laburnia, Boii .

et Veniat. Anno 86o Lotharius rex metuens, auunculum suum Altitia a

Kartum Ludoico regi Germaniae sociatur, atque ob eandem socie- ς β ltatem partem regni sui, id est, Heligatiam tradit. ANNAL. BER-' TIN. Anno 867 Lothariua suspectum habens Carolum, ad Ludoicum reuertent m. a Metis ciuitate uersus Franconosuri pergit, et cum eo pridem sibi satis aduerso se pacificat, filioque suo de Wal-drada Hugoni ducatum Elietatium donat, eumque Ludovvico com redditui mendat. ae caeterum regnum suum quasi Romam perrecturus et '' η' Wald radam praemiisurus committit. IBID. Quum anno 869 Lotharius rex e uita decessisset. Dater ipsius Ludovicus imperator regnum illius iure maximo sibi uindicare poterat. Nonnulli regni proceres rogabant hanc ob causiura Carolum, ne in regnum uacuum intraret , donec Ludovicus rex Germaniae ab expeditione hostili Winedorum reuerteretur: Sed Carolus festinanter se coronari iussit. r. Tum uero anno 87o ad fratrem Ludovicum Franco furtum legatos vomisit, petiitque, ut ad regnum Lotharii diuidendum conuenirent.

SEARCH

MENU NAVIGATION