장음표시 사용
91쪽
fuerit, dispendi vel deleri Membrana enim pars externa, simul ac corteistriatas perficitur, in Ebus osse, quam a Cortice striat diverium 1Ie multo duriorem atque fragiliorem, sed minus duram at qui fragilem, quam Corte striatus. Diversiiquoque coloris est, et facile ab utroque distinguenda. Quomam superficies corticis striat ilexis est, ei firmiter adlicerere non potest igitur dedentibus animalibus tenellis, quum hi dentes, humoris dissipatione, nimis aridi facti sint, facile in squamas abit. In animalibus autem magis
grandaevis, haec substantia, omnes Convolutiones lammarum eXternarum corticis striati explet et
aliquantum ulterius progreditur adeo ut super. siciem, qua cibus teritur, magna e parte esticiat, Hoc tempore, adeo multo magis solidata est, ut
disticulter a cortice striato separari possit. Non solum tegit eam dentis partom, se gingivam
apparet Verum et iam eam, quae in prasepiolo late Lipsasque interdum radices' Sarpe in superiori cor 'Tab. V. d. d. d. d.&fig. O. e. e.
92쪽
ticis striati parte deponitur, priusquam partes inferiores ejus laminarum externarum crastalli indolem induerint. Hujus substantiae, quam distinctionis causa, crusam petrosam nominare mihi liceat; usus esse
videtur dentium latera aequalia redderes; et, ne corteistriatus diffringatur vel nimis cito deteratur, CaVere Superficiem qua cibus teritur, ampliorem et magis asperam facit. Namque non aeque cito ac pars ossea, sed quam corte striatus citius deteritur. Interdum molares sub ingiva,&c tam diu manent, ut cava, in quae membranae ad corticem striatum formandum descenderant, Crusta petrosa pene expleantur. lerumque tamen hae Cava, animalis cibo dentium inter manducandum frustiis, vel fabuli, et argillae particulis, replentur. Haec substantia adventitia prorsus pongiosa, teX-turaeque et coloris a reliquis partibus diversi, manet Hoc valde insigne est in ovium dentibus,
quorum Tab. V. Fig. Io. b. b. b. F. II b et F. I a. b. b.
93쪽
quorum cava particulis graminis argillar, c re
Alii nec parvi momenti, usui inservire videtur crusta petrosa quum enim magna pars corticis striati dentis, ut supra dictum est, in maxilla lateat: quumque ei membranae adhaerere non possint, neque aliter circuitus per praesepiolum seri ponsit deponitur crusta petrosa, cui adhaereant, ne praesepiola laedantur. Substantiam huic si1milem in molaribus elephantis, rhinocerotis, C. etiam que in molaribus leporis &C observavi. Crusta petrosa, pro substantia aliena, haberi non potest; nam deponitur, ut supra diri, prius quam dens gingivam penetrat. In equo, molari um formatio a bovis molarium formatione magnopere differt processus enim addititii in iis non conspici tur F maxilla superioris molares a men ab iis, inferiori propriis, valde diver1 sunt: nam tertia parte latiores sunt; nempe ut laterali maxillarum motu contra eos melius cibum te
rant. Quod quidem in omnibus animalibus
94쪽
graminivoris observandum est. In dentibus vero maxillae inferioris membrana non adeo profunde descendit hinc sulci inter mucrones, sive apices, non adeo profundi observantur; et dum mucrones ipsi, eodem fere tempore ac interstitia conteruntur inde fit ut tunc continua corticis
striati linea dentis superficiem superiorem definiat parte tantum ossea Centrum occupante crusta vero petrosa circumfusa. Tamen propter maxillae inferioris motum lateralem, inter manducandum, diversi eorum mucrones universae dentium superiorum superficiei applicari possunt.
Membranae tamen in frontalibus equi dentibus ad quandam altitudmem descendunt et per cava, quae ab illis relinquuntur, eorum aetatem equisones determinare videntur scilicet detritis prominentiis, internisque corticis striati laminis. Hoc quidem illis iam bene notum est, ut cavis naturalibus detritis, alia arte forment et compositione resinae et argillae, ad imperitos decipiendos, expleant. Sed hic dolus, si animadvertatur an lamina corticis striati ad cavitatis marginem sit, necne, facile detegendus
95쪽
gendus est. Mirum forte videbitur, equis in ambabus maxillis quadraginta esse dentes femininis vero solummodo triginta sei: namque his cuspidati desciunt quamvis enim eorum rudimenta in
maXillis formantur, raro si unquam erumpunt aut v erumpant, sicut jampridem observavit immortalis BupFON, minimi, vixque distinguendi sunt. In bobus utriusque maxillae molarium structura eadem est. Quoniam in hisce animalibus nullidentes frontales adsunt in maxilla superiori, dentium in inferiori acies discindentes quam maxime acutas esse oportet. Membrante igitur in eorum partem osseam non descendunt; sed eodem modo ac simplicissimi dentes plerumque formantur. UsT ACHI bene notae sunt res plurimae huc spectantes quie etiam hodie admodum mirabiles ducuntur. Humanorum' inquit, dentium sedes est extremus tantum utriusque maxillae ambitus quamquam multis belluis, sicut fere cunctis piscibus, palatum quoque ac lingua, et nonnullis aliis venter pro sede sunt; et quae ruminant, ut ana-- tomicii opusc. de Dent: p. 9,
96쪽
tomici omnes scribunt, inferiorem tantum ordi nem dentium habent, quod tamen non ita intel- ligendum est ut quispiam hoc sermonis genere deceptus putet, eas superioribus dentibus pror- sus carere, sed illis tantum, qui ad labrum pera tinent. V Iterum in pagina quinquagesima sexta. ad animalia ruminantia alludens observat. Quoia istam in his animantibus duo molares plerumque,
ac etiam tres, et non raro quatuor conjuncti oc-
currunt, ideo natura sagax, ut singuli horum dentium mutuo consentirent, transverso forami- ne osseum interstitium incidit, per idque mate-ε ris viscos, ceu surculum ab altera concavitate in proximam trajecit unde sit, ut absoluto den- te, ab humore cibi media haec concavitas, quasi atra fuligine aspersa, obscurior appareat. Quum omnium dentium, quorum mentionem se. cimus, unEt a cortice striato obducta laminaeque inter sese conjunctae fuerint manifestum est, prout cortex striatus a punctis deteritur, materiam osseam necessario inter laminas apparere, ut in diversis figuris repraesentatur Hinc in figura duodecima
97쪽
decima delineatur crusta petrosa exterim , deinceps corte striatus, intra quem videnda est pars ossea, et adhuc magis interne altera lamina corticis striati, in centro observanda sunt cava, a cibi detritione, in repleta. In descriptione Tab. XIV. fig. 9: Nat Hist. D. J. HuNΤΕ sequentia habet verba, The ename passe through the whole tengili of the ooth; the nante is represente by the hit lines hicli are penniform. In tantum errorem D. HUNΥΕ incidisse mirum mihi videtur nisi a sectione in Tab. . . . . ubi corticis striat laminae inter sese tam denis sunt ut, primo aspectu pennis Ormes videanturci sed quum propius inspiciantur, laminae osset inter eas videntur, in quibus corticis striat fibrae collocantur. Figuras, quae a D. HUNTE delineatae sunt, ab eXemplaribus imaginariis desumptas fuisse, ferme crediderim; nam quocunque modo dentis sectio fieret, aspectus
Circuitus fibras, finesque corticis striati in fig. et I accurate repraesentavi. Ad superficiem, quateritur cibus fibrae directione inclinata sursum a
98쪽
scendunt unde fibra tota non simul abrumpitur, ideoque dentes diutius durant. Dente horum animalium discisso, ad corticis striati et partis osseae unctionem, observatur, pulchra argentea linea, quam in fig. II repraesentare
Prout horum dentium superficies deteritur, radicum additione, et praesepiolorum repletione, donec omnes corticis striat laminae delentur, emergunt.
Detritio eorum nonnunquam valde irregularis est. Exemplum vidi, ubi maxilla superioris dens, prope digitum caeteris inferius, prominebat viamque inter dentes inferiores sibi essecerat. Nonnulla mihi exempla sunt minus insignia, quae multum molestiae et injuriae lacesserint, necesse est; et quibus operatione idonea forsan occurri potuisset. In omnibus animalibus, quae examini subjeci, dentium deciduorum et immutabilium nexum ei qui in corpore humano sit, similem observavi. Iis animalibus, qui dentibus, ut instrumentis acutis
Utuntur, aut ad dura corpora secandum, aut radendum
99쪽
dendum qualia sunt castor, sciurus, vel sorex, duo sunt incisores in maxilla superiori, totidemque in inferiori, qui huic usui apprime inserviunt. suum inferiores praecipue rodunt, hi superioribus fere duplo longiores sunt Sane, majorem maxilla partem, a symphysi nempe ad processus coronoide utriusque radicem occupant. In sciuro, e g. in maxilla inferiori forma semicirculumessiciunt atque in eorum concavitate, vel inter eorum apices et radices, collocantur molares In mamilla superiori incisores magis curvati sunt; neque tam longe quam anteriores molares extenduntur. Molarium corpora a cortice striato prorsus obducuntur; sed incisorum tantum superficies convexa
unde fit ut extremitas, qua scindit ex eo solo constet nempe ut dens aciem acutissimam semia per retineat Cortex hic striatus coloris inter aureum et favum est dentis latera complanata et superficies concava osseae sunt, ut his membranae annectantur cum igitur portio haecce facilitis deteratur, cortex striatus semper prominet, et acutam
Tab. IIJ Q. 9. a. a. a. Ibid. b. b.
100쪽
aciem servat prout vero teritur dens, acies, pari passu nova materia ossea dentis basi adjecta, protruditur et curvasura talis est, ut horum dentium apices prorsus undem situm, dentium superiorum respectu, servent: praeterea forma curvata plus roboris acquirunt hi dentes minusque fragiles sunt quam aliter fuissent. In sciuro mansueto, ad quem supra allusi, tanta fuit corticis striati durities ut, oblectamenti causa, ebur facillime r dere solitus fuerit. Leporum, similiumque animalium, glirum scit. incisores eodem fere modo sunt constructi sed minime aeque magni sunt ac animalium supra relatorum Cortex striatus simili modo situs est sed non aeque durus nec ejusdem coloris est. Ex apte dictis deduci potest, dentes incisores in hisce an una ibus revera immutabiles esse augmen iam vero capere pro maxillarum incremento, vel pro ipsorum cuspidum detritione, materi isseae additamento ad eorum radices intra maxillas latentes ira sane natu a provisio, qua aequu