Praxeos medicae universae praecepta. 1826-43

21쪽

VOCIS ET LOQUELAE.

gisque penetrans, prolem eo alacriorem, eo sortiorem magisque Vegetam designat. Vagitus enim flebilis, querulus, raucus, aut nullus de in .fante languido, debili, aegrotante, as Phyctico, vel demortuo δο) te Statur. 2. Infantes potestatem Vocem articulandi, Loquelae

verba scilicet proferendi, inter Secundum et quartum aetatis annum, aliquando tardius y- , aut NUnquam,' adipiscuntur. Maxima enim hic diversitas in variis familiis Observatur.3. Ipsa Ῥocis Conditio saepe haeredit agium Vocis et

. . . loquelae

tione, temperamento, et maxime ab organorum ' ad

per gravidarum intestina vagantibus, pro foetus voce habuerant. Caeterum OsiANDER vagitum foetus, inter Vaginae confinia adhuc reclusi, confirmat Golt. ge-Lhrt. Anzeig. 1820. 7. Dec. p. 196) 26 Docte hoc argumentum scriptores de medicina forensi a temporibus ALBERTI in Juxi spr. med. P. I. p. 161. ad hodiernum diem tractarunt. 14) e. c. anno septimo GTORCH E indor ran n. 3. A. p. 334.ὶ , duodecimo ET TMuLLEM T. II. p. 218. eXAbi ATO LUsITANO . 15) Testante PORTAL Considerat. sur L nat. et D tra item. Puelques mal. heredit. Paris 1809) familia GARATVocis suavitate ericellit. Idem phaenomenon familia SEssI exhibet; duorum enim fratrum, filiae seX Vel septem, Voce stupenda excellunt. Mirabilis erat vota

cantoris italici DAvi DL, mirabilior est illa filii eius.

Contra familias noscimus e. c. illam comitum H T, Voce rauca stridula quo insignitas.

22쪽

DE VITIIS

ad vocis formationem concurrentium structura IV . , , Loquela si persecta et concinna εit, est εpecies Cantus submissioris, lenioris nec ab eo differt

nisi quod cum minori labore, minorique laryngis

tus jucundus sit, debent tria concurrere; scilicet

melodia, seu sonorum jucundorum εeries, - har-m OHia, Seu Concursus sonorum simultaneorum ex reflexu sonorum a cavo narium) et rhythmus, Seu notarum brevium et longiorum recta combinatio.

16) Cantores utriusque sexus saepe Iaryngem magis evo lutam eXhibent. Caeterum nil peculiare in vocis organis ipsius celebris cantatricis CATALANI extuS Te- Perii. Fertur quod non minus celebris secuti ViX ela, Psi cantatriκ BANTI, cartilagines costarum ossificatas habuerit. Generatim minus in pautium structura, quam iri arte rite spiritum trahendi et expellendi, cautoris consistit meritum. Unde HIPPOCRATEs: ,, Citharoedi, quum ipsos Vocem intendere oportuerit, spiritum quam plurimum intro trahentes pronunciationem extendunt et vociferantur ac Vocem magnam edunt, prout spiritus duraverit, ubi vero spiritus defecerit, desinunt. Lib. de carnib. 1 SAU VAGEsIUS nos ol. method. T. II. P. II. morb. class. UI Vice versa cantus nil est nisi loquela alta et exacta. Sciant hinc musicae vocalis compositores Se incassum amoenas quaerere cantilenas, nisi idioma, quo utuntur, harmonicum sit: Sic Itali, ob proprium incomparabile idioma, in cantu inter omnes nationes

excellant; nec unquam cXtraneus eos attingat, nox

lingua Italica aut Graeca vel Latina) eaque probe intellecta, ad amoenas cantilenas inveniendas utatur .

23쪽

VOCIS ET LOQUELAE. 11

nati O. En transitum a cantu per vorsus ad Pro

siam.

4. Ex dictis apparet vocem a loquela probe Nitia Vo-ji eis ab illis distinguendam esse et quidem respectri non Sol tam loqnelae

physiologico, sed et palliologico. Vitia enim vo. iiii ' μμ cis Dys honiae δη)' , a vitiis loquelae Dysia line δ') , ob id distingui debent; quod ibi vitium in vocis tono, hic in sola Pronuticiatione

haeret. 5. Ambo autem vitiorum genera magni pro Doctrinae me ut O sunt momenti. Eraam vero Non Sol iam tum.

mutitate mulctati ad illius sortam Spectant, sed et illi, qui ob vocis aut loquelae vitia auditoriam aures offendunt, risum illorum e X torqUent, aut officio concio natoris, Caia Sidi Ci, Phonasci, Praeconis, citharoedi, tragoedi, histrionis quo semetipsos ac numerosam quandoque familiam sustentabant) valedicere cog Untur. 6. Grato hin C animo opera eorum, qui de Literatu- doctrina vitiorum vocas et loquelae bene merUere, pervolvimus. Spectant huc: GALENUS *QP, AE- us ηδ , Avic ENNA δη), MERCURIALIS *3b, CO

24쪽

DE VITIIS

prehendunt: 1. Para honiam V), seu vocis so- Num de ravatum cui Nitiatum; et 2. A honiam' ), Seu Nocis sonorae Privationem aut Sti Pressisuem com lotam. Dystaliae amplectuntur 1. Alaliam i),

24 De vitiis loquelae L. II. Fr. 1597.

25ὶ De voce depravata. Paris 1662. 26 De Voce eiusque essectibus. Ien. 1677. 27) Diss. de laesa hominis loquela. Lips. 1696. 28ὶ De Voce humana ejusque vitiis. Basil. 1701. 29) I fρια des la Soc. med. d'emul. T. I. p. 80. et Mem. aur la nat. et D imitem. de plus. mal. T. LI. N. 8. V. h. f pr. Aerate. 17. D. P. 421. 30) l. c. 31) De vocis et loquelae vitiis. Halae 1795. 32 Theorie der Minime. Lesipetig Praesertim de cura vocis pulchre loquitur . ) Dis s. de eloquio ejusdem qiae vitiis. Erlang. 1792.

25쪽

VOCIS ET LOQUELAE.

8eu Nerba articulandi im stentiam, et 2. Mogitaliam )sib, seu di scultatem aut im stetitiam quasdam syllabas aut litteras recto Pronunciandi.

De Para Pho ni a. 1. ,, Para horria Seu Vocis sonus vitiatus aut Notio. depravat Us, Cognoscitur eX impotentia vocem Suavem tum in cantu, tum in loquela edendi, ita ut VOX sono suo aures laedat aut defatiget 37 . 2. Impotentia vocem suavem edendi in motu Caussae

. . generales

musculorum laryngis vitiato, in lagamentorum glottidis vibrationibus enormibus, in Oscillo glottidis praeter modum arctato aut laxato , DCC non in vitiis narium, linguae, uvialae tonsillarum, oesophagi, tracheae, Pulmoniam, cordis, a ortae viscerumque abdominalium quaerenda est, ut ex vecteriam enumeratione patebit. 3. Paraphoniae Sequentes Statuimus Uecies: Specie-

26쪽

DE VITIIS

sibilans, stridula, - P. stertens, - P. latrans, singultans, - V. tremula et P. rauca. Paraptio- 4. Decimum quartum inter et decimum octa

Tum . Vum annum, qUO tempore testiculi semen fertile secernere et lati lago in barbam mutari solet; vox puerorum ex acuta et dulcisona evadit scabra et discors. Conditionem istam vocis ui pote norma lem, vix ad morbos revocandam, nos Ologi Mara- honiam Ptibertim salutant '). Latini pueros tunc hirquit allire dicunt, aut ipsos hirquit alios vocant, trafizontes ARISTOTELI. Caussa mutationis vocis in evolutione glottidis quaerenda '' . Impeditur evolutio ista, eviratione 39θ; qua scilicet operatione vox puerilis non solum conservari, sed et ita omnibus suis partibus expleri solet, ut omnem aliam suavitate agilitate et vi antecellat μψ). Vocem puerilem salva virilitate et integritate Conger- Vari posse, pueros implaberes, quo primum mutationem incurrunt, saepius per diem ad cantandiam

elle acquieri en Iros Pstu de tems une amplitudes remGr- quia ble. PORTAL Cours Sanat. nis d. T. 4. p. 550.39) ,, On assuro RI HERAND in Mem. de la Soc. med.d'emul. T. III. p. 336. quo ceuae qui one eis mutiles dans te an, o par la castration Ont toujsurs la gloIte retrecte. PORTA L l. c. 40) Cito testes, qui eximios cantatores MARCHESI, CRE SCENTINI, SENESINO, VELUTI audiverunt.

27쪽

VOCIS ET LOQUELAE.

excitando, vir Clarus contendit ' ); sed nostra, forte hac in re major experientia. docet: Per Cantandi nisum, non solum hirqui taliorum sed et puerorum vocem in posterum tempus extin

s. Vox nasalis μ') dicitUr Praecise ea, ad P. nasalis. quam minime concurrit NaSUS, qUiseque ex gutture et Ore editur. Est ea minus plena et harmonica, magis rudis et ingrata μ'). Efformatur, si Dares anticae digitis, Vel posticae velo pendulo obturentur, ut penes nos est, et ut quidam Re-

Iigiosi

O SAUVA OEs I. c. , , quippe hoc exercitio magis ac ma-gIs tenduntuT chordae vocales in maiori ratione, quam SI quiescerent, adeoque Tatione tensionis plus servant de torio suo, quam ratione crassitiei aut longitudinis amittunt. ο 2) Chorus puerorum canentium in posterum tempus ViX unquam cantorem exquisitum largitur. Caveatit hinc parentes, ne filios filiasue ante absolutam plane pubertatis epocham ad cantum adigant. De quo argumento aureas regulas tradidit ΑΜΒ nos. MINOIA: uber d. Gesang. Leipet. Cfr. Methode de Mane du conservato ades mu3ique. Paris. 43 Paraphonia resonans, Rhinophonia, Mycterophonia,Nasitas LATINE, GALL. Parier nez; qui hoc vitio laborant, dicuntur Nazialarri. Debitos inter limites admitti tamen potest, et in cari

tu praesertim theatrali, scopo summum motuum ani- assectum exprimendi, exemplo eximii cantoris P cc HIEROTTI.

28쪽

DE VITIIS ligiosi humilitatis gratia assectant A ): itidem in

CoryZa, polypo Darium et OZaena. Ideo enim VOX jucunda eε se Solet, sequia Pars aeris per Du-Tes posticas, sinus frontales, sphenoidales, et antrum Hygii mori repercussus sonum harmonicum edit cum glottide 'sio. Ad vocem igiturnas alem emendandam, libertati narium Studen

dum.

P. guttura- 6. , , Vsae glutturalis ' est rauca et perficitur V cum distorsionibus faciei, quales ad nares obita Tanda S requiruntur. ,, Procedit a foramine Palati, vel adventitio e. c. a lue venerea, Vel Conna to. Cognoscitur autopsia, potus ciborumve in nares regurgitatione. Vitium illud insanabile est, nisi possit lamina argentea solerter apposita foramen illud obturari qd . P. sibilans, T. Para honia sibilans μ' in , stridula spe- Whi Wy'' dies sunt vocis aeutae. Oriuntur a Vehementi glut- 45 SΑUVAGEs I. C. 4s) Idem ibidem.

47 GALL. parier du sisSier. 48 SAUVAGEs l. c. Minor vocis gutturalis graduS, qua Iem bonae cantus scholae ignari nec non surdi et mut1 artificiali sermone edocti, edunt, culpam In defectu

debitae oris apexitionis agnoscit. Ne enim cantus guttuTalis evadat, oportet ut os multum, non secundum Iongitudinem, sed transversim, Veluta radendo, ape-xiatur.

29쪽

VOCIS ET LOQUELAE.

ottidis coarctatione et contentisne nimia chordarum vocalium ). Vocis haec vitia febrium,

exarathematum, inflammationum, ulcerum lary gis, tracheae, br Onchiorum, spasmorum etc. Sistunt Symplomata, summum plerumque periculum indicantia. Unde H1PPOCRATES O VOX acuta Clan-gOS a mala est; - EX vomitu gravi fastidiosoque VOX Clangosa, oculique concretum Pulviculosum habentes insaniam ostendunt, ut HERMO ZYGAE UXOri, quae vehementer furens muta obiit Fa). 8. Idem de Paraphonia stertente valet, P. 3tertens.

de strepitu scilicet rauco, asperrimo, qui inter inspirandum et etiam expirandum editur a dormientibus siq), a poplecticis Τε), dyspnoea laborantibus, agoni gantibus =sio, insantibus et pueris. De rhoncho isto infantum et Puerorum SP eciatim, Prae-

euntes s) C. SPRENogr. Inst. med. T. III. p. 485.52) Prorrit. De Somiotica Docis magni momenti obiecto legatur SCHROEDEn dis s. de vocis signo in morb. charact. Rint ei. 1778. Et DoUBLE in SED ILLOT Iourn. de med. T. 28. p. 137. V. Abh. f pr. Aerate. 2 l. A. P. 354. 53) Rhonchos GR. Stertor vulgo. 54 GALL. Non omen . GER M. Schniarchen. CD. P. II.

mientium.

30쪽

DE VITIIS

eunte SΤoncia Io F ), dicendum est. Nasci ii aliquando tali cum rhoncho solent; alias is repetendus vel a me conio et flatibus intestina distendentibus, vel ab atonia pulmon Um a muco se Se liberandi imparium, vel a glandula indurata ε ubclavicula latente et tracheam comprimente νη) vel a metastasi quadam β'), vel denique a morbiscordis et peri cardii cum ple thora encephali si* . Exempla plurima rhonchi infantum a nobis ob-εerVata, primas duas caussas agno Scers videbantur, saltem malum aut mitioribus evacuanti8us

et 5 ) Theoretiache u. prattiache Abhanes. oon Tander ran h. 2. f. p. 338. senach 1750. 58 PLATE P. Us Obs. L. I. p. 175. Insans quinque mensium. Parentes iam duo infantes eri eodem malo amiserunt. Similes quodammodo observationes in alio STORCHII seu PALARGi opere, IV. Jahrgiam p. 506.

59J SI Evotiae ex ulcerum paroticorum intempest. Sanatione. 1699.60) Sic castis memorabilis infantis Pi incipis prolis testatur, quem Dr. I Uc As SCHROECH in M. N. C. Dec. III. A. 9 et 10. Obs. 156. p. 284 Darrat. Pericardium erat spissum, lympha coagulabili Tepletum, cordis

Ventriculi et auriculae concretiones polyposas Continebant sese ad pulmones sextus ex nigro brianeas, intus Vero muco non redundantes) extendentes. ZIaxime Vasa cerebri cruore turgebant. Ex compressione originis Paris vagi quatenus pulmonibus et cor di providet, torpor pulmonis et impedimentum in circulo sanguinis per pulmonem, explicari posset. .