Praxeos medicae universae praecepta. 1826-43

발행: 1826년

분량: 880페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

741쪽

DE LAESA RESPIRATIONE GENERATIm. 729

id, quod morbos, quotquot suffocatione terminari possunt, amplectitur δ'), ut absurdum rejicimus 'o. Ad laesam respirationem praeterea Spectant 26) GEn M. StecI , . 27 Sub nomino catarriti suffocativi, apopleziam respirationem ferientem , croui', bronchitidem, pneumoniam, pneumonorrlaagiam in tertiam, rupturam cordis et an eury Smatum aortae etc. descripta fuisse intelliges, si auctores de illo morbo scribentes adeas. Potiores

28 De scriptoribus doctrinam catarrhi suffocativi expo-

742쪽

30 DE LAESA RESPIRATIONE GENERATI M.

ctant oscitatio δ') et sus trium a ). Est enim oscitatio, inspiratio profunda et lenta, maxillis a se invicem valde diductis, instituta, quam εequitur exspiratio protra Cta, saepe ob Scure εon Ora. Sus trium est lenta inspiratio thorace dilatato et sursum deducto, cui exspiratio sua sponte collapso Succedit, utrisque motibus sonoris redditis. ordo no- 4. De dyspnoea morborum acutorum Sym-

tomates dumta Xat respectu semiotico loquimur. Dyspnoeae, in morbis chronicis Obvenientis, aeti Ologiam ob id tradimus, ut hujus phaenomen inexus cum morbis illud producentibus magis magisque elucescat. Praeterea dys noeae vocabulum ad res irandi dissicultatem designandam requiritur, dum morbus primarius illam excitans, εine cadaveris sectione, certe determinari nequit. Praemissanentibus monet L 1 EUTAUD Synopsis universae prax. med. Amstet. 1765. P. I. p. 166. : is vita quid certi ex libris eruere licet: cum de hoc argumento tradita lascivientis potius ingenii, quam sedulae observationis opus sapiant. 29 GALL. Baillement. GER M. Gcihnen. POL. niri Ross. SOBaΗie. Lossius diss. de oscitatione. Lips.1661. WALTHER diss. de oscitat. Lips. 1738. ROEDERER diss. de oscit. Goett. 1758. SAVARY dict. Gaac. med. T. 2. p. 518. 30 GALL. Soupir. GER M. Se zer. POL. IVESI miente. Ross. BAdo . VEHR dis s. de suspirio et suspi-xioso. Er. 1680. BERDOT diss. de suspitio. Lasu. 1756.

743쪽

DE LAESA RESPIRATIONE GENERATI M. 731

missa dyspnoeae doctrina, nos ad asthma Meriodia cum convertimus. Praecepta ad illud curandum, dyspnoeis quoque adaptari possunt ').5. Respiratio, boni ominis, si facilis, ma- De respIgna, plena, aequalis, nec in terr Upta eSt, Si ne signo. que cum Vi ac impetu quodam, stridore aut sibilo, dolore, anxietate, aeris reciprocatio sit, gipaulo post, ubi nimis intenta est, lentior et pacatior deprehenditur. Peccare potest respiratio ab ratione tem Oris - quo Peragitur - vel O X.

Celer, tarda δ); b) ratione matii seu dilatandi thoracis et pulmonis - magna, parva; c) ratione vehementiae - fortis , debilis ; d) ratioris sensus facilis, indolens, dissicilis, dolens, anxia, suspiriosa, luctuosa, suffocans; e ratione modi aequalis, inaequalis, interrupta, intercisa, intermittens; D ratione qualitatis aeris 3 irabilis calida, frigida, olens; quae formae mirifice inter se conjungi possunt, uti videre est apud GALENUM *J, IDNc RERUM 33) et GRUNERUM 3μ). Lo syiratio velox et magna non timenda 3ΤJ ; secus autem quae simul parva et brevis est, denique celerrima sit, nam mortem imminere docet. Re-

31 Homo sanus adultus quietus spatio sexagesimae horae partes circiter viginti duo respirationes absolvit.

744쪽

V32 DE LAESA RESPIRATIONE GENERATI M.

iratio tarda s. lenta libera, nisi extrema Digeant, aeger debilis sit, bonum εignum constituit. Res iratio crebra et Parυa index doloris et inflammationis pectoris itemque viscerum Vitalium esse solet 3'. nos iratio rara et laboriosa vires prOStratas denotat, et in hystericis animi defectionem 37J. Ab remiratione magna et longo quasi intervallo interjecto revertente delirium expectatur 3.), a magna et diu consistente, delirium et convulsiones '' . Res iratio ParDa est semper morbi mali testimonium, et exinde facile intelligitur, Cur exs iratio miagna et inmiratis Marυa, et Vice versa , dicatur 6D mortem proximam designare, at exteridens. Urgens, Obsciara et

Ῥeluti duylicata virium defectionem. Gravis morbi periculum est, ubi aeger miritum dispicu ter ducit; si delirium simul adsit, febris eventus

letalis praedicebatur Remiratis Sus iriosa, nisi moerori aut consuetudini debetur et cum marcore ingruat, de futuro ab Orta testatur' δ). In acutis febribus ista res iratis luctuosa pessimum signum est M). iratis stertendo Me

745쪽

DE DYSPNOEA. 733

agenda, quo respiratio operiosior est, quo magis adulto morbo apparet nam in principio minus metui debet μ')J , quo vehementius urget Cum aegri rebus desperatis, fervente quasi gutture, ingentique strepitu et Oris spuma, - instantem suffocationem an nunciat. Si nil dolet dum respirat, aeger in morbo pectoris non periclitatur 'i). Aes iratio inaequalis pro malo morbi signo habetur. Item res iratio frigida 'si . Si spiratio foetens simul cadaver Olet, eo certior propiorque mors 'D.

s. LIX.

De Dys Pn Oea. 1. A vertice ad talum, vix ulla corporis Genera-Parβ, quae dyspnoeae caussam continere non 'POssit, invenitur με).2. Ex erice halo respirationem saepe reddi D. eX en'

ger. I. '. Epid. VI. Sec t. 4. 47 Avic ENNA L. IV. Fen. I. Tr. 4. C. 2. 48 BOERHAAvE Praeleci. ad Institui. I. 601. eo pro cessit, ut scriberet, ViX Ullam in corpore toto particulam superesse, cujus non aliquae in negotio crespirationis) partes sint. 49 op. c. Obs. de asthmate convulsivo. 50 De Oed. et cavo. morb. Ep. XU. Art. 4. ProVocat

746쪽

31 DE DYSPNOEA.

cuerunt. Confirmat id quotidiana experientia in hydrocephalo Τ' , incubo ) et in apoplexi aD . A poplectici quid nonnullos catarrhos εuffocativos habere jam dudum animad Verterunt CoscH- w1ΤΣ - , FR. HoFFMANN U), JUNcn En=ς , ct

S IE- illustris auctor ad observationes WII; Ista, - quae spectant ad aegro S, qui nisi erectum semper, aut pronum caput SerVarent, Statim anheli fiebant, ac ν ut moribundi resρirabant cum Tetrorsum caput movexetit, aut supini decumberent, idque non aliam ob causam, nisi quod seri acris colluvies ingens, quae intra eorum cerebrum dissecando inveniebatur, dum caput, ut diXimus, Teclinarent, Mersus nervorum Origi nem qui pulmoni inser Diunt, relapsa, illam vehementius urgebat, quemadmodum eX sectione huius I. observatione CLXIV. cognosces. VAL SALVA Virum anno-Tum quadraginta observavit cum respiratione adeo laesa, ut erecta cervice spirare debuerit, idque cum sibilo et magna elevatione abdominis. Secto cadavere viscera thoraci S sana, Sed in cranio gelatina et seriam copiosum Teperiebatur l. c. Art. 6. .

s Lius laydrocephalicam puellam Vidit, quae, quoties caput ab adstantibus movebatur, et erigebatur, gravem illico tussim cum difficili respiratione experiebatur. BONET sepulchr. Sect. 16. Obs. 6. .

52) P. II. Vol. I. Sect. I. C. X. S, XLII. N. 1. 53 ib. Cap. V. s. XXV. N. 2.5.) Diss. de disserentiis ast limatis convulsivi et catarriri suffocativi. Hal. 1721. g. 18. Cataxxlius suffocativus quoque, sicut listud raro praecipue In subjecvis valdo senibus, apoplexiam Veram phlegmaticam coniunctam habet.

747쪽

S IETEN FI), 'atque nuper demonstravit HOHM-nhun ἔβ). AC re quidem Vera, a popleXiae Cau8a, circa origines nervorum paris vagi εγο et intercos talis versante, aliter fieri nequit, quominus

pulmones in paralysin ἔφθ incidant. Ipsa jam

oscita-55 l. c. s. IV. H discernere porro oportet asthma con vulsivum a catarrho suffocativo, quippe qui cum Vul- Ius Tubore, sterioreque stipatuo, Paraditici quici involvit. 56 Conspectus med. theo retico - Practicae. Hal. 1718. p. 508.: ,, Differentiam catarrhi suffocativi ab apoplexis

aeroθα anXie quaerere frusta aneum, nec illius usus est; saepe enim concurrunt; lianc autem sinceram arguunt Praegressa solum capitis mala, rubor et lippitudo ocu- Iortam , Cephalaea obtusa , Spumescenta a ex ore. εἴ ) ,, Docuerunt observationes, in sanis etiam hominibus quandoque, absque ullis εignis moi bi antecedentis, subito impediri deglutitionem Vel ros irationem, Vel et utramque, atque UOX mortem sequi, licet nullus tumor in faucibus , vel externis partibus, neque insolita earundem gracilitas et siccitas apparuerint antea. Catarritum suffocativum vocaverunt plurimi auctores simile malum, quia a materiae eliquatae in fauces et pulmones subita destillatione natum putabant fero

semper.

tione medullae oblongatae, ex qua nervus vagus oritur, omnis respiratio extemplo cessat. E eriences Sur is principe de la Die etc. Ian. 181 2 P.

60 Nonaen apoplextae Pulmonalis Ltivmychlag) a IIOHNDAUM in usum deductum ob id reprobo, quod, si

748쪽

oscitatio ipsumque sus trium eaepe ex on cephalo prosicisci videntur si ). Dyspnoeam ex capite provenire dignoscitur, habita ratione ε ignorum Cerebri a flectionem indicantium. Signa haec, dyspnoeam modo prae Cedunt, modo Concomitantur,

modo illam sequuntur si ): quod ultimum εi accidat,

Vellemus eX paΥte per apoplexiam paralytica reddita, apoplexiae ipsi nomen impertire, tot efficerentur apopleXiae, quot corporis humani exstant partes. 61) Sunt comites familiares apoplexiae, Itydrocephali, torpor is cerebri, taedia etc. Fracto enim nervorum ita pulmones imperio, quid mirum, si respiratio langueat, et circulus sanguinis per haec organa dissiculter locum obtineat, sique tunc homo cogatur, diductis maXillis et elevhto thorace inspirare Θ Cis. LE GAL-

Tors l. c. qui docet, caput a trunco resectum oscitare . Inter caussas tamen oscitationis et Suspirat, et pulmonum cum ventriculo consensus praeteriri non debet. Item cum utero ; constat enim aestiam Venereiam Sexu sequiori sese haud raro per oscitationem manifestare, quod tamen sImploma hoc in casu et cum assectione cerebelli, oestro Venereo haud praesente, cohaererepo set.

62) Notum est paralysin interdum npoplex iam annuntiare P. II. Vol. I. Seci. II. C. XII. f. LX. N. 1. , quod

tunc continger e solet, dum origo nervi cujuεdam antequam sensationes et facultates animi pereunt, laeditur. Errare hinc Videtur L in UT AUD l. c. , dum ait: Plures demum praedictum catarrimm suffocativum ab apoplexia haud dii ferre sibi falso persuaserunt; cum suffocatio in hac catarrhi specie se prodat, priusquam aboleantur seusatioues, uti constat ex relatu

749쪽

cidat, cave ne est ectum interceptae respirationis in cncepti aliam si pro caussa dyspnoeae habeas. 3. Imperium cottimniae Uertebralis in respirationem ς' ) jam HiPPOCRATEs sit , GALEN Us βο), IJ LATE nus si ), ML1BOMIUS V. , MORGAGNI sise), SonDAi17ψJ, ARNE 51ANN 7yb intelleXere, ac recentiora

famulorum eXcubias agentium; dum a poplectici pri- o functionibus a Dimalibus plane carent, dein vero Te spirat o laeditur. Us Cap. X. f. XLIV. N. 3. C. 64 P. II. Vol. l. Seci. II. Cap. I. g. U. 4. Cap II. O. VII. 2 89ὶ 3. ὶ 1. 44 . Cap. XII. g. LXII. l. p. 456. f. LXIII. I. Et praesentis libri Cap. VIII. g. XXXIV. N. s. 65 Aph. L. VI. Aph. 46. , , Qui gibbi fiunt ex asthmate,

aut tussi, ante Pubertatem moriuntur. Summum Virum, effectum cum caussa confundisse. arguere licet

co) L. III. de difficult. rospir. C. 6. Docet, illos, qui

spinam supra septum tuari Versum in posteriorem pax-tem luxatam habent, difficultex spirantes et ster torosos

fieri . 67 Prax. L. II. C. 4. Α diaphragmatis imbecillitato

interdum agili a provenire sentit idque occultum vocat, , , quod majores praeSertim nervi septi, a dorsali medulla progressi, defluxionibus aut aliis morbis εeparatim et soli infestati, ibunosam quandam pariunt, qualem in asthmaticis nullis aliis pulmonum affecto-xum indiciis apparentibus, continuo aegros infestare observavimus.

tebralis.

750쪽

DE DYSPNOEA

xumque Confirmarunt. LaeSa Origine nervorum,

q i musculis thoracis, abdominis, et diaphragmatis provident, necessario Perturbatio respirationis sequi debet.

Pusea V1 Versucho. 1. B. P. 90. In Vulneribus cerebri regpirationem laedi observavit. et2 op. c. Docent illius experimenta, quod eta sectione medullae spinalis sub septima vertebra cervicali potestas costas elevandi cessat. Ita contractio diaphragmatis a sectione medullae ejusdem sub prima Vertebra cervicali. T3 Annals of philos. b THOMPso N. Tond. 18 15. Febr. τέ) Notum est elegans experimentum, quod in brutis tentaverat; ligatis scilicet aut resectis nervis diaphragmaticis, vidit ille dyspnoeam supervetiire, cui dus pnoeae et hodiedum nomen GALE Nic AE impertiri solet. V. SAUVAGES Nosol. mellio d. morb. Cl. II. Gen. . Spec. 16.τ5 De motu sanguin. C. 2. P. 91. operoso experimento ostendit, nervis octavi paris in cervice arcte ligatis, aut penitus abscissis, animalis pectus suspi-xiosum fieri .

76 Tract. de respiratione. Sect. L. II. C. 2. I. έ. Docuit, quod si nervi diaphragmatis, qui per thoracem

et quidem mediastinum satis notabiles feruntur, quaeanquo do caussa sive igne sive scalpello irritentur.

SEARCH

MENU NAVIGATION