Aphorismi iurisprudentiae. Opus aduocatis atque adeò omnibus qui in foris iudicialibus versantur seu pragmaticis vtile ac pernecessarium. Autore D. Ioanne Brechaeo Turono ..

361쪽

Cum'aque matura conscienda mora. RIlle laborum auidus vexatae tape negabat Naturae requiem,debita iurature.

O dea crudelis quid enim crudeliusto atquid Tanti hominis rigido pollice pensa putas 'Heu quid agol mea verba rapit singultus ab ore,

Obruit 'uerulas fletibus unda genas. Ac mea fatali soluuntur pectora planctu, Tristiaque abiectis imbribus ora madent, Non secus ac seruet fera flamma typhoidos

Aestuat in cerebro plurima cura meo. Nil faciunt planctus, nec iactu ne reuocandae, Funesta immiti pectora tonsa manu. Vita utenda data est nobis incerta diesque: Viuimus incerti: tum breuis aura fugit. a' tranquilla viris mortalib'hora superstati Quae fuit aethereo tuta sub axe dies' Currite mortales, praecurrunt lustra dierum: Aetas exi Fuo tempore Versa, Volat. He heu quam breuis est hominu versatilis stasi Sola equidem Virtus non metuit senium. Ergo huius virtus morietur,& vltima tanti Saecula non capient nomen, Mastra viri QSare,threiicios mutato pectine neruos, Linquite Franc igenae,blandisio namq; chelin. Trista dyrcaeos mutate in funera cantus, Nanque obi, vestrae tota lucerna domus.

Rex pius hic vester,fideique exeplar author, Regnicolis vobis duxque, paterque fuit. Estote illius memores,precibus' iuuate hunc Qui vestros iustis legibus auxit avos.

362쪽

Quantum gente potens Francisco Gallia rege Claruit atque aucta est legibus, imperio. Hoc praestat virtus,pietas,doictrina fidesque Principis,in regni limen ubique patens. Quem patriae patre merito appellamus eundi

Musarum licuit iure vocare ducem.

Sorte alij regnu accipiant: sed maxim', hic rex

363쪽

cisci Conanni ConsiliariiRegi libellorumq; supplicum Magistri, desunini: ad Galliam eius

funera flentem . Per UO A R.

Quid me tristis adhuc desanctu Gallia plorast Non obij ast ablinio meliore potitus. Mens animusque cito obscura copageabluti

Ac vel in vinclis seu carcere, patriam auitam Et proprias petiere domos ubi purior aer Nescius ob sicurae caliginis emicat ardens. Hic cum Patre Deo fruor alto munere diuum Et pacem aeternam teneo Tedesque beatas. Desine, quaeso,tuis hinc me reuocare querelis Unde ego noli equide decedere, atria Ditis Ima peti, mihi si imperium regumue daretur. Et Pluuia, Ventis,& Luna,& Sole nitente Proueniunt terra se uetus alimentaq; carpunt: Post ubi matura est aetas,tunc curuus arator Colligit,& vitae seruator in horrea condit.

Sic hominum est ortus,sic vita, deniq; finis. Nanq; subactaviro recipit dum foemina semen Humido alit calid6q; intus, tu dei de per alvu

Coelesti vento motum vitάmque capessit. Sed cum praerupto validus cotyledone caulis Turgescit, matόrque suos adoperta resoluit Atq; aperit foetus gemebudos, rursus alendos Qv erit,&admotis humectat pignora mamis. Surgit in excelsum paulatim,& corpore toto

Auctior,alterno gestit procedere rella. Florida tum demum soboles,& viribus inaes

364쪽

Cui lumen vitae ratio, sol aureus,Vmbra Pulsa prorantisprfluxit, Mi sita virtus 'al adices agit: hinc aetas matura, Senectus Sicca comes, sequitur tandem domini anxia

inessis.

Quam postquam a lolio,atque agnos secreuit

ab hoc dis, Aequior excelso sacr6que recondit in horreo: In scelix lolium Ietiles uruntur auenae. Foelices an imi,quos alta ad sydera virtus Ardens evexit. quos Iuppiter aequus amauit: us sque sui haeredes fecit,Regnsque paterni Hic scopus est quo cuncta licet cotendere: vita Infera non vita est: sed mors,labor, anxia cura, Sollicitusque metus seu sorti cu hoste duellu: Gaudia ficta ,dolor.Tande ridenda Senectus Extremum vitae. sceleris sibi conscia multi. Ergo, o dilecti,quos dum mihi vita manebat Artibus ingenuis diuersa ex gente fouebam, Chara etiam coniux, Conannum flere beatum Cessate, S mecum superas contendite ad auras. Hoc opus,hiclahor est: Nunc dico valete. Qui esto. De eodem. Dum vult empyreos quadrisae aptare iugaleis, Labitur in tristi praeceps auriga lacuna. Flentis,stae fratrem coelo cecidisse Sorores, Et pulsum superis. Quid nosti stabimur omnes Conannum superis raptum ChristCque beatu.

365쪽

Eiusdem Epitaphium. Pulverea atistes iuris Conannus in urna H xc tur,clarus religione, Datiae.

Abstulit huc qui habitate 5 uexa dari imis Nirtutuque illi pumia multa dedit M orpus terri animuin peris,atq; ipse cupresbAE ternitati nomis a digna dediti ' . Heu fati vis ituat quid hunc tam diram ecasti, Saltem ante incoeptum qu Pin parare op 'Ecce alter periit nobis hic Scaevola,& alter Pomponius nobis Dd monimenta manent. In mortem Carolae Crollier xc tibi. Legeneuoys Caluimon tensis stipa prsfecti Carmen. Forma elegans,Virtute animi praeclara,iuuente Flore virens,coniux rapta pudica viro est

Flebilis illa quidem multis: sed mortua, nulli Flebilior, moesto quam fuit illa viro. Heu frustra, Vir, flere pius, nimiumque videris Ista perpetuus quam Ppor urget humo Non redeat vanae a sanguis in agini, VmbrqCorpore abest tantum: mens tibi sancta vacat incorrupta fides,& veri candor amoris,

Coniugio uxorem non repetere parem.

Ereptam miseris laetare, marite, tenebris. Quid Nonne hac nati conditione sumus'

FINIS