Caroli Clvsii Atrebatis Curae posteriores, sev plurimarum non antè cognitarum, aut descriptarum stirpium, peregrinorumque aliquot animalium novae descriptiones

발행: 1611년

분량: 191페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

61쪽

P.rg. 23 ote sectionem AB soLvT Α, addenda fiunt seqπentio, de varii oeciebus Aucmonarum latifuarum:

A NEMO NEL LATI FOLIAE VARIETAS.

Aηemanci a AB vi porro Ioan Hoghelandus anno Christi Mncvir Ane- , is eis. ''monarum latiore solio plantas semine natas, quae eo anno primos ritu, suos flores protulerunt in quibus summa varietas conspiciebaturi inter quas circiter quinquaginta, quarum flores omnis fer generis coloris duplicata atque etiam triplicata rotiorum serie constantes, ut ad me scribebat,& ut conspectum irem inuitabat quod sane libente secusem, nisi imbecilles corporis vires, spiam progredi prohibuissent verum, ne tam amoeno spectaculo prorsus priuarer, is viginti ex selectioribus ad me mittebat colorum varietate discretos, duplicii triplici foliorum ordine constantes, ut in nonnullis tri ginta,quadraginta,Vel etiam plura numerauerim,&illa quidem amgustiora iis quae in octo foliis dumtaxat constantibus conspici silent: color autem erat vel ex albidus, vel suave. rubens, vel carneus, Vel ruber, et coccineus, ver languineus, vel Violaceus satur aut dilutus soliorum ungues vel albi maiores S minores, vel lauescentes, vel nulli: media capita umbilicum Occupantia,aut cineracei coloris, aut fusci, aut nigri stamina illa ambientia vel caerulea, vel subcaeru .lea aperiebantur autem ii flores Iunio. Sequente vero mense alios etiam mittebat, in quorum colore non minor varietas ex his non nulli octo dumtaxat foliis lati ulculis constabant elegantissimi colo. ris, ut ex sericco villo is panno hermelini coloris conflati esse vide. rentur, de eorum ungues albi, orae etiam albicantes, caput medium

fulcum stamina ambientia nigra , apices ex fusco caerulei alii nouem, decem, undecim duodccimis tredecim folia habebant colore violaceo saturiore praedita, quorum ungues magni albi vel dilutiore, nullis conspicuis unguibus vel purpureo saturo, vel coloris faecum vini rubri melegantis, vel inhio exalbidi, deinde quodammodo cineracei, cui pro staminibus multa angulta soliola eiusdem coloris medium caput cingebant unus ctiam octo soliis constans eleganti Issimi coloris, cui parem videre non memini; nam velu uti ex coccinco, sanguineo dc hermeli iuxtis coloribus contexta

esse

62쪽

Cvn pos TERIORES. SI esse videbantur, eisque valde splendentibus ungues sitis magni prorsus nivei stamina fusca apicibus subcaeruleis praedita umbilicum occupabant supra quae capitulum cx violacco fulcum assurgebat , vicenis aut pluribus angustis foliolis cinctum, eiuldem cum

maioribus Olus coloris breuiter omnes inter ic dili Imilcs crant

nec binos conspiciebam eiusdem coloris. Sed etiam extremo Iulio flores habuit quorum unus 8 foliis exalbidis constabat,&iis quidem luave rubentibus venis radiatim distinctis, ungitibus autem paruis albicantibus, stamina cum apicibus iliis alter undecim aut duodecim praeditus erat foliis vatio colore radiati in diuisis purpureo saturo dilutioreque Jccxalbi do, unguibus ex albo laue 2entibus i medium caput fuscum cingebant stamina subcaerulea tertius ex eadem planta quae cineracei coloris illum foliola angusta pro staminibus habentem tulit, natus, valde cleganserat nam viginti latiusculis foliis constabat ex albo cineraceis sta-mma erant breuia, ex cineraceo violacea intorquae nata innumerasia angusta soliola ex cineraceo violacei coloris caput fuscum cingentia, ut me ito pleni nomen sibi vendicare posset an vero ea planta limites anno proximo flores sit datura tempus docebit. Breuiter, Lati liarum Anemonum semine deciduo sponte nascuntur lingit lis annis plantae, in quarum floribus conspicitur tanta colorum varietas, ut verbis exprimere sit valde ditscile variante etiam mirum in modum soliorum quibus constant numero, Inm n guium illorum colore: nam hoc anno D vi I habuit idem Ho-

gelandiis flores duplici, triplici, quadruplici, quintuplici foliorum

serie constantes atq. etiam pleniores,ut triginta, quadraginta, quinquaginta, sexaginta, plura vel etiam centum folia in uno flore numerare meminerimi an vero eaedem plantae flores adeo plenos proximo anno sint prolaturae, dies indicabit fit enim interdum ut plantae semine natae quae florem valde plenum protulerunt mutentur, insequente anno dumtaxat illum habeant simplici octo, decem, aut duodecim tollorum serie constantem. Pa . 2 p. sis. qui purpureis venissio. Is ex radice promebat

lis i8 quae exurgebat palmaris lin. Is sidebat flos maior lin.2I eiusdem fere erant coloristo. χχ adhaerebant quodammodo M. 2b. abiici

63쪽

Pag. 6o ante sectionem Haec sunt, adrinda struentia: a. - . i. Haud dissimilia solia de radicem liabebat x xi genus Anemones -- xxi tenui liae, eandemque floris formam habebat, sed eius color pla--- ab aliis diuersus: nam ex cineraceo siue furvo albicans crat. tcnui rubedine veluti perfusus, qualis sere pannus est quo Franci Dcani monachid Capuccini amiciuntur Galli ensume qliasi sumo tinctum, Belgae Moxichra appellant. His baci a verba,ante dicta periodum Haec sunt, se fieri etiam posse mentiosequentiumsecierum fuemones tenuiore folio, Avel simiabus verbia: ---u inter has porro species Anemones tenuiore solio,duae sunt rari res, quas in horto suo alere se, litteris suis mihi significauit Illustr. uitam. vir Matthaeus Caccini, nobilis Florentinus: Quarum prior florem fert Album, purpureis venis radiatim distinctum Altera veto species album etiam fert florem sed cuius ungues sunt purpurei.

ANEMONE LATl FOLIA PLENO FLORE, Cac InnPag. 262, ante periodam C ET E RIM Alterius, cte adripo senis

quentia verba:

μαωακι - Idem Nob vir Matthaeus Caccini Anemones Iati liae speciem lis e iis; alit, ut ex eius luteris Florentia missis intellexi,cuius flos duplex est,

sed longe amplior quam Pavo maior vulgo dicta cuius quidem radicem anno 16o ad me militi sed ita amictam accipiebam, ut fi rem nondum videre licuerit. Pag. 263 in. l. legendum Iacobo de Caudentio uen. Eadem si ante sectionem Quodsi, id ev post Anemon tenuis

sanguineo pleno flore, inserenda ere descriptis Anementi tenuissi pleno p.rpureo flore accini, alteriissenosioresuauerubente quaseunt ades: ANEMO NE TENVI FOLIA PLENO vRPVRE FLORE,

Occitat, altera tenuisebapon ores ue- rubente, eiusdem accini

Q v A TA fiat colorum varietas in Anemonibus semine natis,' quotidie experimur vix enim quispiam enarrare queat colorum mictatem, quae in illarum Botibua conspicitur, pnesertim planta rum

64쪽

CτR pos TERIORES. rum quae lati soliarum semine prognatae sunt, quemadmodum paullo ante cripto comprehendere conati sumus. In tenui liarum sc-mine natis longe minor fis varietas, sed est tamen etiam aliqua mutatio: nam praeter cas quae florem habent simplici foliorum serie constantem , cumque aut coccinei, aut herme sint, si ita appellaro fas est, aut sanguinei, aut violacci, aut albi, aut cineracei quodammodo, obsoleti coloris variantibus etiam earum Vnguibus reperiri certum est etiam albo flore rubris venis distincto constantes, albas purpureis ungui' ais inni reuiselia pleno ore ex atro pηrpuras miς bus praeditas, quarum fores inter chartas re

positos anno Christi

M. DC. Via. atque etiam

radices,sed prorsus ari das .in pollinem attritas ab illustri viro Matthaeo Caccini FHrentino,qui anno praecedente me monuerat etiam tenui folia reperiri pleno flore praeditas , qualis est illa

quae coccineu aut sanguineum cum habet, sed alietius de diuersi ab ea coloris Learumq- binas se habere plan

rem proferret, cuius etiam icone vivis coloribus expressam ad me mittebat altera verbeum haberet sua- Ve'rubentis, nitidi coloris, cuius etiam

leonem misisset, nisi ipsa planta vitium c u icti, eamque ob

uui folia leno

65쪽

u CAROLI Lusii causiam illo anno florem non protulisset. Comitaque nenii nemeorum qui de Plantis stripserunt istarum mentionem facere com .periam rem non ingratam me facturum putaui, si illius cuius cxem

plum suis coloribus depictum ad me misit Nob illo vir, in tabella iuulpendum curarem, qua hoc loco adponcrctur, adscriptis Plantae ipsius notis quas coni adiunxerat: nam cum plantam non viderim nihil de illa pronunciare possum, nisi quod ab alio didici amet ibiennio post&huius, Walterius quae suauiter libet forem inter chartas repositum Maio mense acceperim, ut similcs reperiri non

SCRi Bis A porro ad me Illustri ille vir qui unicam huius Anemonidis plantam habebu, his verbis. Mitto tibi iconem Anemonidis tenuis otia violacco sitie purpuro caruleo fiore Pleno, quam Constantinopoli accepi limus flos cum emergere incipit, violaceis orsus est coloris sed vi expandi incipit, enim colorem in icone ex prcssum contrahit, ctahqitantulum titutiorem: cius folia&ra lix, ncc a solus nec radice emi lue pleno tibia vulgaris&omni-Dus notae disserunt. Hae ille sed quantum ex icone colligere licct. nos tredecim latioribus liis exterioribus constat reliqua quae ab illis ambiuntur latiuscula etiam sunt, de non adeo ictauia, ut uuae in vulgari plena conspiciuntur.

Additum erat in epistola, se paucis ante diebus Constantinopoli accepisse pro valde raris plantis binas Anemonidis radiccs,cum hac inscriptione, Anemone Chalcedonica - πιά Calumeni R Jed illarum florem nondum vidisse sed nec qualia prose rent folia signincabat. I Praeterea in alia quadam epistola scribebat se Constantinopoli etiam propiant rara accepisse Anemonidis latisobae genus coccineo ore duplo vel etiam triplo densiores pleniore quam illud sit illius gemas,cuius iconem in Historiae Plantarum lib. II. exhibeo, ab Herbariis vulgo Pauo maior appellatum alioqui eiusdem coloris αrorma cuius etiam radicem anno Christi millesimo sexcentesi. moioptimo mittebat: sed asperrima subseques hiems corrupit cum teletassimis quibusdam his quas adiunxerat plantis significabat

licum occupare solito. Pag. 26s . gendum viderentur

. IV e I TU oppit atque etiam e Pictonibus.

dcq ex Italia multos thaotomi quidam adferre soliti

66쪽

CYCLAMl Ni potio HEDERAE MAGNA VARIETAS.

PoII qua verba, eadem pagina, nempe ante sectiooem HAB v etiam, addenda de Cyclaminisobosedera magna varietate,ex Astera Appendice.

Pag. 266 ad finem visis de Cyclamino adde descriptionem Cresamini verni albossure, ex Appendicia alterivi Auctario sedissivi descriptionuάθimis verbis, nempe ροι periodum Sub extremum illum, addeseruentia Ex iis porro quas a

plantis, quasq. a rhi V zotomis Gallis illo 'sequentibus annis reis dimeba,anno Christi millesimo excentesimo sexto in sequente nonnulla sub extremum Aprilem mineunte Maio binos aut tres flores

proserre coeperunt, sed longe minores quam in ullo Cyclamini genere , eiuΩdem tamen formae cum illo qui rubel lum fert flore,eum q. odoratum, sed niuei prorsus candoris a ultero ut ille spiran. tes, quinque angustis laciniis sursum refleiaxis costantes quibus deciduis tenelli cauis liculi siue petioli su rubentes , qui eos sustinebant, sese contrahebant, & in orbiculos conuoluebant alterius Cyclamini instar, atque in summatcllure procumbebant cum sua theca qua semen continc batur plantae soli a maiora

67쪽

16 CAROL CLusis maiora sescunciam longa, tantundem circa pediculum lata, angustiora tamen circa mucronem , per oras aliquantulum gulosa, prona parte quinque crassiusculis neruis praedita dc omnino rubescentia supina vero viridia sed requentibus maculis albis aspersa, quorum pediculi circa summum crassiusculi, iubrubentes qua parte extra terram extant, subterra autem candicanti paulatim exiliores fiunt ad exortum Vsque, quemadmodum etiam florum pediculi, ut ex adiecta cone videre licet, quam ex viva planta delineari curabam atrigidissima hiems, quae a in Iso initio subla-quuta,Omnes pei plantas,ut Sesalias plerasque selectiores, corIupit.

PLANTA PRO CYCLAM IN SPURI MISSA.

Dct qua verba addenda ecto descriptio planta uiu dum pro Omminstverno luris missae, ex eiusdem vendicis alterim i Auctario. Pag. 257 MA. Meuedum qua etiam appellatione.

PHALANGivM ALLOBROGICUM.

Pug. 7 a te caput Lxa vi reponenda ea Ascriptis balangit Eobroci, ex Appendice inera: eiusuo historia casti addesequentia verba: Huic non valde dissimilem plantam postea ad me mittebat A gentorato amphis.&doctiss. Vir Fridericus Mayerus, eius urbis Armamentario Praefectus cuius tamen solia huius soliis cssentangustiora,& flores paullo minores. Sed ctiam in Pyrenaeis montibus crescere similem plantam postea intelleximus a Venerio, qui illam istic legisset, Ata Richaeo Professore botanico Mompellensi Lilia-phodelum albo flore nuncupari scribebat,&4hirotomi Galli similes plantas in Pyrenaeis erutas ad nos inferre coeperunt atque Ioan nes Hoghelandus plantam habuit florentem anno Christi millesi-Pbabum mo sexcentesimo octauo a quo acceperit ignoro cuius folia longe '' 'η ' arripliora, longiora sic rassiora quam meae caulis ctiam multo pro cerior, qui fores longiore spatio ab inuicem distantes proferreti itaque non modo Allobrogicum Phalangium appellanda erit haec Li'ista ' planta, sed montanum:& mihi omnino persuadeo fuisse notam valerio Cordo, atque ab ipso thaginem vocari. Pag. 27 Iistituis iconti, pro Veratrum nigrum II. Dodon. repon da fuerat Veratrimetricii, Dura,PImi Consili go. P.g eadem tin i scriben um re solet interdum tamen a radicis latere noua stermura producit

CARO LI

68쪽

ATREBATIS

RARIORVM PLANTARUM

HISTORIAE

LIBRO ERTIO

haec addenda vel immutanda.

Pag. 3o ante sic Oem MINOR, repone ea quasequuntur: Huic valde similem ad Batavos adserebat Franciscus rhirotomus Gallus, e Pyrenaeis montibus erutam anno Christi sexcentesimo quarto supra millesimum certe illius soli non erant dissimilia sed triennio post dumtaxat florem protulit mihi. kHoghelando,breui quidem pediculo subnixum eiusdem prorsus coloris cum Quintae siue tandgrauianae flore Christianus etiam Porretus tres aut qua tuor plantas habuit,quae in extremo sescuncialis cauliculi capite ternos aut quaternos flores semuncialibus petiolis inhaerentes protu terunt:& anno sequente mea planta auctior facta cauliculos protulit firmos tri uncialis longitudinis, summo fastigio sustinentes septem aut octo flores emucialibus petiolis praeditos,ut dubitare nequeam quin illud ipsum genus sit Quinto loco descriptum escopiosum au tem habuit semen in vaseulis Secundae vasculis similibus. Eadem pag. 3o . MDemsectionum i Wom, adde: Similem aliquot post annos Lugduni Batauorum accipiebam a Iacobo Plateau cum hac inscriptione Auticula Visi alboriores sed Id ea

69쪽

18 CAROLI Chus II1. ; .ui, ea demum forem proferre coepit anno sexcentesimo septimo radio luit octauo supra milesimum in tri unciali gracilique cauliculo & eum quidem non albiim, sed veritis Zόλακαγν qui tandem senesccns quandam albedinem contrahit. motaeibit oriam Septima Auricula Vrsi, hoc nolo: Ais auus I Epri MA solia iis crant similia qua primuin genus flavos gestans flores, habet: praesertim his quae candicant,& veluti farina quadam sunt asperla,minus tamen ampla:caulis dodrantalis, tamquam fari

na etia aspersus, summo fastigio multos fi res in quinque lacinias diuisos sustinet, qua tu singulae in extremocrena sunt praeditae, instaritorum flauae, pau lo tamen minores co lorisque ex albidi carisneo per tali odorem habet Primae.

In Batauiam , ubi conspiciebam cx Anglia primum allatum esse intelligebam hoc

enim est descriptio Octauasseriti Aurico Vrs sci addeda nempe DB Hem sectioris Crescit, eae descriptio simitu cuiusdam planta, cum icone ex

Similem

70쪽

o Custi ios TE Rio Rad. , similem huic Octauat etiam nasci, sed breuioribus soliis in Tyrolensibus Alpibus, postea intelligebam: nam inter siccas plantas, quas R. P. Gregorius da Rcggio a se crus Oeniponte ad me mittebat sub extremum Augustum anni I 6o 8, haec etiam crat reposita nimirum inter chartas, cum alus Alpinis plantis e Tyrolensibus illis montibus erutis ab illo Reuerendo Patre, professione Capucci .no: ex quibus obseruabam pleratque plantas in iis montibus nasci, quas in Pannonicis, Stiriacis ante legeram. Cumque huius Auriculae plantae cui in posterum Octauae loeum dabimus satis integram conem acceperim,illam in tabella exprimendam curabamus, ut inter alias locum haberet. Deinde Τutimsubiicienda Nona uricula uel bim hictoria petenda ex Mactario alteriis 'pendicis, est itidem Auricula vili tam margine ela notanda. Poctrem sequetur Decima aricula Vrsi, qua omnium minima, es in contextui rauum Acs occupabat. Daque in contexIu quaedam vocabula erunt immutanda, nempe pag. 3o S. D. 8. nota perbis O QT AN A folia, ore. sicribendomeri DEO MAE soli unguem, sec. o in margine notanda Auricula ursi x. Itaque titulin conisiuius, inima auriculae V oeciei oro Auricula Vrsi via minima, immutandus eam Auricula Vrsi mi

nima.

Eadem pag. 3os λ. 34. scribe: Sextum, septimum de Octauum, pri

mus omnium, Erc.

on. 9 scribe nuncupatur octaua apud Stiriae CORTUS A.

PQ 3 o ad calcem capitis, de ortus adde quasequuntur: Et certὰ , postquam ad B.ua uos veni, Cortu a plantas in hortis eorum qui elegantes flores in deliciis habent, satis copiose nascentes conspexi; sed nullas obseruaui, quae flores gestarent surrectos&ca: lum sipectantes, ut Cortusus de sua asserit, ted notarum inflar pendu losvi deorsum spectantes, quales esse meae Sanicula montanae flores scripsi.

i Pa'. Lo adstam eapitis xta ide Viola montana ad se Iuentia: Gulielmus Boulius in Hispania obseruauit Violam montanam

SEARCH

MENU NAVIGATION