장음표시 사용
2쪽
sex Max.tum nostro, tum superioribus etiam aliquod salaulis de Papa: ec sacri concilii potestate acerrime, ac saepe disputatum: atque ea de re tam uarias doctilasimorum hominum fuisse sententias: ut eius quaestio
nis difficultas,aucta potius quam sublata mihi uidea
tur. Itaque non tam uirium mearum tenuitatem,quam
quid Christianum hominem, quid seruum tuum de ceat, mecum subinde reputans, non potui mc contionere, quin quae longo di pertinaci studio ad hanc rem pertinentia uel ab aliis didiceram, uel ipse excogita ram, hoc privsertim tempore publicarem: quo haere licorum fautores nihil auidius expetiit, quam ut Pontificiae potestati quantum possunt, uel per insidias deis rogent.in eo autem praxipue desudauit labor noster, ut quae laetant variis locis dispersa colligerem et quae sine ullo ordine tradita digererem: Quae obscure dicta
aperirem et ac denique ab aliis omissa pro ingenii ui/ribus ipse supplerem . Sic enim fore existimaui ut diisiectis c quem ad modum spero b tenebris, ueritas iam clara in medium prodiret.aciam omnibus plane liqueret, eum qui legitime sit ad Pontificatum assumptus: modo a fide non declinet, maioris semper authoritastis,quam patres concilii fuisse. Hoc autem quicquid est operis tibi dicandum existimavi, primum quod eam tu, de qua agitur meritopotestatem geris, ta ad
3쪽
istam dignitatei tam concordi patrum cosensu assumptus cs: ut electio illa diuina potius il humana uideori iure debeat. Huc accedit quod in defendenda istius sanctae sedis maiestate, in Cardinalium dignissimis cooptationibus, in procuranda inter principes pacC, longis susceptistitineribus,non sine maximo uitae tuae periculo, talem te Pontificem praestitisti: ut disputa/tionis huius nostrae summam, non modo amplissima
ista tibi data diuinitus potestas, sed etiam praeclari
mores tui, ucrissimam cssc dcmonstrent. Neque tamen dissimulauerim hanc etiam suscipiendi oneris causam mihi fuisse,ut qualis mea sit erga te obseruantia, hi aD sidui labores mei lc qualescunque animi foetus,ostenderent . Quamobrem sanctitatem tuam obsecro ut quae pro te ac dignitate tua, si non erudi te, at certe pie ac libenter elaborata sunt, hilari animo suscipere, ac si uidebitur foucre, non rccuses. Neque id sane sue rit amplitudini tuae indecorum, nam quanto sunt oboscuriora dc humiliora, quae radiis tui nominis illustra/ris, tanto maiorem csse clementiae ac bonitatis tuae splendorem omnes intelligent. Vala.
4쪽
TE PAPAE ET CONCILII. I quid est in tota mortalium uita laudabile, id totum in
magnis N arduis rebus esse constitutuni,nemo iure duψbitauerit. itam ne conatus quidem ulli honestiores exis stimantur,u qui in dissicili negotio fuerint aliquando su/scepti,ubi si forte nos fallat qui plerumq; euentus optatur,uollitas tamen in laude poni solet. .ua ego ratione
ductus, cum iam inde a prima adolescentia iuri pontifiθcio ac ciuili discendo totum me tradidissem, nullam quidem eius disciplinae panem mihi negligendam putaui, quae tota ad rerum publicarum constitutionem,& ciuilem societatem conseruandam elset excoogitatae Uerum eas disputationes quς de magnis rebus essent,nescio quo meo genio impellente semper adamaui: M in iis ingenium, si quod in me est, libenter exercui. Quoniam igitur multi Sc illi quidem praecellentis do ctrinae glos ria illustres uiri,maior ne sit summi Pont.an sacri concilii potestas,acriter ali quando disputarunt: M litterarum memoriar uaria ac dissidentia tradideriit: Ego quoq; exquirendae alm intuendae ueritatis gratia quid ea de re, sentiam, in medium afferre constitui,ut si fallor,a doctis uiris corrigi possim. Sin recte sentio, ex nostra hae disputatione ueritas breuiter ac dilucide intelligatur.
Haec tamen omnia quae dicturus sum .s. matris ecclesiae censuris qua debeo modestia ic ueneratione submitto. Simul etiam ab elegantioris musae homi/nibus impetratum uelim: ut in eius rei inuestigatione,quae inter iuris interpresties uentilatur, illorum interim lingua uti misi permittant, dum res difficillismae 5c nullius prope eloquentiae capaces explicatur. Deo igitur Opt. Max. cuius causa agitur inuocato. Opinor ego, saluo saniori iudicio, nullum castlum reperiri,in quo uere dici possit, concilii potestatem Pontificia maiorem esse,aim inde sequi dicimus,ut concilium in eum, qui certus fit Pontifex, imo penum nullum habeat: M quamuis prima fronte conclusio haec non medi criter dubia uideatur, si tamen, quod a sacris constitutionibus traditum est, diligenter inspicietur, fortasse non obscura fiet . In primis autem Ope preεeium elle arbitro si declaretur,cur non in Pontificem simpliciter dixerim,sed in eum qui certus sit Pontifex.id enim iccirco fecimus, ut nonnulla, quae tacite obiici pollent reiiciantur. uidelicet a concilio phares de pontificatu certanε iudicari posse.c.Si duo.lxxix.dist.idet ab anteactis conciliis quandom fa/Mum,ut de concilio Constantiensi legimus, Κ de aliis, quae uti non necelsaria ad rem propositam omittiitur. pariter etiam dici posset iure cautum est e, Pontificem metu uel pecunia interueniente electum, de sede elici posse.e. Siquis pecunia.lxxix. dist.&his L similibus argumentis concludi, his saltem in casi bus concilium maiorem ipso Pontifice potestatem habere. Haec enim. Hsimilla quae afferri contra possent, ut praedictorum uerborum tacite dissolsuuntur, nam ubi plures de pontificatu contendunt, nec quis eorum uere. ἱ Papa
5쪽
PRIMA PARS. Papa sit, percipi potest, cum non appareat quis uerus Pontifex sit, om
nes ab occupata dignitate repelluntur.iureconsulti enim quid no esse, M non apparere paria esse existimarunt, L. Duo sunt Titii.ff. de testa. tui. L. In lege fundi.ff.de coniramp.atq; hoc modo non Pont. Max.sed factit potius eligetium iudicatur, qui duos ad Pontificatum assumpserunt. quod nullo pacto fieri potest,ne ecclesia,quae corpus est mysticum si duo habeat capita, mon/strosa fiat, contra. c. Quoniam inpletism de offordin. Iis igitur de causis non in Pontificem, sed in eum,qui certus essct Pontifex diximus. Sic etiam ubi electio Pontificis tanquaniarrita reprobatur,eii ideo iudicari posse conscedimus quia cum legitime non fuerit ad Pontificatum assumptus , ne Ponotifex quidem appellari meretur, nem unquam Pontificiam potestatem ades plus et . nam cum ipsius electio ea forma careat, quae unicuim rei tribuit,ut id sit, quod esse dicitur. L. Si is qui quadraginta .g .quaedam .fLad leg. Di .ele ctio ill i, iure electio dici non potest, ut in simili in a.iiii.I.Condemnatum .sside re iud.traditum est,sententiam,in qua quod ius postulat obseruatum non est, sententiae uiae nomine carere . idem sancitum est Nin. L. Non puta uit.*. Non quaeuis .is. de bon. p T. coni. tab. ubi iureconsultus ait, filium non legitime exhaeredatum: dici exhaeredatum non posse : sic etiam inostrumentum,cui solemnia defuere,instrumenti uirtutem nomenq, non habeo re. L. Diuus,& ibi Bar.ffide milit.testa .nam aliquid non fieri,uel minus legitis me fieri patia esse existimatur.L. quoties. ff.qui salita .cog. Bar.in. L .si finita.f. tulianus.1 fide dam .infect.hinc dixit Balin. L .f.C .sent.rescin.no pGIL Papam canonice electum,esse Deum in terris: ξc non canonice electunt,esse daemos nem claues non regni coelorum sed inserni gerentem, citat. d.c.Si quis pecunia,cui acccdit Feli. in .c. Ego. N .col .ii.in f de iureiuran. An autem electio
metu uel pecunia interueniente facta ipso iure irrita sit, uel per sententiam ira ita facienda nunc non discutiam: quia utcun* sit, non Pontificia potesta ssed factum eligentium iudicatur, ut etiam praedictum est. haec autem quaessio,in libro, quem edidimus de cardinatatu.q.xv.lc. xvi.latissime est enucleata,ubi eam nullius esse roboris ostendimus. Nos igitur,ut ea evitentur quae aduersis Dontibus inter se uidentur pugnare, ne ue illa aduersentur quae de
Papa in haresim prolapso dici possent, de certo Pontifice loqui uoluimus, ac de illo in quo Pontificiam esse potestatem extra quaestionem est. PRIMA PARS.I S igitur hunc in modum expositis ae praefixis,ut haee quae latissime patet quaestio clarius explicetur, ec suo ordine percipi possit: tota quidem res in treis partes prino cipales mihi uidetur esse diuidenda. Primae itaque paratis summa tunc erit. V bi Papa criminosus est, ta de ipsisus criminibus iudicandis agitur,utra eo lassi potestas polior sit. Secunda uero pars declarabit,quid iuris sit quan do nulla de Papae criminibus quaestio est: sed tantum de peragendis ecclesiae negotiis tractaturiquam ut res facilius intelligatur,in tria
6쪽
tempora distinguemus. In tertia denim parte offendicula quaedam reiicieφmus,aim alia scitu dignainc quae iam dicta & firmata per nos comprobabiit, breuiter adducentur. praedictum tamen uolo nemini mirum uideri debere si hoc in loco multa iterari uidebuntur quae in. q.xxxix.lib.a nobis editi de carodinatatu collecta adduximus id enim coacti fecimus ut huic quaestioni, qua in primis tractare instituimus, cumulate satisfiat. Vt ad prima igitur partem redeamus, si quaeritur quid de Pontifice iudicando tenendum it, Respono deo neminem in primam sedem M aliorum omnium iudicem, ius dicendi authoritatem habere: sed illius culpas diuino iudicio reseruari.e. diem .e.
pa, xl. disturam, ut in .d. constitutionibus traditum est, Papa primam seodem obtinet,& aliorum iudex eli: N per consequens omnibus praeest.quod quidem etiam late V antiquae N nouae legis authoritatibus comprobatur, in extrata. Unam sanctam de malo.&obed.explorali autem iuris est infitiori si operiorem iudicare non licere.e. Inferior xxi. dist.et.c. Cum inferior, de maο
ait, Papana neque ab omni clero neque ab omni populo iudicari posse, nam populus Christianus in haec tantum duo genera hominum a iure duisus est .c. Duo fiunt, xxii.q. prima,nec dicta uerba de singulari iudicio intelligi posssunt, quia de ipso prius dictum erat per illud uerbum inemo,&.e. Ergo de tota ecclesia intelligenda lant, quae in concilio esse, iuris interpretatione censeo
tur, ut dictum est . idem sentit tex.in .d.c. Aliorum, cum ait, Pontificem Deo tantum innocentiae suae rationem redditurum esse: Illa enim dictio,ians tum, eam uim habet, ut omnia alia iudicia, diuino excepto,excludat. L. his solis .m de cond. 8c demon. cum simit .ut per iuniores in. L. ita stipulatus, in v .not. fide uerb.oblig.est etiam tex.inclem. Exivi de paradiso. I. cum austem, de uerb. sign. Quinimmo Pont. Maximum se concilio sponte etiam subiicere non posse iuris interpretes communiteram arunt, dicentes eumaniplimdini Pontifciae potestatis quae a Deo est,e. primo xxii.dist quicquam detrahere non polis, ta quanuis reperiatur ab aliquibus Pontificibus nono nunquam id factum misse, aiunt id iure feri non potuisse: ita Io. And.8c Feli. post alios in .e. Ecclesia . s. mariae, de cCnst. Rom. in sing.cxxxiiii.& Ias. post Alex in.L. est receptum .fide iurisd.omn.iud. ubi hanc partem crebrios
Mus sentenuis approbatam esse ait: dc recte, hic enim actus sibi inuicem res pugnaret. ut scilicet idem ille eodem tempore N inferior 8c superior sit: quin nec legislator nec Deus ipse facere posset ut repugnantia sint in eodem subiecto, teste Ang.in cons.clxxxvii.infi. citat.L.ubi repugnantia .ff. de reg. iur.
ubi Decliocidem confirmat. Hinc ut opinor) synodus contra symma chum Theodorici regis authoritate coacta eidem Theodorico, antequam res agi coepta esset, duo obiiciebat: concilium scilicet absque ipsius accusati Pontificis iussu congregari non posse, nec primae sedis antistitem minorum iudicio subiacere: quasi diceret, etiam si concilium praecedente ipsius praeostilis authoritate conuocaretur, nobis tamen qui inferiores firmus contra Pont. Max. ferre sententiam non liceret, prius enim obiectum congregandi
concilii principium respicit, scilicet mconuocauo iniussu Pontificis ficta sit
7쪽
latita. Posterius autem obiectum ad concilii iam convellati aut horitatematnnet, scilicet , ut Pontifex, qui etiam congregationi authotitatem prae buerit, non propterea iudicari possit,ic sie tex .ibi hoc modo expositus probat, Ponuficem etiam sponte concilii iudicio se submittere non possie: in eo enim concilio de iudicandis Papae culpis agebatur, cui Papa suam authori tatem impertiendo, consequenter etiam se eiusdem censurae ultro subiicie bat: dc tamen synodus ipsa ea uerba dixit, quae pauloante adscripsimus , scis eo etiam casu Pontifice minorem isse censuit, quod oc re ipsa declarauit: in quamuis deinde symmachus authoritatem suam interposuisset, nodus tamen de eo sentenuam proferre haud ausa suit: sed hoc modo arbitrata est. Symmachus Papa sedis apostolicae praesul ab huiust nodi oppositionibus impetitus, quantum ad homines respicit, sit immunis N liber: cuius causam totam Dei iudicio reservamus, haec omnia habenturin.6. Hinc etiam,xvii. dist. quorsum enim illi patres Symmachum M Papam , 5c geminando ipsius di gnitatem etiam sedis apostolicae praesulem, 8 se homines esse memorarunt tcerte non ob aliam causam inisi ut ex his re ipsa quod superius dixerant, ostenderetur, s .hominibus in eum, qui supra homines est, dc qui Dei uices gerit, ius dicere non licere: di am etiam si prima illa oppositio .s. non legitime congregati concilii sublata esset accedente demum ipsius Pontifcis authoritate, alia tamen adhuc supererat, minori.f. in superiorem ius dicere fas non esse. idque inferenda de Symmacho sententia praestitit impedimentum: quia ubi duae rationes aeque principaliter adducuntur, sufficit una sublata adhuc alteoram superesse Amnitatis, inst. de nupt.b quamuis symmachus inminum sibi obiectorum reus repertus non fuerit, tamen concilium. non tam licinionis innocentiam,quIm dignitatis amplitudinem respexit: ut uidere est,si senstentiae latae uerba diligenter considerentur: N on enim synodus illa usa est uers , absoluimus M liberamus, ut in sententiis, quae pro innocente proteruns
tu communiter dici solitum est .sed ipse,qui est Papa dc apostolicae sedis praesul, quantum ad homines respicit, sit immunis ec liber. perinde ac si diceret non sit liber, quia eum nostra sententia liberemus, neque sit immunis, quia eum nostra authoritate absoluamus: sed quia ipse est Papa, ipse est apostolicae sedis praesul , nos homines sumus, quibus non licet de eo
sententiam ferre. N emo enim qui condemnare non potest , absoluere postest . L. Nemo .ff. de reg. iur. hoc igitur pacto quamuis Symmachus se ab obiectis erroribus expurgauerit,patres tamen in sentetiae suae uerbis no Symmachi innocentiae,sed dignitatis celsitudini,honorem detulerunt,Nam si eos hominis potissimum mouisset innocentia, illis utique usi et sent uerbis, ab soluimus M liberamus, quae fere semper in absoluendis reis proferre iussisces solent, non ignoramus autem ea , quae a communiter contingentibusta usitatis sunt argumenta,ualida existunati, ut habetur in .L.N eque natales .C.de probat.tum etiam quia ex praecedentibus sequensia declarantur, . L.
Si seruus plurium .ff. de leg. primo cum similaed in principio patres etiam ante causae cognitionem dixerant seipsos, qui inferiores erant , summum Pont audicare non posse, ergo praecedentia cum sequentibus iuncta id non
obscure indicant. quod ab illis quoque uerbis geminatis confirmatur, ubii dictum
8쪽
ditium est, Symmachus Papa dc apostolicae sedis praesiit, ista enim gemina
tio Pontificiae dignitatis arguit eam posissimum prae oculis habitam fuisse: nam ubi uerba geminata proferuntur, ibi a loquentibus uim factam fuisse tu
reconsulti arbitrantur. L.Balista.Tad Trebel.tradit Bar.in. L.Cum scimus C. de agric. c cens.lib. xi .lc sic textus in .d.s . Hinc etiam , diligenter examinatus
probat, concilium declarasse minorem se Pontifice Max. potestatem habeo re, dico , etiam si Pontifex se concilio subiiciat, ut praedixi, Ad idem est
tex.notun.c. Nunc autem.xxi .dist. ubi Nicolaus Papa probare uolens maiores ab inferioribus iudicari non posse, Marcellini & b Diti Pontificum adduιcit exempla: aitq, concilia contra eos congregata dixit Ie nemini primam sesdem iudicare licere,ac eis propterea dictum fuisse, ut seipsos iudicarent. adouerte textum in.d.c. Nunc autem , cum Syxti exemplum adducit, loqui de concilio, quod Valentiani Augusti iussu conuenerat, cui quidem conciolio Syxtus a quodam Basso accusatus se sponte subiecerat, ut ait text.ln.c. Mandastis .ii.q v.fc tamen tex.la.d.c. Nunc autem, ait eum a concilio tanquam ab inferiore iudicari non potuit se, atque ita ipsum concilium decla rasse: ergo ibi est irrefragalbilis tex.addito.d.c. Mandastis, probans Pontifocem adeo maiorem concilio potestatem obtinere, ut, tam etsi uellet, seconcilio submittere nequeat. quod optimis usiq; rationibus ex mente Belo leni .anirmat Card. Alex .in.c. Inserior.xxi.dist. Nec obstat Pontifces quanθdoque se concilio subiecisse: quia si tenemus eos iurisdictioni patrum se silpν posuisse, id de iure dicimus non licuisse, ut Io. And. dc Feli. tradidere in .e.
Ecclesia .s. Mariae de Const.idq; in praecedentibus confirmatum est. Uemno tamen quia non adeo facile credendum est Pontifices illos quicquam, quod de iure feri non concederetur, facere uoluisse arg. L. Similes qui .ff. de test. milli. iccirco sanctius esse arbitrare,si forte diceretur,eos id in sita tamen celsis tudine permanentes e Te.f. non ut se imperio concilii subiicerent , sed ut quadam honestate uitae suae rationem redderent exemplo Dei, quem quandoque, facti sui rationem reddidime diuina monumenta commemorant, ut Esaiae.xliii. 8c exemplo Iob.xxxi. Si contempsi subire iudicium cum seruo meo Ece. dc Io.viii. ait Dominus, quis ex uobis arguet me de peccato s siequoque Io.xviij.inquit, si male locutus lana, testimonium perhibe de malo dcc.hoc enim modo videmus Chi istum etiam ipsum obiecta crimina diluissse . nec tamen propterea dicere oporteret eos, apud quos elusinodi excussationes afferebantur, in eum tu, dc potestatem aliquam habuita: uerum ex perfectione modestiae id factum fuisse probat text.notan .c.Testes .ii.q. vii. quod de Pontificibus quoque, qui id aliquando fecerunt respondendum est . nec aliter, si recte inspiciantur sentire uidentur canones qui dictorum Pontiscum exempla commemor lanon enim eos se concilii sententiae subomisisse, sed coram concilio se expurgat se aiunt: ut non solum crimine sed etiam suspicione carerent, ut sentit text. in .d.e. Mandastis, ibi, suspicionem fugiens tacac hoc modo iudicium illud inspectionis potius fuisse u potestastu arbitror. Quamobrem summopere laudandi sunt, nedum excusandi Pontifices illi, qui, ut scandalum pusillorum auferrent, ultro se purgare uolucr t: quoniam uniculi mandauit Deus de proximo sto, Eccle.xvii.
9쪽
PRIMA PARS. te alibi inquit, qui seandalizauerit unum de pusillis istis, qui in me creduntiae. 8c rursus, Veli illi, per quem scandala ueniunt, Matth.xviii. non ta men iccirco dicendum puto eos, conam quibus talis purgatio fit, in Pon tificent potestatem habere,cui a Deo iura terreni coelestisq, imperii fuere cosmilsa .c.i.xxii .diit.quemadmodum N de Christo praedictum est. ec quamν uis alias purgatio apud eum, cui iudicandi facultas non desit, feri consueue/rit, illud est iu praelatis inferioribus, aliter uero in Pontifce Max.quo in illo etiam casu concilia sunt inferiora,ut habetur in .d.c. Nunc autem. Non obst. c. Nos si .ii.*vii.quia respondet Feli .post IO. And.in .d.c. Ecclesia .s. Matiar, ibi iudicium pro discretione sumi debere . hoc ipsum alii quoque fcre onis nes sentiunt, ut per Dec. in.d. c.Ecclesia. pol setoc aliis modis respor ri ut Per Card. Iacob.intract. de concit .in.q.de submissione Papae. Nec obit.si retorqueretur text. in .d.c. Mandastis , ibi, sed non aliis qui noluerint, aut sponte hoc non elegerint, faciendi formam dans tac. ergo uidetur Pontifex sponte se concilio pol Ie subiicere. Nam si dicimus byxtum se potestati Sy/nodi supposui: se , respondeo id contra ius factum fuit se, ut ait Feli. in. d.c. Ecclesia a. Mariae, idemq, probat text. per me diligenter expositus in .d. c. Nunc autem. Si uero dicimus ipsum concilio se nequaquam subieci Te, sed tantummodo se expurgat se, ut praedictum est: tunc non repugnat: siquis dem non modo non repraehendimus ,sed laudamus Pontifices qui se pilo blice excusando obiectorum criminum suspicionem tollunt. non tamen concedimus concilia aduersus eos propterea authoritatem ullam potuit Ienancisci: per praedicta. Neque uero illud obstiterit quod nouimus Ponti scem Papatui renuntiare pol se X.i.derenunt.in.vi. atque hinc argumentum duci polle, quod multo magis se concilio possit submittere, quod utique minus uidetur. Respondeo enim attinii renuntiationis nullam in se repu/gnantiam continere : renuntiantemq; sibi ipsi dumtaxat praeiudicium alterore: quod utique locum non haberet si se Synodi supponeret potestati: neomo enim eodem tempore o superior , dc inferior esse potest,cum repugnantia simul et se,ullo pacto nequeant, ut praedictum est per. L. Vbi repugnansua .isde reg. iur. monstrosum quippe esset superiorem ab inferiore iudicari polse , telle Host. in c. Per uenerabilem.*.Same, qui fl. sint leg. praeterea per Libiectionem hanc, non ipsi Pontifici sed dignitati ponti sutae,iniuria feret: ut aiunt Io. And.5c Feli.in .d.c. Ecclasia .s. Mariae. Non obst.quemlibet priuileogio suo renuntiare pol se . id enim tum demum uerum est, quum personis priuilegia conceduntur: haec autem eminentia potestatis non pcrsonae ulla, sed ponisficiae tradita est dignitati,ut saepe dictum est: ergo ei Pontifex Max. renuntiare non potest, per notan .c.Si diligenti, de sor. comp. N in terminis per IO. And. V Feli.la.da. Ecclesia.s. Mariae, atque ita ex his liquere arbis Iror, Pontificem etiam ultro se conciliipotestati subiicere non posse. quam conclusionem aperte tenuit Io. delim. post Vin. in. dae. Ecclesia, caeterique
eam stequentioribus uotis approbauere, teste Dec.in d.c. Ecclesia, M late illam confirmauit Card. Iacob.in .d.tract.de concit in. q.de submissione Paopae. Pontificis autem culpa; ut reuertamur unde digressi sumus a concilio judicari non polis, Leonis euam exemplo corroboratus qui quamuis a grao
ut sceletibus sibi obiectis se in concilio sponte purgauerit, hanc tamen
10쪽
aliis Pontificibus forma non praescripsit, haec ille in.c. Auditum .iLq.vii. Hicr. quoque in libro uirorum illustrium attestatur Damasum accusatum adulterii se sponte cum .xlii. episcopis expurgasse. hare habenturin.e. Nos si, in s.si. q.vii. Pontificis itur culpas a nemines Deo excepto iudicari posse exempla
quae commemorauimus Naullioritates assirmant. quod quidem 5c Bonis facius martyr apertissime sensit inquiens, huius culpas, cum ipse omnium aliorum iudex sit, nemo mortalium iudicare audeat, nisi sit a fide deuius. haec ille, in c. Si Papa.xl. dist. summorum enim Pontificum eiectionem sibi Dominus reseruauit.c. Eiectionem .lxxix.dist. 5c multa de maioritate Papae supra concilium adducuntur per Bam. inclemen. Ne Romani de electaibi. ixxvii.fundamenta pro parte Pontificis attulit,& per Catald .de bon .compantract.de potestate Papae numero.lxxv. M per Ias in cons.xcvitian .iiii. uolti. Quare iam non obscure probatum esse arbitror, Papam errantem , non ta/men in fide, a concilio tanquam ab inferiore iudicari non posse. Verum si quispiam obiiciat, Papam saltem in casu haeresis iudicari per.d.e. Si Papa, dicimus hoc propositae conclusioni non repugnare.cum primum enim Pontifex haereticus est: cii in extra ecclesiam sit, Pontifex esse desinit, ta Ponti ficiam potestatem amittit. nam in lege ueteri scriptum est, non poteris altes rius gentis regem facere, qui non sit de fratribus tuis, Deut.xvii.faciunt not.ra glo.& strii .in.c.s.de ordin. ab episc. qui renunt. epist. M teste Cypriano didicimus haereticos V schismaticos nil penitus potestatis habere: quia ec/clesia, quae una est, id intus 5c foris esse non potest . haec ille in . e. Didicimus xxiiii.q.i.sic M Nicolaus Papa de haereticis scribens ait, Hi quos diuina te stimonia non consequuntur, quia extra ecclesiam sunt, pondus humani te stimonii perdiderunt aduersus cos, qui in eccli sa esse uidentur: nec aduerssus eosdem ecclesiasticae authoritatis pondus habere poterunt,qui ab eius fi de discessisse probati sunt. Hare Nicolaus in.c. Miramur, in fi.xxiiii. q.i.hae/resis enim separat omnem hominem ab ecclesia, ut ait tex.in .c. Conuenienstibus .i.q.vit. Propterea ta Bellem . M Card. Alex. in .c. Anastasius.xig.dist. aiunt Papam haereticum inter alios Pontifces non connumerati , 5c Ana/stasii. ii.exemplum afferunt, qui, quoniam haereticus fuit, in numerum Ponstiscum non refertur: atque iccirco alius, qui deinde idem nomen assumpsit, Anastasius ii.non autem .iii .nuncupatur. H de Papa haretico.Lut ideo iudi cetur, quia amplius Papa non est, late habetur per Card. Alex.in.d.e.Si Pa σpa, 8c in rub.xv dist.& per Catald .in tract.de pol.Pap.numero.xlv.8c numeθro.lxxxii.& per Iasin cons.xcv.col.vi .in .iiii.uOl.8c talis senuntia,ut ait Petrus de monte in trac.de pol. Pap.potius priuati iam Pontificis declarasio est,qua noua priuatio, arg. L. Quid tamen.f. Si arbitrer.ffide arbi.&.L. Sicut.g. Sed si quaeratur.ffisi ser.uend. i.n .non credit,iam iudicatus est.Nos autem de illo
Pontifice, qui pontificia fungitur authoritate, loquimur. Quod autem de Pontifice propter haeresim iudicando praediximus, ita demum uerum esse arbitror, si ipse anted sententia proferatur non respisceret, ac seipsum corrigeo ret,contra Rosel.qui in tract.de conci l .in .iii.q.scriptum reliquit, concilii 4 eoctia in casu se a ferenda sententia in Pontifice abstinere no posse.qd nos a ueritate abhorrere existimamus,nasi teste Apost .ad Τitum .iu.habetur in .c. Dixit