Sermo academicus de civis medici in republica conditione atque officiis ex lege praecipue erutis quem professoris medicae adeundae caussa die 24. Novemb. 1785. recitavit Ioannes Petrus Frank..

발행: 1785년

분량: 95페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

11쪽

que haec ipsa magnos iterum in artem Medieam honores contulit: ita ut vix sciam, quid utrique potuerit accidere damnosius , quam facta demum inter APOLLINIS , aliorumque Deorum aras , separatio . Quodsi enim magnam Artis potentiam ex nervorum quoque dependere origine certum est i qui ipsi , fiduciae commotaeque immaginationis energia mirum in modum reguntur ; certe cum Medicina , Deorum condecorata ministerio , aegrotantium lectulos accederet , cum sacra pro fanis miscerentur mysteria , atque ineantationibus auspicaretur morborum curatio, quarum Partem , saltem Oremonialem , hinc nunquam respuendam , faciebat remediorum assumptio et insignes omnino in mortalium animos, hinc Sc corpora effectus , nostris quoque temporibus MES MERI

famosissimis curationibus magnetieis ultra consiris malos , edere oportuit. Si ex altera parte siduciae maioris vires consideraverimus , quam aegrotantes in assistentem sibi Saeerdotem exeriscent , quantaeque sint , ex ipsis animae penetralibus eruendae morborum origines ; quid nona tantis , in uno eodemque homine medico,

dotibus potuerit exspectari lVerum est , in opprobrium saepe , Sc divini sui ministerii. & artis , quam simul profitebantur , commixta sic officia convertebant, Deosque per artem iuvabant, artemque divinis . interpretationibus .

Disti illud D, Coos e

12쪽

Ipsi iam pridem Iudaei, referente SUIDA, in templi SALOMON lS Vestibulo, librum reme.diorum omni morbo accommodatorum incisum

habuerunt , quem revulsit EZECIIIAS Rex quod populus , neglecto protinus , nec amplius invocato DEO , sanationem exinde peteret . Sacerdotum Collegio curam medicam , & de mo his cognitionem , fuisse soli iniunctam , leges docent de Leprosis sancitae (a) . Neque Prophetas alienos semper fuisse a medicis consiliis,& praeceptis ferendis , ex IESAIA discimus(bj ; atque Clericos Iudaeorum , uti in Aegypto , & Theologum , dc Iurisconsultum , & M dicum populo fuisse , contendit DELIUS se) . Ilis mutuis Sacerdotum Medicorumque apud Ethnicos praecipue ossiciis non indiguit certe Religio Christiana , quae sola iam , atque omni peregrino destituta splendore , mortalium animos maiestate sua percellit . Ast cum in nulla alia , charitas proximi , ut in illa ipsa , pro fundamento sit r mirum esse non potest , si , testar te

LUSEBIO (D , a primis aevi christiani tempo-ca Levit. XIII. SCHULZIUS , Historia Medi

cinae , p. 62.

mitteru Zeiten . S. Io. E Histor. Eccles. L. III. c. 2.

13쪽

ribus, Sacerdotum , quin & Pontificum , Ω- nandi artem simul exercentium , exempla non defuerint , neque primis saltem Leem saeculis prohibitam Cleris artem Medicam inveniamusca . Tempore Apostolorum per plateas collocabant aegrotos in lectulis , ut obeuntis Diui PETRI umbra obtecti convalescerent (b . In variis hinc , decimi quoque tertii saeculi , diplomatibus , inter testes reseruntur Medici , qui seipsos dicunt Phae sileos atque Clericos (e . Atque eo ipso , quod ex Clericorum ordine essent . semper immediate post Principum Maresalios nominabantur, usque dum ad Lateos demum transeeunte Medicina, inferius sua nomina fgnabant ed) . Et decimo quarto saeculo , honorabilis

Viri , Magisti Ioannis de NORTHEIM , Phae-

sies, ct Eeclesiae Moguntinae ad S. Ioannem Derant , fit mentio (e . In omni Gallia, usque ad annum millesimum quadringentesimum quinquagesimum secundum , ars Mediea a Clem fere solo exercebatur , Medicique abhinc matrim (. Em. GONZALET TELET ad decret. T. I.

(B Vid. FLEURY, Histoire Ecclesiastique , T. I.

14쪽

nium inire non poterant ca) ; beneficiis autem Ecclesiasticis in Cathedralibus seu Metropolitanis Ecclesiis copiose fruebantur , atque nunc quoque gaudet in Ecclesia Cameracens cl. FERRETUS , Medicinae Prosessor (b) . In ipso quoque Imperio Romano-Germanico , Physicos , i. e. Mediis cos , eiusmodi beneficiis Ecclesiasticis instructos fuisse , patet ex SIGISMUNDI IN. Ordinatione ce , atque ex concilio Lugdunensi. Hinc qui ab aegrotis sostra aut capiebant, aut exigebant, criminis Simoniae rei a Patribus habebantur cil). Sed quibus demum non 3butuntur rebus mortales l . . . . disciplina monastica , animarum cura saepe posthabitis , ad aegrotantes , non primorum temporum inixi Charitatis principiis , sed spe suturi lucri , & - pro detestanda pecunia sanitatem pollicentes (e , sensim sensimque allecti , accedebant quamplurimi . Unde duoderimo tandem saeculo, ab INNOCENTID II.,(a) DOYEN , Eserit des iournaux , avril IJSI. H Etat de Medecine, Chirurgie & Pharmacie en Europe ; mur V Anniae IZ 6. p. Sa6.(H si Es soli aucti in jeder Reiclista di ein MEISTERARZT Min; der soli haben hunderi guiaden gelds , die mag er niesen von einer ΚIRCHEN - , &c.(H V. HOSTIENS. & PANORMIT. ad e. q. X. de Magistri s(6 Concites du P. LABBE .

15쪽

Religio sis c sine iniecta Clarieorum mentione )discendae Medicinae facultas , in Concilio Ah mense , tam severe inhibita fuit et ut M Episcopi M Abbates si tantae enormitati consentientes - , propriis honoribus spoliandi venirent ta) . Dein, a Concilio Lateranens haec eadem , , Ω-gendi Medietnam facultas, Clericis penitus fuit adempta (b) . Concilium item Montispessulanum iniunxit et ri sub omni severitate Ecclesiasticae di. sciplinae, ne quis Monachus , vel Canonicus regularis , aut alius Religiosus ad saeculares te. ges , vel Physicam , legendas , accederet . Ob

nova tandem in contrarium tentamina , a Conisellio Turonens lex nova ferebatur (e ; Sc ultimo HONORIUS III. , artis Medieae prohibitionem in Clerum omnem , personatum habentem , excommunicationis ipso iure incurrendae , gravissima poena addita , extendendam esse credidit (d atque BONIFACIUS VIII. ulterius confirmavit (D .

Non parum ad has ipsas leges Medicinae exercitium inhibentes videtur contribuisse vita ta A iis r. Can. VI, ibo A. ri v. Art. IX.(o A. rigo. ALEXANDER III. in c. g. X. M ne Clerici vel Monachi M.

16쪽

Clericorum eoelebs et addunt enim rationem Pa tres in Concilio Montispessulano et se Nam magnopere , inquiunt , antiqui hostis invidia infirma Ecclesiae membra praecipitare allaborat ; sed manum mittit ad desiderabilia eius & Electos , eo que nititur supplantare, dicente Scriptura, escae eius electae v et quod idem circiter , sed suo modulo dixit YORICΚ r Rem nullam operosiorem in hoc mundo esse , asserens , quam feminae pulsum tangere (a . Quare Sc Divus CAROLUS BOROMAEUS , qui DEO militat , inquit , implicare se negotiis saecularibus prohibetur .... Clericus ergo artem medendi non

Ηis vero non obstantibus , non dispensatione sola , sed & Pripilegio , Clericis quandoque huius artis exercendae saeuitas fuit coneessarquin tamen incisone & adustione uti liceret ;quod iam ab INNOCENTIO III. Subdiaeonis , Diaconis & Sacerdotibus fuerat prohibitum b) . Sic a GREGORIO XIlI. . Societati Iesu sub eadem limitatione , privilegium concessum est ,

17쪽

Mediis

ut Religiosi ex illa periti Medicinae , ex consensu & superiorum auctoritate, descientibus aliis Medicis , medendi artem in quoscumque exercere possent sa) . Neque absolute Religiosis , nisi quoad periculosam medicinam , vel incisonem & adustionem , arte Mediea interdictum fuisse . testatur Franciscus BELLIZARIUS (b) ,

Quod vero a chirurgicis operationibus magis abhorruerint leges Ecclesiasticae , variae movere potuerunt caussae , & sunt , qui ex illo Iuris Canonici principio repetant , quod Ecclesia sanguinem fundere non velit et quo vero argumento Adtimonis ille , non tamen universias illius species complectens , horror, necdum satis videretur explicatuS . Medicinam olim inter illiberales , sordida que artes , quoad illam partem numeratam dicunt , quae circa fecZiones Sc ustiones faciendas emplastra Sc collyria imponenda . N eastrationem Eunuchorum , occupata fuit (e . Interim ne isque haec semper vera , aut Chirurgiam a Ser-νis semper excultam esse invenio , ULPIANUS sa) Andr. MENDO , de iure academico ; L. II. qu. XXX. N. 36Z.(6 Mannual. regul. Tr. VII. c. s. Tr. q. N. 2IS.(c L. 18. S. Io. ff. de instr. & instr. leg. l. . in fine in ad L. Cornel. de sice. PAUL. 3. Sent. Tit. 23. S. I.

18쪽

x is x

enim (a Medicum imperite secantem ae ione ex Lege Aquilia conveniri posse assirmat , cu ustamen nulla in Servos cadere potuit obligatio(b) . Apud Romanos certe Medici Chirurgiam exercebant , sectiones, ustiones , & reliqua ad hanc artem spectantia , suscipiebant ; neque illos

omnes in servitute vixisse , mox demonstrabo.At medio certe aevo , hd laniones , qui earnifices dicebantur , quod ex substantia animalis viva , eam:m facerent , spectabat potius Chirurgia , si rudem omnino atque in solis fere emplastris imponendis artem tunc versatilem sic nominare possimus . Ii laniones corpora Magnatum , ut ea a morte sale condirent , cultro anatomico subiecerunt . Inter alia patet ex chrontea Montis Sereni, ubi de RICEM ANNO, Archiepiscopo Magdebur sub sinoen saeculi duodecimi ( iis a. defuncto refertur e , , M. r-

tuo eo , quemdam histrionem. earnificis ossicio,, functum esse , ventremque eius , cultro ape- ,. ruisse , & intestina eiecisse ; corpus autem si sale infusum , ne aestu corrumperetur , Mag-- deburgum esse adductum D . Sed Ac verum

est , NERONEM , quos mori iussit , cunctan-B a

19쪽

tes ultra horam , Medicis curavisse , qui venam mortis gratia inciderent ca) ; & poenae quoque Sc ignominiae irrogandae caussa Medicos, Chirurgiam exercentes militibus venam secuisse . Ast neque haec honis omnibus prohata sunt & a CICERONE Tyrannis obiecta . Iniqua vero de arte generi humano utilissima , hinc & nobilissi.ma , idea , vel vanis hominum opinionibus nitebatur , vel ob crassam eorum inscitiam nata est, qui chirurgiam seriori tempore exercuerunt. Semper ego hanc . Medicinae , tum dignitate& auctoritate aequalem , certitudine vero Mnecessitate multo maiorem habui , longeque arte

Medica stricte dicta antiquiorem. Quandocunque igitur Medicinam inter & Chirurgiam facta sit sep a. ratio, quod divortium post ANTONINOS demum Imperatores factum esse , MENAGIUS credidit .(b quamvis ne CONSTANTINI M. quidem temporibus , utrarumque fines satis distinctos fuisse . existimet LAMPIUS (e ; certum est , illam non sine magno Reipublicae damno , artisque detrimento insigni faciam . & Medieorum vel

arrogantiae , vel negligentiae adscribendum esse,(ὰ3 SUETON. in NERON. , c. II. ib) Ex l. p. f. 8. H ad L. Aquit. Amoenit. Iur.

L. c. f. VII. p. I S.

20쪽

si hanc eximiam scientiae salutaris partam , vel alto crispatoque spernere supercilio , & dignitate sua inseriorem , plebi committere potuerint . In huius manibus posita Chirurgia , ad mechanicas artes deiecta fuit , neque maiores titulos perplura saecula recuperavit e donec nostro tandem aevo ex cineribus suis longe nobilior surremit scientia , , amissum nimis diu , pro humani generis salute , splendorem revindicavit . Crudelitatem aliquam in Chirurgicis accusant , & haee forte non minima erat , ob quas secandi atque urendi facultas longe prius , quam illa Medicinam exercendi , Clericis fuerit adempta . Quidquid sit ; certum est , in nulla artis functione, a qua Societatis humanae dependet selicitas , vile quid posse inveniri , atque aequale omnino

esse , num Scabella , num vero pretiosissimorum medicaminum virtute , deperditam aegrotantibus salutem restituamus . Quare & Protestantium Sa cerdotes . per leges quidam proMinciales , non tamen nimis severas , ab arte medendi arcenturca . Quidquod novissimis temporibus, iussu Principis Masso Der adiensis, omnes Theologiae stu-

corum animae & corporis in sanandis aegris coniunctione . Halae Mach deb. IJSo.

SEARCH

MENU NAVIGATION