장음표시 사용
151쪽
L1TERARIAM IN iENERε. In Guarto. I391n reliteraria principem sine controversia locum obtinere in vere eruditorum ess Phaebum scribit p. 'a Marci etiam Antonii Muret familiaritate usum ejus judicium de iris doctis, qui tum Romae erant diligenter exquisivisse, p.
2οὐ commemorat. Atque hinc tanta Thuani Polyhisoria. Et tantus rerum notatu dignissimarum in hoc nucleo cumulus inarum leVidens tantummodo dabimus specimen Scilicet Joh Georgius Triuinus Primus in Italia genUs carminis soluti usurpavit feliciter Cum a temporibus Fr Petrachae Itali rythmis terentur, Stoesin ad Aristotelicam normam eXegit, luculento de ea ad interpretationem, tam a mill
tis triti quam a paucis intellecti peris scripto edito. Multa scripsit inprimis Italiam Ii
beratam, novo etiam iterarum genere a se inven
tarum ustis, non pari felicitate paucos quippe nactus sectatores cum in versibus solutis plu-TeS, eosqUe Viros maximos habuerit is in iis Ludovicum Alamantum Toryalum asssum, qui Hierosolymam suam, eo carminis genere scriptam maluisse fatis testatus est, cum Ultimum pus , quod divinam Hebdomada imdigetavit, his ver11bus scripsit. Primas item inter Italos Coincedias Tragoedias dedit, Sophonisba ejus magno in pretio habetur, e p.
I 6 I. Lmarus Ranconetus pronus, Veros Romani
Juris fontes aperuit, is humanjores literas ex utriusque lingua Scriptoribus illustiavit, tum omnis Philosophiae mathematicarum artium arcana percalluit, ac denique absolutam Om mum rerum costationem acri judicio adhibito
152쪽
I4 Cap. II. DE SCR TOR SPECTANT AD IJ1sv percepit, p. s. . GeorgiUs Urbachius primu astrorum scientiam post prisca Secula in Geomania, atque adeo Christiano orbe, renovavit lMarcus Antonius Flaminius . Foro, Cornelii lii bili Galliae togatae oppido natus Divinam Davidicorum psalmorum Majestatem primus inter suos cum aliqua laude latinis embus ex-lpressit p. ol. Andreas Alciatus primus purioris literaturae antiquitatis cognitionem ad u-iris scientiam attulit p. Marcus Hieronymus ida primus inter Italos post Jacobum San-nararium poeticam ad res Sacras transtulit,
versibus elegantissimis purissimis provinciam
suam Cremonam excoluit p. ro Nicolaus Gruchius Rotomagensisprrimas Aristotelem rabe interpretatus est , p. et s. exdinandus No-lnius, primus lingvae Graecae Usam , V omnis
fere eruditio continetur in Hispaniam intulit p. 6 Fulvius Ursinus patria Romanus, iis Graece latineque doctistimus ac puriori antiquitatis indagator diligentissimus , complura
Veterum utriusque Lingua Scriptorum monumenta aut primit edidit, aut edita dedit melio ira , . 84 Orontius Fineus primus, secundUm
Jacobum Fabrum Stapulensem, qui scientiarum orbem in Gallia , in multis Seculis ineognitum aut intermortuum excitavi , sed principia sola
tradere contentus cum ad majora pergeret
tantum fontes indieavit. autetiae parisiorum magna frequentia Mat ematicas Teientias Franscisco L praemiis invitatus docuit, Icti lptis pro tempore eruditissimis illustraVit,p.22Oil Neque haec sunt tantu odo, quae Thuanus dil
153쪽
Viri Eruditis suae sempestatis retuli ; Suntinalia compi a notatu digna lineola rubras ducenda. V. g. p. 8 i. Franscisci Vietae Serupta sunt rara neqVe tamen pauca Vod ea suo sumtu cudenda curarit, exemplaria penes se retinuerit, quae amicis , homo longe ab avaritia positus, larum rerum peritis liberaliter distribuerit p. 9 3. Julius Caesar caliger Meerbius contra Erasmum fortasse justam ob causam , sed quae tamen tales Viros inter se committere non decuit invectus est non solum ea oratione , Vae per omnium manus volitat, sed altera, qVae rarius reperitur, qua se prioris Auctorem profitetur, non minore acerbitate scripta p. et si Petrus Victorius Thuanum ad Santaurentianam Bibliothecam deduxit mei magnum Volumen interpretum Graecorum in Aristotelem etiam non editorum ostendit, qui Oceanus inscriptus est,in praeterea Virgilium capitalibus litetis exaratum, subinde ingemiscens, quod antiqva Medicea tanti nominis Biblilatheca per seditiones domesticas Romam, cinde eX-tra italiam avecta erat p. 28'. Johannes Un-gnadius cum incredibili propagandae religionis desiderio arderet immensis sumtibus Biblia Sacra QTheologorum aliquot scripta in limguam Turcic in Croaticam converti is ad gentes illarum linguarum peritas transferri curavit, laudabili sanein digno quod ad posteritatem transmittatur pietatis exemplo, qVo VePrincipes qui majoribus opibus subnixi sunt, deinceps imitentur p. 166. Joh. Lan svel fideli Nicephori Ecclesiasticae Mistoricae
154쪽
14 et vim. DESCRIPTOR. SPECΤΑNT AD 11sΥ. translatione ad posteritatem commendandus; quam ex Veteri pulcherrimoqVe , ac tota Cu-lropa unico Xemplari Ferdinandi Caesaris usi, fecit, quod vix tandem ae diu post mea cura ac diligentia me periret, commodatum hic apud inos sua lingua excudetur p. Π Andreas Dudithius tantus Tullianae eloquentiae sive admi irator sive sectator fuit, ut totum Ciceronem ter manu propria descripserit p. Is . Joh. Casal carmine rem infandam in juventute laudasse dicitur p. 37. Petrus Cotonus Jesulta spiritum lmalimum in energumena quadam multa inter rogavit is in iis hoc suis evidentissimus u. JIocus ad probandum purgatorium S invocationenti Sauctorum p. Philippus 3. Rex Hispaniae To mum XI annalium Baronii Antwerpiae excuso rrim prohibuit is Romae excusa exemplaria in lterris suis atque adeo in utriusque Siciliae regno venalia proponi vetuit Atque hirius generis
tot in hac commentatione Thuanae OccUrrUnti
1oca . ut testium veritatis Catalogo inseri queat lAuctor Qui p. o 8. benignius de Martino Lumero disserit quam de Leone X. Pontifice Romano , ejusque satellitibus consiliariis dc administris. Et in universa hac Historiae litera Iriae parte ita versatus est, ut aliis exempli loco esse queat, quod sibi proponant ad imitandum. Hoc unico fortasse non satis functus suo munere
quod scripta eorum a non recenset RVorum me inta in rempublicam literariam describit. inos quare non fecerit p. 1 a m descriptione Joh. Baptista Camotii prodit, ei licet quia noluit tanta rerum multitudine di varietate Lectori
155쪽
L1TERARIAΜ IN GENERE: In arto. I4 creare fastidium. Et quod eruditorum lia nidem Desiderium ErasmUm tacitus praetermisit, quod quidem non temere , sed stulto tertas ob causas eundem fecisse arbitamur. Henningit uitte Diarium Biographicum in quo scriptores Seculi post Q N. XVII. pracipui juxta Annum diemque cuiusvis emortualem concise descripti
adductintur, Gedani 1688. a. Ejusdem Diarii Comus secundus, Rigaea 69I. Vir laboris non
minus patiens Vam luerarum amans , qui e labriores Academias in Germania 'mollandia Anglia, vecta e pervagatus, sexcenta in iis collegit Programmata quibus exeqVide erU-ditorum indicari, coniectum ab iis Vitae cumticulum enarrari solet. Et hinc ejus memoriarum Decades XII. quas in Catalogo Theologico
p. 72 seq. OInmemoravi s. Et post eas noctiarium Biographicum , irius Tomus primus A. C. 688. Gedani, secundus 169 I. Rigae ex
cusus est , successi1set mobus hisce tertius, nisi Auctor A. C. 16 6 die a a. Ian. morte in exspectata fuisset Iublatus, in medio cursi1 quasi interceptus. Hoc ipso enim hulturn jacturae tulit Historialiteraria, spes omnis vi dendi partem ultimam hujus operis prostrata et penitus, extincta. Neque etiam hunc O-i0slum prorsus potuisset absolvere Auctor, etiamsi lucis usura diuturnior eidem contigisset. Siquidem non est unius viri tantam molem susti nere. Eo cum primis loco quo a Musarum Eu
156쪽
tempore quo Ephemerides literariae vix erant institutae is Historia literari a jam aegre primoribus labris degustari caepta Nec aliunde derivandae sunt, quae hoc theatrum piographi leum infestant maculae as licet ita exaggerandas se minime existimemus, ut cum non nemine , cuius M. Henricus Pippingius in praefat Memor Theolo carum P. XVII mentionem facit, assirmandum esse arbitremur, A
renino tamen Vix acie ViX Uidem putamus inficiandum . Diarium hoc esse plenum immrum hac illac perfluens. Scriptores enim Scripta , saepius in eo confusa. Annusin dies emortualis perperam allatus Natale solum, ubi commode diuqVe vixerunt eruditi, non sa-ltis circiumspecte indicatum Monumenta etiar vilissima interdum enumerata is optima praeterita. . Nec morbis hisce medela facta est in. dicibus expungendorum, emendandorum, addendorum c. Tomo r. adjectis. Siquidem in illis ipsis quaedam sunt adhuc jXpurganda. emendanda, adjicienda.Et quod lentae cupressi more, modove in his viburnis eminet est Dissertatio Tomo primo praemissa, qua quid emo lumenti redundet in Rempublicam literariarrex hoc Diario demonstratur.
Ioachimi aderi de Bibliothecis atque Archivi. Virorum Clarissimorum tibia s commentationes, cun
157쪽
LiTERARIA IN GENERE. ius arto. I spraefatione de Scriptis o Bibliothecis Anteilumiani, Helmstadii 666. Primus est aderus qui rem literariam antediluvianam peculiari ommentatione illustrare aggressus est , quod nos alibi in Hist. lit Anteditu . Sest. . p. 2 s.)indicavimus. Primus etiam fortassis, qui Ana- Iecta ejusmodi literaria, admistorias Mantiquitates Bibliothecarum facientia, uno fasce comprehensa in lucem prodire jussit. In quibus emine Justi Lipsit de Bibliothecis Syntagma , quod laudavimus in Idea Systeinatis Antiquitatis literariae Parte t. p. 3 3 seq. contra Dan Georg. Morhomi castigationes vindicavimus, laudatum etiam deprehendimus ab Hermanno Conringio in Epistola ad Boineburgium de Bibliotheca Augusta p. I 68. aliis. Reliqua non tam integra Virorum eruditorum sunt volumina, Vam fragmenta tantummodo qVaedam ex voluminibus integris decerpta. Et quod NUm VI p. n .seq. extat, ex praefatione Grammaticae Graecae Michaelis eandri petitum est, quam eam ob causam non nominasse videtur
Maderus , quia puduit Historiae tam illustris de Bibliothecis deperditisin noviter instru is
Auctorem appellare Grammaticum, fontem ejus Grammaticam..
De B inhetis aeqve Arehisis Arsrem claris oram libelli Commentationes , cum Prasatione de Scriptis o Bibliothecis Anteiluυianis Antehuc edidit Ioach. Ph. Maisrus, secundum editionem
158쪽
deriana haec est Sylloge , unica Epistola Herni Contingit adaucta , quam A. C. 6 63 ad Boneburgium de Bibliotheca velphestylana pelscripsit, satis spissa quidem Sed scite Martiali Non sunt longa quibus nihil est, quod dimere possis.
Adeoque nec longam dicere Epistolam har fas fuerit licet ejus limites ita prorogarit Atctor, ut Volumen integrum dederit lectori pii
minus multis lineolis, currente rota culceo fecerit amphoram. In qua rem qVidem Ut Iissimam esse scribit, Momnium eruditorulvoti eXOptandam , extare Catalogum illustrBibliothecae velphestylanae typis excusium, librariorum ope publici juris factum. Cum nε librorum copia, nec oeconomia ulli facile sit sicundas Nec obstare principis vel voluntaten vel Catalogi non existentiam in nondum elabi rati rationem AEVO minus adhuc in lucem aspimamque publicum prodierit. Sed solam Hi ingentem molem ac magnitudinem, cujus tantsi vastitas, ut vix duobus grandibus volumnibus, etiamsi literas adhibeas minutiores,
typographo biennii patio queat produci ini
cem. Adeoque eius editionem non facile spectandam. Addit Auctor in appendice 236. natum sibi esse hoc opusculum exscriptiune tumultuaria pariterin extemporanea inclsi ita est, eo magis inde patet stupenda eius Pi
159쪽
LITERARIAM IN GENERE. In arto. I 7
gusta describens, semetipsum docet esse Orbis
De Bibliothecis nova necessio cossectioni ad riana adjuncta , a J A Schmidio D. Heimstadii 17o; Egregium hoc est ad collectionem Ma-derianam additamentum. Septem commentationibus constans , videlicet I. Richurdi a Buri Philobiblio , sive de conservatione librorum , quod opusculum circa A. C. 3ψ . n. e. e tempore ab Auctore est
scriptum; in non Musarum scopulos quisqvam
Ne dicti studiosus erat Sane nemo intelligebat quid sit pure , ornate o eleganter dicere ac scribere. Di cui enim est affectata maculosa turgida. Res partim alienae, partim longius Man-XiUSAEVaesitae. Oeconomia rudis cindigesta. Interim in Anglia , Gallia Me mania saepius excusium est opusculum. In curiain ignorantia librariorum faede eo ruptum. Et dignum cuius editiones cum CodiceMSCto conserantur qui est in Bibliotheca nostra. Ex quo omissa quam plurima possunt suppleri, superflua resecari mendos tolli dilui. Et non voces an tummodo bene multae ad phrases , sed integrae periodi restitui, in Epilogo il- 1 lud
160쪽
Iud carmen Leoninum de re Bibliothecari: superaddi quod in fine nostri odicis legitur is in exemplis editis Omrubus praetermictum est.
II. Gabrielis Nauda Dissertatione de instruendi Bibliotheca. In qua de comparanda libroruir optimorum notitia, Tibliotheca selectus adornanda. I. araecepta adferuntur per-legregia, et. exempla locupletissima. 3. cautelae observatid1gnissimae. Siquidem Vir πολυμα γε 7ατος fuit Naudaeus, in omni disciplinarum genere praeclare em satus, sin Historia civili pariter ac literaria nemini secundus. Primus etiam qui huic argumento illustrando manus injecit post Jon Baptistam Cordonam, Vi tameni obiter tantummodo hanc percurrit pectine telam.
III. Theophili pileelii Dissertatione de Bibliothecis Sacris Bibliothecarum infriam arcanis de tectis prami sa. IV. Christophori Di anni oratio de Biblio. thecasulia. V. Hermanni ab Hard ratione de memorabiliabus Bibliotheca Rudolphea. Q. Cayparis Sagittarii iratione de Bibliotheci Ienens.