장음표시 사용
171쪽
in der Heide, rariuS. Descript Podetia hujusce submonstrosae ut videtur, variationis uncialia aiuncialia, at Cras si ora, quarn in alia specie varietate. Praecedenti Variet. . alpestri proxime quidem accedit, dissertia me colore cinere et ramulis brevissimis glomeratim congestis, pulvillos spumosos mentienti G e silvatica podetiis longatis erectis gracilibus Verruculosis glabriusculis albis substramineis
ramosis, axillis ramulorumque radiatorum sub nutantium centris perforatis, sporocarptis cymo sis sparsisque fuscis.
Cladonia rangi ferina . sylvatica Sohaer. Lich. Helvet spic. p. 58. Jm offm Flor.
.mulis ultimis parum accurate delineatis . Exsicc. De ut Lich. IIO,76. Habilat ad terram eum praecedentibus In pi notis circa Berotinum et Rostochium vulga
172쪽
Descript Caespites late Xpansos tarmat, podotiis x Sincialibus, erectis gracilibus ramosis superne ramosissimis albis vel albo-nramineis, superficie in statu vetustiore parum Verruculosa, et oculo armato adspecta, Subtomentosa, tamen cuin raecedente α comparata, glabriore, et Ver Puculis planioribus. Podetiorum rami inferiores denique imminuuntur intermoriunturque, tunusula eriores eo magis multiplicantur ramulis terminalibus radiatis rectiusculis vel sub nutantibus, en tris eorum axillisque perforatis, interdum hiantibus. Sporocarpia cymosa vel sparsa, saepe ad apicem podeliorum fertilium in crassatum ggregata Ous uentia, dilute vel obscurius fusca. Observat. I. Podetia siccitato casu fracta, sub
inde ad laesurarum oras sporocarpiorum Con crescentium copia submonstros operiuntur.
obf. s. Variat typodetiis dilute flavidis, quum
subvarietatem Xantho Leucam dixi, et u)4odetiis glaucescentibus, quae Coloris Varia tiones in museo subinde Evanescunt.
b. ο*carpia podetiis brevioribus gracilescent
bus, apicibus ramulorum omnium fertilibus. Hab Iouis indicalis cum priore. c. sphagnoides podetiis rectis ramosis ramis ramosissimis, ramulis ultimis confertissimis dense congestis subnulanli hiis sterilibus.
173쪽
Hah cum prioribus, etiam prope Ahreilaberg, in Magno Ducat M. Stret. Descript ii Podetia 5 - 4 uncialia erecta gra cilia dense aggregata sphagni caespitibus subsimilia. Cenom silvaticae var conuenssita Ior h. in iit. hujus variationis juniorem statum praebet. d. grandis: podetus majoribus fassis ramosis
flexuosis ramis ramosissimis, axillis contrisquis o
hiantibus, ramulis ultimis subnutantibus, sporo- carpit sparsis Vel cymosis. EHab ad terram in silvis acerosis, in vicinitate Rostochiensi, TariUS. Doscript Podetiari ci uncialia 3 Iin crassa, habitu, excepta magnitudine, colore et superficiei natura formae vulgatiori mediocris staturae, sub nomine varietatis silvaticae notae, omnino respondent, partium magnitudine verum ab ea recedunt. Observat. Haec variatio a Cladoniae rangila lxinae varietate majore toto coelo diversa vi detur, ut pro specie distincta olim habuorim et adhuc haberem, nisi Variationes innumerae, sensim sensimque appropinquantes, transitum ab una forma extrema ad alteram demon
e. rosa podetiis subdecumbentibus ramosis cur vatis compressiusculis sublacunosis, papillos 3- denticulatis, passim fissis et hiantibus, ad aperturarum oras eroso dilaceratis, sterilibus.1 l
174쪽
obserDat . Variatio haec forsan morbosa Ra malinae pollinariae Achar. non absimilis, accuratius contemplata. certe ad Cladoniae rangi ferinae varietatem sylvaticam pertinet, etsi a varietate α, angiferina ipsa perquam aliena Videretur.58. CLADONIA aggregata podetiis erectis ra mosi glabris pallido- castaneis, ramulorum ulti morum apicibus stellato-dentatis, centris axit , sciisque subperforatis, fertilium apotheciis aggregatis conglomerati fusco nigris. Cladonia aggregata. i in n. Syst Veg. d. Spr. l. c. P. 27O.
Cenomyce aggregata. Achar. Syn Lich. p. 275. Lichenograph. Univ. p. 565. Baeomyces aggregatus method. Lichen.
Coralloides Gorgonia. Bor de St. Vinc. oy ΙΙΙ.Lichen aggregatus S, aer tu Flor Ind. cc. III. p. 19 15. Hab in India occidentali Brasiliaque ad terram
inter muscos in silvis montium altissimorum V. Descript Thalli in exemplaribus adultis nullum vestigium restat, nec quamulae adsunt, e
175쪽
Podetia 1 4 uncialia et majora erecta subteretia glabra cinereo vel pallido- castanea, apicibus subconcoloribus Vel nigris ramis lateralibus paten tibus brevibus iterumque ramulosis implexis, hieri
libus, apice subulatis furcatis vel stellatim dentatis, centris axillisque saepe perforatis, interdum hian tibus fertilibus majoribus crassioribus erectioribus- Sporocarpia utplurimum conglomerata fusco-nigra. observat. I. A Cladonia stellaia, cui habitu
proxima, COIore diverso statim dignoscitur. Obs u. Exemplaria Brasiliensia diversae magni tudinis sunt, usque ad 5- uncialem. Ramuli minorum divaricati gracillimi, eorumqUD centra axillaeque vix perforata majoruni multo crassiores, axillis lato hiantibus centriS-que perviis. Podetiorum superficies cohae rens laevigata, tantum in vetustis subVerru cosa epidermide in papillulas plano-COI VOXas, arcte substantiao subjacenti fuscae appressas,
59 CLADONI stellata podetiis longatis sub
dichotomo- ramosis laevigatis subnitentibus stra mineis ramis subulatis vel ramulosis, ramulis brevibus, stellatim patentibus, omnium dentibus ultimis fusco - nigrescentibus fertilibus superno incrassatis cymoso vel radiatim divisis, centris
axillisque subhiantibus sporocarpiis aggregatis
176쪽
Cladonia stollata. rachaer. Lichen Helvet. Spic P. 42. exclus Var δ turgida. Cenomyce uncialis. Fror L. Deut Lich. VIII. Cen unciat. Ach. Syn Lich. p. 276. et Cen. uncialis Var adunca ibid. p. 77. partim). Cladonia uncialis Hoffm Deut Flor P. I 17. et Clud ceranoides. b. p. II 6. Don. Dillen Hist. Μ tab. XVI. g. 21. A. s.
82. Clad stellata . uncialis et Iio. 85. Clad steli., obtusa Iunior exemplaria
et sterilia. Dum cI. krypt Gewachse cet. XXV. Ilo. 5 I9.
Cenom. uncialis Podetia juniora subsu-bulata). Hab ad terram in pinetis Germaniae, elvetiae,
Descript Caespites densos latosque osseri po-detiis 2-5 uncialibus laevigatis subnitentibus stra mineis rarius virescentibus, has apicibusque fuscis, nunquam foliolis sive quamis adspersis. Ρodetia sub cylindrica quidem sunt, tamen paululum ventricos , ceterum Subdicholomo parum ramosa Podetiorum ramorumque apices subulati
177쪽
-- 173 vel coronati ramulis 3 - 6 dentiformibus stollatim patentibus, et centro pervio majorum apices iuradios iterum apice subcristat, dentatos exeunt, denticulis ultimis nigris radiorum centro foramino orbiculari hiante. Ρodetia fertilia superne incrassata divisa ramulis cymosis Vel radiatim patentibus, centro orbiculatim pervio, omnibus fructiferis. Sporocarpia conferta, saepe confertissima subconglomerata, dilute carneo- fusca, subinde fusco-
Observat. I. Vulgatiorem hic descripsi formam completam statura mediocri, cui varietatum primus de jure debetur locus Exemplaria pure subulata hujus specie lichenem cor nutum referentia, etsi Vulgatissima, a quibus olim speciei uncialis nomen mutuatum Vi detur, cum saepe unciali sint nagnitudine, nullius esse momenti censeo, ideoquo
libenter novum, a Clar Schaerero electum, adoptavi nomen.
Obs. u. Dillonii ab XVI. L 22. A, B, C,
juniora repraesentant exemplaria D magis evolutum, Omnia tamen minutula. Figurao E, F, G proculcatione laesa Corruptaque exhibent exemplaria, quae silentio praeter inittenda sunt. Fig. H ad Cladoniam squa mosam citavi, cum Cladonia stellata nunquam squamis adspersa sit, etiamsi in quibusdam podetiis annosis superficies tuberculosa Vel potius papul a observetur. Obs. 5. Fig. si A. adultum Xemplar, sterile
tamen offert, malo ab offitiannio in
178쪽
Plor Germ. p. ii 6. Cladoniae uncinata o cenotea j nostrae attributum Haec dicia forma Diti. t. XVI. f. i. A. ad
polletiorum altiorumque Confertorum apices denticulis numerosis divergentibus quando que coronatur, quam Variationem Cladoniae
stellatae varietatem poscraeam dicerem, si peculiare nomen ei opus esset. Obs. 4. odetiorum ramorumque apices passini fungillo parum intumescente fusco intro, Xylomat acerini ers habitu, adspergun- tur Cave ne variationi huic morbosae a vietatis cujusdam imponas nomen.
Obs. 5. Variat ceterum podetiis minutis et subgiganteis, gracilioribus et crassioribus, simpliciusculis ramosioribusque, . de quibus tractyli diligentior supervacanea Videtur. Tantum sequentis mentionem facere sussiciet. b. grypea podetiis majoribus crassis flexuosis subdecumbentibus, simpliciusculis, ramis sub fastigiatis, apicibus subulatis furcatis vel stellatim dentatis, fertilium apicibus cymoso-divisis, centris axillisque hiantibus sporocarpiis aggregatis et subconglomeratis. Cenomyce uncialis var. . adunca Achar.
Syn Lich. p. 277. partim. Baeomyces aduncus si grypeus. j. Method. p. 555. Cladonia iuncialis. mosfm Flor Gorm.
179쪽
Hab ad terram in ericetis et pinetis urina niae, apponiae. Descript Cum priore convenit, excepta magnitudine i 5- unciali, validitates et podetiis simplicioribus, quorum rami plerumque fastigiati
4o. CLADONIA vermicularis podetiis subuli- formibus subsimplicibus laevibus albissimis flexuosis prostratiS.Cladonia subuliformis Lin n. Syst Veg. ed. Spr. l. . P. 27Ο.CIadonia vermicularis . Sohaer. Lichen.
Helvet Spicit. p. 44. Cenomyce vermicularis Achari Syn. P. 278. michenogr. univ. p. 566. Baeomyce vermicul ACh. eth. P. 559, Wahlen b. Flor Lappon. P. 458. Cladon subuliformis offita. Flor Germ.
180쪽
Hab ad terram graminosam muscosam in alpibus culminibusque montium editioribus
praesertim petrosis totius forsan Europae. In monte Achtermannshohe Hercyniae a
cius legi, in alpibus Salisburgensibus tantummodo varietatem tauricam vidi, eamque vulgatissimam.
Descript Thallus deest, nisi verruculae sub- Pulverulentae rarius sparsae pro thallo sumi debeant. riCaespes, exi cauliculis sine ordine implexis, vel simplices tubuli muscis intertexti, varia longitudine unciales ariunciales teretes, lineares, flexuosi, sensim acuminati, has sim plices, apice quandoque, sed rarius, bifurcati. Brevissimi hinc inde laterales ramuli exeunt, saepe tuberculis, ad latera sitis, non absimiles. Color in siccitate albissimus Substantia intus cava, fragilis in sicco tenax ac flexilis humectata. Senex vel destructa planta etiam basi tubulorumst cinerea. Hoffmanu. l. lich. l. c. observat 1. Sporocarpiorum desectu, quae nullus adhuc observavit, genus in dubio
manet, et Acharius plantulam nostram in opere Suo posthumo, ut nonduit edito, cui
titulus Victoria i Lictierimn , Thariano liam vermiculurum dixisse fertur. Facies