Demonstratio medico-practica prognosticorum Hippocratis : ea conferendo cum aegrotorum historiis in libro primo & tertio Epidemiorum descriptis ..

발행: 1736년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

81쪽

MORBI hujus principium medico Hip

pocratico praesagia infausta praebet, ni illa quippe exorta sunt symptomata quae non gravissimosin lethales morbos comitari Consueverunt spiratio magna rara i), lingua aridi a), vigiliae 3yωhypochondriorum palpitationes phrenitica sunt vi Capitis dolor s), cervicis tensio 6), urina nigra 7 cum nigro sedimento dejectiones multae 8), partim phrenitidis, partim lethalis morbi signa sunt Praedicta phrenitis die secundo incepit,in tertio ita increvit, Ut se Continere non potuit aegrotus. Decursu ergD morbi decernendum, num mortis nuncii Certam minus fidem merentur, mirum penes sit artem Apollinarem vitae terminum praeVidere. HOC Utem luculenter ut appareat, contemplandi Veniunt dies

sequentes; quorum secundus nil aliud medico praesagienti spondet quam eorum quae jam praedicta sunt, firmitatem ; omnia nempe in deterius ibant,in phrenitidem olim divinatam, cum iisdem lethalibus signis stipatam dies tertius in lucem protulit 'isque omnibus supervenientes alvi subnigri secessus is die

quarto permanentes, perniciem die septimo de- nunciant. Nec quanquam aegrotus ultra hos limites vitam produXit, falsi itaque incusanda est doctrina Hippocraticas suppressis nempe die septimo omnibus actionibus, tam animalibus quam naturalibus, parum abfuit tanta est dierum criticorum vis quin praedictio Compleretur.

82쪽

pleret . Ergo si medicus, hisce nimi lim Deiatus oraculis, mortem in diem septimum pronunciasset, culpae Veniam impetrare meruisset, Cum

tantillum a scopo aberrasiet. Bene quidem esset medicorum gloriae, si tales quotidie objicerentur errores pulchrum quidem esset sic cumHippocrate errare. Sed ne Hippocrati, nec vestigia ejus prementi, falli conceditura nam qui Praeceptorum generalium meminit, facile intelligit, cur aegrotus diem septimum superare debuit. Non inficias eo, quin ex generali signorum natura die quarto Comparentium, mors

die septimo expectanda esset raro admodum tam firma basi instituta praesagia medicum eludunt. Haec vero absolute Vera es nemo doctrina Hippocratica Versatus, proferre audebit, Contrarium quando asserit ipse Io), omnium quot quot fuere praedicendi peritissimus Signa etenim Cuneca, quae Vel mortem vel salutem promittunt, quibusdam finibus terminantur, quos ultra citraque praedictiones instabiles admodum evadunt. Scilicet cum vita vel mors praesagitur, hujusmodi fere ubique reperias niteXa Conditiones 3 septimo judicatio continget II , si caetera sint pro ratione-- morietur Ia), si non omnino aut e optimis signis aliquod accedat, aut Corporis Vires ad-11nt, C. i. e. mors Vel morbi cri11 tali die continget, ni quid e bonis Vitam producat, vel ex malis mortem acceleret. Hac lege, medicus die quarto mortem in diem septimum pronunciasset, nec minus legitime die quinto mutanda esset sententia, ob insignem rerum

mutationem quae tunc inciderat, omne neminpe mutationes in morbis quae non in prava

mutantur.

83쪽

Inutantur IJ), prosunt, morbi longitudinem 1gnificant i h sed qua Coram contigit

mutatio, non solum non prava, sed iudabilis quidem censenda est Nam die tertiovi quarto dejectiones aerant tenues. subnigrae ;quinto Vero, biliosae, purae, laeven pingues is), quae nigris Maliis lethalibus diuturniores sunt Mutatae sunt etiam urinaes die primo erant nigrae, Cum nigro sedimento; die secundo, nigraeo die tertio lauarto, turbidae dc nigrae, sed quinto, pro nigris, turbidis, S subnigris, tenues & pellucidae evasere; satis superque quidem malae, sed non, ut prius, lethales, mortis nenape dilationem aliquam prae se ferentes 16) Hodie etiam ad se rediit qui hucusque phreniticus fuerat en aliam in

melius mutationem quae omnia longiorem vitam, minime Vero salutem promittunt tales cnim mutationes inconstantes sunt aegre judicant si ) Legibus Asclepiadum, a morte

die septimo impendente aegrotum nostrum Vindicavimus: Investigandum restat, ad quem diem differtur suppliciums ampliatur erit in reus, non absolvitur Die octavo, nova lethalia symptomata oriuntur, via sudor frigidus i8 ,& papulae rubrae abscessum non facientes sis ;quae cum die nono pariter affigebant, mortem die undecimo indicabant. Sed cum omnia signa die septimo lethalia erant, iova insti per die octavo ejusdem prosapia accesierant, Cur

superavit aegrotus diem nonum, qui inter criticos numeratur Respondet medicorum princeps, si quis in febre continua die quarto teptimo maXime affigatur,4 non judicatus fuerit, undecima plerumq; peritiaoy i. e. si accessiones

84쪽

sint hisce diebus vehementissimae, die undecima vel liberatur aegrotus, vel succumbit. Silenus autem hisce diebus maxime affigebatur,

si undecima judicandus fuisset, die nono signa salutaria sese in conspectum dedissent.

Sed pro salutaribus, Xitiosa erant pleraque; ergo pro judicatione vel Cris eXitium occupat. Reclament litigatores, si signa lethalia

die impari exorta, permanentia non semper die proximo judicatorio mortem ratam faciunt errabit tape medicus, cujus praesagia tam instabili fundamento nituntur. Nequaquam, nam di hanc quoque nubem radii Hippocraticidissipant. Omnes enim dies impares nota sunt

in unaquaque febre critici sed illi soli, qui

periodis vel circuitibus febrium Coincidunt. EX. gr. In febribus quarum periodi sunt ternariae, i. e. quae tertio qUoque die Xacerbantur, omnes dies impares sunt critici, sed in quibus eXacerbationes quarta quaque die dominantur, non omnes dies impares, sed quidam solummodo judicatorii sunt, Vig. 7. I. 7. at 3. . . I 3. Is non omnino in his morbis u- dicatorii sunt, quoniam in febribus quarum periodi sunt quaternariae, exacerbationes hisce diebus non Contingunt. Ergo nec judicationes, nam X Xacerbationibus judicationes cognoscuntur 2 Ι), i. e. quo ordine dierum Xacerbationes, eodem ordine Gur judicationes contingunt. Si tertio quoque die febris CXacerbatur, in Uno aliquo horum tertiorum judicabituri; sin autem quarto quoque die eXa-Cerbatur, in uno aliquo horum judicabitur. Ergo monet Hippocrates, ut dies per ternarios c quaternarios animadvertamus 22 ,

tunc

85쪽

tunc non latebit nos, quo inclinato orbus; constat autem in hoc aegroto, Xacerbationes vel paroXysmos quaternarios fuisse. Quamvis enim prima eXacerbatio die tertio invasit, cum tamen, quarto die perduraVit, quaternaria quoque censenda est. Sed cum proXima Xacerbatio non ante diem septimum invaluit, tun vere quaternaria devenit. Si enim ternariae fuissent accessiones, tum dies quinta eX- acerbatoria fuisset; sed vice exacerbationis, omnia eo die Mad septimum usque leviora fuerunt. Ergo undecimo supremum diem naturae scilicet d Hippocrati debitum aegrotus obiit.

86쪽

. JuXta ventrem in febre palpitationes ,

mentis emotiones in ducunt Co S. 2. NO. 269.

s. Capitis dolores sortesin continui cum febre, siquidem letha lium ignorum quid accesserit, valde uni perniciosi Praen. S. 22.6. Collum diurum dolens, perniciosum

Colli dolor malum quidem in omni febre, pessimum autem in his quibus timor est ut insaniant. Praedict. . . 7. Perniciosa est urina nigra, nigrum habens sedimentum. O. S. s. o. I. 8. In febre ardentqs alvus affatim eruperit, lethale. o. S. I. No. Ι 82.9 Nigra alvi egestio, mortem significat Vict. Acut. P. O7. S. 8.

IO. Acutorum morborium non in totum Certae

87쪽

certae sunt praedictiones, neque mortiS, neque sanitatis Aph. S.

II. Si quarta dies habeat quid simile tertiae ex iisdem illis,aeger in periculo Versatur. Vict. Acut P. OT. NO. 7s-Ι2. In principiis febrium sive delirium accesserit, sive alicujus membri yderatio, e riturum esse hominem sciendum est, si non

omnino aut exoptimis signis aliquod accedat, aut corporis Vircs ad-ssint. Praedict. L. 2. S. 23 13. Mutatione prosunt, nisi ad pravamutentur M. Pop. L. S. . . 69O. I . Et ubi in toto Corpore mutationes, 1 corpus perfrigeretur, rursus calefiat, aut color alius ex alio

gignatur, longitudinem morbi 1gnificat. Aph. S. 4. NO. -O.

88쪽

les, VlZ. Urinae Iudicat. S. 7.

οἱ ἱδρῶτες - κακι Sudores frigidi τοι δε οἱ υχοι σε, quidem pessimi, 'ui

σου Καὶ οἱ κατὰ ωὰλ 't. similiter his qui

89쪽

19. ἶσιν C-έ- 19. Quibus in stafi- μεσι φλυζάκια κατὰ V continuis pustulae

δοσεο τησι si si mento, incrementum δοισι Και α χρίσιε autem ex circuitibus. ντευθεν δῆλοι, και τοῖ Et judicationes hinc σιν ν ησι λιόδοισι quoque manifestae - πα&gυσυρῖσι uia itemque X Xa-

itibus M. Pop. Ρ. 686. 22. Ἀλλα νου 1 α ro 22. Verum a primo λαχώτης ἡμερη θυ die Considerare opor-

90쪽

AEGER TERTIUS

et S. Erophontem febris acuta prehendit, II alvus circa initia pauca, d cujusmodi in crebra inani egerendi Voluntate solent, demisit, deinde vero tenuia biliosain copiosa. Somnum nullum capiebat Urina nigrae& tenues erant. Quinto die, mane surditas obvenit, Xasperata sunt omnia, lien sublatus intumuit, Cum praecordiorum Contentione, X alvo pauca nigra percurrebant, desipuis. SeXto, delirabat, sub noctem sudor obortus est, frigus, delirium perseverabat. Septimo, Corporis summa perfriXerunt, s1ticulosus fuit, deliravit, sub noctem ad mentem rediit, dormivit. Octavo, febricitavit lien imminueba-

SEARCH

MENU NAVIGATION