Observationes criticae ad M. Tullii Ciceronis epistolas. Scripsit Iohannes Cornelius Gerardus Boot. Editet Academia Regia disciplinarum Nederlandica

31쪽

OBSERVATI0XES CRITH AE AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. 25 Reidis Virgob. modum essent, ruposuit ea re uaeime qu0d 8te/idi8, quum Superiore editores ea re mittorsent, vel o 0rreetione eod. Med. eo marini ederent. Relieisenda st orgo loynii contuetur initio p. 4 libri XIV pro cyo reponenti e et dolentis propterea. Nam proptere qu0d requens os in seriptis Cisseronis. Vid modo harum pist. V. 8, 1. IX. 8, 1 et pa88im in orat pro Rosei Amerino. XIII. 29 7 Do mihi nolim eredas, si quid fecerim, quod intellexerim Sc/Γ - d fecisse, quod fuerim ut C0niunctivi intellererim rationem nullam Vide0. Ciepronum scripsisso puto intelleri, quod librarius ad pra000dens fecerim et Sequens fuerim adcommodavit. s. advigii Adv. erit. II p. 234, qui id om bSerVat. XIII. 30, 2. Peto abs te, ut eum, in meis intimis m. n. cia esse itaque tracte8, et Mira utili 0 L Manlio parum pr0sutura. leyniu8 p. l. p. 50 restitui iussit Peto ut eum, eum in meis intimis cist8 88e, ita tracte eet Idem fauilius obtin0bis seri bondo: Puto abs tu, ut quem - in mei intimi seias esse, ita tra etes et . XIII. 58. Is causam alet, quam causam ad te deferet. Immo quam ad te deseret. Iteratio nominis p0st pron relativum in tam brevi Sententia inepta sest, quando in 00dem casu pri000dit. In plurimis exemplis a Sanetio in inserva II 9 0ng0stis nullum simile invenies. XIII. 65, 1. Eius summa existimatio agitur in eo, ut pactione cum civitatibus reliqui consi ius. Agitur do civitatibus Bithyniae, quam provinetam P. Silius tun pro praetore regebat. Sed quum nulla nominata sit, de reliquis civitatibus Serm0 88 nequit Fortasse serib0ndum: - ut pacti0ne eum civitatibus de reliquis o de rosiduis solvundis o0nfidiat. V cf. Fam. II. 3, 3 publicanis etia-8uFerioris lustri reliqua conservarum. Att. XV d b, 3. XV. 7, 2. Mindius Moreellus et Attius sigmentarius calde gaudebant eredi er8strium perdidisse Nominantur u sectores bonorum. Sed etsi Mindius Marcellus, Caesaris familiaris, qui in Appiani se . . V. 102 0minatur hic intelligi 0test, tamen Attius sigmenturius probabile reddit Mindium non illo

Cogn0mine, Sed nomine artis, quam Xereobat, hie deSignatum e8Se. Ex ingeniosa B. eiskii contuetur Mindius maeellarius cum Attio pigmentari h. l. prodibit. V. 8 I. Itaque facio me alias res agere, ne convicium Platonis audiam. P. ManutiuS: fingo me non survire, sed aliis rebus peram dare. V I. r. Grono ViuS: fingo me rerum uarum satag0r et abstineo negotii S. H. G. GraeviuS: ,sing me non philosophiae, sed aliis rubus operam dare. V SchulgiuS: aliud agerente Simulo. Vides h0s mutis, is in sontentia verborum eXplicanda in alia omnia

32쪽

26 BSERVATIONES CRITIQA AD M. TULLI CICEll0XIS EPISTOLAS. quibus facere a in vim iubere constat Noe iuv0uiti posso puto praeterquam in imp. ac Frustra autem Cortius facere propria sua n0tion cum infinitivo iungi

potuisse sexemplo Servii Sulpicii ex op. IV. 12, 1 dessendit. Nam ibi Martini-

Laguna et essen bergius p0st risum est faciendum pr0 08 certiores facere emondarunt ut vos certiores a crem si vo maxilla Sorvius illud scripsisset, Cicerone orto idem indignum st. Nam eorum, qua leguntur in p. ad Q. D. I. 3, 6 Illud quidem nee uel udum est nec fieri fotest, me diutius - in tum m

sera vita commorari alia ratio st. Ibi eo eum ins me commorari est epeX

sis pron0minis thid se qua sequuntur ut sim pendent a Verbi nec faciendum est ne fieri potest. Nec magis leo eum hoc loco comparare quod logitur in id libello do pl. 0n orat. 1 Isocratem Plato in Phaedro laudari fecit a Merose, ubi ador habui narrandi vel seribendi vim foeta sic locuti Sunt, velut Vergilitas 1011. II. 538 nati me cernere eorum letum fecisti. Ergo facio vitiosum est Corradus pr0 00 assor scito. Mihi in diatum uni fueuelatior me alias res agere o lib0nter aliis rebus vado. s. it. XIII. 23, 1 facile patiebar nos potius Romae una esse quam in u8culano. - Paulo ante, quae Cicero fingit Cassium sibi bi ieiuntona, non ut vulgo eruditur affirmative dicta Sunt, Sed qua0stion0m contin0nt Ridere igitur, possvnini' es. it. X. 8,

classibus ad ersabimur igitur p. Casel. 39 dieet aliquis hae igitur est tua disciplina

XV 21, 5. Reliquum est, ut tuam profectionem amore prosequar, reditum pee pectem, ab8entem memoria colam. Aut seribondum duabus litteris geminatis absentem te memoria colam, aut cum Lambino absentiam corrigendum. XVI. 8, 2. Ego certe singulos eius versu singula eius testimonia puto FruStra Orellius et rausius, Epist. mend. p. 36 se vexarunt, ut alterum eiu emendarent. Recte Bu00helerus vidit e prava repetiti0ne natum ess et in sua Q. Ci00-ronis reliquiarum edition0, quae ipsi ad a. 1869 prodiit, selevit, ut iam ante eum in Cratandrina, Lambiniana, Sehittgiana missum est. Testim0nia sero idem sunt atque graves sententiae. In Euripide quot versus tot sententiae, quae sere testimonii vim hab0nt. Ita iselandus intoll0xit vortens: bet mi gilt 0de sui nerVersu so Viel, ais in gerichtlieli eschw0rnes Z0ugnisg. V XVI. II, 2. Caesar vituperatur, qui Mercitum et provinciam inviso senatu teneret. Ille Vero non provinciam, sed provincias tenebat, Galliam ulteriorem et citeriorem, ut Si in p. 12, 3, si v Gallias, ut logimus ibido ne Gallias amitteret. Conserantur quae monuimus ad VIII. 9, 5.

XVI. 16, 2. Si - mihi fati sidelitus est tantae voluptati, quanti esse in isto Tir0ne hue eadem bona debent. luralis haec ea dem bona ostendit praeter fidelitatem Statio a patron hic alterum bonum suisse tributum. 0s de Lambini

33쪽

OBSERVATI0NES CI ITICA AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. 27c0ni edidit fidelitas et frugalitas Mihi in mentuin venit delitas et uilitus, c0gitanti ad Att. II. 5, 2 d Tiron Marcum affirmaro eum mirabiles sibi utilitates

praebere, ad ipSumque supra ep. 3 extr. Scribere , utilitatibus tui possum ca- rore. Pro utilitat in p. 12 6 0nit operam. XVI. 18 l. Fac bellus revertare, non Diodo ut te, Sed etiam ut Titsculanitin nostrum plus mem. Ita hic locus scribendus videtur, ut bis inserto. Nam si Cicero sententias non c0niungere, sed abs0lute p0nuru voluisset, Scripsi88 et amabo. Ibid. 2. Culfue hominem, ut ego Mothonem itaque abutor coroni8. Nil produs ignoti hominis n0mini alia substituor Math0nis vel M. Othonis, hominum a0quo ignot0rum. Sed quisquis ille fuit, de ii agitur, videtur conduXisse hortum Ciceroni iam aequis conditi0nibus, ut ossat0ri saepius floros ministraret ad plectendas cor0nas. Quae u8pieio Si pr0batur, pr0babile est Ciceronem seripsi 88e: itaque abundo coronis, non illud qu0d 0dices et . . tribuunt.

EPISTOLARUM AD QUINTUM FRATREM LIBRI IRES CORRIGUNTUR.

I. 1, 3. Mihi crede, unus annus additus labori tuo multorum annorum laetitiam nobis, immo vero etiam postem is nostris astferet. Quomodo pr0rogata pr0Vinciae administratio M. ut Q. Ciceronum p0sturis lautitiam asserre p0tuerit, non intelligo. Aliqua fortasse indo gloria capi 0terat. Quare verum cen800, quod in margine eod. Modice pro immo Agriptum est gloriam. I. 1, 4. Ne contrahas ac demittas animum, ut scriptum est in Med. praeser0 Scripturae a W080ubergio e Crat receptae, in qua pro ac ponitur aut. Nam l0cutio desumpta videtur a nautis, qui risente tempestat Vela contrahunt etd0mittunt. Cf. in IV. 14 antinos demittunt et contrahunt, ut deinde in quo demitti contrahique animo rectum esse videatur. Melius hoc m0do his verbis reSpondent, quae Sequuntur contraque te eriga ac resista negotiis. I. 1, 13. Sin aures tuae, quae id, quod audiunt, Gistimentur audire nou inquus et o simulate quaestus causa insusurretur. Frane HotomRDRUS, cumScommentarius ad hanc epistolam repotitus est in editione Epp. ad Q. D. Haganiun. 172 p. 193 Seqq. priorem sententiae partem vocat Subobseuram nec Sua interpretatione tenebras discussit. Mu0d in altera parte sequitur insusurretur n11

34쪽

28 9sEDI ATI0XES CRITICAE AD M. TULLI CICERONIS PISTOLAS. aures p0stulat ut aures n011 Simplieitor ah d re distantur, Sed portu ac palani audire. Itaque vel inter Verba quod audiunt aliquod adverbium omissum si, quod eam vim verbis addebat, vel seribendum quod hauriunt. Nam id verbum pereipiendi vim habet, ut in Vergilianis vocemqi e his auribus hausit strepitumque est territus ah sit. Deinde corrigo non in quas ficta et simulata quaestus causa insusurrentur. P0test aliquid astute ut occulte insusurrari, non intolligo quotmodo id fieri fiet et simulat p0SSit. Ibidem. Sit lictor non suae, sed tuo lenitatis apparitor Baitoriis x Ursini coniectura edidit non suae fueritiae. Nes aut suae vel severitatis vel fueritiae eXeidisse suspieatur et hiasinum aptissimum iudieat. Ego mane in sententia

olim nunciata si ae ortum esse e compendio volis aevitiae, eamque eorruptelam

genuisse tuae, quod opposito lenitatis oeabulo additum est. Ut in altera sunt0ntiae parte dignitati opp0uitur potestus, si in prior saevitia lenitas. Ergo Seribamus sit lictor non saevitiae, sed lenitatis appari or. I. 1, 16. Atque etiam e Graecis ipsis diligenser urendae lint quaedam familiaritates. Ciceronis usus p0stulare videtur, ut seribatur in Graecis ipsis. Tum vel eum Ernesto quaedam dolendum est, vel cum W0Senbergi statuendum ante illam vocem excidisse aliquod dioetivum, volui infimae. s. id quod supra dicitur de negotiat0ribus Q 5 si quem es nactus, qui in tuam fa=niliaritatem penitus intrarit. Sed quod sequitur Sic vero fallaces sunt permulti et Sine auS W0Sen- bergi displidet. Sic ero, ut resti monuit P. Manufius, valet idem atque ut it nosunt, et Graecos illius aetatis plurim0 0pp0nit serpaucis illis, qui erant vetere Graecia digni. I. 1, 21. Si 0diei edide fidem habemus, apud C. Octavium praet0rem urbanum primus lictor quievit. Sed quum, qui inter lict0res principem l0eum teneret, pr0Xime ante magistratum iret, indeque proximus lictor appellaretur ut

apud Livium XXIV. 44. Val. Max. II. 2 4 et in inseripit. r. 79 et 321 8),

proximus lictor ex rellii 0rrecti0n a W0s0ubergi reet restitutum St. Saepius primus et proaeimus per compendium scripta prinus et paenius permutantur, ut d uerunt Oudendorpius ad Suet. Caes. 50, exius ad Tae Agric. p. 86. Quod Malaspina v0lebat apud quem primum lector quievit, repudiandum St, qu0niam ineptum est redere nullum aut C. Octavium fuisse magistratum mai0rem, qui lictoris ing0lentiae resistere ausus sit, umque primum suisse uiu rei auctorem. Severitatis in 00dem h00 0nitur exemphim qui in magistratibus iniuri0se decreverant, eodem ipsis privatis erat iure parendum Sententia requirit, ut Scribatur eidem ipsis privatis erat iuri parendum o ipsi dep08ito magistratu parere debebant iisdem decretis. I. I, 22 Cicero Saepe nominat magnos viros, rarius magnum hominem, Vellat

35쪽

OBSERVATIONES CRITICI AD M. TULLI CICERONIS PISTOLAS. 29Fam. IX. 6, 4. Leg. III. 14, hoc uno ni fall0r 000 in ius seriptis prodit permagnus homo. Sed dubitare licet an ita scripserit, quum id quod vellet satis

pse simple magni hominis nuntiare p08Set. In Med. Seriptum est quare ei mpermagni hominis est. Sehuelgius emi delevit, eumque sequitur Nos Eg in cum per latere Suspistor Semper, et seribendum quare semper magni hominis est, cet. Eodem modo peceatum S in r. p. est. 107, ubi quum codd. 0nt Huius oratio et pergravis et grata, fuit Maur. 07Grtus bene correxit Huius oratio ut semper gravis et rufa fuit. I. 1, 44. In quo cavendum est, ne, si negligentior si eris, tibi parum consuluisse, sed etiam tuis invidisse videaris. Est hie loeus unus e multis, in quibus non praecedente non solun aut non modo equitur sed etiam Multi ditor0 d suo qu0dd00sse putabant adi000runt et . . Nesonbergius inter no)ι solum et non modo

fluctuat. Ab iis et olim dissontiobam, quum e0dicum eripturam ad Att. III. 15 5 tuerer, ubi Vidd. quae adnotavi, et uno dissentio, libenterque vidi Fred. H0 manuum in Epistolis eluetis mecum acientem. s. p. 3 editionis sertiae. I. 1, 45. Sed me quaedam tenet propter singularem amorem in sinit in te aviditas gloriae Cister affirmat ratris gloriam sibi esse arissimam, nihil magis se cupere quam a fratre X Si gloriam oportari. sed Verba hoe non satis clare indieant. Sunt, qui in te interpretantur in eo, quod ad te attinet, in tuis rebus, sed uti exemplo hunc usum illustrant. Ursini transpositione orborum in te ante amorem sententia nihil iuvatur Moserus, in Symb. erit. ad Cicer spee. IV p. 13 dubitanter coniueit propter singularem fui amorem in sinis suae aviditas gloriae; ego in se e quadam repetitione litterarum prae edentium nil ortum, itaque tollendum puto, et p0st gloriae addo tuae. Si hae erit sententiae sorma: Sed me quaedam tenet . . a. insinit aviditas gloriae tuae. I. 1, 46. Cicero fratri commendat, ut ita 80 0rat, ut fertius annus imperii viui tanquam tertius actu perfectissimus atque ornatissimus fuisse videatur. In his tertius actus non a Cicerone prolaetus videtur, et superlativus perfectissimus malo ei a nonnullis eripitur. Tertium aetum essendit Langius in Vindieiis tragoediae romanae. Vid. . . Lango's Verm. 80hriston p. 8 sq. sed ut ei Onesidam Horatii praeceptum in p. ad is0nes V. 189 Neve minor, neu si quinto productior actu fabula, non ab omnibus semper observatum esse, tamen loci sententia flagitat, ut tertius annus imperii, qui Xuomu futurus erat, e0mparetur

cum extremo actu sabulae, non eum tertio, qui raro admodum erat Xuemus. Itaque verum vidisse videntur, quibus miremus actu h. l. neeeSsarius visu est,

in quibus inveni P00rtham pium quoquo fuiss0. id quae n0tavit ad p. ad Pi s. p. l. ergo ad alt0rum. Adieetiva participia, adverbia, quibus per praefi-SUm St, non OSS reeipere comparationem nec superlativi sorma Grri in uni-

36쪽

30 OBSERVATI0XES RITICA AD M. TULLI CICEBONIS PISTOLAS. Versum Verum est, meritoque damnantur se dissicillimus apud Livium L. Ialia iii eiusdem sarinae. Ideo Pompeius grammaticus in fragmento, qu0d primus edidit id. Frid. H0usingorus o t Mallii liuodori de metris librum p. I 0r- laetius et perlaetissimum ruet diei n0gavit. Sed ut in perdito, cuius superlativum seripsit Cleor in Verr. et s00. III. 65, si in perlaeto usus aliter decreVit, nec sine summa licentia Cicer0ni f. l. in Brut 118, in Oratore 3 0 4 perfectissimum eripias quae requentia exemplorum domonstrat Velleium et Quinetili num non suisse OVatores, quum hoc superlativo uterentur in Hist rom. II. 36 et in I. O. I. 1, 23 ut X. 2, 24. Non in fugit I. Bahium, b0num latinitatis iudicem Vehementer oppugnasse iunc superlativum in libro de m0ndando Cic. Oratore p. 3b, iterum iu in Add. ad librorum de Oratore recensionem suam

p. 365, sed sequor iudicium non deterioris iudicis au Ruhnhenii, quod prodidit in adn0t ad Iulii Rufiniani lib. 0 g. sentent g VII, etsi hic mihi erraro videtur in hac re laudans verba se Cicoronis libello de optimo eu Orat.

igitur omnia in quo erunt summa erit orator perfectiSSimu8, in q/o media, mediocris, in quo minima, deterrimi S. Ciceroni esse orator perfectus ea quae praecedunt Oratorem, perfectum quaero Ostendunt. Superlativus deterrimus videtur aliquem grammati eum movisse, ut ei SuperlatiVum perfectissimus p-

I. 2, 10. Quum hanc paginam tenerem Cicero indicat se occupatum fuisse inseribenda hac pistolae pagina Sed tenere n0 aptum est huic rei Verbum. Credo eum ScripsisSe quum hanc paginam Merem. f. Fam. IX. 21, 2 epistolas u tidianis rei bis Mere Solemu8. Ibid. Te aut quasi anticis tuis gratias acturum aut quasi inimici incomm daturum. Sic didit es in ultima voco Cratandrinam et deteriores c0dices Scripturae codicis sed praeserens Mihi vero propter ppositum gratia acturum magis plastet e Med. incommoda laturum, ne causam vide cur laturum in iraturum aut allaturum mutemus. Nam simpl0 ferre saepe habet asserendirim Velut in Seq. p. 5 spero aliquid fiam misericordiam nostri praesidii

lusuram.

I. 2, 1. Nolo medius fidius eae tu iniuria in illum tibi liberalem me videri Manutilis recto vidit in illum iungundum esse cum liberalem, et illum Spectare ad Fhmum quum proxime praecedant ha0c et Flavii causa et sc Pompeii facies omnia. Similiter Fam XIII. 1, 5 non te in me liberalem, putatii. Sed malo interp0nitur tibi, quod vel delendum vel p0st liberriem me Onendum St. I. 2. 13. Maiora ista erit it meae obiurgationes fuerunt amoris plenissimae Quum erunt sit viti0sum, ut fuerunt bis positum tantillo intervallo langueret,

Vos erunt delevit. Nonne praestat corrigere erant'

37쪽

OBSERVATIONES CRITICA AD M. TULLI CICER0XIS PISTOLAS. 3II. 2, 14. Aesopi servum non Licinit , ut lite appellatur, sed Licinum appellatum suisse idemque n0men reddendum esse Augusti libert0, qui memoratur in Macrobii Saturn II 4, 24, reet monuit Torrentius ad Sutit. Aug. 67.

I, 2, 16. quidem cun ve summa mainima tum maiore etiam anima sperent superiores fore nos confli lant animo ut in hac republica ne casum quidem ullum periimescant. Verba in e0d Med. sic mend0se descripta alii alitorimendar e nati sunt. Non moror P. Manuti et F. Ursini tentamina merito spreta. 00rthai pius in adnot. ad aditi Agric. p. 11 ed ali conieeit Equidem cum spe summaTima, tum superiore fore nos confido, ν -- pertim eam, non solistius quam Madvigius, cuius conieeturam a W080nbergio in Emen id opp. I. p. 11 prolatam Baiiseriis ut 0s0nbergius in suis editionibus non dubitanter receperunt. Sententia si optime progeditur, verba leniori mutatione sanari posse videntur.

Ego ita restitu0: Equidem quum Spe Sum marima, tum maiore etiam animo; ut sperem superiores fore nos, considum tantum, ut in hae re ne ea sum quidem ullum pertimeSeam. I. 3 8. Cieero queritur se ab Hortensi et a Q. Arrio male traetatum esse

additque quorum ego con8ilii8, promissis, praeceptis destitutu in hanc Hamifutem incidi. Mire consiliis et promissis adiistiuntur praeeepta, quae a consiliis non sunt diversa. seque Cicero Hortensii Arriique consiliis et promissis destitutus o privatus fuit, sed in errorem inductu et deeeptus. f. p. eq. l. ad Att. III. 9, 2. Propterea Lambinus in margine odit. 1584 coniecit inductus ac destitutus, nimis ille audacter. Ego 0rrigo quorum ego consiliis, promissis deceptus, est tutus in h. c. incidi. Eadem verba iunguntur p. Rosc. m. 1 homines, induxit, decepit, destituit. blativi reserendi sunt ad solum part deceptu et destia tutus abs0lut intelligendum est, ut in or. p. Sulla 90 quum in hac fortuna miserrima destitutus sit p. Quinti 51 saepe illus ac testituti Asynduta satis tuentur exempla, qua attuli ad Att. XI. 9, 3, etsi 0 Valde repugno si quiso librariorum Π0gligentiae tribuere et scribere malit: quorum ego stonsiliis pr0- missisque dueeptus et destitutus' cet. I. 4, 1. Nulli in est inum peccatum, nisi quod iis credidi, a quibus nefas putaram esse me decipi, aut etiam quibus ne id expedire quidem arbitrabar. Med.

putarem, quod a Cratandro in putaram mutatum St, quem plerique Sequuntur. Assenti0 Ernesto putabam reponenti Ob Sequens arbitrabar, quum nulla causa sit cur eorum verb0rum diversa tempora ponantur. Ibid. Ita mihi nihil misero praeter idem amicorum cautum meum con8ilium fuit. In his sanandis interpretes valde Variant. I emo i Venit, quod aliorum 8Sensu comprobaretur. Ceteris melius W080nbergius coniecit 08 amicorum Xei disse defuit nec, sed me nondum poenitet correetioni alia Via temptatae, quam

38쪽

32 OBSERVATI0NES BITIe1 AD M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. prop0sui tu adnot. ad it. III. 20, 1. P0st invidit ita, post iiiihi nihil male illatum iudieans ab initio ita seriptum suisse existimo : mihi misero praeter fidem

amicorum aut On meum consilii in defuit.

II. , . Haec pistola c0ntinet et in senatu uno die mensis Decembris, quae M. Cieer si atri, qui tune in Sardinia Pompeio legatus erat, nuntiat. Narrat senatum pro illo tempore fuisso frequentem, nominatque nonnullo qui adsuerant Consulures nos fuimus et duo consules designati, P. Servilius, M. Lucullus, Lepidus, Volcacius ), lubrio, praetores Si Cicer ita scripsit, assirmat Se 0nSularem suisse in senatu, praeterea consules designatos P. Servilium, M. Lucullum, tum praetores Lepidum, oleaeium, Glabri0num. Sed nihil in septius ota Veritate remotius diei poterat. Nam mons D000mbri anni DCLXXXXVII, quum hae epi Stola seripta est, consules designati erant Cn. Cornelius Lentulus

Marcellinus, L. Marcius Philippus, qui in hac ipsa pistola prodeunt. Sed P. Servilius uerat consul a DCLXXV M. Ludullus a DCLXXXI; M'. Lepidus a DCLXXXVIII eum L. Voleaeio M'. Glabrio a DCLXXXVII, ut Fasti d0cent. Hi igitur omnes erant consulares. Consules designati non nominantur, quoniam Quinto noti era ut praetores omn0s adfuisse censendi sunt. Quae quum ita Sint, Cicero non potuit inter Se t quinque ceteros consulare interponere OnSuleS

designat0S, neque Seripsit duo consule designati, quasi plures eodem tempore e880p0tuissent. In epistola ad Att. XIV. 9, 2 mem0rantur quidem duo quasi designati conbul , Sed eorum verborum alia ratio est. Hoe autem l000 consules designati veliuiti omissi vel ut0 versus adscripti alienum l0cum ccuparunt; in duo aliud latet. Ut in p. ad Att. XII. 21, 1 sit in Philipp. II. 1240st n0mina e0nsularium Sequuntur nomina Silani et Murenae, designatorum consulum, ieer h. l. Seribere 90tuit consulares nos fuimus et P. Servilius, M. Lucullus, Lepidus, Volcaciu8, lubri0 fuerunt consules designati, praetores, vel paulo aliter h0e idem enuntiavit. II. I, 3. Clodius furebat a Raetii se contumaciter urbaneque eaeatum. Libenter eou00do 0tuisse Clodium a Rastilio salse se lepide i. e. urbane exari Sed qui credat Clodium, ut orat furiosus, urbanitatem in se vexando Racilio eXprobra8Se aut Ciceronem id narrantem contumaciter et urbane iunxisse. Cum Manutio inurbaneque seribendum put0, sive hoe in libro Seripto inVenit, ut ait,

siVe eius ingenio debetur, laudoque Wiolandum, qui vertit unlius ich. II G, β Respondit ei ehementer Pompeius Quum at vehementer in Om-

Si hominis ornρn seri bondum osse odices episti. Cieeronis Medice Fam. I. 1 et 2. IV. 4. 4. XIII. 14 ad Att. VIII. et a stondunt. In Aseonii nova recensiono tessi inglu et Sehoellia ter Volcamium dederunt semel relicta aliora seriptura Volcatius, p. 24. Graeei vocabant Βο κακιου, ut Appianus Illyr T. In Ss saepe anceps est discrimen inter c et t.

39쪽

OBSERVATIONES CRITICAE I M. TULLI CICERONIS EPISTOLAS. 33peium invectus Aset, nil mirum si hic illi vehomuntur resp0ndorit. Sed quum in Med. Scriptum sit prima manu espondit evidenter P. acute aJ80rus coniecit: Rev. ei fidenter P. Saepius se advorbi cum verbi distendi usus est Cicer 0, ut Att. I. , 21. De M. Oetario iter /m tibi rescribo te illi probe respondisse; paullo vellem dentius. 0 r. I. 240 Tum ille denter, consi mare ita se rem habere. 0 N. D. I. 18 rum Velleius Uenter sane cet. II. 3, 4. Vehementer esse providendum, ne opprimatur conti0nari illo p0pul0a e prope alienato Contionarius ille populus mihi suspectus St, primum quod Cicero alias utitur adi conti0nalis, velut ad Att. I. 6, 11 ubi misera ac ieiuna plebecula appellatur contionalis hirudo aerarii et ad Q. r. II. clamor senatus prυρ 0ntionalis tum quod sinu ausa additur illo postremo quia in c0nti0nibu non p0pulus, Sed plebs dominabatur. Contionarius ille videtur esse P. Cl0dius, qui Saepe ad 0nii0n0 voear et in iis verba laesere solebat. Qu0d si probatur, Seribendum ne opprimatur a contionario illo cet. Ita in verbi pures a se prope alienato nihil offensionis selinquitur. II. 3, 5. Cieero narrat ostium d ambitu et de vi reum esse factum eque ei operam Suam obtulissu, addit tuo: itaque volemus. Sed idem Nerius inderedidit allegatos sic cum Turnobo Advers. XX. 5 et eum eSenb. m. ali. p. 65 Scribendum, n0 ut 0dd. dant ad allegatos Cn. Lentulum Vatium et C. Cornelium. Non sero faciemus, quum non appareat quid acturus sit. Sed facilis medela, Si r sequenti sed set), qu sententia non eget, scribitur ur i. e. SatiS: itaque faciemus satis Cicor senim n0nnunquam facere uti pro uti8facere SeripSit. Vid. quae m0nui ad Att. V. 3, 3. Quod in seq. p. o Datri nuntiat e defendendo Sestio cumulatissime satis stoisse, hane mendati0uum non leViter Onfirmat. II. 3, Quae nominatur do nus ud lucum Pisonis Liciniana in monte Caelio fuissae videtur sed illum Pisonis lueum in urb0 vel extra urbem X Stiti8SenegamuS. Luci non hominis nomino, sed Dei Deaeve, cui OuSecrati erant, deSig

Sacra nomen acceperat vid. Paulus e Fest. p. I. Lucus Poetelius apud Varr.

V. 50 et iv. VI 20, is a gento u0mon aecepit, in dubi tamen de deaeve Sacer suit. At in quavis urbis parto erant lacus, suis singuli n0minibu iΠSignes, Velut lacu Servilius p. 0se. m. 89), o qui in Curioso et in N0titia regi0num n0minantur lacus pastorum, r0mothei, Orphoi. Itaque e luco Pi80 ni faciamus lucum Pisonis Librarii contrari orror in Livii XLI. 9 lucum Martis in lucum

mutarunt. Ne quis ludum gladiatorium hie nominari posse exiStimet, mone taleS ludos rei p. tempore in urbe fuisse nullOS.

40쪽

II. 4, 6. Quum S. Clodi tres sensen me feterrimae in consilio defuisso distantur in antiquioribus diti. roete intell0X0runt recenti0rus edit0res illud adiectivum non sontentiis illis, sed onsilio c0nvenire. Seliu0tZius correxit teterrimo in consilio, ait et os ediderunt deterrimo, proxime instantes seriptura eod. Med. in quo est deterrime. Sed quia mai0ri cum adserbitat consilium illud v0catur teterrimunt, Seliustigii correotionem probare malo. D eonfusione utriusque

superlativi 0nuit Drahunt, ad Liv. IV. 3, QT et qui ibi ei tantur. II 6 vulgo 8 0xtr. Illud scilicet coenubis, itum reneris. Ad haec verba W08. m. ali. p. 6 haec adn0tavit: illud scilicet laetus . Excidit ant cum vel mecum Vel 0tius apud me apud nos), qu0d ut Fam. IX. 23 audire minimeli 00t. Ut 00naret ips apud e), Quintum rogare plus quam ridi eulum esset V Vide quam Deil inter coenabis cum propior similitudinem litterarum mitti p0- tuerit nobis um o me uni et eum pu0ris nostris es in pist. Marci filii ad Fam. XVI. l, me i/m coenet. Horat Sat. I. 7, 7 Si coenas hodie meo mι.

II. 8, 3 vulg0 10, 3). Nos ita phliologi sumus, ut re cum fabris ubitare

possimus. Manutius intorpretatur: Nam ego ita Sum litterarum studiosus, ut mollis tamen minimo sim qualus er Sunt qu08 libr0rum consuetudo tenet. Ea quum sepeterunt Sehuelgius et ossa, non asseeuti sunt vim nominis philologi Cicer h. l. t ad Att. XIII. 12, 3 ita v0eat latonis exemplo confabulandi et disputandi cupid0s, curiosos es. 0beck ad Phrynich. p. 392 Sq. Car. L0hrsi disputati ii hoe n0min in Analoetis grammati eis Herodiano adiuetis Reetim. 848. F. 00rilegon, di Id 00 0r Philologio, Erlang. 879, p. 21 seqq. Ita tu Cleur lio diei se osse tam disputandi cupidum, ut Vel cum fabris, qui

tune in villa sua oecupati orant, disputar velit. Ab hae philologiae notion quum phil0s0phia n in X eludatur, ut in lat0nis de Rep. IX. p. 582 E. φιλοσοφος τε και ὁ φιλολογος iunguntur, addere p0tuit habemus hanc philosophiam non ab Hymetto, sed ab ' araystra mi lasso ser a arte n08t a). Cave ne pro phi-l0l0gis phil080ph0s neve pro phil0sophia philologiam a Cicerone . . seriptam

II. 8, 4. Hortus domi est. 0sunbergius de primi voeabuli sanitatu dubita-Vit, ut ante eum dubitarant Schuelgius et alii, quorum aliquis c0niecit Hortalus domi est. Sed Hortensius, si tunc sorte in villa sua apud Baul0s erat, de qua id. Acad. r. II. 9, non poterat diei domi ess0. Mem0 eorum, quae Cistero scripsit Varroni Fam. IX. 4 si hortum in bibliotheo habes, deerit nihil et 0rum, quae