Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

321쪽

ἐβδομάδος σχυρῶς υσης της δυνάμεως, άρκεσε μελικράτω μόνω χρησασθαι μη θαρρούντες di τῆ δυνάμει πτισάνης χυλῶ χρησόμεθα, ως δ' αν τις καὶ τὼς κατὰ μερος προ

φορὰς ποιοιι προσηκόντως η ἐν τωδε τω λόγω διδάσκει, τους παροξυσμους ἀξιων φυλάττεσθαι, ως αν μητ οντων ηδ μητε υσον ουπω μελλόντων σεσθαι των παροξυσμων 3δίδομεν τροφας, άλλα παρακμαζόντων τε καὶ παυομένων. ὁπως δ' αν τις μάλιστα δυναιτο προγινώσκειν την μέλλουσαν ἀκμην ἐν κρίσις γίνεται, κατὰ το πρωτον περὶ των

κρίσεων εἴρηται νυν δε μόνον χρη εἰπεῖν τι αυται αἱ νόσοι και τάς των παροξυσμῶν ἀναλογέας δηλώσουσι καὶ τὼς ἐαυτῶν γε καταστάσεις. Γον εν με τοῖς διαλείπουσιν ἔτι O μεν τριταῖος ταχυκρίσιμος, ο δ' ἀμφημερινὰς ἔτι χρονιος υ δε τεταρταῖυς τι καὶ τουδε χρονιώτερος εν ει 1. I. I. apti. a. l. I. aph. XI. a. d. I. aph. XII. in singulis morbis totam victus rationis formam duobus e scopis duci, uni ex futuro totius morbi statu turri ex vitibus aegroti, in quibus vero judicatio primam hebdomadem non sit superatura, si vires sint validae, sola aqua mulsa uti sufficiet. Si veto non an satis viribus aegroti

confidamus, tisanae cremorem Osseremus atque ut quispiam accouinaodate possit sigillatina cibos dare, in hac

oratione quoque declarat, Paum monet cavendum esse ne quid in exacerbationibus demus, ut quum neque In adsunt exacerbationes, neque jamjam sunt futurae, cibum praebeamus, sed quum declinant ac desinunt. Ceteriam quonam potissimum Uaodo futurum morbi statum praenoscat, in quo Judicatio sit, in primo de crisibus libro di

ctum est, nunc Vero id solum dicere convenit, a morbis ipsis declaratum iri et quam inter se proportionem servaturae sint accessiones et quae sit ipsorum conditio, ut in ter febres intermittentes tertianam habere celerem di cationem, quotidianam vero longam P quartanam dongio

322쪽

χρονιωτεροι. μέσοι ὁ ἀμφοῖν o ημιτριταῖοι. πῶς δ' ἄν τις ἄπαντας τους πυρετους τουτους εισβάλλοντας γνωρίζοι διὰ του δευτερου δων περὶ κρίσεων επὶ πλεῖστον ε .mαι. και η ρὐ μεταφέρειν εἰς τόνδε τον λόγον ἴσα καλῶς ναλλοις φθάνει δη λελέχθαι, οὐδε πολλάκις εν πολλαῖς περὶ των αυτῶν πειρῶσθαι λέγειν, δι ἐπανἐλθωμεν προς την νυν προκειμένην ρησιν. η δίαιτα υν ἐν τρισὶ κεφαλαIοις περιέχεται ἐν τῆ ποσυνητο καὶ ποιότητι των τροφων

καὶ τρόπω της χρησεως. περὶ ποσοῖμεν ἀλλαχου διηλέχθη,ἄρ ἐν τῶ περὶ διαίτης ξίων κα εν τοῖς ἀφορισμοῖς, ως

οταν λέγη, α υζανόμενα πλείστην χει et ην ἔμφυτον ἐρ- μην, πλείστης Ουν δεῖται τροφης. ἐπειτα δε ἐν κείναν ἔκοιλίαι χειμῶνος καὶ ρος θερμυταται φύσει και nνοι μα

ματα πλείω δοτέον περὶ δε ποιο διεξέρχεται ἐν τωδεύgοριγω, ταν φησὶν, γραὶ Πασαι δίοιται τοῖς πυρεται-1. Corri fortasse dii μῆ ανατεθειν.xem', inter continuas ardentem esse acularii sumantes vero cum tumoris succensi copia diuturniores, medias inter has esse semitertianas. Quomodo autem lias febres omnes in prima cognoscere invasione quispiana possit nos in secundo de crisbus copiosissime doctrinaus non est autem opportunum at quae jam alias in locis recte diximus tuo transferamus et de eadem re loqui plerasque locis saepe conemur; quocarca ad sententiam nobis propositam redeamus. Itaque victus ratio ad tria capita potiti sim una redigitur ut quanta, ut qualia iit quomodo desintelligas; quantum vero sit dandum lilii est declarat uin, ut in libris de ratione victus in morbis acutis et item in apliorismis, ut quia ira ait: qui augeritu , Plurimum naiio caloris habmit; itaque Plurimi limenti indigent. Itontiliae in illo loco ventres hieme et Der I unt natur aealidi Anni et fornii longi simi. Quamobrem his tempori

bus plura quoque alimenta danda sunt, de qualitate autem disseruit in aphorismo, cujus initium si humidae

323쪽

Ed Chari. VIII. 544. Jνουσι ξυμφέρει τελευταῖον ει περὶ τρόπου ἐν ἐκείνω καὶ οἷσιν Παξ ν ὁις και πλείω η ἐλάσσω καὶ κατὰ μέρος δε

ξυνομε μισι μηδεν διδονας, μηδε ἀναγκάζειν, αλλ' ἀφαιρέειν

μασι τοῖς τάξει εἰσβάλλουσιν, o ν τε ἐστι γνῶναι ἐκ των

ciυro ν παροξυσμῶν του καιρους τῶν μερικῶν τροφῶν. εἰ ὁ τινες παροξυν0ιν ro ἐν ἐν τοῖς νόσοις, ου μην κατὰ περιόδους, μήτε τεταγμένως ἐπ' ἐκείνων υ ευκαιρον, ἀλλα κα ἴσως ἀδύνατον εὐρίσκειν τον διον καιρὰν τῶν σιτίων. εν δε ταῖς κατὰ περιοδους και τεταγμενως ἀπανrητάσαις

s.' Corre ἐπὶ pro D. diaetae omnes μὴ ricitantibus Pros uni. Denique vero deni odo egit in illo quibiu semel aut terram aut Plura aue pauciora et Paraim latim dandum ero es etiam aliquid temPOTI, regioni, aetati et conoetudini tum in eo quibunc aphora sinum deinceps excipit et item in alio quem

esse eundem cum eo, a nunc est in manibus , asscinamus, nisi quod in uno aut duobus verbis liffert, sic enim se habet qui per circuitus emacerbantur, nihil dare nec eogere , sed detrahere de his quae offerrantur ante judica tiones Portet. In moctis autem qui ordine quodam invadunt, e ipsis exacerbationibus, quo praecipue tempore dare cabum Conveniat, cognoscere poteramus at si acces siones quidem sant, non tamen statis circuitibus, neque ordine servato, in iis vix aut ne vix quidem verum et accommoda luna cibi offerendi tempus inveniri potest in iis vero quae per circuitum redeunt Idine 1ue servant, Vitare oportet, ut diximus, ne in principio demus; quo,

ne scut in oratione superiore ipse censuit, an praesente

324쪽

τρέφειν ' αν ἀσφαλές.T κρινόμενα και τὰ κεκριμένα ἀπαρτὶ μη κινέειν, μητε

1 Corr. κρίσιν pro κρίνον. Neve Ino futura accessione aegrarin alamus. Dixit autem

ante dicationes, si futuram esse judicationem Lispicemur. Vel potest otiam intelligi perinde ac si dixisset, ante stallima quidem judicationes in statu morbi fieri solent, quod in libras de crisibus dena onstratum est. Erit igitui

accommodatum et tutum, aegros in inorbi declinatione alere.

Quae judicantu et iudicat sunt antegre, meque nopere, neque innovare flve medicamentis , νε aliis irritamen tis 1 e sinere Portet. Est ab Hippocrate haec pronunciata sententia , inciapientibus morbis, si quid moOendum Midetur, mos e Digentibus vero rasae quiescere, propterea quod omni h -- plomata circa principia et fines imbecilliora sunt; circa statum, Valentiora ac circa statum judicatio fero sit. Ilii o

325쪽

Εd Chari. VIII s 544. 45. D. λόν si μηθεν κινητεον ητε νέον ποιητεον, εἰ γαρ ταραχή τις γένηται καὶ μέγας ἀγων ἐν γ κρίσει, πεται, και ην φύσιν κεκμηκυῖαν iva καὶ μη φέρειν δυνασθαι τα βοηθοματα και - φάρμακα καὶ τους ερεθισμοῖς. Orci Oεν κρωβῶς η κρίσις γίνεται, ἄν χρὴ τλη φύσει ἀν τ ε ργον ἴνα

μὴ ποιῶν τι ἐμποδίζεις ἄλλον ἡ βαρυνει ἡ και ερεθίσεις

λαττε τους των παροξυσμῶν τε καὶ ισβολῶν καιρούς ετιδε και τους των κρισἰμων ἡμερῶν και γαρ et του φαρμάκου δύναμις φθεὶρεται, τῶν χυμῶν ἰν- ρεπόντων καὶ ις Ουναντἱον , ει χρὴ τὴν κενωσι εργάζεσθαι. εἰ di χρεία πάγει την κενωσιν κατα τους τῶν Παροξυσμῶν καιρούς, διατῶν ἄνω μελῶν κενωτεον, ως δια ιμορραγίας η μετων τῶν τοιούτων παυομένου ὁ του παρομσμου, δια τῶν

1. an margine σως additur.

planum est, nihil movenduin nihilque innovandum

enim in judicatione quaedam sit turbatio magnaque ΟΠ cortatio esse solet, certe sequitur, ut Datura labore confictata neque remedia neque medicamenta neque irritamenta serre queat. Itaque quum sit justicatio, totum negotium est naturae committemium, Ut ne tu quidpiam molitus magis praegrave aut ad immoderatam evacuationem irrites atque ita aegroto mortem asseras. Quiam igitur tibi sit propositum medicantentum dare, quod alvum subducat , cave ne id facias in morti exacerbationibus atque invasionibus et diebus iis in quibus fieri u dicatio ne solent vis enim medicamenti cormampitur, quod sorte

humores sursum ergant et contra quam ut fieri evacuationem oporteat. Si vero De CesItas Urgeat, ut Vacuare cogaris i exacerbatione, tum scito per superiores par te esse evacuandam, ut per sanguinis profluvium aut Vomitum aut quid hujusmodi quum vero 545 exacerbatio deserit, dum per inseriora evacuabis, ut per urinam aut

326쪽

ποιητέον ri τῆ κρίσει, μάλιστα di ἀν η νόσος ν κεκριμ

γαρ εἰ τόνδε et o τρόπον γέγρας εν ἐν τοῖς φορισμοῖς καὶ - ἰ το ἀρτίως τυ παρτι η ὀ ελείως λεχεχε, μηδεμία εχ απορὶ παρὰ τοῖς ἐζηγημούις Περὶ του σημοι νομένου του ἀρτίως βούλονται γάρ τινες το ἀρτίως ἐν ἀρτίαις ημε- ραις σημαίνειν, περ ita ἀληθες, ῶσΠερ κατ' κεῖνον τον

per sedem et ejusmodi loca, quemadmodum esse accommodatius videbitur. Idem esse post judicationem faciendum monet, prae itina si moibus dicatus sit παρτι, hoc est perfecte, in quam significationem usus eo dein advertes est Hippocrates in secundo de ratione victus in morbis acutis. Sed quod hic ait ἀπαριι, in apliora imis dixit ἀρτίως, hoc est emete. Significat enim persecte, ut dixi, et integre et non illini nute et absolute. Quare persecta dicatio sit sacta aut fiat, jubet ut totum negotium naturae perna ittamus ae nos nihil novi moIiamur.

Si vero non integre, sed diminute fiat judicatio, monet ut quod restat nos faciamus. Etenim si in aphorasmis pro verbo ἀρτἰως , hoc est nuper , scriptum esset παρτι aut integre et ei secte cerio nullus scrupulus injectus esset in animis interpretum de vecti ἀρtἱως significatione controversantibus. Quidam enim volunt ἀρτίως significare in diebus ἀρrἱαις , hoc est paribus, quod minime Verum est, quemadmodum eo ipso in loco a nobis explicatur.

327쪽

Ed Chari. VIII. 545. IT κοἰνοντα ἐπὶ το βέλτιον αυτίκα πιφαίνεσθαι. To αυτίκα σημαίνει νυν ἐν ἀρχῆ αρχην δε νόσουακολπιν χρη τον χρόνον ἐκεῖνον λον ἐν μηδέπω πίφεώς ἐστι γνωρίσματα. εῖρηται γαρ ἐν in πρωτω περὶ κρίσεων περὶ της σημασίας ταυτης. διαιρουμενο γαρ τους καιροῖς των νοσημάτων λήγομεν αυr ἐξ ἀρχης και ἀναβάσεως καὶ ἀκμης και παρακμης συγκεῖσθαι ἀλλα κριθηναι ἐν ἀρχηOυδεν δυναται και γέγραπται περι τούτου ἱκανῶς ἐν τοῖς περι κρίσεων. ξ κεἰνων υν μανθανώω τις τον λον περὶ

τουτων λόγον θω γαρ υ βούλομαι παντα μακρότερονυντ η ς νυν διελθεῖν ἐνθάδε μεταφερειν τουτ δε μόνον λεξω τι, ἐπειδὴ η φύσις ἐπάγγμαι προς την ἔκκρισιν,αξιόλογος ἐν τῶ σώματι γίνεται, ταραχη, δι ων πολλά φαίνεται συμπτώματα μετὰ των της πέψεως σημεων σαφεστά-

Indicanti in melius non sarirn PPareἀnt. Quod ait statim, ignificat hoc doces idem quod in principio P morbi ora principium intelligo notum illud

tenapus, in quo nondum sunt signa concoctionis, hac autem de ignificationes dici uni est nobis inti, in cloco. Quum errain morborum tempora divideremus, morbos apsos e principio, increnaento , statu declinationeque con stare assi mavimus, sed Judicati in principio nullus potest, hacque de re in libris de crassibus est a nobis abunde con-kraptum quare quidquid i ad hanc rena peltinet, ex illis libras Astii velit perdiscat ego eni in notam illam disputa tionem, utpote quae longior sit, Maain ut eam nunc persevia ar. huc transferre nequa quana volo. sed loes solumna emolabo, postquam matura ad 4Xcretionen impellitur, perturbationem quandana motabilena in corpore excitam quae Causan asserat, 'at naulta sympto nimia cum manis e

328쪽

stissimis concoctionis sonis appareant. ed cave ne gnaconcoctionis te saltant, quod ea esse tricationis signa pu- tes Propterea quod quae judicationi sunt riton malini, hoc est non in tori, principio apparet nec sunt caedem i ijudicationis et concoctionis notae, Decie eniim. Usu Venit, quin i lam iuinin vel 'bonan vel larii judicationem iaciant; at signa concoctioni. salutei qui clem diona inis ostendunt, non auten per judicationen onanino servatum iri aegrotum declarant, propterea quo laossit imorbiis longiore aractu temporis lautatio, conciditus in L persecta ira solutionen devenire. Ceterum quonaod sympto mala judicationis a signis concoctionis disserant in praua de crisibus aperuimus quo in loco persecta et non persectae Concoctionis ' signa declaravi in us Et ei ira et mei sectana esse Non coctione in docui, iuun in ni. subsidet qui album, laeve, aequale et continuuna, ni persectana Vero, quiana utina ex in quosa ira odices stibi alii, si saeta Ac signa quidem concoctionis unquana ima apparent, udi

329쪽

i. a.

apparere quas

guinis l

idicalionis si in . se statina, hoc estito ibi appareant, si nitia tunc appam ii boni quid , sed imali indicati lint, at sigui sicant, etiamsi in priri a primae

330쪽

τως. δύναται γαρ ἐν χρόνω πλείονι και βραχὴ το νόσημα

stissitatis concoctionis sonis appareant. Sed cave ne gnaconcoctionis te fallant, quod ea esse judicationis signa putes Propterea quod Prae Judicati ni sunt non stativa, hoc est non in morbi pr1ncipio apparent nec sunt eaedem

judicationis et Concoctionis notae, neque eniim Usu Venit, quin illae omnino vel bonan vel naalana udi Cationem iaciant; at signa concoctionis salutem quidem io minis Ostendunt, non tamen per judicatione ni omnino servatum iri aegrotum declarant, propterea quod possit morbiis Iongiore tractu temporis paulatim concoctus ad persectam solutionem devenire Ceterum quomodo symptomata judicationis a signis concoctionis dis erant, in priuio de crisibus aperuimus, quo in loco persectae et non persectae Concoctionis signa declaravi inus. Etenim et ei sectaui esse cola coctionem docui, quiana in urinis subsidet quid

album, laeVe, aequale et continuuna, Non PerseCtam Vero,

quum urina ex aquosa ui odice sit bpallida sit sacta. Ac signa quidem concoctionis unquam male apparent, udi