Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

21쪽

στο και το δυσφορεῖν καὶ καταψύχεσθαι τὼ ακρα καιωχριῆν, ἐνέο τε και ψυχρὰν ἐφιδρουν καὶ τους σφυγμους

εχειν ου μόνον ανωμάλους , οπερ και τοις μετρίως ὀδυνω-

μενοις ὐπάρχει, αλλὰ καὶ πλείους τοῖς μικροῖς των μεγάλων και τοῖς ἀμυδροῖς των σφοδρων, ἐρυπωμένους τε το της οδύνης εἶδες, οἰκεῖον άποκρἰνασθαι Τω πεπονθότι μορίω.τινἀ μἐν γἀρ αυτῶν εἰς πυλὼ διατεIνοντας ἔχει τοῖς πόνους, τινὰ δε οῖον ἐμπεπαρμενους τε και καθ' εν μερος ερηρει' νενους, ενια δε νυγματωδῶς σφύζει, αλλὼ καἱ τινα δια-σΠἄσθαι δοκει, τὰ δε okν ναρκωδη φαίνεται, τὰ δε βειρορεα, και τὰ μεν εμετους επιφερει, τὰ δε γαστρὸς τμε λζ τὰ δε σκοτόδινον.

Inagnauia Io arguet, tum medicinalis experientiae notioni bus, in quibus sunt languore, extreuia in frigidairi, Pallere, interdum quoque 1 Prigi luna sudare et pulsus non tantum anaequales , quod etiam qui amediocriter dolent, accidit, sed etiam plures minoruin quam magnorum, Obscurorum quam Vellementium habere; praeterea interrogatiani de doloris specie, eam respondere quae assecto membro propriua sit. Quaedam namque species dolores Ionge lateque se diffundentes habent; quaedam Vero taΠ-quarii fixos III11que tantuni parti inhaerentes. Sic aliae pungunt pulsantque aliae quasi devellunt, aliae qIuodam -- modo obstupefacere, aliae gravare videntur, nonnullae denique Vomitus, quaedam ventris perturbationes, quaedam

caliginem inserunt.

22쪽

illi

Προοίμιον. λοργω φανερὰ γέγονεν η συμβουλη ουν, κράrιπτε Βάσσε, περὶ της γραφης των υπ' ἐμοὐ γεγονότων βιβλίων ' ἐν γάρ τοι τω Σανδαλαριω, ὁ δὴ πλεῖ--α των ἐν Ῥωμη βιβλιοπωλεἱων ἐστὶν, ἐθεασάμεθά τινας ἀμφισβητουντας εῖτ' ἐμὰν εχ τὀ πιπρασκόμενον αυτὰ βιβλίον εἴτ' ἄλλου τινος ' ἐπεγέγραπτο δη γὰρ, Γαληνὸς ια' τρός' ἁνουμενου δε τινος ως ἐμὰν υπὰ του ξένου της ἐπιγραφης κινηθείς τις ἀνηρ ιῶν φιλολὀγων ἐβουληθη γνωναι

a liProoemium. Re proditum est consilium tutiva, Basse optime, librorum a me conditorum libello. Nam in Sandalario vico, ubi plurimae Bona ae sunt venalium librorum ossicinae, vidimus contendentes quosdam, meUS ne is esset qui Venibat Iiber an alterius cujuspiana; erat enim sane inscriptus, Galenus medicus. Quuna autem emeret vis lana pro meo, tituli novitate permotus Vir qui-clain literaruna sitidiosus ejus promissum explorare voluit

23쪽

παιδευτο την πρώτην παιδεέαν, ην Οἶ παρ' παιδες ερ αρχης επαιδεύοντο, παρά τε γραμματικοῖς και ρητορUιν οἱ πολλοὶ δε των νυν ιατρικην η φιλοσοφίαν μετιόντων

οὐδ' ἀναγνῶναι καλῶς δυνάμενοι φοιτῶσι παρὰ τοὐς διδά- ξοντας τά τε μεγιστα και κάλλιστα των εν ἀνθρώποις, τἀ θεωρηματα, ἁ φιλοσοφία τε και ιατρικη διδάσκουσιν. ἴρητο μεν οἶν η τοιαύτη ραδιουργία προ πολλῶν ετῶν, ηνίκ' ει ι μειράκιον ην εγώ, οὐ μην εις τοσ0ὐτόν γε, εις οσον νενηύξηται, προεληλύθη, τὸ κατ' εκεῖνον τον χρόνον. διά τε

εμοῖς βιβλέοις, ἄλλοι κατ' ἄλλα τῶν εθνῶν ἀναγινώσκοντες ώς 7δια , μετὰ τοὐ τἀ μεν ἀφαιρειν, τά δε προστιθεναι, τὼ δε ὐπαλλάττειν, ἄμεινον ηγοῖμαι δηλῶσαι πρῶτον αυτοῖτοὐ λελωβησθαι την αιιών ' Γ36J inrα περὶ τῶν οντως i n

et duobus statim lectis versibus, scriptum id abjecti , Itoo soluar es alias, non est ilia dictio Galeni et salso lito libor inscriptus est. Qui igitur id dixit, priuia eruditione institutus erat, qua apud Graecos pueri ab initio inabuebantur api ad et gram nauticos et Thetoras. Plerique autem eoruna qui nunc ad messicin ana aut philosoplatam accedunt, ne bene quidem legere queuntes, ad eos Ventitant, qui et InaXima et pulciteri Hina quae in hominibus sunt praecepta edoceant, quae et plidos optata et medicina docent. Coepta

agitur erat ejusmodi inertia multis ante anniS, CUIm ego ellatia tum adolescentulus essem, at non aucta

est, tantum progressa erat quoad id temporis. Propter id agitur ipsum et quia tibi os meos multa sarriana multi labefactarunt, alii per alias gentes eos legentes pro suis, curn etiam alia quidem demerent, alia vero adderent, alia ina- nautarent: praestare arbitror, ipsius Iabefactationis presinum causana aperire, tum de iis qui revera a me sunt scripti,

24쪽

E l. Chari. I. 36. J . . . Ed. Bar. IV. 361. εμου γεγραμμενων, ητις γε ' εκαστον αυτῶν ἐστινεπαγγελία. του μἐν δὴ πολλοῖς ἀναγινώσκειν ώς ιδια ταεμῶ την αἰτίαν αυτὰς οισθα, κράτιστε Βάσσε ' φιλοις γἀρη μαθηταῖς ἐδίδοτο χωρὶς επιγραφης , ῶς αν οὐδε προς εκδοσιν, ἀλλ' αὐτοῖς εκεένοις γεγονότα δεηθεισιν ἄν ηκουσαν ἔχειν υπομνηματα. τινῶν μἐν οἶν ἀποθανόντων οἱ μετ εκε νους εχοντες αρεσθεντες αὐτοῖς ἀνεγίνωσκον ώς ἰδιους , οἱ δἐ φ παρὰ των εχόντων κοινωνησάντων αὐτοῖς εἰς την ἐαυτῶν πατρἱδα πορευθεντες , τῆθ' ὐποδιατρίψαντες , ἄλλος ἄλλως αυτὰ τἀς ἐπιδεἱξεις ἐποιοῖντο ' φωραθέντων δ' απάντων τω χρόνω, πολλοὶ των αἶθις κτησαμένων ἐπεγρά- φαντ' εμοὐ τουνομα, καὶ διαφωνοῖντα τοις παρ' ἄλλοις Οὐσιν εὐρόντες ἐκόμισαν πρ0ς με παρακαλέσαντες ἐπανορθώσασθαι. γεγραμμενων οὐν, ὼς εφην, οὐ προς εκδυσιν αυ- τῶν, αλλἀ κατὰ την τῶν δεηθεντων ε ιν τε καὶ χρείαν, εἰ-κὰς δη που τὰ μεν εκτετάσθαι, τὰ δε συνεστάλθαι, καὶ τ νερμηνεἱαν αυτην τε τῶν θεωρημάrων την διδασκαλίαν ητελεἱαν υπάρχειν η ελλιΠη. τὰ γοῶν τοῖς εἰρημενοις γεγραμ quae cujusque ipsoriam professio sit. Quod igitur meos pro suis multi legant, causam ipse nosti, Basse optime. Nam amicis aut discipulis dati erant sine an scriptione, ut neque editionem, sed illis ipsis facti, cum sagitassent,

eorum quae ex me audierant Commentarios habere. Mortuis itaque nonnullis, si ad quos ab illis devenerant, ipsis delectati tanquam suos legebant: alii vero nostros habentes ab iis sibi communicatos qui primuin habebant, in patriam suam profecti, abique interea morati, alius aliter specimen sui ex ipsis faciebant. Omnibus autem tempore deprehensis, multi eorum qui deinde possedere, nomen meum inscripseriint: cuivi iue ab iis discrepantia quae penes erant alios invenissent, ad me detulerunt, ut corrigerem rogantes. Cum ergo scrripti ii essent, uti dixi, non ad emtionein, sed pro flagitantium ingenio et usu, par videlicet erat alios quidem prolixos, alios Vero contractos esse, et explanationem ipsamque adeo praeceptorum doctrinam aut persectam aut mancam esse. igitur iis

25쪽

ποιήσατο. τὰ δ' οὐν εἰς εμε κομισθέντα Πρός τινων επα-

ορθώσεως ἔνεκεν ηξίωσα τοῖς εἰσαγομένοις ἐπιγεγράφθαι 'rερὶ πρώτων Ουν τουτων ποιησομαι τον λόγον. Κεφ. α. Ἀγὼ μἐν ουν οὐδ' εἶχον απάντων αυrῶν ἀντίγραφα, μειρακίοις υπαγορευθέντων ἀρχομένοις μανθάνειν, η και τισι φέλοις αβιώσασι δοθενrων, ουστερον δ' υπό- τε τὰ δευGρον ηκον ἐν Ῥώμν κομισθεντων, ως ειρηται, quos memoravi Rrripti sunt, planum est scilicet neque

persectionem habere doctrinae Iieque exactam diligentiam, utpote curn aut opus non haberent ipsi aut non possent omnia eXquisite addiscere, priusquam Iaabitum essent aliquem in necessariis adepti. Deforma attones igitur ante me nonnulli libros ejusmodi inscripserunt, ut quidam designationes: alii porro introduotiones aut conspectus aut dictata. Ego vero cum discipulis tantuni dedissem, nilni inscripsi, eaque Te, cum ad multos postea pervenissent, alius alium iis titulum secit. Qui igitur ad me ab aliquibus delati sunt enaendandi gratia, ad eos qui introducuntur, inscribendos censui. De his ergo primuin Verba

faciam. Cap. I. Ego igitur neque apsorum omnium exemplaria laabebam, adolescentulis iliciati erant discero incipientibus aut etiam amicis sagitantibus dati, postea vero cum secundo veni Romae, ut dictum

26쪽

ost, me emendationis causa delatos adeptus sum et inscriptionem apposui uni quidem de sectis ad eos qui intro iticuntur. Qui primi uia legendus fuerit iis qui artis medicae disciplinam acceptura sunt. In ea enim genere ter se itisserentes sectae docentur. Genere autoni di quia privatim quaedam etiana in ipsis disserontiao insunt 111 quibus postea plenius instituuntur qui introducti sunt.

Trium aute in sectarunt nomina Iam serme omnes non inti. unani quidem et dogmaticana et rationalein appellari, al-

iberaui empiricam, tertiarm Vero me illo dicana. Quae crinque agitur cujusque sunt propria aut etiam in quibus mutuo dissoriant, illo in libro sci riptum est. Iis autem qui introducuntur, dictatus est tiber de ossibus et de pulsibus. Dati porro Platonico anaico sunt per eam peregrinationem in-'lrodiictorii libri duo, alter quidem arterIamina et velaaraim, alter vero nervorum dissectionem continens, et alteri ciKdhim e napiricae institutionis desomnatio, quor urn crina liaberem nullum, accepi ab iis qui liabebant, cum secundo

27쪽

ilis Πεφωνηται , φιλοrιμότε90ν γεγραμμενα δια, αρτιάλι0ν, tornana Veni. A1iorirat autem quorundam qui tum amiciscripti sunt, penes nae e Xenipla naan seriint, quia perse Cte't cle voce IV. Dirncupati viro ciridam e Consularibus no nitie Boetiio , Aristotelis sectaui pili losophanti. Huic illio lue et i de Hippocratis anatonae, posteaque et de Erasi- irati , nuncupati sunt, a nati itiosius scripti, propter Martialem, Ct ijus duo libri anatonaicorum servantur etiamnunt apud militos, per ut temptus inagnopere Celebrabantu C. HVidus porro et contentiostis ad imo diu in vir iste fuit, lametsi annos Datus plus LXX. Cuni ergo avitisset, an atomicum problena a dicta a me essent et docta publice ab omnibus qui assequuti essent maFrena in modula Commendam, percontatus est amicoriana quendani, Cujus essena tectae; et audito servos appellare ine qui se Hippocrateos renunciassent aut Praxagoreos aut omnino a quoqUalial ontiniani, eligere autem quae apud quemque bona essen h

28쪽

quaesivit iterum quem de Veteribus maxime laudarena o o o v intrabilem autem Erasii stratum et artis caelera et haec declarant. Propter diuti,gitur studiosius scripsi libros VI. de anatonae Hippocrati et de Erasistrati III. Culiniue aliquando publice dicerenin veterum medicoruna libros, oblato milii eo Erasistrat de sanguinis eductione; et stilo in eum pro more defixctum traducto in eam libri parteui in venae sectio non detrociat, plura in eum dixi, ut Martialem urerem, qui Erasistrateus esse ast ectabat. Cum autena oratio nostra satis probata esset, oravit me amicus quidam ipsi infensus ut quae tum dixissem, dictarem ei quena ad me missuruiesset, celeriter notis scribere exercitato, ut si ex urbi domum proficiis ceretur , ea posset Martiali dicere in aegio triana inspectioniblis. Postea nescio quo paclo, cuna itet inlRoniain veni ab tinpp. arcessitus, qui a nae habuerat, dieni ita

29쪽

λεις, ο μεν λαβων ε τεθνηκει, το βιβλίον δ' εἶχον Ουκ oλέ- ωι κατὰ την ἐν τω τότε καιρω φιλοτιμίαν συγκείμενον, νέκα ηλεγχον δημοσία ' καὶ γάρ δὴ καὶ νέος ων ε τι roυτ πραξα, τέταρτον εroς αγων καὶ τριακοσεόν ' ἐξ ἐκεIνου δ' ιρισα μητε διδάσκειν ἔτι δημοσία μὴτ ἐπιδεὐκνυσθαι προσ-Jεξαμενης με της κατὰ τους θεραπευ0μένους ευτυχίας μεἱ- ονος εύχης' είδως γἀρ τους ἀντιτέχνους, orαν ἐπαινηται rις ἰατρος ως φθονοῖσιν, ciυrὀν λογία τρον ἀποκαλοῶντες, ἀπορράφαι την βάσκανον γλῶτταν αυιων ἐβουλήθην , ου τ' επὶ των θεραπευομένων φθεγγόμενός τι περαιτερω τωναναγκαlων Ουιε διδάσκων ἐν πλήθει, καθαπερ εμπροσθεν,επιδεικνυμενος, αλλἀ διῶ των ἐργων της τέχνης μόνον si ἰή ἐνδεικνύμενος ην εἶχον λ ιν ἐν τοις θεωρημασιν αυτης. ἔτεσι τρισὶν ἄλλοις εν 'Pωμν διατρέη ας, άρξαμενου του μεγά- λου λοιμου παραχρημα της πόλεως εξηλθον ἐπειγόμενος εις

Wli, πατρίδα ' μηδενι - μ ἐν τl χρόνω τούτω περὶ των Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος δογμάτων στ βιβλία ' προτρεψαμενου με του Βοηθοῖ, περὶ δε μορίων χρεως εν

irai quidem obierat, libriam autem habebant non pauci, pro illius temporis ambitione compositum, cum publice argue bain. Etenim et adhuc juvenis ad egi, quartum annum agens et tricesimum. Ex illo porro statui neque amplius docere publice neque specimen sacere, cum maXinae in iis quos curabam nrajor voto me felicitas excepisset. Cum enim artis aenaulos viderem, si laudaretur medicus quispiam quam inviderent, logiatrum ipsum denominantes, invidam eomam linguam obturare volui, neque i 3 iis quos curabam quidquam loquens ultra necessItatem, neque in turba docens sicut antea, ne irae ostentans, sed artis ope ribus solum, quem in ejus theorenaatis habitum possidebam, ostendens. Annos autem alios tres Romae moratus,

cum coepisset magna pestis, ilico urbe excessI in patriam properans: nemini v v v eo tempore de Hippocratis quidem et Platonis placitis libros VI. adlioxtato ad id nae Boetho scripsi: de partium autem usu unum, qui Primus

30쪽

ἀπέθανε. και διὰ τουτο μειῶ πολίν χρόνον ἐκατεραν την πραγματεῖαν συνετελεσα προσγενομόνων μοι κωλυμάτων μετὰ την εἰς οἶκον ε Πάνοδον, ἄν εφεξης μνημονευσω. 38J Κεφ. β'. 'Eπανηλθον μεν ουν εκ Pώμης εἰς την πατρίδα, πεπληρωμενων μοι των εκ γενετης ε τῶν ζ' και λ τρία δε μοι βιβλία παρά τινων εδόθη, γεγραμμεναπριν εἰς Σμύρναν εκ Περγάμου μεταβηναι, ΠελοΠός τε του scito οὐ και Ἀλβίνου τοὐ Πλατωνικοὐ χάριν. ην δε τυ μενὶ ι μηrρος oro τ0μη, μικρὰν βιβλίδιον, τὰ δε τι τῶν ενόφθαλμοῖς παθῶν διάγνωσις, μικρὰν και αυτὰ, τρίτον δ' ἀξιολογον τῶ μεγεθει περὶ της ιατρικης εμ Πειρίας. εδόθη δεε et ὀ μεν α εἰρημενον μαἰα τινὶ, et ὀ δε δεύτερον οφθαλμοῖς o εραπευον τι νEανίσκω, τυ δε τρίτον, η νίκα Πελ0ψμε τὼ ωιλίππου τού εμπειρικοὐ διελεχθη δυο ιν ημερῶν ' et οὐ μεν Πελοπος, μη δυναμενης της ιατρικης δι εμπειρίας μόνης συστηναι, et0ὐ Φιλίππου δ' επιθεικνύντος δύνασθαι '

illa

ii iiij a isti

est. Boetlaus acceptis prior me urbe digressus est Palaestinae Syriae tum ina peraturus, in qua et mortulus est: eaque re multo post tempore ut limque opus Cora lana inaVi, Cum Inihiloccupationes supervenissent post illam do in iam reditionem, quarum deinceps mentionem faciam. Cap. II. Reversus itaque sum Roma in patriam, cona pletis milii a natii VII. annis et XXX. Tres imitii pono a sunt dati, scrripta, prius quan1 Sinyrnam Pergamo naigrarena et Pelopis medici et Albini Platonici gratia. Erat autem uniis quidem vulvae disse-clio, parvus libellus: alter autem dignotio assectionum quae in oculis sunt, et ipse parvus : tertius autem justae magni titilinis de nie dica experientia. Datus autem est pi inausuae moratus ob Istetrici cuidam: alter autem juveni oculos citranti: tertius autem cum Pelops adversus Plii lippumena pira cum biduo disputavit; Pelope per eXperientiam solani medicinam consistere non posse, Philippo veroa abz

ta li

isii li